بحران کرونا و ضرورت حمایت همگان از زندانی‌های سیاسی

11:53 - 15 اسفند 1398
Unknown Author

سید پیمان پدرود

متاسفانه جمهوری اسلامی ایران مطابق رویه و سیاست معمولش که بر مبنای دروغ و کتمان حقیقت استوار است این‌بار نیز در فاجعه کرونا همانند دیگر حوادث اخیر از جمله کشته شدگان قیام آبان، شلیک به هواپیمای اکراینی، فجایع زیست محیطی، رجز خوانی در مورد انتقام از آمریکا و... روند دروغ سازی و تبلیغات انحرافی را از همان ابتدا در پیش گرفت و همچنان به آن ادامه میدهد. بطوریکه منافع و مصالح حکومتی را بر جان و مال مردم ترجیح داده و بدلایل سیاسی از جمله جلوگیری از کاهش مشارکت مردم در انتخابات و راهپیمایی سالگرد انقلاب بمنظور کسب مشروعیت نظام و تبلیغ در انظار جهانیان اقدام به پنهان کاری و ممانعت از انتشار خبرهای درست در خصوص آلوده شدن شهر قم به ویروس کرونا نمود و در حالیکه می‌توانست همانند بسیاری از کشورها سریعا با تدابیر صحیح پزشکی و مدیریتی آنرا کنترل نماید متاسفانه این بیماری را وارد مرحله بحرانی نمود. البته هدف مهمتر و بزرگتری نیز در پس این فاجعه انسانی برای حکومت اسلامی ایران نیز وجود داشت و آن هدف چیزی نبود مگر از بین بردن جو اعتراضی و ملتهب کشور در ادامه حوادث آبان ماه و بی آبرویی نظام در سقوط هواپیما و به فراموشی سپردن موقت آنها تا احیای مجدد خود. بگونه اییکه ناچارا تمامی افکار عموم امروزه معطوف به این فاجعه شده و درحالیکه میبایست پایه های استبداد با ادامه قیام آبان ماه و اعتصابات کارگری سست تر وسست تر میشد متاسفانه ناچارا مردم خانه نشین شده اند و با استرس و خطر ابتلا به کرونا دست و پنجه نرم میکنند و کرونای واقعی که ۴۱ سال است بر جان و مال مردم سایه افکنده به حاشیه رفته است. اکنون نیز با وقاحت و بیشرمی جهت جلب رضایت آندسته اقلیت طرفداران نظام و پیشبرد سیاستهای حکومتی ، این فاجعه را کوچک و در کنترل جلوه می‌دهند.

حال در این بحبوحه که حکومت بواسطه بی تدبیری مسئولین و از طرفی بی اهمیتی شان به جان مردم ، علیرغم تلاشهای خود مردم ، در کنترل و بهبود وضعیت جامعه عاجز مانده است تصور کنید در محیط زندانها که تماما شرایط برای شیوع و گسترش این بیماری فراهم است وضعیت چگونه است. رژیم آدمکش جمهوری اسلامی کوچکترین تلاش و حرکتی جهت جلوگیری از نفوذ و شایع شدن ویروس در بین زندانیان سیاسی نداشته و حتی عامدانه با سهل انگاری و عدم کنترل سعی بر آلوده نمودن زندانیان سیاسی دارد و چه بسا با سو استفاده از این فاجعه بر کشتن بسیاری از مخالفین داخل زندانها سرپوش نهد. حتی اگر فرض بر این بگذاریم که حکومت عمدا و مستقیما قصد گسترش ویروس را در بین زندانیان سیاسی ندارد باز هم عملکرد آنها در این زمان بحرانی و همچنین شرایط زندانها بگونه ایست که متاسفانه در آینده نزدیک شاهد بروز فاجعه ایی خواهیم بود و لذا جان عزیزان ما در زندانهای رژیم در هر صورت در معرض خطر جدی قرار دارد.

در بسیاری از زندانها خصوصا شهرستان‌ها بسیاری از زندانیان عادی بصورت رأی باز و یا احکام مشابه بازداشت شده اند و در ساعاتی از شبانه روز در محیط اجتماع خارج از زندان و ساعاتی داخل بند هستند که با توجه به عدم کنترل در زندانها این مسئله باعث سرایت ویروس به داخل زندان خواهد شد. از طرفی محیط بسته زندان ، تغذیه نامناسب، تراکم بالای جمعیت، کمبود امکانات بهداشتی و درمانی ، اعزام زندانیان به مراجع قضایی و برگشت آنها به زندان با لباس کاملا آلوده ، ایجاد استرس و اضطراب و...همه و همه عواملی هستند که باعث شده خطر ابتلا و گسترش ویروس کرونا در زندانهای کشور چندین برابر معمول سطح جامعه باشد.

شرایط بحرانی حال حاضر و وضعیت خطرناک و فاجعه بار روزهای آتی براحتی از نخستین روزهای شیوع کرونا در کشور قابل پیش بینی‌ بود و علیرغم اعتراضات و درخواستهای زندانیان و خانواده های آنها مبنی بر مرخصی زندانیان در این ایام متاسفانه تاکنون راه به جایی نبرده است و کماکان عزیزان زندانی سیاسی ما در معرض خطر جدی قرار دارند چرا که در صورت مبتلا شدن به این ویروس، شرایط بهداشتی و پزشکی درمانگاه‌های زندان به هیچ عنوان حتی مناسب برای معالجه یک ویروس ساده نیز نمی‌باشند.

این سوء عملکرد و بی مسئولیتی عمدی رژیم در قبال جان انسانهایی که نه به دلیل ارتکاب جنایت بلکه صرفا به خاطر ابراز عقیده شان در بند هستند، سند دیگری است از جنایات و نقض حقوق بشر توسط حاکمیت جمهوری اسلامی ایران. رژیمی که علاوه بر سر به نیست کردن مخالفانش در سالهای اخیر، کشتار دهه شصت خصوصا قتل عام ۶۷ و فجایع کهریزک و...را در کارنامه ننگین زندانهای خود دارد از هیچ فرصتی برای خاموش کردن صدای مخالفین دریغ نمی‌کند.

در حال حاضر تجمع خانواده زندانیان در مقابل برخی از زندانها شروع شده است و همگی خواستار آزادی و یا حداقل مرخصی عزیزانشان تا پایان دوران بحران بیماری کرونا هستند و این وظیفه ما مردم ایران است که درچنین شرایطی این عزیزان راتنها نگذاریم و فرزندان آنها و پدران و مادرانشان را همانند فرزند و یا پدر و مادر خود بدانیم و به یاد داشته باشیم که آن عزیزان در راه رسیدن به آزادی و رهایی همگان از بند رژیم خودکامه اسلامی از جان و مالشان گذشته اند و حمایت از آنها و همگامی با خانواده هایشان وظیفه تک تک ماست و لازمست در این روزها همصدا و در کنار خانواده هایشان در تجمعاتشان حضور یابیم.

همچنین ضمن محکوم کردن این رفتار غیر انسانی حاکمیت از تمامی نهادها و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری درخواست حمایت از زندانیان در بند رژیم اسلامی ایران را داشته و میخواهیم با فشارهای همه جانبه بر حکومت ایران خواستار مرخصی تمام زندانیان بخصوص زندانیهای عقیدتی و سیاسی تا پایان دوران بحران این بیماری باشند. بدیهی است درصورت ادامه رفتار اینگونه ی رژیم در قبال زندانیان سیاسی بزودی شاهد فاجعه ایی وحشتناک در زندانها خواهیم بود و چه بسا عده ایی از مخالفین محبوس نیز عامدانه آلوده و سربه نیست گردند.

نظر نویسنده بازتاب دیدگاه آژانس خبررسانی کُردپا نمی‌باشد.