یاداشتی بر روز خبرنگار- تاملی چند،اندر حال خبرنگاران کردستان

14:44 - 12 مرداد 1391
Unknown Author
فردین کمانگر
نقش وجایگاه مطبوعات در دنیا بر کسی پوشیده نیست و همگان بر ان اشراف دارند که: مطبوعات آینه‌ی تمام نمای مشکلات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی جامعه است که در مقابل هرگونه تبیعض و ناعدالتی در جامعه با اقتدار می‌ایستد.
امروزه امر اطلاع رسانی با پیشرفته ترین تکنولوژی ها در هر نقطه و مکانی از این جهان پهناور که تمام رویدادها و رخ‌دادها را بی‌هیچ کمی و کاستی انعکاس داده می‌شود و هر فردی با فن آوری روز، این رویدادها و رخ دادها را رصد می‌کند.
 این امر محقق نخواهد شد مگر با سعی و تلاش خبرنگاران و روزنامه نگاران که در سخت‌ترین شرایط، در اقصی نقاط دنیا سعی در آگاهی دادن و تنویر اذهان عمومی‌دارند.

با این اوصاف روزنامه نگاری وخبرنگاری،  به عنوان یک حرفه و یکی از مشاغل سخت و پر دردسر در جهان معرفی شده است.که سالانه ده ها تن از خبرنگاران در این  جهان پهناور  کشته ویا دچار قطع عضو و یا ربوده وتحت شکنجه قرار می گیرند و در جهان  روزی را برای تجلیل  ارج نهادن جایگاه مقدس خبرنگاری وارتباطات در نظر گرفته اند و در کشور ما نیز 17 مرداد را بعنوان روز خبرنگار  معرفی شده است .

خبرنگاران  و فعالان عرصه مطبوعات یک سال را با تمام دغدغه ها ومشکلات با جد  پشت  سر می نهد به امید روزی که تمام موانع و مشکلات که سد راه آنها است  برچیده شود و راه دمکراسی و عدالت اجتماعی هموار شود . اما در کشور ما هنوز مطبوعات و  شغل مقدس خبرنگاری  در بستر جامعه نهادینه نشده است که با ضعف ها و مشکلات خاص خود دست به گریبان است
چندی  پیش در روزنامه دولتی« ایران« نامه ای از آقای جوانفکر  «استمداد از مسئولان در حمایت از خبرنگاران »چاپ و منتشر شده بود که در بعضی از نشست ها برای حضور خبرنگاران سلیقه ای برخورد می شود و نشریات مخالف را با بی حرمتی از جلسه اخرج می کنند  و  یا در یکی از ادارات استان همدان دو خبرنگار خانم توسط حراست همان مکان مورد ضرب وشتم قرار می گیرد  یعنی  خبرنگار ما از حقوق اولیه ، حقوق شهروندی نیز بی بهره است .در دنیاییکه بسیاری  دم  از رعایت دمگراسی می زنند و خود ناقض  وپایمال کننده رکن جهارم دمکراسی اند.

با این اوصاف در این روزها به مناسبت فرارسیدن  روز خبرنگار، بسیاری با استفاده از مطالب دیکته شده واینترنتی ، به ایراد سخن می پردازند. بی آنکه ذره ای از مشکلات را لمس کرده  باشند. که خود در بسیاری موارد حق وحقوق سایر خبرنگاران وروزنامه نگاران دیگر را نقض کرده اند باتوجه به اینکه انها سکاندار شده اند و بالا دست ها را نظاره گر می کنند و تنها مشکلات مطبوعات کردستان را در  ورود افراد جدید  می بیننند که باید اشاره نمود که  ورود افراد جوان و تازه نفس روزنه هایی را در مطبوعات پدید خواهند آورد که  آینده گان آنها را به سبب داشتن شهامت وجسارت، در تنویر وآگاهی رساندن به جامعه بشریت  خواهند ستود .

حال با این اوصاف جا در این مطلب نگاهی اجمالی به روزنامه نگاری کوردی ، مشکلات پیش روی نظری داشته باشیم. با اشاره مختصر به اولین روزنامه محلی (کوردی) که به دور از وطن و در راستای رسالت خوددر امر آگاهی دادن به ملت بود پا به عرصه نهاد و حال با گذشت بیش از 114 سال از آن واقعه تاریخی سپری شده است و در اذهان مردم ثبت و به ماندگار مانده است.در این مدت نیز نشریات دیگری انتشار یافته وبا فرازو نشیب های زیاد  رسالت مطبوعاتی خود را ادامه داده اند که نشان از قدمت روزنامه نگاری در کردستان است  و در حال حاضر نیز روزنامه نگاری کردی ، با حضور چندین نشریه(هفته نامه ، دوهفتهنامه و ماه نامه )در حوزه اجتماعی ، فرهنگی ، ورزشی و سیاسی با حرکتی لاک پشت وار  فعالیت خود را ادامه می دهد که جا دارد به وجود خبرگزاری  و سایت های خبری در حوزه مجازی در  کردستان نیز  اشاره  نمود که  با وجود مشکلات خاص خود ، کمک شایانی را به  رسانه های نوشتاری در کردستان نموده اند .

در حال حاضر با وجود  رسانه های نوشتاری  و  مجازی و تصویری در کردستان ،  وضیعت  روزنامه نگاری کورد به کدام سو  سوق داده می شود؟و در چه جایگاهی در سطح روزنامه نگاری ایران و جهان قرار گرفته است؟ روزنامه نگاری کوردی با  وجود فعالان (خبرنگاران و روزنامه نگاران) این عرصه ، راه پر فراز ونشیبی را در پیش دارد که باتوجه به اینکه  هنوز فرهنگ روزنامه خوانی، در بستر جامعه نهادینه نشده است و تنها قشر خاصی از جامعه رغبت به خرید روزنامه های کوردی یا محلی دارند که خود یکی از آسیب هایی است که نشریات محلی را تهدید می کند و دیگر آنکه مطبوعات از طرف  نهادهای دولتی و حاکمیت حمایت مالی نمی شوند. و باتوجه به اینکه مناطق کردنشین در شهرهای غیر صنعتی  قرار گرفته اند از اسپانسری شرکت های تولیدی وصنعتی محرومند که برای تامین هزینه های چاپ وانتشار ، با مشکلات مالی و مادی دست به گریبانند.  همین وابستگی مالی در بسیاری موارد سبب گشته که مطبوعات نتوانند نقش خود را بعنوان آینه ی تمام نمای مشکلات جامعه ایفا کنند ودر بعضی موارد چشم پوشی کنند .

وهمگان بر این امر  اشراف داریم   که مطبوعات کردستان با موضوعات زیادی (از نظر سطح کمی و کیفی ) وجود  دارد که در این روزها شاهد آن هستیم و همگان بر آن اشراف داشته و می بایست راه کارهای مناسب را برای مطبوعات کردستان ارائه داد و با برگزاری سمنارها وجشنواره های مطبوعاتی ، روزنامه نگاری کردی راآسیب شناسی کرد و  با ایجاد کارگاه های آموزشی برای خبرنگاران سطح آگاهی و آموزش لازم ، سطح کیفی و کمی  خبرنگاران را ارتقا داد و ضعف ها وکمبودهای آموزشی خبرنگاران را برطرف نمود که با تلاش مسئولانه و دلسوزانه ، شاهدتقویت وشکوفایی مطبوعات محلی(کوردی)باشیم.

با این اوصاف علی رغم  وجود مشکلات ساختاری در مطبوعات  کردی که باید با تدبیر و  ارائه راه کارهای علمی وتخصصی وضعیت مطبوعات را بهبود ببخشیم و جا دارد در 17 مرداد  که به نماد ، روز خبرنگار نام گذاری شده و همگان  بر این مهم  اشراف داریم که نشریات استان کردستان نیازمند آسیب شناسی، حمایت های متولیان مطبوعات  کردستان، ساماندهی خانه مطبوعات و خبرنگاران و حمایت از تلاشگران عرصه مطبوعات و رفع نیازهای اشتغال و مسکن خبرنگاران استان کردستان می باشد. و باید در این راستا گام برداشت و اقدام شود