کاهش نزولات آسمانی، \"بووکه بارانه\" را به میدان آورد+عکس
15:41 - 12 بهمن 1393
آژانس کُردپا: کودکان و نوجوانان کُرد مراسم سنتی و اصیل \"بووکه بارانه\" را در شهر کامیاران برگزار کردند.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، یکی از قدیمیترین مراسمات سنتی کُردستان که در فصول کمبارش و خشکسالی انجام میشود از سوی دختران کامیارانی با لباس رنگاورنگ کُردی و دکلمه اشعار فولکلور اجراء گردید.
این جشنواره با شرکت دهها کودک خردسال و نوجوان به مدت دو روز و با حضور اعضای دختر مهدکودک \"کیژان\"، \"شاپرک\" و \"نور\" برگزار شد.
هدف از برگزاری این جشنواره آنچنان که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شهرستان کامیاران اعلام کرده، \"احیای آداب و رسوم گذشته با رویکرد فرهنگی\" میباشد.
مراسم بووکه باران تنها مختص کامیاران نبوده و طی روزهای اخیر شهروندان کُرد در دهلران نیز برای بارش نزولات آسمانی آیین ویژه برگزار نمودند.
خبرگزاری فارس از جنوبیترین منطقه کُردستان گزارش داد که مردم در روستاها با سر دادن اشعار کُردی، کوچه به کوچه تمام محلهها را میگردند و دعای باران را در تمام مناطق طنینانداز میکنند.
این روزها شهرستان دهلران شاهد ورود گردوغبار به منطقه و دشواری زندگی روزمره هستند.
\"بووكه بارانه\" یكی از مراسمهای بارانخواهی در كُردستان است كه در ایام خشكسالی یا سالهایی كه میزان بارندگی آن كم است برگزار میشود. بوک به معنی عروسک است. دختران نوجوان روستا با استفاده از دو تكه چوب عروسكی ساخته و لباسی از پارچههای رنگی بر تن آن عروسک میپوشانند و برای آن سربندی درست میكنند. سپس آن عروسک را در دست میگیرند و در حالی كه شعر میخوانند در كوچهها میگردند. هنگام عبور \"بووكه بارانه\" از كوچهها اهالی بر آن عروسک آب میپاشند به نیت این كه باران و گندم در آن سال فراوان باشد. اهالی هدایایی مانند تخم مرغ، پول و یا گردو به دختران میدهند. دختران پس از گذراندن بوک از همه كوچهها آن را به قبرستان و یا زیارتگاه موجود در روستا میبرند، سپس آن را میسوزانند و یا به آب میاندازند و هدایای جمع آوری شده را بین خود تقسیم میكنند.
دختران هنگام چرخاندن عروس در كوچه ها اشعاری را آواز وار و آهنگین و به صورت دسته جمعی می خوانند كه به شرح زیر است:
هناران مناران {hanârân manârân }
یا خوا دا بكا باران{owâ dâ bekâ bârân x ya }
بوفقیران و هژاران{ bo faqirân wa haârân}
یا خوا باران ببارنی{ ya xowâ bârân bebâreny}
بوسه رقورینه بهاری{ bo sar qorina bahâry}
یعنی: هناران و مناران( صداهای آوا دار كه در ابتدای شعر طلب باران خوانده میشود )
ای خدا باران بباران
برای افراد مسكین و فقیر
بووكه باران آوای دهوی{ n away dawyâbuka bâr}
آوی ناو دهغلانی دهوی {âwy nâw daqlâni dawy}
هیلكه باروكانی دهوی { hilky bârokâny dawy}
درزی گه وره كچانی دهوی {darzi gawra kečani dawy}
یعنی: عروس باران آب میخواهد
آب را برای غلات و محصولات میخواهد
تخم مرغ جوان میخواهد
سوزن دختران بزرگ را میخواهد
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، یکی از قدیمیترین مراسمات سنتی کُردستان که در فصول کمبارش و خشکسالی انجام میشود از سوی دختران کامیارانی با لباس رنگاورنگ کُردی و دکلمه اشعار فولکلور اجراء گردید.
این جشنواره با شرکت دهها کودک خردسال و نوجوان به مدت دو روز و با حضور اعضای دختر مهدکودک \"کیژان\"، \"شاپرک\" و \"نور\" برگزار شد.
هدف از برگزاری این جشنواره آنچنان که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شهرستان کامیاران اعلام کرده، \"احیای آداب و رسوم گذشته با رویکرد فرهنگی\" میباشد.
مراسم بووکه باران تنها مختص کامیاران نبوده و طی روزهای اخیر شهروندان کُرد در دهلران نیز برای بارش نزولات آسمانی آیین ویژه برگزار نمودند.
برگزاری مراسم سنتی و اصیل \"بووکه بارانه\" در شهر کامیاران
بیش از دو ماه است که بارش باران در دهلران متوقف شده و کشاورزی دیم مردم منتظر بارش باران است.خبرگزاری فارس از جنوبیترین منطقه کُردستان گزارش داد که مردم در روستاها با سر دادن اشعار کُردی، کوچه به کوچه تمام محلهها را میگردند و دعای باران را در تمام مناطق طنینانداز میکنند.
این روزها شهرستان دهلران شاهد ورود گردوغبار به منطقه و دشواری زندگی روزمره هستند.
\"بووكه بارانه\" یكی از مراسمهای بارانخواهی در كُردستان است كه در ایام خشكسالی یا سالهایی كه میزان بارندگی آن كم است برگزار میشود. بوک به معنی عروسک است. دختران نوجوان روستا با استفاده از دو تكه چوب عروسكی ساخته و لباسی از پارچههای رنگی بر تن آن عروسک میپوشانند و برای آن سربندی درست میكنند. سپس آن عروسک را در دست میگیرند و در حالی كه شعر میخوانند در كوچهها میگردند. هنگام عبور \"بووكه بارانه\" از كوچهها اهالی بر آن عروسک آب میپاشند به نیت این كه باران و گندم در آن سال فراوان باشد. اهالی هدایایی مانند تخم مرغ، پول و یا گردو به دختران میدهند. دختران پس از گذراندن بوک از همه كوچهها آن را به قبرستان و یا زیارتگاه موجود در روستا میبرند، سپس آن را میسوزانند و یا به آب میاندازند و هدایای جمع آوری شده را بین خود تقسیم میكنند.
دختران هنگام چرخاندن عروس در كوچه ها اشعاری را آواز وار و آهنگین و به صورت دسته جمعی می خوانند كه به شرح زیر است:
هناران مناران {hanârân manârân }
یا خوا دا بكا باران{owâ dâ bekâ bârân x ya }
بوفقیران و هژاران{ bo faqirân wa haârân}
یا خوا باران ببارنی{ ya xowâ bârân bebâreny}
بوسه رقورینه بهاری{ bo sar qorina bahâry}
یعنی: هناران و مناران( صداهای آوا دار كه در ابتدای شعر طلب باران خوانده میشود )
ای خدا باران بباران
برای افراد مسكین و فقیر
بووكه باران آوای دهوی{ n away dawyâbuka bâr}
آوی ناو دهغلانی دهوی {âwy nâw daqlâni dawy}
هیلكه باروكانی دهوی { hilky bârokâny dawy}
درزی گه وره كچانی دهوی {darzi gawra kečani dawy}
یعنی: عروس باران آب میخواهد
آب را برای غلات و محصولات میخواهد
تخم مرغ جوان میخواهد
سوزن دختران بزرگ را میخواهد