ششم آذر ۱۴۰۲؛ سالگرد قتل حکومتی شورش نیکنام و رضا کاظمی از جانباختگان خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی در مهاباد و کامیاران
ششم آذر ۱۴۰۱، دو تن دیگر از زخمیشدگان اعتراضات در شهرهای مهاباد و کامیاران بر اثر شدت جراحات در نتیجه شلیک گلولههای جنگی نیروهای سرکوبگر-حکومتی کشته شدند. شورش نیکنام ۳۵ ساله، اهل مهاباد و رضا کاظمی ۱۶ ساله اهل موچش از توابع کامیاران؛ از جانباختگان ششم آذر هستند.
ششم آذر ۱۴۰۱، در ۷۱مین روز از خیزش انقلابی ژن، ژیان، ئازادی و بعد از برگزاری مراسم چهلم قتل حکومتی ژینا-مهسا امینی، که اعتراضات مردمی به نقطه عطف مهمی تبدیل شده بود؛ از ۲۴ آبانماه نیز مجددا اعتراضات گسترده شد و شمار کشته و زخمیشدگان بسیار بالا رفت. در ۷۱مین روز از اعتراضات، دو شهروند دیگر کُرد در مهاباد و کامیاران در نتیجه شدت جراحات کشته شدند. بنابراین از ابتدای اعتراضات مردمی در کردستان مرتکب قتل حکومتی ۱۰٨ نفر از شهروندان کُرد شده بود.
کُردپا در سالگرد قتل حکومتی شورش نیکنام و رضا کاظمی نگاهی مختصر به نحوه کشته شدن آنها انداخته است.
مهاباد/ قتل حکومتی شورش نیکنام ۳۵ ساله؛
۲۷ آبان ۱۴۰۱، شورش نیکنام اهل مهاباد در جریان اعتراضات مردمی این شهر، براثر شلیک گلوله جنگی نیروهای سرکوبگر-حکومتی از ناحیه پهلوی چپ به شت زخمی میشود. خانواده او را به بیمارستان مهاباد و سپس بیمارستان "سیدالشهدا" ارومیه منتقل میکند، اما به دلیل شدت جراحات با گذشت ۱۰ روز و در مورخه ۶ آذر ۱۴۰۱ جان خود را از دست داد. پزشکی قانونی علت فوت او را "برخورد اجسام سخت یا تیز" عنوان کرده است.
پس از جانباختن شورش نیکنام، نیروهای امنیتی به شرط اینکه مراسم خاکسپاری شبانه و بدون حضور مردم برگزار شود، پیکر او را به خانوادهاش تحویل دادند و مراسم خاکسپاری و تشییع جنازه بامداد دوشنبه ۷ آذر ۱۴۰۱ با حضور نیروهای امنیتی برگزار شد.
برای برگزاری مراسم هفتم و چهلم نیز نیروهای امنیتی خانواده شورش نیکنام را تهدید کردند که بدون حضور مردم و در سکوت کامل مراسم را برگزار کنند، اما خانواده نیکنام زیر بار این فشارها نرفتند.
از دیگرسو نیروهای امنیتی خانواده شورش نیکنام را تحت فشار شدید قرار دادند که حق فعالیت در شبکههای اجتماعی را ندارند.
شورش نیکنام فرزند رسول و زیرین و متولد سوم خردادماه ١٣٦٧ است. او دارای یک دختر خردسال به نام "سانیا" میباشد و در نمایشگاه خودرو مشغول به کار بوده است.
کامیاران/ قتل حکومتی رضا کاظمی ۱۶ ساله؛
۳۰ آبان ۱۴۰۱، رضا کاظمی ۱۶ ساله، اهل شهر موچش از توابع کامیاران، درحالیکه همراه دوستانش و جهت بازگرداندن مادر یکی از آنان از روستای «محمدآباد» عازم موچش بودند؛ ماشینشان توسط نیروهای سرکوب سپاه متوقف میشود و زمانی که رضا یکی از نیروها را که از اهالی شهر موچش بوده میشناسد؛ از ماشین پیاده میشود و دستهایش را به علامت تسلیم بالا میبرد و نام مامور را صدا میزند و میگوید فلانی منم رضا! پسر حسن مکانیک؛ اما نیروی سرکوب مذکور در لحظه دو تیر جنگ جنگی به دستهای بالابرده رضا شلیک میکند. سپس دو تیر جنگی دیگر به سینه و کتف رضا شلیک میشود. در نهایت این نوجوان ۱۶ ساله به صورت به کما رفته به بیمارستان «کوثر» سنندج منتقل میشود و در روز ۶ آذر ۱۴۰۱ جان خود را از دست میدهد.
رضا صبح ۶ آذر ۱۴۰۱ در بیمارستان جان خود را از دست میدهد، اما ماموران اجازه نمیدهند که این خبر به خانواده ابلاغ شود. حوالی غروب به خانواده رضا میگویند او جان خود را از دست داده است. صدای شیون و فریاد مادر و پدرش بیمارستان را پر میکند.
در ادامه خانواده تحت فشار شدید قرار میگیرند که شبانه و بدون حضور مردم مراسم خاکسپاری را انجام دهد. خانواده رضا در سکوت پیکرش را به روستای پدریاش که کمی هم با موچش فاصله دارد بردند و شبانه به خاک سپردند.
در ویدیویی که از مراسم هفتم رضا کاظمی منتشر شده است، مردم شعار میدهند؛ «مادر برای فرزندت اشک نریز، انتقامش را خواهیم گرفت.»