اوجالان چه می‌تواند بکند؟
16:24 - 27 شهریور 1392
Unknown Author
نوشته‌ی: امره اوسلو
ترجمه از انگليسی: علی پاک سرشت
با بیانیه اتحادیه جوامع کردستان (ک.ج.ک.) مبنی بر توقف عقب نشینی، روند حل (مسئله کُرد) عملا متوقف شده است. این واقعیت که آتش‌بس هنوز اجرا می‌شود به معنای آن نیست که روند حل مسئله هنوز ادامه دارد. در واقع، حزب کارگران کردستان (پ ک ک) قبلا نیز بارها آتش‌بس اعلام کرده است اما هیچ یک از آنها با یک چنین روندی قطعی مرتبط نبود.
با توجه به این که عقب نشینی پ ک ک (از ترکیه) اولین مرحله لازم می‌باشد، توقف عقب نشینی یعنی روند حل مسئله عملا متوقف شده است. تنها گزینه ممکن که بتوان در نظر گرفت عبدالله اوجالان زندانی ابد در جزیره‌ی ایمرالی است که دستورات صریح‌اش برای عقب‌نشینی توسط پ ک ک اجرا شد می‌تواند روند عقب نشینی را از نو شروع کند. قبلا نیز، مقامات دولتی و گروه‌های حامی این روند قلابی حل مسئله بر این امکان تاکید می‌کردند و می‌گفتند \" اوجالان مسئول شروع روند است و فقط وی می تواند آن را متوقف کند\".
اما آیا این درست است؟ آیا اوجالان می‌تواند روندی را از نو آغاز کند که به صورت بالفعل متوقف شده است؟ با توجه به این که پ ک ک دستور اوجالان برای عقب‌نشینی در ماه ژوئن را به پایان نبرد، یعنی زمانی که چشم اندازها کاملا خوب بود، آیا پ ک ک اکنون به دستورات اوجالان گوش خواهد داد؟
متاسفانه گفتن \"بله\" برای من سخت است. همان طور که قبلا نیز بارها اشاره کرده‌ام، اوجالان دیگر رهبر پ ک ک نیست بلکه سخنگوی آن است.
پ ک ک سازمانی نیست که به اوجالان گوش دهد بلکه شبکه‌ای عظیم با اتاق فکر، نظام مالی، دادگاه‌ها و پلیس است. اگر احمقانه هم نباشد حداقل ساده لوحانه است باور کنیم که این شبکه به سخنان اوجالان عمل خواهد کرد. هیچ کس نمی‌تواند باور کند که اوجالان می‌تواند بدون مشورت با دیگران یا حداقل گوش دادن به توجیهات یا انتقادهای این شبکه، بر این شبکه مدیریت کند.
رسانه‌ها، سیاستمدارن و بازرگانانی که از این روند حمایت کرده‌اند از این واقعیت باخبرند. اگر چه این را می‌دانند، اما تلاش می‌کنند این واقعیت علنی را از مردم پنهان کنند و با گفتن \" اوجالان مسئول شروع روند است و فقط وی می‌تواند آنرا متوقف کند\"سعی می‌کنند فقط ظاهر قضیه را مطرح نمایند.
اما به خاطر داشته باشید که اوجالان قبل از آغاز این روند نامه‌های زیادی برای رهبران پ ک ک در کوه‌های قندیل، اروپا و حزب صلح و دموکراسی فرستاده و خواهان نظر آنها درباره‌ی روند حل مسئله قبل از اعلان تصمیم مشترک سازمان(پ ک ک) شده بود.
همان طور که این نشان می‌دهد، اوجالان فقط سخنگوست نه رهبری که دستوراتش با دقت کامل انجام شود.
آیا جمیل باییک بدون مشورت با شاخه‌های پ ک ک از جمله اوجالان پایان عقب‌نشینی را به صورت یکجانبه انجام داد؟ مسلماً نه.
پ ک ک این تصمیم را با دقت بررسی نمود و احتمالا با اوجالان نیز ارتباط برقرار نمود. حتی اگر اوجالان نیز دخالت کند، پ ک ک عقب نشینی نخواهد کرد. در عوض اقدامات زیرین را انجام خواهد داد:
١- دولت را وادار خواهد كرد تا بدون عقب‌نشيني جنگجويان خود آتش بسی دوجانبه را قبول كند چون می‌داند با توجه به شرايط كنونی دولت نمی‌تواند از ارتش بخواهد عليه پ ک ک وارد عمليات شود.
٢- دولت را وادار خواهد كرد تا سازشي ديگر را قبول كند و به اوجالان اجازه دهد به صورت مستقيم با سران پ ك ك صحبت كند.
٣- از اقتدار پ ک ک برای راه اندازی سرهلدان (قيام) در جنوب شرق تركيه استفاده خواهد نمود. از همان قدرت برای دنبال كردن منافع اقتصادی خود نيز استفاده خواهد نمود.
٤- با استفاده از همان قدرت مردم را در طول انتخابات محلی بسيج خواهد كرد.
٥- همان طور كه در روژاوا (منظور كُردستان سوريه) انجام داد، خودمختاری بالفعل در تركيه را نيز ايجاد خواهد نمود.
تنها كارتی كه در دست دولت باقی بماند اوجالان و شرايط (زندان وی) خواهد بود. شايد دولت از اوجالان بخواهد پادرميانی كند تا شرايط زندانش بهبود يابد.
در عين حال اوجالان بايستی اين احتمال را نيز در نظر بگيرد كه از سوی بعضی گروه‌ها در داخل پ ک ک به عنوان عامل دولت و ابزار تلقی نگردد. بدين خاطر، وی برای رفع اين نگرانی‌ها از دولت خواهد خواست تا بعضی از گام‌های مورد نظر پ ک ک را بردارد.
بنابراين به اصل مسئله می‌رسيم: آيا دولت و نخست وزير رجب طيب اردوغان آنچه كه پ ک ک و اوجالان می‌خواهند را به آنها خواهد داد؟ اگر پاسخ مثبت است، پس چرا در محله اول اين همه تنش ايجاد شد؟ اگر پاسخ منفی است، روند صلح چگونه از سرگرفته خواهد شد؟
اگر چه اميدوارم نيستم اما آنچه بايستی انجام شود اين است: هيچ كس نبايد هوش ما را دست كم بگيرد. دولت قول‌هایی به پ ک ک داده است. بر اساس همين قول‌ها توافقاتی صور گرفته است. نخست، طرفين بايستی اين توافقات را علنی كنند.
بايستی به قول‌های داده شده در اين توافقات عمل شود، در غير اين صورت، اگر روند صلح از بين برود آينده‌ی بسيار ناگواری در انتظار تركيه است. دولت بايد به قول‌های خود عمل كند و پ ک ک نيز بايد جنگجويانش را از مرزها خارج كند. روند در حال توقف را می‌توان اين گونه حل نمود. از هر دادن وقت مردم با دروغ گفتن دست برداريد.
منبع :
http://todayszaman.com/columnist-326099-what-can-ocalan-do.html
ترجمه از انگليسی: علی پاک سرشت
با بیانیه اتحادیه جوامع کردستان (ک.ج.ک.) مبنی بر توقف عقب نشینی، روند حل (مسئله کُرد) عملا متوقف شده است. این واقعیت که آتش‌بس هنوز اجرا می‌شود به معنای آن نیست که روند حل مسئله هنوز ادامه دارد. در واقع، حزب کارگران کردستان (پ ک ک) قبلا نیز بارها آتش‌بس اعلام کرده است اما هیچ یک از آنها با یک چنین روندی قطعی مرتبط نبود.
با توجه به این که عقب نشینی پ ک ک (از ترکیه) اولین مرحله لازم می‌باشد، توقف عقب نشینی یعنی روند حل مسئله عملا متوقف شده است. تنها گزینه ممکن که بتوان در نظر گرفت عبدالله اوجالان زندانی ابد در جزیره‌ی ایمرالی است که دستورات صریح‌اش برای عقب‌نشینی توسط پ ک ک اجرا شد می‌تواند روند عقب نشینی را از نو شروع کند. قبلا نیز، مقامات دولتی و گروه‌های حامی این روند قلابی حل مسئله بر این امکان تاکید می‌کردند و می‌گفتند \" اوجالان مسئول شروع روند است و فقط وی می تواند آن را متوقف کند\".
اما آیا این درست است؟ آیا اوجالان می‌تواند روندی را از نو آغاز کند که به صورت بالفعل متوقف شده است؟ با توجه به این که پ ک ک دستور اوجالان برای عقب‌نشینی در ماه ژوئن را به پایان نبرد، یعنی زمانی که چشم اندازها کاملا خوب بود، آیا پ ک ک اکنون به دستورات اوجالان گوش خواهد داد؟
متاسفانه گفتن \"بله\" برای من سخت است. همان طور که قبلا نیز بارها اشاره کرده‌ام، اوجالان دیگر رهبر پ ک ک نیست بلکه سخنگوی آن است.
پ ک ک سازمانی نیست که به اوجالان گوش دهد بلکه شبکه‌ای عظیم با اتاق فکر، نظام مالی، دادگاه‌ها و پلیس است. اگر احمقانه هم نباشد حداقل ساده لوحانه است باور کنیم که این شبکه به سخنان اوجالان عمل خواهد کرد. هیچ کس نمی‌تواند باور کند که اوجالان می‌تواند بدون مشورت با دیگران یا حداقل گوش دادن به توجیهات یا انتقادهای این شبکه، بر این شبکه مدیریت کند.
رسانه‌ها، سیاستمدارن و بازرگانانی که از این روند حمایت کرده‌اند از این واقعیت باخبرند. اگر چه این را می‌دانند، اما تلاش می‌کنند این واقعیت علنی را از مردم پنهان کنند و با گفتن \" اوجالان مسئول شروع روند است و فقط وی می‌تواند آنرا متوقف کند\"سعی می‌کنند فقط ظاهر قضیه را مطرح نمایند.
اما به خاطر داشته باشید که اوجالان قبل از آغاز این روند نامه‌های زیادی برای رهبران پ ک ک در کوه‌های قندیل، اروپا و حزب صلح و دموکراسی فرستاده و خواهان نظر آنها درباره‌ی روند حل مسئله قبل از اعلان تصمیم مشترک سازمان(پ ک ک) شده بود.
همان طور که این نشان می‌دهد، اوجالان فقط سخنگوست نه رهبری که دستوراتش با دقت کامل انجام شود.
آیا جمیل باییک بدون مشورت با شاخه‌های پ ک ک از جمله اوجالان پایان عقب‌نشینی را به صورت یکجانبه انجام داد؟ مسلماً نه.
پ ک ک این تصمیم را با دقت بررسی نمود و احتمالا با اوجالان نیز ارتباط برقرار نمود. حتی اگر اوجالان نیز دخالت کند، پ ک ک عقب نشینی نخواهد کرد. در عوض اقدامات زیرین را انجام خواهد داد:
١- دولت را وادار خواهد كرد تا بدون عقب‌نشيني جنگجويان خود آتش بسی دوجانبه را قبول كند چون می‌داند با توجه به شرايط كنونی دولت نمی‌تواند از ارتش بخواهد عليه پ ک ک وارد عمليات شود.
٢- دولت را وادار خواهد كرد تا سازشي ديگر را قبول كند و به اوجالان اجازه دهد به صورت مستقيم با سران پ ك ك صحبت كند.
٣- از اقتدار پ ک ک برای راه اندازی سرهلدان (قيام) در جنوب شرق تركيه استفاده خواهد نمود. از همان قدرت برای دنبال كردن منافع اقتصادی خود نيز استفاده خواهد نمود.
٤- با استفاده از همان قدرت مردم را در طول انتخابات محلی بسيج خواهد كرد.
٥- همان طور كه در روژاوا (منظور كُردستان سوريه) انجام داد، خودمختاری بالفعل در تركيه را نيز ايجاد خواهد نمود.
تنها كارتی كه در دست دولت باقی بماند اوجالان و شرايط (زندان وی) خواهد بود. شايد دولت از اوجالان بخواهد پادرميانی كند تا شرايط زندانش بهبود يابد.
در عين حال اوجالان بايستی اين احتمال را نيز در نظر بگيرد كه از سوی بعضی گروه‌ها در داخل پ ک ک به عنوان عامل دولت و ابزار تلقی نگردد. بدين خاطر، وی برای رفع اين نگرانی‌ها از دولت خواهد خواست تا بعضی از گام‌های مورد نظر پ ک ک را بردارد.
بنابراين به اصل مسئله می‌رسيم: آيا دولت و نخست وزير رجب طيب اردوغان آنچه كه پ ک ک و اوجالان می‌خواهند را به آنها خواهد داد؟ اگر پاسخ مثبت است، پس چرا در محله اول اين همه تنش ايجاد شد؟ اگر پاسخ منفی است، روند صلح چگونه از سرگرفته خواهد شد؟
اگر چه اميدوارم نيستم اما آنچه بايستی انجام شود اين است: هيچ كس نبايد هوش ما را دست كم بگيرد. دولت قول‌هایی به پ ک ک داده است. بر اساس همين قول‌ها توافقاتی صور گرفته است. نخست، طرفين بايستی اين توافقات را علنی كنند.
بايستی به قول‌های داده شده در اين توافقات عمل شود، در غير اين صورت، اگر روند صلح از بين برود آينده‌ی بسيار ناگواری در انتظار تركيه است. دولت بايد به قول‌های خود عمل كند و پ ک ک نيز بايد جنگجويانش را از مرزها خارج كند. روند در حال توقف را می‌توان اين گونه حل نمود. از هر دادن وقت مردم با دروغ گفتن دست برداريد.
منبع :
http://todayszaman.com/columnist-326099-what-can-ocalan-do.html
