شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران: تمام معلمان بازداشتی بدون پیش شرط آزاد شوند
16:44 - 1 آذر 1397
آژانس کُردپا: شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری معلمان دربند و توقف طرح معلم تمام وقت شد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با اشاره به برگزاری موفقیت‌آمیز تحصن سراسری فرهنگیان در آبان‌ماه اعلام کرده است: پایان تحصن اگر چه با دستگیری و احضار گسترده معلمان و فعالان صنفی همراه بود اما بعد از تحصن نیز تهدیدات و احضارها تاکنون متوقف نشده و هر روز خبری از گوشه‌ای از ایران، مبنی بر یورش نهادهای امنیتی به منزل یک فعال صنفی جهت تفتیش منزل و ضبط گوشی موبایل و کامپیوتر صورت می‌گیرد و روزانه فعالان صنفی به حراست ادارات، دفاتر خبری اطلاعات و اطلاعات سپاه در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها احضار می‌شوند.
در این بیانیه آمده است: تحصن سراسری آبان‌ماه نشان داد که معلمان ایران برای تغییر وضعیت موجود مصمم هستند. وضعیت معیشت و زندگی معلمان مانند اکثریت مردم ایران چنان مورد هجمه قرار گرفته است که تهدید و زندان هم نمی‌تواند معلمان را از مطالبه‌گری منصرف کند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم نمودن روند احضار، بازداشت و پرونده‌سازی فعالان صنفی تأکید کرده است: این مانورهای پوشالی نمی‌تواند بر اراده ما معلمان تاثیر منفی بگذارد و ما متحد و یکصدا \"تا آخر ایستاده‌ایم\" و از \" تهدید و زندان هراسی نداریم\".
نسخه‌ای از این بیانیه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته، عیناٌ در پی می‌آید:
بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در خصوص برگزاری موفقیت‌آمیز تحصن سراسری فرهنگیان در آبان ٩٧
دانش‌آموزان عزیز
معلمین آگاه
و مردم شریف ایران
تحصن سراسری آبان‌ماه نشان داد که معلمان ایران برای تغییر وضعیت موجود مصمم هستند. وضعیت معیشت و زندگی معلمان مانند اکثریت مردم ایران چنان مورد هجمه قرار گرفته است که تهدید و زندان هم نمی‌تواند معلمان را از مطالبه‌گری منصرف کند.
پایان تحصن اگر چه با دستگیری و احضار گسترده معلمان و فعالان صنفی همراه بود اما بعد از تحصن نیز تهدیدات و احضارها تاکنون متوقف نشده و هر روز خبری از گوشه‌ای از ایران، مبنی بر یورش نهادهای امنیتی به منزل یک فعال صنفی جهت تفتیش منزل و ضبط گوشی موبایل و کامپیوتر صورت می‌گیرد و روزانه فعالان صنفی به حراست ادارات، دفاتر خبری اطلاعات و اطلاعات سپاه در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها احضار می‌شوند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم نمودن روند احضار، بازداشت و پرونده‌سازی فعالان صنفی قویاً تاکید می‌کند این مانورهای پوشالی نمی‌تواند بر اراده ما معلمان تاثیر منفی بگذارد و ما متحد و یکصدا \"تا آخر ایستاده‌ایم\" و از \" تهدید و زندان هراسی نداریم\".
از نظر ما یگانه راه خروج از شرایط فعلی، تن دادن به مطالبات بر حق معلمان است. ما خواستار آزادی تمام معلمان بازداشتی بدون پیش شرط هستیم.
محمدرضا رمضان‌زاده، حسین‌رمضان‌پور، علی فروتن ، علی کروشات، پیروز نامی، محمدعلی زحمتکش، امید شاه‌محمدی و ... باید فوراً آزاد شوند.
همانطور که در گزارش‌های روزهای تحصن انعکاس یافت شورای هماهنگی کوشید با ارائه عکس و خبر در جریان تحصن تصویری واقعی از تحصن و مطالبات ارائه نماید اما با توجه به تلاش حراست‌ها و برخی مدیران مدرسه برای سرکوب تحصن، متاسفانه گزارش ما از تحصن کامل نبود و عکس‌های تعداد زیادی از مدارس در کانال شورا منعکس نشده است در برخی مدارس متحصنین عکس نگرفته‌اند و در برخی موارد عکس برای کانال شورا ارسال نشده است. پس آمار واقعی شرکت‌کنندگان در تحصن خیلی بیشتر از آنی است که اعلام شد بعنوان نمونه در تهران چندین مدرسه بعد از تحصن عکس‌هایی برای شورا ارسال نمودند و بررسی میدانی ما نشان می‌دهد که تحصن در تهران، سنندج، قروه، همدان، زنجان و ... بیشتر از چیزی است که اعلام شده است.
این همه استقبال از تحصن در حالی رخ می‌دهد که دستگاه سرکوب تمام توان و نیروی خود اعم از نهادهای امنیتی، حراست‌ها، برخی مدیران و معاونان و معلمان مطیع و ناآگاه را در خدمت گرفت تا تحصن سراسری و فراگیر نگردد اما پیام تحصن چنان رسا بود که حمایت‌های اجتماعی را در پی داشت و مطالبات معلمان بعنوان مطالبات اکثریت جامعه در کوی و میدان بر سر زبان‌ها افتاد و در پیام‌های همبستگی کارگران و دانشجویان منعکس گردید. ما این موفقیت را حاصل حرکت متحد و آگاهانه بدنه پیشرو جنبش معلمان می‌دانیم و از تمام حمایت‌های مردمی تشکر می‌کنیم و به همکاران خود در سراسر ایران فراخوان می‌دهیم با عضویت در تشکل موجود در منطقه خود و با ایجاد تشکل صنفی در مناطقی که تشکل فعال وجود ندارد دست به سازمان یابی بزنند.
در همین راستا می‌توان از ظرفیت شورای معلمان/دبیران در مدارس سراسر کشور در کلیه مقاطع برای متشکل شدن استفاده نمود و این می‌تواند اولین گام برای اداره مدرسه و پیگیری مطالبات از طریق جمعی و شورایی باشد. هر واحد آموزشگاه بایستی یک واحد صنفی و آموزشی باشد و هر معلم باید رسانه آگاهی بخش باشد. این مهم امکان‌پذیر است و معلمان قادرند در مسیر تحقق آموزش و پرورشِ پویا، مشارکتی و دموکراتیک گام‌های مثبت بردارند.
مساله دیگر نحوه واکنش مسئولان به تحصن بود اگر چه وزیر و تیم همراهش و سایر نهادها در قبال تحصن مهر خود را به ندیدن و نشنیدن زدند اما صدای معلمان در تحصن آبان، وزیر را وادار به واکنش نمود اما وی به جای پاسخ به مطالبات با نعل وارونه زدن \" تحصن را اجحاف در حق دانش آموزان دانست\".
اگر چه این نوع لفاظی‌ها از وزیر و رسانه‌های همسو با وی در راستای حفظ وضعیت موجود چیز جدیدی نیست اما واقعیت این است که مردم دیگر آگاه شده‌اند و فریب این حرف‌های عوام فریبانه را نمی‌خورند.
امروز به درستی دانش آموزان و والدینشان به خوبی می‌دانند که کلاس‌های ٤٠ نفره بدون امکانات حداقلی، پول گرفتن از دانش‌آموزان، پایین بودن کیفیت آموزشی، فقدان فضای شاد در مدارس، وجود قوانین خشک در مورد پوشش دانش‌آموزان بخصوص دختران، مدارس نا ایمن و در حال ریزش و دستگیری معلمان و ... مصداق بارز اجحاف در حق دانش‌آموزان و سرکوب آنان است که این همه محصول سیاست‌ها و برنامه‌هایی است که توسط وزارتخانه و نهادهای مدعی فرهنگی تئوریزه و اجرا می‌گردند و یگانه فرصت کودکی، دانش‌آموزان را به تاراج می‌برند.
از نظر ما مسئولان در پس چنین اظهارنظرهای بی‌شرمانه می‌کوشند با فرافکنی، انگشت اتهام خود را به سمت معلمان معترض و آگاه نشانه روند و نقش خود در وضعیت بحرانی فعلی را پنهان نمایند.
شورای هماهنگی ضمن اعتراض به انفعال وزیر در قبال مطالبات و اتخاذ مواضع خصمانه علیه معلمان به وی و سایر نهادها و مدیران مسئول توصیه می‌کند از فرافکنی و پنهان نمودن ناکارآمدی خود پشت حقوق دانش‌آموز دست برداشته تن به خواسته‌های بر حق صنفی و آموزشی بدهند. مجریان پولی‌سازی و کالایی‌سازی آموزش عمومی، چگونه می‌توانند فرهنگیان مدافع حق تحصیل رایگان، کیفی و عادلانه برای همه را به اجحاف در حق دانش‌آموزان متهم نمایند؟ چه کسی این دروغ را باور می‌کند؟
بی‌شک کار به دستان و مسئولان اگر می‌خواهند اعتراضات در مقطع کنونی متوقف گردد باید تمام معلمان دربند را آزاد کنند و آموزش و پرورش فورا طرح ضد معلمی معلم تمام وقت را متوقف نماید و سهم آموزش و پرورش از بودجه به میزانی افزایش یابد که:
١. برای افزایش حقوق معلمان به بالای خط فقر، اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان سازی حقوق فرهنگیان بازنشسته و شاغل، اعتبار لازم پیش بینی و منابع شفاف آن مشخص گردد.
٢.تامین اعتبار لازم برای بهبود و بهسازی وضعیت آموزشی و برخورداری همه از یک آموزش با کیفیت، رایگان و عادلانه محقق گردد.
مسئولان نباید فراموش کنند که تاکنون ما به والدین دانش‌آموزان جهت همیاری و کمک به پیگیری مطالبات صنفی و آموزشی بخصوص در این روزها، که بودجه در حال تدوین است فراخوان نداده‌ایم و اگر بنا باشد هر خواسته ما با ضرب و شتم و احضار و زندان همراه باشد. شورای هماهنگی چاره‌ای ندارد جز اینکه از مردم بخواهد آنان پیگیر حقوق آموزشی کودکان خود باشند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
١ آذر ٩٧
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با اشاره به برگزاری موفقیت‌آمیز تحصن سراسری فرهنگیان در آبان‌ماه اعلام کرده است: پایان تحصن اگر چه با دستگیری و احضار گسترده معلمان و فعالان صنفی همراه بود اما بعد از تحصن نیز تهدیدات و احضارها تاکنون متوقف نشده و هر روز خبری از گوشه‌ای از ایران، مبنی بر یورش نهادهای امنیتی به منزل یک فعال صنفی جهت تفتیش منزل و ضبط گوشی موبایل و کامپیوتر صورت می‌گیرد و روزانه فعالان صنفی به حراست ادارات، دفاتر خبری اطلاعات و اطلاعات سپاه در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها احضار می‌شوند.
در این بیانیه آمده است: تحصن سراسری آبان‌ماه نشان داد که معلمان ایران برای تغییر وضعیت موجود مصمم هستند. وضعیت معیشت و زندگی معلمان مانند اکثریت مردم ایران چنان مورد هجمه قرار گرفته است که تهدید و زندان هم نمی‌تواند معلمان را از مطالبه‌گری منصرف کند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم نمودن روند احضار، بازداشت و پرونده‌سازی فعالان صنفی تأکید کرده است: این مانورهای پوشالی نمی‌تواند بر اراده ما معلمان تاثیر منفی بگذارد و ما متحد و یکصدا \"تا آخر ایستاده‌ایم\" و از \" تهدید و زندان هراسی نداریم\".
نسخه‌ای از این بیانیه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته، عیناٌ در پی می‌آید:
بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در خصوص برگزاری موفقیت‌آمیز تحصن سراسری فرهنگیان در آبان ٩٧
دانش‌آموزان عزیز
معلمین آگاه
و مردم شریف ایران
تحصن سراسری آبان‌ماه نشان داد که معلمان ایران برای تغییر وضعیت موجود مصمم هستند. وضعیت معیشت و زندگی معلمان مانند اکثریت مردم ایران چنان مورد هجمه قرار گرفته است که تهدید و زندان هم نمی‌تواند معلمان را از مطالبه‌گری منصرف کند.
پایان تحصن اگر چه با دستگیری و احضار گسترده معلمان و فعالان صنفی همراه بود اما بعد از تحصن نیز تهدیدات و احضارها تاکنون متوقف نشده و هر روز خبری از گوشه‌ای از ایران، مبنی بر یورش نهادهای امنیتی به منزل یک فعال صنفی جهت تفتیش منزل و ضبط گوشی موبایل و کامپیوتر صورت می‌گیرد و روزانه فعالان صنفی به حراست ادارات، دفاتر خبری اطلاعات و اطلاعات سپاه در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها احضار می‌شوند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران ضمن محکوم نمودن روند احضار، بازداشت و پرونده‌سازی فعالان صنفی قویاً تاکید می‌کند این مانورهای پوشالی نمی‌تواند بر اراده ما معلمان تاثیر منفی بگذارد و ما متحد و یکصدا \"تا آخر ایستاده‌ایم\" و از \" تهدید و زندان هراسی نداریم\".
از نظر ما یگانه راه خروج از شرایط فعلی، تن دادن به مطالبات بر حق معلمان است. ما خواستار آزادی تمام معلمان بازداشتی بدون پیش شرط هستیم.
محمدرضا رمضان‌زاده، حسین‌رمضان‌پور، علی فروتن ، علی کروشات، پیروز نامی، محمدعلی زحمتکش، امید شاه‌محمدی و ... باید فوراً آزاد شوند.
همانطور که در گزارش‌های روزهای تحصن انعکاس یافت شورای هماهنگی کوشید با ارائه عکس و خبر در جریان تحصن تصویری واقعی از تحصن و مطالبات ارائه نماید اما با توجه به تلاش حراست‌ها و برخی مدیران مدرسه برای سرکوب تحصن، متاسفانه گزارش ما از تحصن کامل نبود و عکس‌های تعداد زیادی از مدارس در کانال شورا منعکس نشده است در برخی مدارس متحصنین عکس نگرفته‌اند و در برخی موارد عکس برای کانال شورا ارسال نشده است. پس آمار واقعی شرکت‌کنندگان در تحصن خیلی بیشتر از آنی است که اعلام شد بعنوان نمونه در تهران چندین مدرسه بعد از تحصن عکس‌هایی برای شورا ارسال نمودند و بررسی میدانی ما نشان می‌دهد که تحصن در تهران، سنندج، قروه، همدان، زنجان و ... بیشتر از چیزی است که اعلام شده است.
این همه استقبال از تحصن در حالی رخ می‌دهد که دستگاه سرکوب تمام توان و نیروی خود اعم از نهادهای امنیتی، حراست‌ها، برخی مدیران و معاونان و معلمان مطیع و ناآگاه را در خدمت گرفت تا تحصن سراسری و فراگیر نگردد اما پیام تحصن چنان رسا بود که حمایت‌های اجتماعی را در پی داشت و مطالبات معلمان بعنوان مطالبات اکثریت جامعه در کوی و میدان بر سر زبان‌ها افتاد و در پیام‌های همبستگی کارگران و دانشجویان منعکس گردید. ما این موفقیت را حاصل حرکت متحد و آگاهانه بدنه پیشرو جنبش معلمان می‌دانیم و از تمام حمایت‌های مردمی تشکر می‌کنیم و به همکاران خود در سراسر ایران فراخوان می‌دهیم با عضویت در تشکل موجود در منطقه خود و با ایجاد تشکل صنفی در مناطقی که تشکل فعال وجود ندارد دست به سازمان یابی بزنند.
در همین راستا می‌توان از ظرفیت شورای معلمان/دبیران در مدارس سراسر کشور در کلیه مقاطع برای متشکل شدن استفاده نمود و این می‌تواند اولین گام برای اداره مدرسه و پیگیری مطالبات از طریق جمعی و شورایی باشد. هر واحد آموزشگاه بایستی یک واحد صنفی و آموزشی باشد و هر معلم باید رسانه آگاهی بخش باشد. این مهم امکان‌پذیر است و معلمان قادرند در مسیر تحقق آموزش و پرورشِ پویا، مشارکتی و دموکراتیک گام‌های مثبت بردارند.
مساله دیگر نحوه واکنش مسئولان به تحصن بود اگر چه وزیر و تیم همراهش و سایر نهادها در قبال تحصن مهر خود را به ندیدن و نشنیدن زدند اما صدای معلمان در تحصن آبان، وزیر را وادار به واکنش نمود اما وی به جای پاسخ به مطالبات با نعل وارونه زدن \" تحصن را اجحاف در حق دانش آموزان دانست\".
اگر چه این نوع لفاظی‌ها از وزیر و رسانه‌های همسو با وی در راستای حفظ وضعیت موجود چیز جدیدی نیست اما واقعیت این است که مردم دیگر آگاه شده‌اند و فریب این حرف‌های عوام فریبانه را نمی‌خورند.
امروز به درستی دانش آموزان و والدینشان به خوبی می‌دانند که کلاس‌های ٤٠ نفره بدون امکانات حداقلی، پول گرفتن از دانش‌آموزان، پایین بودن کیفیت آموزشی، فقدان فضای شاد در مدارس، وجود قوانین خشک در مورد پوشش دانش‌آموزان بخصوص دختران، مدارس نا ایمن و در حال ریزش و دستگیری معلمان و ... مصداق بارز اجحاف در حق دانش‌آموزان و سرکوب آنان است که این همه محصول سیاست‌ها و برنامه‌هایی است که توسط وزارتخانه و نهادهای مدعی فرهنگی تئوریزه و اجرا می‌گردند و یگانه فرصت کودکی، دانش‌آموزان را به تاراج می‌برند.
از نظر ما مسئولان در پس چنین اظهارنظرهای بی‌شرمانه می‌کوشند با فرافکنی، انگشت اتهام خود را به سمت معلمان معترض و آگاه نشانه روند و نقش خود در وضعیت بحرانی فعلی را پنهان نمایند.
شورای هماهنگی ضمن اعتراض به انفعال وزیر در قبال مطالبات و اتخاذ مواضع خصمانه علیه معلمان به وی و سایر نهادها و مدیران مسئول توصیه می‌کند از فرافکنی و پنهان نمودن ناکارآمدی خود پشت حقوق دانش‌آموز دست برداشته تن به خواسته‌های بر حق صنفی و آموزشی بدهند. مجریان پولی‌سازی و کالایی‌سازی آموزش عمومی، چگونه می‌توانند فرهنگیان مدافع حق تحصیل رایگان، کیفی و عادلانه برای همه را به اجحاف در حق دانش‌آموزان متهم نمایند؟ چه کسی این دروغ را باور می‌کند؟
بی‌شک کار به دستان و مسئولان اگر می‌خواهند اعتراضات در مقطع کنونی متوقف گردد باید تمام معلمان دربند را آزاد کنند و آموزش و پرورش فورا طرح ضد معلمی معلم تمام وقت را متوقف نماید و سهم آموزش و پرورش از بودجه به میزانی افزایش یابد که:
١. برای افزایش حقوق معلمان به بالای خط فقر، اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان سازی حقوق فرهنگیان بازنشسته و شاغل، اعتبار لازم پیش بینی و منابع شفاف آن مشخص گردد.
٢.تامین اعتبار لازم برای بهبود و بهسازی وضعیت آموزشی و برخورداری همه از یک آموزش با کیفیت، رایگان و عادلانه محقق گردد.
مسئولان نباید فراموش کنند که تاکنون ما به والدین دانش‌آموزان جهت همیاری و کمک به پیگیری مطالبات صنفی و آموزشی بخصوص در این روزها، که بودجه در حال تدوین است فراخوان نداده‌ایم و اگر بنا باشد هر خواسته ما با ضرب و شتم و احضار و زندان همراه باشد. شورای هماهنگی چاره‌ای ندارد جز اینکه از مردم بخواهد آنان پیگیر حقوق آموزشی کودکان خود باشند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
١ آذر ٩٧
