پیرانشهر؛ قتل یک زن ۲۱ ساله قربانی کودک همسری به‌ دست پدرش

22:12 - 23 مهر 1402

ساعت ٢:٢٠ بامداد یکشنبه، ۲۳ مهر ۱۴۰۲، یک زن ۲۱ ساله به نام "تروسکه عبدالله‌زاده"، فرزند کریم (معروف به حاجی)، اهل روستای "کاسه‌کران" از توابع پیرانشهر و ساکن این شهر، که قربانی کودک همسری بوده است، به‌ دلیل «ارتباط تلفنی با شخصی دیگر»، توسط پدرش در نتیجه ضرب ‌و شتم شدید و ضربه به گردن کشته می‌شود.

به گفته یک منبع مطلع به‌ کُردپا؛ این زن ۲۱ ساله نزدیک به دو ماه پیش به ‌دلیل «ارتباط تلفنی با شخصی دیگر» از خانه همسرش بیرون رانده می‌شود و به خانه یکی از عموهایش پناه می‌برد. او در ادامه مجددا به خانه همسرش بر می‌گردد و طی سه شب گذشته که در خانه والدینش بوده است؛ به دنبال اتفاقاتی که رخ می‌دهد، به دست پدرش کشته می‌شود.

منبع آگاه کُردپا در خصوص نحوه اتفاقات رخ‌ داده برای این زن قربانی کودک همسری و چگونگی کشته شدن به دست پدرش می‌گوید؛ در آخرین ساعت‌های زنده ماندن تروسکه، پدر او طی تماس با شخصی که تروسکه با او رابطه تلفنی داشته است، می گوید، باید جوابگو باشی و با دخترم ازدواج کنی و وقتی با مخالفت آن شخص روبه‌رو می‌شود، تماس با جروبحث شدید پایان می‌یابد. در ادامه، پدر، عمو (که پدر شوهرش تروسکه بوده)، همسر و تعدادی از برادرانش او را با ضرب‌ و شتم به اتاقی برده و در مورد اینکه چکاری انجام دهند، صحبت می‌کنند. وقتی تروسکه حرف‌های آنها را می‌شنود از پنجره اتاق که در طبقه دوم قرار داشته خود را به بیرون پرت می‌کند. در این هنگام یکی از زن‌ عموهایش به داد او می‌رسد و تروسکه را به منزل یکی دیگری از عموهایش منتقل می‌کنند.

وقتی پدر و عموی تروسکه متوجه این قضیه می‌شوند، به سراغ او می‌روند. عموی که تروسکه در منزل آنها بوده، جلوی پدر و عموی دیگر (پدر شوهرش) را می‌گیرد و می‌گوید، نباید با او کاری داشته باشید و بلایی سرش بیاورید، اتفاقی است که افتاده است؛ اما آنها به حرفش گوش نمی‌دهند و وقتی وارد خانه می‌شوند تا جایی که می‌توانند تروسکه را مورد ضرب ‌و شتم قرار می‌دهند و سپس پدرش او را با یک شال حلق‌آویز می‌کند. در همین حین یکی از برادر شوهرهای تروسکه شال را پاره کرده و او را نجات می‌دهد، اما پدرش یک لگد بر سر او می‌زند که موجب ضربه شدید به گردن تروسکه و جان باختن او می‌شود.

پس از قتل تروسکه، پیکر او به پلیس آگاهی پیرانشهر منتقل می‌شود و پدر و عمویش (پدرشوهر) خود را تحویل پلیس می‌دهند، اما تنها پدرش بازداشت می‌شود. تا لحظه انتشار این گزارش، پیکر این زن ۲۱ در بیمارستان می‌باشد و قرار است جهت کالبدشکافی به پزشکی قانونی ارومیه منتقل شود.

تروسکه ۲۱ ساله در سن ۱۳ سالگی مجبور به ازدواج با یکی از پسرعموهای خود به نام «رحمان» می‌شود. او کودک همسری بوده که از همان اوایل ازدواج صاحب فرزند می‌شود. تروسکه دارای یک کودک دختر ۸ ساله و یک پسر ۵ ساله است.

کُردپا ضمن محکومیت شدید زن‌کُشی، تأکید می‌کند درحالیکه جمهوری اسلامی یک حکومت آپارتاید جنسی/جنسیتی است و زنان تحت ستم، سرکوب، قتل حکومتی و قوانین و ساختار تبعیض آمیز حکومتی به‌صورت سیستماتیک قرار دارند و از دیگر سو، حکومت از زنکُشی بهره‌بردای سیاسی- اجتماعی کرده و دست عاملین را در کشتن زنان باز گذاشته است؛ جامعه و نهادهای مدنی باید به صورت جدی در این مسئله وارد شده و قبح زنکُشی را برای جامعه بالا ببرند. این مسئولیت اجتماعی موثرترین و شاید تنها راهکاری است که در حال حاضر برای مقابله با خشونت علیه زنان در جامعه وجود دارد و چه بسا سکوت جامعه در این رابطه قربانیان بیشتری خواهد گرفت؛ قربانیان که خود از قبل قربانی کودک-همسری، ازدواج اجباری، ترک تحصیل، بارداری در سنین کم و انواع مختلف محرومیت و محدودیت‌های اجتماعی و انسانی بوده‌اند.

بە گفتە اوین مصطفی‌زادە، مسئول مرکز آمار و سخنگوی کُردپا؛ آنچە باید در مورد زن‌‌کُشی در کردستان ایران برخلاف گفتمان حکومت لازم است مدنظر قرار گیرد؛ این است کە زن‌کُشی نتیجە تک عامل "انگیزە ناموسی" یا " فرهنگی" خواندن مسئلە بەمانند خوانش حکومت نیست کە از قضا حکومت از آن بهرەبرداری سیاسی-اجتماعی کردە تا از یک طرف از خود سلب مسئولیت در ارتباط با قوانین و مقرارت تبعیض‌آمیز و خشونت‌آمیز علیە زنان کند، علی‌الخصوص مصونیتی که برای عاملین قتل در قوانین اتخاذ کرده و می‌کند. از دیگر سو نشان دهد کُردها ذاتا دارای فرهنگ زن‌کُشی هستند، درحالیکە فرهنگ یک مسئلە ایستا نیست و در ارتباط با شرایط اجتماعی-سیاسی-اقتصادی جامعە بە روند خود ادامە می‌دهد.

همچنین در سال‌های گذشتە پدیدە‌های اجتماعی اعتیاد، فقر، بیکاری و... از جملە عوامل مهم در انجام خشونت خانگی، زن‌کشی و افزایش خشونت در سطح جامعە بصورت کلی بودەاند. از دیگر سو پدیدە‌های زن‌کشی و خودکشی در ارتباط با زنان تنها بە قربانیانی منفعل مربوط نمی‌شود، بلکە موارد بسیاری بەدنبال درخواست حقوق و مطالبات خود و در نتیجە آگاهی با خشونت مواجە شدەاند. قتل فاطمه ۱۷ ساله و هایده ۱۸ ساله از جمله دو موارد اخیر هستند که در خصوص اعتراض آنها به قوانین مردسالار و پافشاری بر حقوق و آزادی‌هایشان به وقوع پیوسته است که در چهارچوب قوانین و ساختارهای جمهوری اسلامی نه تنها راه امنی برای نجات از آن پیدا نمی‌شود، بلکه با از دست دادن جانشان به بمب‌ست می‌رسند.

با این وجود، اشاره به این عوامل به‌ معنای تطهیر عاملین قتل زنان و خشونتی که علیه زنان در جامعه وجود دارد نیست، بلکه اشاره‌ای است به درهم‌تنیدگی تبعیض و خشونت علیه زنان در جامعه که قوانین و مقرارت حکومتی آنها را درونی و نهادینه کرده است و صد البته سنت‌ها و قوانین ضدزن باید عقب رانده شوند و عاملان آن نباید مصونیت قانونی و اجتماعی داشته باشند.