RMMK: اعدام قاضی محمد، به دارآویختن حقوق بشر در کُردستان بود
15:07 - 10 فروردین 1397
آژانس کُردپا: سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان بیانیه‌ای را به مناسبت شهادت پیشوا قاضی محمد، رییس جمهور کردستان منتشر کرد.
در این بیانیه آمده است: سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان، بر این باور است که به دار آویختن قاضی‌ها در آن مقطع از تاریخ، به دار آویختن حقوق بشر و تیرباران وجدان انسانیت در کُردستان بوده است. این سازمان همراستا با جامعه کُرد و مردم کُردستان، عمل جنایتکارانه اعدام قاضی‌ها را فراموش نخواهد کرد.
نسخه‌ای از این بیانیه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته، عیناً درپی می‌آید:
همانگونه که تاریخ گواهی می‌دهد، در دوران حکومت استبدادی پیشینو در نتیجه ستمگری و بی‌تدبیری فروپاشنده حکومتگران وقت در ۷۲ سال پیش، کشور ایران به اشغال قدرت‌های جهانی درآمده بود. در نتیجه فرو پاشی حکومت مرکزی و اشغالگریهای خارجی، ناامنی، قتل و غارتگری و پایمال شدن ابتدایی‌ترین حقوق اساسی مردم ایران فراگیر و همه جا گیر شده بود، به طوریکه مردم جوامع ملی و قومی بویژە مردم مناطق حاشیه‌ای چون کُردستان،در وضعیتی رنجبار قرار گرفته بودند.
در چنین شرایطی گروهی از کوشندگان سیاسی و مدنی کُرد دراندیشه نجات مردم از رنج و ستم و به جهت رفع ناامنی و ایجاد آرامش و امنیت در کُردستان و هم چنین با هدف اساسی دستیابی به بخشی از حقوق نادیده گرفته شده مردم کُرد، آغازگر اقداماتی شجاعانه گردیدند که تاریخ مردمان تحت ستم آنرا برای همیشه و تا ابد،به یاد خواهد داشت.
\"قاضی محمد\" و همفکرانش در دوم بهمن ۱۳۲٤ برابر با ۲۲ژانویه ۱۹٤٦ بااعلام خودمختاری کردستان در چارچوب مرزهای رسمی ایران، امکانی را فراهم آوردند برای استقرار امنیت و صلح و آرامش در کُردستان، و نیز تامین بخشی از حقوق سیاسی، مدنی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم کُرد، مشابه همان حقوقی که دو سال بعد در اعلامیه جهانی حقوق بشر ۱۹٤۸ مورد تصویب قرار گرفت.
اگرچه عمر خودمختاری کُردستان در ایران تنها یازده ماه بود اما درسی بزرگ از برابری خواهی، آزادی خواهی، دموکراسی طلبی و صلح خواهی به یادگار گذاشت. تلاش قاضی محمد، اقدامی قابل ستایش برای همزیستی متمدنانه جامعه کُرد با دیگر جوامع هم سرنوشت در ایران و فارغ از مناسبات سلطه جویانه بود.
امروز وجدان جامعه آزاد بشری و نیز آیندگان به درستی قضاوت خواهند کرد که اعلام خودمختاری کُردستان در سال ۱۹٤٦، اقدامی حقوق بشرطلبانه و صلح خواهانه بود. بی‌تردید قاضی محمد و رهبران خودمختاری طلب کردستان، از مشعل‌داران تاریخ حق طلبی و برابری خواهی و تاریخ ارزش‌های دمکراتیک جامعه بشری‌اند که نامشان تا ابد ماندگار خواهد ماند.
اما دهم فروردین برابر است با ۳۰ مارس ۱۹٤۷ ، روزی که قاضی محمد همراه با سیف قاضی و صدرقاضی به جرم اعلام خودمختاری کُردستان و به گناه اقدام برای استقرار دموکراسی در ایران، در مهاباد به دارآویخته شدند.
این اقدام جنایت بار که در پی آن ده‌ها نفر دیگر از فعالان کُرد نیز به دار آویخته شده و یا اعدام شدند هرگز مانع از آن نگردیده است که مردم کُرد از حقوق انسانی و خواسته‌های اساسی خود دست بردارند.
سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان، بر این باور است که به دار آویختن قاضی‌ها در آن مقطع از تاریخ، به دار آویختن حقوق بشر و تیرباران وجدان انسانیت در کُردستان بوده است. این سازمان همراستا با جامعه کُرد و مردم کُردستان، عمل جنایتکارانه اعدام قاضی‌ها را فراموش نخواهد کرد.
تاریح: ۹ فروردین۱۳۹۷/ ۲۹ مارس ۲۰۱۸
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان
در این بیانیه آمده است: سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان، بر این باور است که به دار آویختن قاضی‌ها در آن مقطع از تاریخ، به دار آویختن حقوق بشر و تیرباران وجدان انسانیت در کُردستان بوده است. این سازمان همراستا با جامعه کُرد و مردم کُردستان، عمل جنایتکارانه اعدام قاضی‌ها را فراموش نخواهد کرد.
نسخه‌ای از این بیانیه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته، عیناً درپی می‌آید:
همانگونه که تاریخ گواهی می‌دهد، در دوران حکومت استبدادی پیشینو در نتیجه ستمگری و بی‌تدبیری فروپاشنده حکومتگران وقت در ۷۲ سال پیش، کشور ایران به اشغال قدرت‌های جهانی درآمده بود. در نتیجه فرو پاشی حکومت مرکزی و اشغالگریهای خارجی، ناامنی، قتل و غارتگری و پایمال شدن ابتدایی‌ترین حقوق اساسی مردم ایران فراگیر و همه جا گیر شده بود، به طوریکه مردم جوامع ملی و قومی بویژە مردم مناطق حاشیه‌ای چون کُردستان،در وضعیتی رنجبار قرار گرفته بودند.
در چنین شرایطی گروهی از کوشندگان سیاسی و مدنی کُرد دراندیشه نجات مردم از رنج و ستم و به جهت رفع ناامنی و ایجاد آرامش و امنیت در کُردستان و هم چنین با هدف اساسی دستیابی به بخشی از حقوق نادیده گرفته شده مردم کُرد، آغازگر اقداماتی شجاعانه گردیدند که تاریخ مردمان تحت ستم آنرا برای همیشه و تا ابد،به یاد خواهد داشت.
\"قاضی محمد\" و همفکرانش در دوم بهمن ۱۳۲٤ برابر با ۲۲ژانویه ۱۹٤٦ بااعلام خودمختاری کردستان در چارچوب مرزهای رسمی ایران، امکانی را فراهم آوردند برای استقرار امنیت و صلح و آرامش در کُردستان، و نیز تامین بخشی از حقوق سیاسی، مدنی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم کُرد، مشابه همان حقوقی که دو سال بعد در اعلامیه جهانی حقوق بشر ۱۹٤۸ مورد تصویب قرار گرفت.
اگرچه عمر خودمختاری کُردستان در ایران تنها یازده ماه بود اما درسی بزرگ از برابری خواهی، آزادی خواهی، دموکراسی طلبی و صلح خواهی به یادگار گذاشت. تلاش قاضی محمد، اقدامی قابل ستایش برای همزیستی متمدنانه جامعه کُرد با دیگر جوامع هم سرنوشت در ایران و فارغ از مناسبات سلطه جویانه بود.
امروز وجدان جامعه آزاد بشری و نیز آیندگان به درستی قضاوت خواهند کرد که اعلام خودمختاری کُردستان در سال ۱۹٤٦، اقدامی حقوق بشرطلبانه و صلح خواهانه بود. بی‌تردید قاضی محمد و رهبران خودمختاری طلب کردستان، از مشعل‌داران تاریخ حق طلبی و برابری خواهی و تاریخ ارزش‌های دمکراتیک جامعه بشری‌اند که نامشان تا ابد ماندگار خواهد ماند.
اما دهم فروردین برابر است با ۳۰ مارس ۱۹٤۷ ، روزی که قاضی محمد همراه با سیف قاضی و صدرقاضی به جرم اعلام خودمختاری کُردستان و به گناه اقدام برای استقرار دموکراسی در ایران، در مهاباد به دارآویخته شدند.
این اقدام جنایت بار که در پی آن ده‌ها نفر دیگر از فعالان کُرد نیز به دار آویخته شده و یا اعدام شدند هرگز مانع از آن نگردیده است که مردم کُرد از حقوق انسانی و خواسته‌های اساسی خود دست بردارند.
سازمان دفاع از حقوق بشر کُردستان، بر این باور است که به دار آویختن قاضی‌ها در آن مقطع از تاریخ، به دار آویختن حقوق بشر و تیرباران وجدان انسانیت در کُردستان بوده است. این سازمان همراستا با جامعه کُرد و مردم کُردستان، عمل جنایتکارانه اعدام قاضی‌ها را فراموش نخواهد کرد.
تاریح: ۹ فروردین۱۳۹۷/ ۲۹ مارس ۲۰۱۸
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان
