هورامان آیین‌های اساطیری پیرشالیار را برگزار کرد+عکس

آژانس کُردپا: هزاران شهروند کُرد طی روزهای اخیر در یادواره باستانی و سنتی کُردستان در شهر کوچک اورامانات تخت شرکت نمودند.

به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، روز گذشته شهر اورامانات در منطقه اورامانات میزبان علاقمندان به آیین سنتی زه‌ماون(عروسی) پیرشالیار بود که هر ساله در آخرین شامگاه سه‌شنبه‌ی منتهی به نیمه‌ی بهمن‌ماه برگزار می‌شود.

مراسم زمستان امسال از روز گذشته آغاز و تا روز جمعه، هفدهم بهمن‌ماه ادامه خواهد داشت.

منابع خبری به آژانس کُردپا اعلام کردند که علی‌رغم استقبال بیش از ٢ هزار نفر از مردم منطقه، گردشگران و علاقمندان به فرهنگ کُردستان در آیین سنتی پیر شالیار، اما در مقایسه با سنوات قبل از کاهش چشمگیری برخوردار بود.

به گفته‌ی این گردشگر اهل سنندج، میهمانانی از شهرهای اقلیم کُردستان عراق و پژوهشگرانی از فرانسه، آلمان و ترکیه در مراسم حضور یافتند.

مراسم پیرشالیار در دو فصل زمستان و بهار برگزار می‌گردد که جشن بهار موسوم به کومسای است که ٤٥ روز بعد از عید نوروز صورت می‌گیرد و کلمه‌ی \"کوم\"به‌معنی جمع و گروه می‌باشد و \"سای\" به‌معنی ساییدن می‌باشد.

گزارش ارسالی از اورامانات تخت حاکی از آن است که نمایشگاه تولیدات صنایع دستی در کنار مراسم زه‌ماون پیرشالیار نیز دایر است.

اورامان تخت با حدود چهار هزار نفر جمعیت از توابع شهرستان سروآباد استان کُردستان در حدود ١٦٠ کیلومتری شهر سنندج مرکز استان و در منطقه اورامان واقع شده و سال ٩٠ تبدیل به شهر شد.

این یادواره با بخش‌های مختلفی نظیر مراسم \"خبر\" و \"کلاوروچینه\" و ذبح دام‌های اهدایی همراه است که از گوشت قربانی نوعی آش مخصوص تهیه و توزیع می‌گردد.

پایان بخش یادواره اساطیری زه‌ماون، مراسم دف و سماع عرفانی با حضور دراویش در عصر روز پنج‌شنبه(امروز) ادامه دارد و مراسم با نشست شبانه در پنجشنبه شب (شب جمعه) در خانه پیر موسوم به (شب نیشت) و ذکر و تهلیله و شعر به پایان می‌رسد.

سال گذشته یک پژوهشگر کُرد در گفتگویی با خبرنگار کُردپا هرگونه ارتباط مراسم پیرشالیار در زمستان و بهار را با دین اسلام تکذیب کرد و گفت: بنده در سال ١٩٩٠ این بحث را در انجمن مغان تهران مطرح کردم که پیرشالیار هیچ ارتباطی با دین اسلام و اعراب ندارد و پیرشالیار یکی از بزرگان آیین مزدیسنا بوده و پیشینه جشن پیرشالیار به ١٧٤٦ سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد.
به گفته‌ی جلیل عباسی، دو شالیار در منطقه اورامانات وجود دارند که یکی از آنان به شالیار سیاو(سیاه) مشهور است و دیگری پیرشالیار می‌باشد. در هر جایی که پیشوند \"پیر\" یا \"بابا\" با اسم آورده شوند، بدون شک به دوران مزدیسنا مرتبط می‌باشد که با آمدن دین اسلام پیر و بابا به شیخ و سید تغییر یافته‌اند.

عکس: پایگاه خبری تحلیلی اورامانات