بوکان؛ مینا سلطانی، مادر دادخواه به هشت ماه حبس و پرداخت جزای نقدی محکوم شد
مینا سلطانی، مادر دادخواه شهریار محمدی از جانباختگان خیزش انقلابی ژن ژیان ئازادی در بوکان از سوی شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهر بوکان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و « حضور زنان در معابر و انظار عمومی بدون حجاب شرعی» به هشت ماه حبس و پرداخت یک میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد.
میلاد محمدی برادر شهریار محمدی در صفحه اینستاگرامش اعلام کرده است: «این حکم به صورت شفاهی به دایه مینا ابلاغ شده است و همچنین جلسه دادگاه بدون حضور وکیل دایه مینا برگزار و دایه مینا حتی فرصت دفاع از خود را نداشته است.»
جلسه دادگاهی رسیدگی به اتهامات این مادر دادخواه در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۴۰۳ در شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهر بوکان به ریاست «مهدی فخری» برگزار شده بود.
مینا سلطانی زارع به دليل دادخواهی کشته شدن فرزندش شهریار محمدی از اعتراضات ژن ژیان ئازادی بارها با فشار و بازداشت نهادهای امنیتی مواجه بوده است.
روز چهارشنبه ٢١ شهریور ١٤٠٣، نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی به منزل خانم سلطانی یورش بردند و او را بازداشت کردند.
در نهایت سه‌شنبه دهم مهر ۱۴۰۳، دایه مینا سلطانی پس از ۲۱ روز بازداشت و بازجویی با قید وثیقه از زندان ارومیه آزاد شد.
این مادر دادخواه طی مدت بازداشت، بدون حق ملاقات و دسترسی به وکیل تنها دو بار تماس تلفنی با نزدیکانش داشته و جهت بازجویی در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه به سر می‌برده است.
پیشتر دايه مينا سلطانی به دليل دادخواهی بارها از طریق تکرار تماس‌های ناشناس تحت فشار قرار گرفته بود تا دست از دادخواهی بردارد.
دایه مینا، یکی از مادرانی دادخواهی است که در کنار بسیاری دیگر از خانواده‌های دادخواه در سراسر ایران بر دادخواهی و پاسخگو نگهداشتن جمهوری اسلامی ادامه داده است.
۲۸ آبان ۱۴۰۱، شهریار محمدی ۲۸ ساله و اهل بوکان، در جریان اعتراضات مردمی این شهر و پس از کشته‌شدن دوستش محمد حسن‌زاده به دست نیروهای سرکوب در ۲۵ آبان، توسط نهادهای امنیتی شناسایی و تحت تعقیب قرار گرفت. نیروهای سرکوبگر-حکومتی برای قتل او در ۲۷ آبان ۱۴۰۱ یکی از خیابان‌های بوکان از فلکه علی‌آباد تا بهزیستی بوکان را بستند و خودروی شخصی شهریار محمدی را محاصره و با مسلسل او را هدف شلیک گلوله جنگی قرار دادند و ماشینش سوراخ سوراخ کردند. نیروهای سرکوبگر پس از شلیک به این معترض از بیم مردم و بالا گرفتن اعتراضات فوراً محل حادثه را ترک و شهریار محمدی پس از ٢٠ دقیقه اسم مادرش را فریاد میزند و ناله‌کنان درخواست کمک می‌کند. این معترض جوان ٤٠ دقیقه پس از انتقال به بیمارستان «قلی‌پور» و علیرغم عمل احیا، جان خود را از دست می‌دهد.
