تزویرهای حقوق بشری ترکیه
13:48 - 5 مرداد 1391
Unknown Author
نویسنده: تانر اکم
ترجمه از انگلیسی: کیهان یوسفی
نظم جدید سیاسیی در خاورمیانه در حال ظهور است، ترکیه میل شدیدی برای تبدیل شدن به یک هژمونی یا یک رهبر از طریق ایستادگی و موضع گیری در قبال رژیمهای توتالیتر و دیکتاتودارد. در اوایل این هفته ، نخست وزیر ترکیه، رجب طیب اردوغان برای محکوم نمودن رژیم سوریه تا آنجا پیش رفت که تداوم کشتار مردم بی دفاع سوریه توسط رژیم اسد را تلاشی برای ژنوساید نامید.
خواست و آرزوی ترکیه تبدیل شدن به قهرمان حقوق بشر منطقه است و این اتفاقی خوشایند است، اما محکوم نمودن سوریه توسط اردوغان تنها یک تزویر بزرگ است. تا زمانیکه ترکیه ادامه سیاست انکار جنایات انجام شده علیه غیر ترکها در اوایل سالهای 1900، دردوران پایانی حاکمیت امپراطوری عثمانی را ادامه دهد، فریاد برآوردن برای آزادی، عدالت و ارزشهای حقوق بشری دروغی بیش نیست.
تلاش ترکیه برای ترویج و نشان دادن تصویری از خود به عنوان مدافع جهانی حقوق مسلمانان به وسیله میراثی از پاکسازی قومی و ژینوساید علیه مسیحیان و ترور کردها و عربها به خطر افتاده است. خاطرات این جنایتها در سراسر قلمرو عثمانی هنوز زنده و از یاد نرفته است. و ترکیه تا زمانی که خشونتهای وحشیانه، کوچاندن مردم و ژینوساید را تحت عنوان دولت مدرن ترکیه مشروعیت بخشد، نمی تواند مدلی دموکراتیک باشد.
با استفاده از اسناد آرشیو دولت عثمانی در استانبول، که زمانی رازی بزرگ درنظر گرفته می شد، می خواهم پرده از یک سده انکار ترکیه بردارم . این سیاستها به روشنی اثبات می کند که سیاست جمعیتی عثمانی از سال 1913 تا 1914 نسل کشی بوده است.در واقع ، عبارت \" جنایت علیه بشریت\" اصطلاحی قانونی شد و نخست در ماه 24 ماه مه ی 1915 استفاده شد که واکنشی بود علیه ژینوساید ارمنیها و شهروندان بی دفاع دیگر مسیحی.
بریتانیا، فرانسه و روسیه نخست این وحشیگری عثمانی را \"جنایت علیه مسیحیت \" تعریف کردند اما بعداً به \"جنایت علیه بشریت\" آن را تغییردادند زیرا فکر کردند که این عبارت خاص می تواند واکنش منفی مسلمانان را در سرزمینهایشان به دنبال داشته باشد.
در حال حاضر، آقای اردوغان در پی این است که سخنگوی جهانی برای ارزشهای اسلامی شود. در ژوئن 2011، او در بین هزاران نفر از تجمع کنندگان در جشن پیروزی متزلزل حزب عدالت و توسعه معروف به A.K.P گفت:\" امروز سارایوبو مثل استانبول پیروز شد، بیروت مثل ازمیر، دمشق مثل آنکارا، رامالله، کرانه باختری رود اردن، اورشلیم و غزه مثل دیاربکر پیروز شدند\".
سخن گفتن در حمایت از مظلومیت مسلمانان محبوبیت برای او کسب کرده است. اما اگر آقای اردوغان برآن است که از آزادی و دموکراسی در منطقه دفاع کند، باید هراس بر حق مسیحیان خاورمیانه را نیز در نظر گیرد. درست مانند قدرتهای اروپایی که در سال 1915 بطور جمعی \"جنایت علیه بشریت\" را محکوم کردند، آقای اردوغان نیز باید فراتر از اندیشه تنگ نظرانه \"جنایت علیه مسلمین\" حرکت کند. همه مردم تحت ستم مستحق دفاع کردن هستند.
اين امری تصادفی نیست که اکثریت مسیحیان و دیگر اقلیتهای سوریه از حزب بعث بشار اسد حمایت می کنند؛ آنها می خواهند آزادی خود را قربانی امنیتشان کنند. هنگامی که ترکیه در شعارهایش از اکثریت مسلمانهای سنی تقاضای آزدای برای سوریه را دارد، نگرانی مسیحیان سوری را در باره آینده شان نمی تواند برطرف کند. برعکس، گوش دادن مسیحیان سوریه به آقای اردوغان و نطقهای انکارگرایانه او، یادآور سالهای 1915 برای آنان است و این امر باعث می شود ترکیه بیشتر تهدیدی امنیتی برایشان به نظر رسد.
مواجهه با گذشته به امنیت، ثبات و دموکراسی در خاورمیانه پیوند می خورد . تداوم انکار بی عدالتیهای تاریخی نه تنها مانعی است در برابر استقرار دموکراسی بلکه سبب اختلال در ثبات روابط بین ملیتها و گروه های مذهبی مختلف نیز هست.
این امر بخصوص در سرزمنیهای امپراطوری عثمانی سابق صدق می کند، جایی که مردم خود را در پناه نیاکانشان بازمی شناسند. علاوه بر نسل کشی ارمنیها، جنایاتی بزرگ علیه کردها و علویها در ترکیه، خشونت علیه کردها و عربها در عراق و تنشهای بین مسلمانان و مسیحیها در سوریه و لبنان، تداوم سیاستهای مسموم معاصر است.
محبوبیت کسب شده A.K.P در ترکیه و جهان اسلام فرصتی برای آقای اردوغان فراهم آورده است که دوره تحمل و مدارا را شروع کند. با به رسیمت شناختن نسل کشی مسیحیان و جنایت علیه گروههای دیگر، ترکیه می تواند به رهبر حقوق بشر منطقه تبدیل شود. اما تلاشهای ترکیه برای تبدیل نمودن خود به چراغ راهنمای آزادی و دموکراسی شکست خواهد خورد مادامی که از جبران گناهان امپراطوری عثمانی اجتناب کند.
موعظه گران اخلاق و واقع گرایان متعصب به اشتباه بر این باورند که عدالت و منافع ملی با هم ناسازگارند. اما اذعان به اشتباهات و اعمال تاریخی یک بازی با حاصل جمع صفر نیست.
در خاورمیانه، گذشته و حال یکی است. و حقیقت و مصالحه برای ایجاد نظمی نوین و پایدار در منطقه جدایی ناپذیرند، نظمی که بایستی بر اساس احترام به حقوق بشر و کرامت بنا شود. ترکیه باید نمونه رهبری آن باشد.
تانر اکم، پروفسور تاریخ دانشگاه کلارک آمریکاست، او نویسنده \" جنایت علیه بشریت ترکهای جوان:
ژینوساید آمریکایی و پاکسازی قومی در امپراطوری عثمانی است\".
منبع:
http://www.nytimes.com/2012/07/20/opinion/turkeys-human-rights-hypocrisy.html?ref=opinion
ترجمه از انگلیسی: کیهان یوسفی
نظم جدید سیاسیی در خاورمیانه در حال ظهور است، ترکیه میل شدیدی برای تبدیل شدن به یک هژمونی یا یک رهبر از طریق ایستادگی و موضع گیری در قبال رژیمهای توتالیتر و دیکتاتودارد. در اوایل این هفته ، نخست وزیر ترکیه، رجب طیب اردوغان برای محکوم نمودن رژیم سوریه تا آنجا پیش رفت که تداوم کشتار مردم بی دفاع سوریه توسط رژیم اسد را تلاشی برای ژنوساید نامید.
خواست و آرزوی ترکیه تبدیل شدن به قهرمان حقوق بشر منطقه است و این اتفاقی خوشایند است، اما محکوم نمودن سوریه توسط اردوغان تنها یک تزویر بزرگ است. تا زمانیکه ترکیه ادامه سیاست انکار جنایات انجام شده علیه غیر ترکها در اوایل سالهای 1900، دردوران پایانی حاکمیت امپراطوری عثمانی را ادامه دهد، فریاد برآوردن برای آزادی، عدالت و ارزشهای حقوق بشری دروغی بیش نیست.
تلاش ترکیه برای ترویج و نشان دادن تصویری از خود به عنوان مدافع جهانی حقوق مسلمانان به وسیله میراثی از پاکسازی قومی و ژینوساید علیه مسیحیان و ترور کردها و عربها به خطر افتاده است. خاطرات این جنایتها در سراسر قلمرو عثمانی هنوز زنده و از یاد نرفته است. و ترکیه تا زمانی که خشونتهای وحشیانه، کوچاندن مردم و ژینوساید را تحت عنوان دولت مدرن ترکیه مشروعیت بخشد، نمی تواند مدلی دموکراتیک باشد.
با استفاده از اسناد آرشیو دولت عثمانی در استانبول، که زمانی رازی بزرگ درنظر گرفته می شد، می خواهم پرده از یک سده انکار ترکیه بردارم . این سیاستها به روشنی اثبات می کند که سیاست جمعیتی عثمانی از سال 1913 تا 1914 نسل کشی بوده است.در واقع ، عبارت \" جنایت علیه بشریت\" اصطلاحی قانونی شد و نخست در ماه 24 ماه مه ی 1915 استفاده شد که واکنشی بود علیه ژینوساید ارمنیها و شهروندان بی دفاع دیگر مسیحی.
بریتانیا، فرانسه و روسیه نخست این وحشیگری عثمانی را \"جنایت علیه مسیحیت \" تعریف کردند اما بعداً به \"جنایت علیه بشریت\" آن را تغییردادند زیرا فکر کردند که این عبارت خاص می تواند واکنش منفی مسلمانان را در سرزمینهایشان به دنبال داشته باشد.
در حال حاضر، آقای اردوغان در پی این است که سخنگوی جهانی برای ارزشهای اسلامی شود. در ژوئن 2011، او در بین هزاران نفر از تجمع کنندگان در جشن پیروزی متزلزل حزب عدالت و توسعه معروف به A.K.P گفت:\" امروز سارایوبو مثل استانبول پیروز شد، بیروت مثل ازمیر، دمشق مثل آنکارا، رامالله، کرانه باختری رود اردن، اورشلیم و غزه مثل دیاربکر پیروز شدند\".
سخن گفتن در حمایت از مظلومیت مسلمانان محبوبیت برای او کسب کرده است. اما اگر آقای اردوغان برآن است که از آزادی و دموکراسی در منطقه دفاع کند، باید هراس بر حق مسیحیان خاورمیانه را نیز در نظر گیرد. درست مانند قدرتهای اروپایی که در سال 1915 بطور جمعی \"جنایت علیه بشریت\" را محکوم کردند، آقای اردوغان نیز باید فراتر از اندیشه تنگ نظرانه \"جنایت علیه مسلمین\" حرکت کند. همه مردم تحت ستم مستحق دفاع کردن هستند.
اين امری تصادفی نیست که اکثریت مسیحیان و دیگر اقلیتهای سوریه از حزب بعث بشار اسد حمایت می کنند؛ آنها می خواهند آزادی خود را قربانی امنیتشان کنند. هنگامی که ترکیه در شعارهایش از اکثریت مسلمانهای سنی تقاضای آزدای برای سوریه را دارد، نگرانی مسیحیان سوری را در باره آینده شان نمی تواند برطرف کند. برعکس، گوش دادن مسیحیان سوریه به آقای اردوغان و نطقهای انکارگرایانه او، یادآور سالهای 1915 برای آنان است و این امر باعث می شود ترکیه بیشتر تهدیدی امنیتی برایشان به نظر رسد.
مواجهه با گذشته به امنیت، ثبات و دموکراسی در خاورمیانه پیوند می خورد . تداوم انکار بی عدالتیهای تاریخی نه تنها مانعی است در برابر استقرار دموکراسی بلکه سبب اختلال در ثبات روابط بین ملیتها و گروه های مذهبی مختلف نیز هست.
این امر بخصوص در سرزمنیهای امپراطوری عثمانی سابق صدق می کند، جایی که مردم خود را در پناه نیاکانشان بازمی شناسند. علاوه بر نسل کشی ارمنیها، جنایاتی بزرگ علیه کردها و علویها در ترکیه، خشونت علیه کردها و عربها در عراق و تنشهای بین مسلمانان و مسیحیها در سوریه و لبنان، تداوم سیاستهای مسموم معاصر است.
محبوبیت کسب شده A.K.P در ترکیه و جهان اسلام فرصتی برای آقای اردوغان فراهم آورده است که دوره تحمل و مدارا را شروع کند. با به رسیمت شناختن نسل کشی مسیحیان و جنایت علیه گروههای دیگر، ترکیه می تواند به رهبر حقوق بشر منطقه تبدیل شود. اما تلاشهای ترکیه برای تبدیل نمودن خود به چراغ راهنمای آزادی و دموکراسی شکست خواهد خورد مادامی که از جبران گناهان امپراطوری عثمانی اجتناب کند.
موعظه گران اخلاق و واقع گرایان متعصب به اشتباه بر این باورند که عدالت و منافع ملی با هم ناسازگارند. اما اذعان به اشتباهات و اعمال تاریخی یک بازی با حاصل جمع صفر نیست.
در خاورمیانه، گذشته و حال یکی است. و حقیقت و مصالحه برای ایجاد نظمی نوین و پایدار در منطقه جدایی ناپذیرند، نظمی که بایستی بر اساس احترام به حقوق بشر و کرامت بنا شود. ترکیه باید نمونه رهبری آن باشد.
تانر اکم، پروفسور تاریخ دانشگاه کلارک آمریکاست، او نویسنده \" جنایت علیه بشریت ترکهای جوان:
ژینوساید آمریکایی و پاکسازی قومی در امپراطوری عثمانی است\".
منبع:
http://www.nytimes.com/2012/07/20/opinion/turkeys-human-rights-hypocrisy.html?ref=opinion
