استان فرهنگی كشور را به چشم مسئولانه نگاه كنید
15:47 - 11 آذر 1392
Unknown Author
شورش عزیزی
واقعاً این استان فرهنگی كجاست که همه جا هست و بر همه چیز اثر میگذارد و در عین حال این قدر محروم است و مظلوم؟
در تعریف فرهنگ میتوان گفت: فرهنگ، فضایی است که ما را احاطه کرده و در آن تنفس میکنیم؛ بر اساس آن رانندگی میکنیم، لباس میپوشیم، غذا میخوریم، کشاورزی میکنیم، صنایعمان را میسازیم و اداره میکنیم، سازمانهایمان را شکل میدهیم...
فرهنگ به رغم همه اهمیتش، مانند اکسیژنی که وارد تار و پود بدن ما میشود ولی به راحتی و از سر غفلت و بعضاً آگاهانه آن را آلوده میکنیم، فرهنگ نیز آلوده میشود، مسموم میشود و جامعه را به انواع بیماریها و ضایعات روحی و رفتاری مبتلا میکند. لذا برای دستیابی به فرهنگ پاک و پاک نگه داشتن فرهنگ همه باید تلاش کنیم.
در جای جای قانون اساسی که مهمترین و بالادستترین سند محسوب میشود به مقوله فرهنگ و وظایف بخشهای مختلف کشور در قبال آن اشاره شده است تا کسی خود را نسبت به آن بی مسئولیت نداند. در مقدمه قانون اساسی، وسایل ارتباط جمعی ملزم شدهاند که \"در خدمت اشاعه فرهنگ\" قرار گیرند.
در اصل سوم قانون اساسی نیز دولت موظف شده است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، اقداماتی انجام دهد که اولین آن \"ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوا و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی\" است. دومین بند این اصل، وظیفه دولت(به معنای حاکمیت و نه فقط دستگاه اجرایی) را \"بالا بردن سطح آگاهیهای عمومی در همهی زمینهها با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانههای گروهی و وسایل دیگر\" ذکر کرده است.
دریغ و صد افسوس كه استان فرهنگی كشور در امور رفاهی، عمرانی، اجتماعی و... در كشور توانسته در رتبههای آخر سند چشم انداز ملی قرار بگیرد. كه این افتخار را مرهون تعامل دلایل زیادی هستیم از جمله خود ساكنان این استان، ما در استان زندگی میکنیم كه هنوز انتخاب نماینده مجلس و اعضاء پارلمان شهر براساس عشیرهگری و امور روابطی است و ماحاصلش این است كه بازیگر تئاتری در یک شهرستان از به نام نماینده مجلس در سه شهرستان و بیش از ٢٠٠ روستا؛ آراء بیشتری را كسب میکند. اینگونه اجرا و پیگیری امور به دست .... میافتد و هر آن شهرها و مناطق روستای استان فرهنگی دچار مشكلات خاصی است.
از آنجا كه آموزگار مدرسهای، از امورات شهری هیچ اطلاعی ندارد و بر كرسی پارلمان شهر تكیه میزند تا به آنجا كه اكثریت منتخبین مجلس از استان كُردستان به گونهای وام دار عدهای خاص بوده و تنها فكر و ذكرشان اداء دینهایشان است تا اینكه بتوانند دوباره بر صندلی سبز رنگ پارلمان كشوری تكیه بزنند.
باری به هر جهت انتخاب شدنشان پیشكش اما انجام امور را چگونه معنی باید كرد؟ استان فرهنگی كشور آنقدر مهم است كه در ایستگاه آخر پیشرفت ایران قرار گرفته و در این ٣٥ سال از آغاز حركت این قطار؛ مردم كُردستان چشم به راه رسیدن تحولات اقتصادی، اجتماعی، رفاهی و... هستند اما دریغ و صد افسوس كه ریلی برای رسیدن قطار در كُردستان مشخص نگردیده است. كُردستان را آخرین نقطه مرزی ایران میدانند یا كه نمیدانند؛ انتخاب با خودشان، اما ذخائر معادنی كه در این استان موجود است را اگر برای کردستانیها صرف گردد، بدون شک در این استان از فقر، بیكاری، اعتیاد و...خبری نخواهد بود.
لطافت نگاه فرهنگی به استان فرهنگی، زمانی مشخص میگردد كه كُردستان این سرزمین علم و دانش به جایگاه رفیع و شایستهای كه داشته بود، برگردد؛ و ساكنان این استان در آخرین محدوده توجه مسئولین پایتختنشین قرار نگیرد و هر آنچه مدیر بی تجربه و بدون شناخت از كُردستان را به این دیار برای كسب تجربه و علم مدیریت به استان فرهنگی صادر نكنند.
امید كه روایت استانداران گذشته، مدیران بیتعهد و ناكارآمد و....در این دیار تكرار نگردد. امید كه كُردستان سرآمد امور فرهنگی، رفاهی، اقتصادی و... ایران گردد.
یادداشت مزبور لزوماً دیدگاه آژانس خبررسانی کُردپا نیست.
واقعاً این استان فرهنگی كجاست که همه جا هست و بر همه چیز اثر میگذارد و در عین حال این قدر محروم است و مظلوم؟
در تعریف فرهنگ میتوان گفت: فرهنگ، فضایی است که ما را احاطه کرده و در آن تنفس میکنیم؛ بر اساس آن رانندگی میکنیم، لباس میپوشیم، غذا میخوریم، کشاورزی میکنیم، صنایعمان را میسازیم و اداره میکنیم، سازمانهایمان را شکل میدهیم...
فرهنگ به رغم همه اهمیتش، مانند اکسیژنی که وارد تار و پود بدن ما میشود ولی به راحتی و از سر غفلت و بعضاً آگاهانه آن را آلوده میکنیم، فرهنگ نیز آلوده میشود، مسموم میشود و جامعه را به انواع بیماریها و ضایعات روحی و رفتاری مبتلا میکند. لذا برای دستیابی به فرهنگ پاک و پاک نگه داشتن فرهنگ همه باید تلاش کنیم.
در جای جای قانون اساسی که مهمترین و بالادستترین سند محسوب میشود به مقوله فرهنگ و وظایف بخشهای مختلف کشور در قبال آن اشاره شده است تا کسی خود را نسبت به آن بی مسئولیت نداند. در مقدمه قانون اساسی، وسایل ارتباط جمعی ملزم شدهاند که \"در خدمت اشاعه فرهنگ\" قرار گیرند.
در اصل سوم قانون اساسی نیز دولت موظف شده است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، اقداماتی انجام دهد که اولین آن \"ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوا و مبارزه با کلیه مظاهر فساد و تباهی\" است. دومین بند این اصل، وظیفه دولت(به معنای حاکمیت و نه فقط دستگاه اجرایی) را \"بالا بردن سطح آگاهیهای عمومی در همهی زمینهها با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانههای گروهی و وسایل دیگر\" ذکر کرده است.
دریغ و صد افسوس كه استان فرهنگی كشور در امور رفاهی، عمرانی، اجتماعی و... در كشور توانسته در رتبههای آخر سند چشم انداز ملی قرار بگیرد. كه این افتخار را مرهون تعامل دلایل زیادی هستیم از جمله خود ساكنان این استان، ما در استان زندگی میکنیم كه هنوز انتخاب نماینده مجلس و اعضاء پارلمان شهر براساس عشیرهگری و امور روابطی است و ماحاصلش این است كه بازیگر تئاتری در یک شهرستان از به نام نماینده مجلس در سه شهرستان و بیش از ٢٠٠ روستا؛ آراء بیشتری را كسب میکند. اینگونه اجرا و پیگیری امور به دست .... میافتد و هر آن شهرها و مناطق روستای استان فرهنگی دچار مشكلات خاصی است.
از آنجا كه آموزگار مدرسهای، از امورات شهری هیچ اطلاعی ندارد و بر كرسی پارلمان شهر تكیه میزند تا به آنجا كه اكثریت منتخبین مجلس از استان كُردستان به گونهای وام دار عدهای خاص بوده و تنها فكر و ذكرشان اداء دینهایشان است تا اینكه بتوانند دوباره بر صندلی سبز رنگ پارلمان كشوری تكیه بزنند.
باری به هر جهت انتخاب شدنشان پیشكش اما انجام امور را چگونه معنی باید كرد؟ استان فرهنگی كشور آنقدر مهم است كه در ایستگاه آخر پیشرفت ایران قرار گرفته و در این ٣٥ سال از آغاز حركت این قطار؛ مردم كُردستان چشم به راه رسیدن تحولات اقتصادی، اجتماعی، رفاهی و... هستند اما دریغ و صد افسوس كه ریلی برای رسیدن قطار در كُردستان مشخص نگردیده است. كُردستان را آخرین نقطه مرزی ایران میدانند یا كه نمیدانند؛ انتخاب با خودشان، اما ذخائر معادنی كه در این استان موجود است را اگر برای کردستانیها صرف گردد، بدون شک در این استان از فقر، بیكاری، اعتیاد و...خبری نخواهد بود.
لطافت نگاه فرهنگی به استان فرهنگی، زمانی مشخص میگردد كه كُردستان این سرزمین علم و دانش به جایگاه رفیع و شایستهای كه داشته بود، برگردد؛ و ساكنان این استان در آخرین محدوده توجه مسئولین پایتختنشین قرار نگیرد و هر آنچه مدیر بی تجربه و بدون شناخت از كُردستان را به این دیار برای كسب تجربه و علم مدیریت به استان فرهنگی صادر نكنند.
امید كه روایت استانداران گذشته، مدیران بیتعهد و ناكارآمد و....در این دیار تكرار نگردد. امید كه كُردستان سرآمد امور فرهنگی، رفاهی، اقتصادی و... ایران گردد.
یادداشت مزبور لزوماً دیدگاه آژانس خبررسانی کُردپا نیست.