رنج نامه‌ی فواد احمد نوری (لالو)*

ﺭﻭﺯ ﺳﻪﺷﻨﺒﻪ ﻣﺼﺎﺩﻑ ٣٠ ﺩﯼﻣﺎﻩ ١٣٩٣، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ٤ ﺳﺎﻝ، ﺍﺯ ﮐُﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻋﺮﺍﻕ ﻋﺎﺯﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻋﻠﯽﺭﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ، ﺳﺨﺘﯽ ﺭﺍﻩ، ﺑﯽﺑﻀﺎﻋﺘﯽ ﻣﺎﻟﯽ، ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽﻫﺎﯼ ﻋﺪﯾﺪﻩ ﺟﺴﻤﯽ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻋﺰﯾﺰ ﺩﺭﺑﻨﺪﺷﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﺩﺭ، ﭘﺴﺮ ﻭ ﻫﻤﺴﺮ، ﺷﻮﻫﺮﺵ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﻈﻠﻮﻡ، ﭘﺪﺭ ﺍﺳﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ ﺭﺍ ﻗﺪﺭﯼ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻫﺪﯾﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﺍﯾﺸﺎﻥ ﺗﺪﺍﺭﮎ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﻭﯼ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻗﺎﯾﻘﯽ ﺑﺎﺭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻡ ﭘﺪﺭﯼ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻏﺼﻪﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺑﺴﭙﺎﺭﻧﺪ؛ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﻋﻘﺪﻩ ﻭ ﺑﻐﺾ ﻋﺪﻩﺍﯼ ﺑﯽﺍﻧﺼﺎﻑ ﮐﻪ ﺑﻮﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻧﺒﺮﺩﻩﺍﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺷﮏ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻋﻠﯽﺭﻏﻢ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱﻫﺎﯼ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﯼ ﻣﻈﻠﻮﻣﻢ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺖ ۸ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ۳ ﺑﻌﺪﺍﺯﻇﻬﺮ، ﺩﺳﺖ ﺭﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﻪﯼ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱﻫﺎﯼ ﻋﺎﺟﺰﺍﻧﻪﺷﺎﻥ ﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻋﺰﯾﺰﺷﺎﻥ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ .

ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺪﻋﯿﺎﻥ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﺍﺑﻦﺍﺑﯽﻃﺎﻟﺐ ( ﺭﺿﯽﺍﻟﻠﻪﻋﻨﻪ ) ﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻭ ﺣﺎﻣﯿﺎﻥ ﻫﻔﺘﻪ ﻭﺣﺪﺕ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ؛ ﺍﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﮐﺠﺎﯼ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﮔﻨﺠﺎﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ؟

ﺯﻧﺪﺍﻧﯽﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﯾﻦ ﻧﻌﻤﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯾﺴﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﻠﺐ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ، ﻃﺒﻖ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺁﻣﻮﺯﻩﯼ ﺩﯾﻨﯽ، ﻭﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﺍﺭﯼ ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻫﻤﺴﺮ ﻭ ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪﻫﺎﯾﺶ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ؟ ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﯼ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻭ ﻇﻠﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎﯼ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪﺍﯾﺪ؟ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺯﻧﺪﺍن (ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺮﺩﺍﻧﯽ) ﻗﺒﻼ ﺑﺎ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻣﻦ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ .

ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﺍﯾﺬﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﭼﻪ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﺪ. ﺍﮔﺮ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻇﻠﻢ ﭼﯿﺴﺖ!؟
ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺼﻔﯿﻦ ﻣﻮﮐﻮﻝ ﻣﯽﮐﻨﻢ !

ﻓﻮﺍﺩ ﺍﺣﻤﺪ ﻧﻮﺭﯼ، ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻋﻘﯿﺪﺗﯽ ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ

ﺟﻤﻌﻪ ۳ ﺑﻬﻤﻦﻣﺎﻩ ۱۳۹۳ - ۲۳ ﮊﺍﻧﻮﯾﻪ ۲۰۱۵

*این زندانی اهل سُنت به ١٣ سال حبس محکوم شده و هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج است.