سومین سالگرد قتل حکومتی بی‌پاسخ نسرین قادری در ژن ژیان ئازادی
۱۳ آبان ۱۴۰۴؛ در ۴۹مین روز از خیزش انقلابی ژن ژیان ئازادی و بعد از برگزاری مراسم چهلم قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی، اعتراضات مردمی به نقطه عطف مهمی تبدیل شد و بیشتر شهرهای کُردستان و ایران وارد مرحله گسترده‌ای از اعتراضات شدند. جمهوری اسلامی که از همان روز‌های اول به شدت اعتراضات را سرکوب کرد، در ۴۹ روز از اعتراضات در ۱۳ آبان ۱۴۰۱ جان نسرین قادری را تهران گرفت و از ابتدای اعتراضات مردمی در کردستان مرتکب قتل حکومتی ۶۰ نفر از شهروندان کُرد شده بود.
کُردپا به مناسبت سومین سالگرد قتل حکومتی نسرین قادری؛ نگاهی به نحوه کشته‌شده این افراد به دست نیروهای سرکوبگر-حکومتی و بی‌پاسخ ماندن این قتل‌ها پس از سه سال انداخته است.
قتل حکومتی نسرین قادری ۳۸ ساله در تهران؛
۱۳ آبان ۱۴۰۱، نسرین قادری ۳۸ ساله، اهل مریوان و ساکن تهران بعد از شناسایی شدن در جریان اعتراضات مردمی تهران، با هجوم نیروهای سرکوب به منزل جهت بازداشت مواجه شد. او در پی تلاش ماموران جهت بازداشت با ضربات باتوم مورد ضرب و جرح شدید قرار گرفت و در نتیجە شدت جراحات بیهوش می‌شود و بعد از انتقال به یکی از بیمارستان‌های تهران جان خود را از دست می‌دهد.
نارین محمدی، خواهرش در مورد قتل حکومتی او نوشت؛ «روز جمعه وقتی به تماس‌های تلفنی پاسخ نمی‌دهد، ساعت یازده صبح با شکستن درب آپارتمانش متوجه پیکر بی‌جانش می‌شوند. به آمبولانس زنگ می‌زنند اما آمبولانس را نیروهای یگان ویژه هم همراهی می‌کند و از جنازه عکس گرفته و فورا از آپارتمان خارج می‌کنند. سپس به پزشکی قانونی برده و سریع صورت‌جلسه کرده و علت مرگ را نامعلوم اعلام می‌کنند.
برادرش از ترس اینکه مبادا جنازه خواهرش را بربایند سوار آمبولانس شده اما با ماشین یگان ویژه اسکورت می‌شوند.
پدر و مادرش همان روز جمعه به تهران می‌روند. آنها در شوک به سر می‌برند و تنها چیزی که در آن لحظه می‌خواهند دیدن دخترشان است. اما نسرین را از قبل کفن کرده‌اند و تنها چیزی که خانواده‌اش حق دارند ببینند صورت معصوم اوست. ماموران که در یک دست اسلحه و در دست دیگر میکروفون را به سمت پدرش گرفته‌اند می‌گویند به شرطی جنازه را پس می‌دهیم که اقرار کنید که او بیماری زمینه‌ایی داشته و خودش فوت کرده است در غیر اینصورت خودشان جنازه را در مکانی دیگر دفن خواهند کرد. آنها می‌پذیرند فقط با این هدف که لااقل جسم بی‌جان دخترشان را پس بگیرند.
خواهر و برادرهایش را مجبور کردند در در اینستاگرام اخبار شهید شدن نسرین را پاک کنند و به همه بگویند که مرگ او ناشی از بیماری آنفولانزا بوده و به شایعات گوش ندهند. آنها که به شدت زیر فشار هستند چاره‌ایی جز پذیرش ندارند تا لااقل بتوانند بدون حضور ماموران برای خواهرشان عزاداری کنند.
طبق گفته خانواده‌اش نسرین هیچ نوع بیماری نداشت و در سلامت کامل زندگی می‌کرد. احتمالا او را به خاطر فعالیت‌هایش شناسایی و ردیابی کرده و کشته‌اند.»
در ادامه برادرش از ترس اینکه مبادا جنازه خواهرش را بربایند سوار آمبولانس شده، اما با ماشین یگان ویژه اسکورت می‌شوند. او را با تدابیر شدید امنیتی در ساعت شش صبح روز یکشنبه ۱۵آبان در مریوان بدون حضور مردم به خاک سپردند.
۱۳ آبان ۱۴۰۱؛ آکو قادری، برادر نسرین قادری به اداره اطلاعات احضار و پس از یک ساعت بازجویی آزاد شد.
۱۵ آبان ۱۴۰۱؛ شهروندان معترض به کشته شدن نسرین قادری دست به تجمع اعتراضی زدند و با روشن کردن آتش و انسداد خیابان‌ها، شعارهایی اعتراضی از قبیل «مرگ بر خامنه‌ای» را سر دادند و و دستکم ٥٠ معترض بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر زخمی شدند.
نسرین قادری در سال ۱۳۸۹ نیز به دلیل درگیری با گشت ارشاد به مدت یک هفته زندانی و با وثیقه ۱۰۰ میلیونی آزاد شد. همچنین ممنوع‌الخروج شد.
نسرین قادری در سال ١٣٨٢ در دانشگاه علامه تهران در رشته فلسفه تحصیل کرد و از آن زمان در تهران سکونت داشت.
او اهل موسیقی و مطالعه بود و دستی هم به قلم داشت، اما نوشته‌هایش را هیچگاه منتشر نکرد، ولی برای مبارزات ژن، ژیان، ئازادی در صفحه اینستاگرامش می‌نوشت.
نزدیکانش در مورد او می‌گویند، دختری آرام و همیشه متفاوت بود و با هنجارهای دست و پا گیر می‌جنگید.
تنظیم؛ اوین مصطفی‌زاده
