عدم شركت در نمایش انتخابات بە مثابە راهكاری برای پیشبرد مبارزات مدنی
12:40 - 6 بهمن 1390
Unknown Author
عدم شركت در نمایش انتخابات بە مثابە راهكاری برای پیشبرد مبارزات مدنی
كامل نورانی فرد
بار دیگر صحنە سیاسی ایران با بحث انتخابات و شركت و عدم شركت، بە عرصە جدل و برخورد افكار و اندیشەهای متفاوت مبدل گشتە است. در مقابل نیز بازی و سناریوی همیشگی سردمداران رژیم در راستای رونق بخشی بە انتخابات، در ضهارضوب جنگ زرگری و تصاحب سهم بیشتر بین طیف‌های باند ولی فقیە و ژست عوامفریبانە باند اصلاحات بر سر تحلیل و شرط گـذاری برای شركت یا عدم شركت در انتخابات بالا گرفتە است.
مردم ایران با پدیدە انتخابات در رژیم ددمنش آخوندی از همان نخستین سال‌های زمامداری این رژیم با برگزاری انتخابات 12 فرودرین 58 با مضمون \"جمهوری اسلامی ، آری یا نە؟\" آشنا گردید و مفهوم انتخابات در نظام فاشیسم مذهبی را بە خوبی درك نمودند. انتخاباتی كە كاملا با اصول و مبانی مردم سالاری و دمكراسی و اصل جامعە آزاد در تضادی آشتی ناپزیر بودە و بر پایە نظام دین سالاری و محدود بە جمعی كوچك و براساس ایدئولوژی ولایت مطلقه فقیە بنیاد نهادە شدە است.
برای درك مفهوم و ماهیت پدیدە انتخابات در نظام آخوندها با نگاهی اجمالی از همان تدوین و نگاشتن قوانین انتخابات معلوم می‌گردد كە قوانینی سراسر ناهمگون و در تضاد با قوانین رایج و منطبق با اصول دمكراسی مبنا قرار دادە شدەاند. در قانون اساسی تدوین شدە آخوندی شاخص صلاحیت افراد برای كاندید شدن در هر انتخاباتی را باورمندی و پایبند بودن افراد بە یك خط و برنامە مشخص (خط ولایت فقیە ) و همچنین در انتخابات ریاست جمهوری ملزم بە یك دین و مذهب و جنسیت قرار دادە و افرادی در خارج از این دایرە، حتی قادر نیستند خود را كاندید نمایند.
در انتخابات مجلس و شوراهای استان و شهرها نیز اگرچە در ظاهر قادر نیستند این محدودیت‌ها را بدین شكل تطبیق و اعلام نمایند، اما در نهایت و در عمل افراد را بە این جامە نامقبول و آخوند پسند می‌آلایند و افرادی كە واجد شرایط‌اند و رای كافی را نیز كسب نمودەاند ناخودآگاە و سیستماتیك پس از سپری نمودن تمامی مراحل و فیلترهای پیش رو با شخصیتی دگرگون و منقلب روبرو خواهند شد و بە مهرەای در صفحە شطرنج آخوندها تبدیل خواهند شد.
در حقیقت فلسفە بنیان نهادن تمامی نهاد و موسساتی همچون، شورای نگهبان هیئت نظارت استانها و نظارت استصوابی و ... برای نیل بە این مهم است. اگر شخصی نیز درمقابل این دستگاە ایستادگی نماید، قادر بە ادامە كار نخواهد بود و توسط عوامل دستگاە بە حاشیە راندە خواهد شد. از همە مهمتر نیز، این حقیقت است كە اگر بر فرض ممكن شخصی ضمیر انسانی خود را همچنان حفظ نمودە و بە زورگویی و محدودیت‌های رژیم تن ندهد، با مكانی (مجلس) روبرو خواهد شد كە فاقد كمترین اقتدار سیاسی و قانونی است و اوامر و دستورات و پی‌ریزی و نظارات قوانین و امورات جامعە در مكان دیگری (بیت رهبری) صادر و تعیین تكلیف خواهد شد. در یك كلام می توان گفت پیمودن این مسیر صعب العبور و طویل برای رسیدن بە نقطه آغاز است.
با وجود این توصیفات هدف از برگزاری نمایش انتخابات و سرمایەگـزاری كلان برای برگزاری پرشور و شركت گستردە مردم توسط رژیم آخوندی چیست؟ صرف‌نظر از فریب و انحراف اذهان عمومی داخل، هدف از این نمایش ژست دمكراتیك در سطح بین المللی و سرپوش نهادن بر جنایات و نقض فجیع حقوق بشر تحت عنوان وجود انتخابات و رعایت دمكراسی است.
زمانی كە نهادهای حقوق بشری و كشورهای جهان صحنەهای برگزرای انتخابات و شركت گستردە مردمی را بنگرند، قادر نخواهند بود در اشكال و زمینەهای گوناگون فشارهای خود را علیە رژیم متمركز نمایند، زیرا با پیش فرض غلط بخشیدن مشروعیت مردم از طریق انتخابات بە این رژیم دچار اشتباهات محاسباتی و تردید در شقاوت و درندگی این نظام خواهند شد.
با توجە بە این موضوع بزرگترین هدف رژیم، فریب دادن جهانیان و وانمود كردن رعایت حقوق مردم بە تنگ آمدە ایران و نە دغدغە رعایت حقوق مسلم مردم در برگزیدن نمایندە و اشخاص مورد اعتماد خود است.
جای تعجب است با اینكە اكثریت مبارزین و روشنفكران و صاحبنظران بر این واقعیات واقفند، باز دچار توهم و تردید در رابطه با شركت و عدم شركت در انتخابات خواهند شد.
هر بار با سربرآوردن شخصی در جبهە اصلاحات توهمات بالا گرفتە و امیدهای واهی بە جامعە تزریق می‌شود و آن‌هم توسط كسانی كە سابقە مبارزات چندین سالە در مقابل رژیم اصلاح ناپزیر آخوندی را دارند. باید یكبار برای همیشە این واقعیت را بپذیریم كە هر جریان و طیفی در درون نظام چە سبز و با هر رنگ و لعاب دیگری قادر بە اصلاحات نیست و همە مدعیان اصلاحات برای چندمین مرتبە در بوتە آزمایش ایستادگی بر سر مدعیات خود شكست خوردە و بە ندامت و پشیمانی كشیدە شدند و باز مجیزگویی ولایت را پیشە كردەاند.
یا از طرفی دیگر بهانە 2 ملیتی بودن بعضی از شهرهای كردستان بە وسیلەای برای ترغیب شركت مردم كردستان تبدیل شدە و می‌گویند اگر در این شهرها مردم بە پای صندوق‌های رای نروند، سهم‌شان را ملت مقابل كسب نمودە و از این رو حقوق مردم پایمال می‌شود. جای دارد این پرسش كلیدی را مطرح نماییم كە در طول 32 سال حاكمیت آخوندها وجود نمایندگان كُرد چە امتیازی را برای مردم كردستان بدنبال داشتە تا از این واهمە داشتە باشیم كە در این شهرهای 2 ملیتی سهم‌مان ضایع می‌شود. مگر در طول این سالیان كمترین حقوقمان توسط نمایندگان دست نشاندە رژیم تحقق یافتە و یا اوضاع اقتصادی بهبود یافتە و از آمار بی‌شمار بیكاری جوانان و نبود فرصت‌های شغلی در كردستان كاستە شدە است. جواب این سوالات را آقای فخرالدین حیدری نمایندە سقز و بانە چندی پیش در سخنان پیش از نطق مجلس رژیم بە روشنی پاسخ دادند. ایشان در سخنانش بە این حقیقت اعتراف نمود كە روز بە روز بر شمار بیكاری جوانان تحصیل‌كردە كُرد افزودە می‌شود و وضعیت اقتصادی در بدترین حالت ممكن است و مردم را واقعا با مشكلات عدیدەای مواجە كردە است و همچنین از وعدە و وعیدهای احمدی نژاد بە مردم كردستان انتقاد نمود و گفت مردم را چرا فریب و سركار می گـذارید؟ بسیار خوب این آقای نمایندە شهرهای بانە و سقز بە یمن شكاف درونی نظام و جنگی كە با جریان انحرافی بە راە افتادە قادر شد از احمدی نژاد كە در حقیقت مسبب اصلی اوضاع وخیم كردستان بە تنهایی او نیست، انتقاد كند، آیا فرجی برای مردم كردستان حاصل می شود؟ آیا مردم كردستان پس از این سخنان نمایندە، مشكلاتشان یكی پس از دیگری رفع خواهند شد؟ بە گمان من 32 سال حاكمیت ولایت فقیە بە خوبی جواب همە پرسشها در این زمینەها را در بطن خود دارد.
بە هر حال نباید از شرافت و صداقت بعضی از نمایندەهای راە یافتە بە مجلس و ارگانهای حاكمیت تردید نمود، اما تحقق خواستەهای برحق مردم توسط نمایندەها و در مكانی بە اسم مجلس حرفی باطل و دست نیافتنی است، زیرا خانە از پای بست ویران است و این حقیقت بە عینە در مدت این سالیان مشاهدە شدە است. در نهایت استقبال و تبلیغ این توهم نیز خیانت بە اعتماد مردم و كمك بە ماندگاری دستگاە سركوب و جنایت رژیم آخوندی است.
آری دعوت و تبلیغ برای انتخابات تحت هر عنوان و با هر هدفی در نظام آخوندی و با تكیە سردمداران آخوندی بر اریكە قدرت كاری نادرست و باطل است.
امروزە كە بسترهای پیشبرد مبارزات مدنی بە یمن خستگی ناپزیری و ارتقاْ سطح آگاهی عمومی بیش از گـذشتە فراهم گشتە و علیرغم فشارهای حاكمیت، مردم هر روز از طرق و شیوهای متفاوتی مبارزات مدنی را در چهارچوب نافرمانی‌های مدنی و گسترش فعالیت NGO های مدنی بە پیش می‌برند، عدم شركت در انتخابات بە مثابە بهترین عرصە پیشبرد مبارزات مدنی نیز قلمداد می‌شود. عرصە انتخابات كە حاكمیت بە شدت بدان برای كسب مشروعیت البتە تنها از بعد بین المللی و نمایش دادن حضور مردم طی مشاركت در انتخابات احتیاج دارد، جای دارد بە بهترین شكل ممكن توسط مردم آگاە و آزادیخواه ایران این فرصت غنیمت شمردە شود و بە عرصەای برای پیشبرد مبارزات مدنی تبدیل شدە و با عدم شركت، عملا توطئه‌های رژیم آخوندی خنثی و بە درستی از این حق مبرم عدم شركت در انتخابات استفادە نماییم.
مصمئنا مردم كردستان تجربە 23 اردیبهشت را فراموش نكردەاند كە در یك اتحاد كم نظیر سراسر كردستان در اعتصابی همگون و عمومی فرو رفت. مردم كردستان تجارب شایستەای در باب مبارزات مدنی دارند و همچون پیشگام این نوع مبارزە در كل ایران شناختە می‌شوند. لازم بە یادآوریست كە این اتحاد و همبستگی چشمگیر سایر ملت‌های ایران را انگشت بە دهان نمودە و مورد ستایش و تحسین قرار گرفت. از سوی دیگر ضربەای كە بر پیكر رژیم ددمنش آخوندی وارد گشت بسیار كاری و سهمگین بود و باتوجە بە ترس و واهمەای كە رژیم از اتحاد مردم دارد، اعتصاب سراسری كردستان بە مناسبت اعدام 5 تن از آزادیخواهان مبارز زندانی در روز 19 اردیبهشت پیام بسیار روشن ودر همان حال تهدیدآمیزی را بە سران رژیم فرستاد.
رژیم بیش از هر چیز از اتحاد و هم‌فكری مردم وحشت دارد و دچار تزلزل شدە و ابتكار عمل در برخورد با این شیوە مبارزات را از دست می‌دهد. لازم است مردم كردستان از هر فرصتی برای تكرار این تجربە موفقیت آمیز استفادە نمودە و پیشگامی در این نوع مبارزە را نیز در سطح ایران بار دیگر تثبیت نمایند.
این یك مسئولیت خطیر می‌باشد و هر فرد جامعە باید برای ادای این مسئولیت تلاش نمایند. هیچ بهانەای برای سر باز زدن از مسئولیت‌هایمان قابل قبول نیست. هر نوع فشار و محدودیتی توسط رژیم نباید در راستای پیشبرد این مبارزە، مردم را دچار تردید نماید و این یك واقعیت است كە آزادی و نیل بە اهداف بهای خود را نیز خواهد داشت و برای رسیدن بە آرزوهایمان باید این هزینە را پرداخت نماییم.
كامل نورانی فرد
بار دیگر صحنە سیاسی ایران با بحث انتخابات و شركت و عدم شركت، بە عرصە جدل و برخورد افكار و اندیشەهای متفاوت مبدل گشتە است. در مقابل نیز بازی و سناریوی همیشگی سردمداران رژیم در راستای رونق بخشی بە انتخابات، در ضهارضوب جنگ زرگری و تصاحب سهم بیشتر بین طیف‌های باند ولی فقیە و ژست عوامفریبانە باند اصلاحات بر سر تحلیل و شرط گـذاری برای شركت یا عدم شركت در انتخابات بالا گرفتە است.
مردم ایران با پدیدە انتخابات در رژیم ددمنش آخوندی از همان نخستین سال‌های زمامداری این رژیم با برگزاری انتخابات 12 فرودرین 58 با مضمون \"جمهوری اسلامی ، آری یا نە؟\" آشنا گردید و مفهوم انتخابات در نظام فاشیسم مذهبی را بە خوبی درك نمودند. انتخاباتی كە كاملا با اصول و مبانی مردم سالاری و دمكراسی و اصل جامعە آزاد در تضادی آشتی ناپزیر بودە و بر پایە نظام دین سالاری و محدود بە جمعی كوچك و براساس ایدئولوژی ولایت مطلقه فقیە بنیاد نهادە شدە است.
برای درك مفهوم و ماهیت پدیدە انتخابات در نظام آخوندها با نگاهی اجمالی از همان تدوین و نگاشتن قوانین انتخابات معلوم می‌گردد كە قوانینی سراسر ناهمگون و در تضاد با قوانین رایج و منطبق با اصول دمكراسی مبنا قرار دادە شدەاند. در قانون اساسی تدوین شدە آخوندی شاخص صلاحیت افراد برای كاندید شدن در هر انتخاباتی را باورمندی و پایبند بودن افراد بە یك خط و برنامە مشخص (خط ولایت فقیە ) و همچنین در انتخابات ریاست جمهوری ملزم بە یك دین و مذهب و جنسیت قرار دادە و افرادی در خارج از این دایرە، حتی قادر نیستند خود را كاندید نمایند.
در انتخابات مجلس و شوراهای استان و شهرها نیز اگرچە در ظاهر قادر نیستند این محدودیت‌ها را بدین شكل تطبیق و اعلام نمایند، اما در نهایت و در عمل افراد را بە این جامە نامقبول و آخوند پسند می‌آلایند و افرادی كە واجد شرایط‌اند و رای كافی را نیز كسب نمودەاند ناخودآگاە و سیستماتیك پس از سپری نمودن تمامی مراحل و فیلترهای پیش رو با شخصیتی دگرگون و منقلب روبرو خواهند شد و بە مهرەای در صفحە شطرنج آخوندها تبدیل خواهند شد.
در حقیقت فلسفە بنیان نهادن تمامی نهاد و موسساتی همچون، شورای نگهبان هیئت نظارت استانها و نظارت استصوابی و ... برای نیل بە این مهم است. اگر شخصی نیز درمقابل این دستگاە ایستادگی نماید، قادر بە ادامە كار نخواهد بود و توسط عوامل دستگاە بە حاشیە راندە خواهد شد. از همە مهمتر نیز، این حقیقت است كە اگر بر فرض ممكن شخصی ضمیر انسانی خود را همچنان حفظ نمودە و بە زورگویی و محدودیت‌های رژیم تن ندهد، با مكانی (مجلس) روبرو خواهد شد كە فاقد كمترین اقتدار سیاسی و قانونی است و اوامر و دستورات و پی‌ریزی و نظارات قوانین و امورات جامعە در مكان دیگری (بیت رهبری) صادر و تعیین تكلیف خواهد شد. در یك كلام می توان گفت پیمودن این مسیر صعب العبور و طویل برای رسیدن بە نقطه آغاز است.
با وجود این توصیفات هدف از برگزاری نمایش انتخابات و سرمایەگـزاری كلان برای برگزاری پرشور و شركت گستردە مردم توسط رژیم آخوندی چیست؟ صرف‌نظر از فریب و انحراف اذهان عمومی داخل، هدف از این نمایش ژست دمكراتیك در سطح بین المللی و سرپوش نهادن بر جنایات و نقض فجیع حقوق بشر تحت عنوان وجود انتخابات و رعایت دمكراسی است.
زمانی كە نهادهای حقوق بشری و كشورهای جهان صحنەهای برگزرای انتخابات و شركت گستردە مردمی را بنگرند، قادر نخواهند بود در اشكال و زمینەهای گوناگون فشارهای خود را علیە رژیم متمركز نمایند، زیرا با پیش فرض غلط بخشیدن مشروعیت مردم از طریق انتخابات بە این رژیم دچار اشتباهات محاسباتی و تردید در شقاوت و درندگی این نظام خواهند شد.
با توجە بە این موضوع بزرگترین هدف رژیم، فریب دادن جهانیان و وانمود كردن رعایت حقوق مردم بە تنگ آمدە ایران و نە دغدغە رعایت حقوق مسلم مردم در برگزیدن نمایندە و اشخاص مورد اعتماد خود است.
جای تعجب است با اینكە اكثریت مبارزین و روشنفكران و صاحبنظران بر این واقعیات واقفند، باز دچار توهم و تردید در رابطه با شركت و عدم شركت در انتخابات خواهند شد.
هر بار با سربرآوردن شخصی در جبهە اصلاحات توهمات بالا گرفتە و امیدهای واهی بە جامعە تزریق می‌شود و آن‌هم توسط كسانی كە سابقە مبارزات چندین سالە در مقابل رژیم اصلاح ناپزیر آخوندی را دارند. باید یكبار برای همیشە این واقعیت را بپذیریم كە هر جریان و طیفی در درون نظام چە سبز و با هر رنگ و لعاب دیگری قادر بە اصلاحات نیست و همە مدعیان اصلاحات برای چندمین مرتبە در بوتە آزمایش ایستادگی بر سر مدعیات خود شكست خوردە و بە ندامت و پشیمانی كشیدە شدند و باز مجیزگویی ولایت را پیشە كردەاند.
یا از طرفی دیگر بهانە 2 ملیتی بودن بعضی از شهرهای كردستان بە وسیلەای برای ترغیب شركت مردم كردستان تبدیل شدە و می‌گویند اگر در این شهرها مردم بە پای صندوق‌های رای نروند، سهم‌شان را ملت مقابل كسب نمودە و از این رو حقوق مردم پایمال می‌شود. جای دارد این پرسش كلیدی را مطرح نماییم كە در طول 32 سال حاكمیت آخوندها وجود نمایندگان كُرد چە امتیازی را برای مردم كردستان بدنبال داشتە تا از این واهمە داشتە باشیم كە در این شهرهای 2 ملیتی سهم‌مان ضایع می‌شود. مگر در طول این سالیان كمترین حقوقمان توسط نمایندگان دست نشاندە رژیم تحقق یافتە و یا اوضاع اقتصادی بهبود یافتە و از آمار بی‌شمار بیكاری جوانان و نبود فرصت‌های شغلی در كردستان كاستە شدە است. جواب این سوالات را آقای فخرالدین حیدری نمایندە سقز و بانە چندی پیش در سخنان پیش از نطق مجلس رژیم بە روشنی پاسخ دادند. ایشان در سخنانش بە این حقیقت اعتراف نمود كە روز بە روز بر شمار بیكاری جوانان تحصیل‌كردە كُرد افزودە می‌شود و وضعیت اقتصادی در بدترین حالت ممكن است و مردم را واقعا با مشكلات عدیدەای مواجە كردە است و همچنین از وعدە و وعیدهای احمدی نژاد بە مردم كردستان انتقاد نمود و گفت مردم را چرا فریب و سركار می گـذارید؟ بسیار خوب این آقای نمایندە شهرهای بانە و سقز بە یمن شكاف درونی نظام و جنگی كە با جریان انحرافی بە راە افتادە قادر شد از احمدی نژاد كە در حقیقت مسبب اصلی اوضاع وخیم كردستان بە تنهایی او نیست، انتقاد كند، آیا فرجی برای مردم كردستان حاصل می شود؟ آیا مردم كردستان پس از این سخنان نمایندە، مشكلاتشان یكی پس از دیگری رفع خواهند شد؟ بە گمان من 32 سال حاكمیت ولایت فقیە بە خوبی جواب همە پرسشها در این زمینەها را در بطن خود دارد.
بە هر حال نباید از شرافت و صداقت بعضی از نمایندەهای راە یافتە بە مجلس و ارگانهای حاكمیت تردید نمود، اما تحقق خواستەهای برحق مردم توسط نمایندەها و در مكانی بە اسم مجلس حرفی باطل و دست نیافتنی است، زیرا خانە از پای بست ویران است و این حقیقت بە عینە در مدت این سالیان مشاهدە شدە است. در نهایت استقبال و تبلیغ این توهم نیز خیانت بە اعتماد مردم و كمك بە ماندگاری دستگاە سركوب و جنایت رژیم آخوندی است.
آری دعوت و تبلیغ برای انتخابات تحت هر عنوان و با هر هدفی در نظام آخوندی و با تكیە سردمداران آخوندی بر اریكە قدرت كاری نادرست و باطل است.
امروزە كە بسترهای پیشبرد مبارزات مدنی بە یمن خستگی ناپزیری و ارتقاْ سطح آگاهی عمومی بیش از گـذشتە فراهم گشتە و علیرغم فشارهای حاكمیت، مردم هر روز از طرق و شیوهای متفاوتی مبارزات مدنی را در چهارچوب نافرمانی‌های مدنی و گسترش فعالیت NGO های مدنی بە پیش می‌برند، عدم شركت در انتخابات بە مثابە بهترین عرصە پیشبرد مبارزات مدنی نیز قلمداد می‌شود. عرصە انتخابات كە حاكمیت بە شدت بدان برای كسب مشروعیت البتە تنها از بعد بین المللی و نمایش دادن حضور مردم طی مشاركت در انتخابات احتیاج دارد، جای دارد بە بهترین شكل ممكن توسط مردم آگاە و آزادیخواه ایران این فرصت غنیمت شمردە شود و بە عرصەای برای پیشبرد مبارزات مدنی تبدیل شدە و با عدم شركت، عملا توطئه‌های رژیم آخوندی خنثی و بە درستی از این حق مبرم عدم شركت در انتخابات استفادە نماییم.
مصمئنا مردم كردستان تجربە 23 اردیبهشت را فراموش نكردەاند كە در یك اتحاد كم نظیر سراسر كردستان در اعتصابی همگون و عمومی فرو رفت. مردم كردستان تجارب شایستەای در باب مبارزات مدنی دارند و همچون پیشگام این نوع مبارزە در كل ایران شناختە می‌شوند. لازم بە یادآوریست كە این اتحاد و همبستگی چشمگیر سایر ملت‌های ایران را انگشت بە دهان نمودە و مورد ستایش و تحسین قرار گرفت. از سوی دیگر ضربەای كە بر پیكر رژیم ددمنش آخوندی وارد گشت بسیار كاری و سهمگین بود و باتوجە بە ترس و واهمەای كە رژیم از اتحاد مردم دارد، اعتصاب سراسری كردستان بە مناسبت اعدام 5 تن از آزادیخواهان مبارز زندانی در روز 19 اردیبهشت پیام بسیار روشن ودر همان حال تهدیدآمیزی را بە سران رژیم فرستاد.
رژیم بیش از هر چیز از اتحاد و هم‌فكری مردم وحشت دارد و دچار تزلزل شدە و ابتكار عمل در برخورد با این شیوە مبارزات را از دست می‌دهد. لازم است مردم كردستان از هر فرصتی برای تكرار این تجربە موفقیت آمیز استفادە نمودە و پیشگامی در این نوع مبارزە را نیز در سطح ایران بار دیگر تثبیت نمایند.
این یك مسئولیت خطیر می‌باشد و هر فرد جامعە باید برای ادای این مسئولیت تلاش نمایند. هیچ بهانەای برای سر باز زدن از مسئولیت‌هایمان قابل قبول نیست. هر نوع فشار و محدودیتی توسط رژیم نباید در راستای پیشبرد این مبارزە، مردم را دچار تردید نماید و این یك واقعیت است كە آزادی و نیل بە اهداف بهای خود را نیز خواهد داشت و برای رسیدن بە آرزوهایمان باید این هزینە را پرداخت نماییم.
