Pîranşar; Şîdeta nav malê bû sedema kuştina keçeke 15 salî ji aliyê bavê xwe ve

Roja Înê 16’ê Pûşpera 1402’an a Rojî de, li gundê “Zêwe” a Pîranşarê, keçeke temen 15 salî ya bi navê “Zîlan Îvez” ji aliyê bavê xwe ve, li gundê “Zêwe” a Pîranşarê, ji aliyê bavê xwe ve hat kuştin.

Li gor çavkaniyek agahdar ku ji Kurdpayê ragihandiye; Ev keça temen 15 salî demjimêr 9:15 sibeha roja Înê li dû tundûtûjiyên nav malbatê û piştî îşkence û lêdanê ji aliyên bavê xwe “Ebdulselam Îvez” bi sîlahê hate kuştin.

Çavkaniya agehdar a Kurdpayê zêde jî dike; Zîlan pêşî ji aliyê bavê xwe ve ji banê avahiyê hatiye darvekirin û piştre bi du guleyan hatiye qetilkirin.

Ebdulselam Îvez piştî cînayetê xwe radestî polîsan kir.

Ev çavkaniya agehdar îşare bi vê yekî jî dike; Bavê vê keça 15 salî berê jî tûşî tundûtûjiya nav malbatê li ser endamên malbata xwe bûye û di salên borî de keça xwe ji xwendinê bêpar kiriye.

Zîlan Îvez di 30'ê Xezelwera 2006'an de li Pîranşarê ji dayik bibû.

Di rojên derbasbûyî de li Sinê bavekî ku bi madeyên hişber ve girêdayî bû du keçên xwe yên 3 û 5 salî bi awayekî hovane kuştin.

Di deh salên borî de, Kurdpa bi navînî 30 haletên kuştina jinan li Kurdistana Îranê tomar kiriye.

Evîn Mistefazade, berpirsa navenda amaran û berdevka Kurdpayê ragihand; Divê ev qas li ser kuştina jinan li Kurdistana Îranê berevajî gotara hukûmetê were hesibandin; Ew e ku jinkujî encama faktorek yekane ya "rûmet" an "çandî" ye, ew ne wekî xwendina hukûmetê ye, ku bi awayekî xwedin, hukûmetê ew ji hêla siyasî û civakî ve bikar anî da ku berpirsiyariya xwe ya di derheqê cûdaxwaziyê de bihêle. Qanûn û zagonên tundiyê yên li ser jinan, jinên Kurd û ji aliyê din ve jî nîşan didin ku Kurd di cewherê xwe de xwedî çanda jinkujiyê ne, lê çand ne mijareke statîk e û li gorî şert û mercên civakî-siyasî-aborî yên civakê pêvajoya xwe didomîne.

Her wiha di salên derbasbûyî de diyardeyên civakî yên madeyên hişber, xizanî, bêkarî û … hwd ji faktorên girîng ên tundûtûjiya nav malê, kuştina jinan û zêdebûna tundûtûjiyê li ser asta civakê bi giştî û diyardeyên din ên jinkujî û xwekuştinê bûn. ji bo jinan ne tenê bi mexdûrên pasîf re têkildar in, di rastî de gelek bûyer ji bo bidestxistina maf û daxwazên xwe û di encama hişyarbûnê de rastî tundiyê hatine.