گمشده در برزخ مطبوعات
14:52 - 10 مرداد 1392
Unknown Author
شورش عزيزی
برای نوشتن از قشری که روزگار خود را با قلم سپری کرده و چراغ آگاهی‌بخشی به جهان را با ادای راستین رسالت خود، زینب‌گونه به انجام می‌رسانند.
سوگند به قلم در آیه \"ن والقلم و مایسطرون…\" نشان از هویت اصیل آن در راستای تحقق‌بخشی به رسالتی عظیم و با شأنیت دارد که محصور در زمان و مکان خاصی نیست.
احترام قلم و قلم به دست بودن در حدی است که در اسلام، برابر با خون شهدا قلمداد شده، خون شهیدانی که با فطرتی پاک و آزاد در راستای صیانت از عقاید حق؛ سپر گلوله‌های پرچم‌داران ظلم شدند و از پای نایستادند.
خبرنگار، گمنام‌ترین موجود زنده‌ای است که با تحمل بیشترین آسیب‌ها، نقش فرهنگی خود را با سعه‌ی صدر ایفا می‌کند چرا که به معنی صحیح کلمه، عنصری است که زبانش می‌تواند شمشیری باشد که قداره‌بندان روزگار و قدرتمندان دوران‌ها را عاصی کرده و کجی‌ها و کاستی‌هایشان را از نوک قلمش به تصویر کشد.
باید تبیین شود و همگان بدانند که خبرنگاری تنها یک \"واژه\" نیست بلکه یک \"راه\" است، راهی پر فراز و نشیب در ادای رسالت قلم و حفظ حرمت‌ها، بیان واقعیات و غرا کردن فریاد مظلومانی که صدایشان بالاتر از کوخ‌های خود نمی‌رود.
روشن است که\"خبرنگار\"، نبض تپنده‌‌‌ی زمان و روح سیال پرسش‌گر جوامع بوده و هست، و این مهم از آثار ارزشی این قشر طی دوره‌های متمادی قابل لمس است.
بی‌تردید هر که در وادی انعکاس حقایق و بیان حق گام بردارد به رسالت و چگونگی این مهم واقف است و نیازی به دیکته کردن از سوی دیگران را ندارد.
اما شاهد آن هستیم که ارزش و هویت این قشر آن‌گونه که باید، شناخته شده نیست و گاه با وی چون املابنویسی رفتار می‌شود که اختیاری از خود نداشته و تنها مأمور ثبت گفته‌ها می‌شود؛ اگر چه تن دادن به این روند حقارتی برای قلم است که از عهده‌ی خبرنگاران متعهد به دور است.
خبرنگار شخصیتی گمشده‌ای است در برزخ مطبوعات که هر یک ساز خود را سر داده‌اند گویا فراموش کرده‌اند هدفی مشترک را که لازمه‌ی تحقق آن همگامی بیش از پیش این قشر است چرا که عناوین نشریات و خبرگزاری‌ها و یا هفته نامه و سالنامه‌ها ارزشی ندارد به این که \"هویت خبرنگاری\"در جهنمی نامعلوم غوطه‌ور شود و از رهیابی به تعالی بازماند.
خبرنگار هویتی است نام‌آشنا که به واقع با سلاح ارزشی خود تشنگان حقیقت را در هر برهه و زمانی سیراب کرده و می‌کند. خبرنگاران قشر ارزشمندی هستند که با تعهد به اصول دینی و شرافت حرفه‌ای خود در راستای پیشبرد اهداف متعالی جامعه گام برداشته و بر اساس انگیزه و ندای باطنی خود طی طریق می‌کنند.
برای نوشتن از قشری که روزگار خود را با قلم سپری کرده و چراغ آگاهی‌بخشی به جهان را با ادای راستین رسالت خود، زینب‌گونه به انجام می‌رسانند.
سوگند به قلم در آیه \"ن والقلم و مایسطرون…\" نشان از هویت اصیل آن در راستای تحقق‌بخشی به رسالتی عظیم و با شأنیت دارد که محصور در زمان و مکان خاصی نیست.
احترام قلم و قلم به دست بودن در حدی است که در اسلام، برابر با خون شهدا قلمداد شده، خون شهیدانی که با فطرتی پاک و آزاد در راستای صیانت از عقاید حق؛ سپر گلوله‌های پرچم‌داران ظلم شدند و از پای نایستادند.
خبرنگار، گمنام‌ترین موجود زنده‌ای است که با تحمل بیشترین آسیب‌ها، نقش فرهنگی خود را با سعه‌ی صدر ایفا می‌کند چرا که به معنی صحیح کلمه، عنصری است که زبانش می‌تواند شمشیری باشد که قداره‌بندان روزگار و قدرتمندان دوران‌ها را عاصی کرده و کجی‌ها و کاستی‌هایشان را از نوک قلمش به تصویر کشد.
باید تبیین شود و همگان بدانند که خبرنگاری تنها یک \"واژه\" نیست بلکه یک \"راه\" است، راهی پر فراز و نشیب در ادای رسالت قلم و حفظ حرمت‌ها، بیان واقعیات و غرا کردن فریاد مظلومانی که صدایشان بالاتر از کوخ‌های خود نمی‌رود.
روشن است که\"خبرنگار\"، نبض تپنده‌‌‌ی زمان و روح سیال پرسش‌گر جوامع بوده و هست، و این مهم از آثار ارزشی این قشر طی دوره‌های متمادی قابل لمس است.
بی‌تردید هر که در وادی انعکاس حقایق و بیان حق گام بردارد به رسالت و چگونگی این مهم واقف است و نیازی به دیکته کردن از سوی دیگران را ندارد.
اما شاهد آن هستیم که ارزش و هویت این قشر آن‌گونه که باید، شناخته شده نیست و گاه با وی چون املابنویسی رفتار می‌شود که اختیاری از خود نداشته و تنها مأمور ثبت گفته‌ها می‌شود؛ اگر چه تن دادن به این روند حقارتی برای قلم است که از عهده‌ی خبرنگاران متعهد به دور است.
خبرنگار شخصیتی گمشده‌ای است در برزخ مطبوعات که هر یک ساز خود را سر داده‌اند گویا فراموش کرده‌اند هدفی مشترک را که لازمه‌ی تحقق آن همگامی بیش از پیش این قشر است چرا که عناوین نشریات و خبرگزاری‌ها و یا هفته نامه و سالنامه‌ها ارزشی ندارد به این که \"هویت خبرنگاری\"در جهنمی نامعلوم غوطه‌ور شود و از رهیابی به تعالی بازماند.
خبرنگار هویتی است نام‌آشنا که به واقع با سلاح ارزشی خود تشنگان حقیقت را در هر برهه و زمانی سیراب کرده و می‌کند. خبرنگاران قشر ارزشمندی هستند که با تعهد به اصول دینی و شرافت حرفه‌ای خود در راستای پیشبرد اهداف متعالی جامعه گام برداشته و بر اساس انگیزه و ندای باطنی خود طی طریق می‌کنند.
