سردشت؛ قتل فاطمه محمدپناهی ۱۷ ساله به‌دست برادران ناتنی و با مشارکت همسرش به دلیل «اختلافات خانوادگی»
شامگاه جمعه، ۷ مهر ۱۴۰۲، فاطمه محمدپناهی ۱۷ ساله و اهل روستای «مارغان» سردشت به دلیل «اختلافات خانوادگی» به دست همسر و دو تن از برادران ناتنیش با سلاح کلاشینکوف و کلت کمری به قتل رسید.
به‌گفته یک منبع مطلع به کُردپا؛ فاطمه محمدپناهی که قربانی کودک همسری و ازدواج اجباری بوده و از یک ماه پیش به دلیل مشکلات خانوادگی با همسرش به منزل والدین خود بازگشته است، شامگاه جمعه ۷ مهر ۱۴۰۲ با شلیک تعدادی گلوله سلاح کلاشینکوف و کلت کمری توسط برادران ناتنیش با نام‌های «بهزاد و علی» و با مشارکت همسرش با نام «شهاب» به‌شیوه فجیعی به قتل می‌رسد.
فاطمه ۱۷ ساله در حالی توسط برادران ناتنی و همسرش کشته می‌شود که مادرش تلاش کرده جلوی آنها را بگیرد و گفته است «من را به جای او بکشید»، اما عاملین قتل او را هل داده و به این کودک شلیک کرده‌اند. منبع آگاه کُردپا در خصوص نحوه شلیک به فاطمه و کشتنش می‌گوید؛ ابتدا در داخل منزل به او شلیک کرده‌اند و این کودک به صورت زخمی‌شده به بیرون فرار می‌کند، اما نزدیک درب خروجی حیاط مجددا او را هدف گلوله قرار می‌دهند و در دم جانش را از دست می‌دهد.
برادران ناتنی و همسر این کودک کشته شده بعد از قتل او خود را مخفی کرده‌اند و منابع آگاه کُردپا می‌گویند تا لحظه انتشار این خبر بازداشت نشده‌اند.
فاطمه ۱۷ساله قربانی کودک همسری است و زمانی که ۱۶ ساله سن داشته است به ازدواج اجباری پسر عمویش «شهاب» در می‌آید. او «برای جلوگیری از ازدواج اجباریش از افراد بسیاری درخواست کمک می‌کند، اما کسی نتوانسته بود او را یاری دهد».
پیگیری‌ها و مستندات رسیده به دست کُردپا نشان می‌دهند، برادران ناتنی فاطمه بعد از قتل او، فعالین فضای مجازی را که اقدام به انتشار خبر قتل این کودک ۱۷ ساله کرده بودند، تهدید کرده‌اند. «نازیله حلیمه حسن» یکی از این زنان فعال اهل سردشت و ساکن سوئد است که خود و مادرش در سردشت به شدت تهدید شده‌اند. این درحالی است که منابع کُردپا اذعان می‌کنند، عاملین قتل فاطمه «سابقه خشونت علیه زنان خانواده» را دارند و پدر این کودک به قتل رسیده نیز «دارای چهار همسر» است.
یکم مهر ۱۴۰۲ نیز جسد یک دختر جوان به نام "هایده حسن‌زاده" ١٨ ساله و اهل روستای جبرند ساکن ربط سردشت که به طرز فجیعی توسط پدرش به قتل رسیده بود پس از چهار ماه درحالی از سد سردشت پیدا شد که دست و دهانش را با چسپ بسته بودند و چند بلوک به او وصل شده بود.
بە گفتە اوین مصطفی‌زادە، مسئول مرکز آمار و سخنگوی کُردپا؛ آنچە باید در مورد زنکُشی در کردستان ایران برخلاف گفتمان حکومت لازم است مدنظر قرار گیرد؛ این است کە زنکُشی نتیجە تک عامل "انگیزە ناموسی" یا " فرهنگی" خواندن مسئلە بەمانند خوانش حکومت نیست کە از قضا حکومت از آن بهرەبرداری سیاسی-اجتماعی کردە تا از یک طرف از خود سلب مسئولیت در ارتباط با قوانین و مقرارت تبعیض‌آمیز و خشونت‌آمیز علیە زنان کرده، علی‌الخصوص مصونیتی که برای عاملین قتل در قوانین اتخاذ کرده و می‌کند. از دیگر سو نشان دهد کُردها ذاتا دارای فرهنگ زنکُشی هستند، درحالیکە فرهنگ یک مسئلە ایستا نیست و در ارتباط با شرایط اجتماعی-سیاسی-اقتصادی جامعە بە روند خود ادامە می‌دهد.
همچنین در سال‌های گذشتە پدیدە‌های اجتماعی اعتیاد، فقر، بیکاری و... از جملە عوامل مهم در انجام خشونت خانگی، زن‌کشی و افزایش خشونت در سطح جامعە بصورت کلی بودەاند. از دیگر سو پدیدە‌های زن‌کشی و خودکشی در ارتباط با زنان تنها بە قربانیانی منفعل مربوط نمی‌شود، بلکە موارد بسیاری بەدنبال درخواست حقوق و مطالبات خود و در نتیجە آگاهی با خشونت مواجە شدەاند. قتل فاطمه ۱۷ ساله و هایده ۱۸ ساله از جمله دو موارد اخیر هستند که در خصوص اعتراض آنها به قوانین مردسالار و پافشاری بر حقوق و آزادی‌هایشان به وقوع پیوسته است که در چهارچوب قوانین و ساختارهای جمهوری اسلامی نه تنها راه امنی برای نجات از آن پیدا نمی‌کنند، بلکه با از دست دادن جانشان به بمب‌ست می‌رسند.
با این وجود گفتن این عوامل به معنای تطهیر عاملین قتل زنان و خشونتی که علیه زنان در جامعه وجود دارد نیست، بلکه اشاره‌ای است به درهم‌تنیدگی تبعیض و خشونت علیه زنان در جامعه که قوانین و مقرارت حکومتی آنها را درونی و نهادینه کرده است و صد البته سنت‌ها و قوانین ضدزن باید عقب رانده شوند و عاملان آن نباید مصونیت قانونی داشته باشند.
