کولبری راهی برای زندگی یا گامی به سوی مرگ
19:18 - 17 شهریور 1394
Unknown Author
هەلمەت معروفی
کُردستان ایران یا به عبارتی دیگر مناطق کُردنشین ایران که عبارت است از استان‌های کردستان، آذربایجان‌غربی، کرمانشاه، ایلام و خراسان شمالی و قسمت‌هایی از خراسان جنوبی را دربر می‌گیرد، بخش مهمی از مرزهای ایران با کشورهای همسایه از قبیل ترکیه و عراق (اکنون حکومت اقلیم کردستان) را تشکیل می‌دهد فلذا از اهمیت استراتژیک خاص خود برخوردار است. از لحاظ اقتصادی و منابع زیرزمینی نیز کُردستان ایران بخش قابل توجهی از ایران کنونی و جغرافیای آنرا تشکیل می‌دهد، کُردستان از نظر ذخایر معدنی بسیار غنی است و ذخایر طلای کشور و معادن بزرگ آهن و آلومینیوم و... دراین منطقه وجود دارد، علاوه بر این منابع و معادن، \"استان‌های ایلام وکرمانشاه داری ذخایر عظیم نفت وگاز هستند، که به به طور تقریبی ۱۵٪ تا ۱۳٪ ذخایر نفت وگاز اثبات شده ایران در این دو استان قرار دارد\" علاوه بر آن وجود منابع کافی آب در کُردستان ایران باعث گردیده است تا مناطقی زیبا و طبیعتی چشمگیر و باقابلیت فراوان برای جذب گردشگر در این منطقه وجود داشته باشد.
با وجود تمامی منابع و ذخایر فراوان که در بالا بدان اشاره گردید، کُردستان ایران یکی از فقیرنشین‌ترین مناطق ایران به شمار می‌رود، بر اساس آمار مرکز آمار ایران در سال 1390، \"نرخ بیکاری در استان‌های ایلام، کرمانشاه، کُردستان بالاتر از میانگین کشور می‌باشد. با توجه به آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در ایلام ١٧،٣% است که در میان تمامی استان‌های کشور در رده اول قرار دارد.همچنین نرخ بیکاری در استان کرمانشاه و کُردستان به ترتیب ١٦،٢% و ١٤% است\" حال آنکه پس از وضع تحریم‌ها بر ایران به دلیل مسائل هسته‌ای مراکز صنعتی زیادی در این مناطق تعطیل گردیده است \"گزارشات حاکی از این می‌باشند که بیش از ٧٠% از واحدهای تولیدی و صنعتی استان‌های ارومیه، کُردستان و کرمانشاه بر اثر نبود سرمایەگذاری به دلیل تحریم‌های اقتصادی با تعطیلی مواجه شدەاند و این نیز باعث افزایش صدها هزار نفری جمعیت بیکار این استان‌ها شدە است\" تعطیلی این مراکز صنعتی خود عامل مضاعفی است که طی سال 1393 و 1304 بر میزان بیکاری در مناطق کُردنشین ایران افزوده شده است که به درستی می‌توان به نرخ 30% بیکاری در بین جوانان اشاره نمود که این نرخ در بین تحصیلکردگان که قسمت اعم جمعیت جوان کُردستان ایران را تشکیل می‌دهد، بیشتر می‌باشد.
نبود کار و منبع درآمد، نابرابری در اشتغال و استخدام و وجود نگاه و مسائل امنیتی به کُردستان و کُردها و نیز به تاراج رفتن منابع زیرزمینی و ذخایر آن سبب گردیه است تا بخش اعظمی از نیروی کار کُردها به سوی قاچاغ و امرار معاش از این راه، سوق داده شود. بخشی از این نیروی کار ناچار به کولبری می‌باشد که یکی از سخت‌ترین شیوه‌های امرار معاش هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ روحی و روانی می‌باشد که این هزینه گزاف جسمی و روانی برای نیروی کار جوان تحصیلکرده بسی گزافتر از دیگران است. \"یکی از عامل‌های اصلی گسترش پدیده‌ی کولبری، کمبود فرصت‌های شغلی، عدم توجه به سرمایه‌گذاری حکومتی در کُردستانات و تعریف ناصحیح از اقتصاد مرزی است که باعث هجوم افراد جویای کار به سوی شغل پرمخاطره‌ی کولبری در مرزها شده است.\"
فارغ از وجود مشکلات فیزیکی و روانی و مشقات راه و نیز دستمزد ناچیز آن و نیز مبارزه با برودت و سردی هوا و گاه مرگ بر اثر کولاک و بوران و بهمن، یکی از مشکلات فراراه این مردمان، تیراندازی قانونی ماموران حکومتی و کشتار روزمره آنان و تاراج کالاهایشان است که گاه تنها در قبال اخذ دستمزد، برای صاحبان کالا آنرا حمل می‌نمایند،\"نیروهای نظامی به ویژه نیروهای انتظامی حکومت اسلامی ایران به بهانه \"مبارزه با قاچاق کالا\" بدون علامت دادن و در نظر گرفتن شرط‌های تیراندازی، کولبران مرزی را هدف تیراندازی قرار می‌دهند\".
مرگ و کشتار این افراد که خود امری قانونی است، بخش اعظمی از اخبار روز رسانه‌ها و به ویژه رسانه‌های کُردزبان را تشکیل می‌دهد، چرا که رسانه‌های خارج از کشور و به اصطلاح اپوزیسیون در این باره نیز تبغیض روا می‌دارند و گاها حتی اشاره‌ای نیز بدان‌ها نمی‌نمایند، گویا آنها نیز مرگ این افراد را پذیرفته و شاید بدان لبیک گفته‌اند، لااقل ظاهر قضیه این حقیقت تلخ را نمایان می‌سازد.
آخرین مورد تیراندازی به کولیران و زخمی نمودن آنان مورخه شانزدهم شهریور ماه جاری گزارش شده است \"به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، در نقطه مرزی \"سیران‌بند\" در شهر بانه نیروهای نظامی حکومت اسلامی ایران کولبران کُرد را مورد هدف قرار دادند و یک کولبر در ناحیه پا زخمی شده است. هویت این کولبر کُرد سعدون یارعلی\" ٣٧ سال اهل بانه اعلام شده است\".
آمارهای نقض حقوق‌بشر در کُردستان ایران به نقل از آژانس خبری کُردپا، حاکی از کشته شدن هشت کولبر و زخمی نمودن پنج تن دیگر تنها طی بهار سال 1394 می‌باشد. این آمار با کشته شدن قادر شبرو اهل بخش نالوس اشنویه در خرداد ماه سال جاری آمار کشته شدگان کولبر به 9 نفر رسید و آمار زخمی شدگان اینک و تا شهریور ماه به دوازده تن رسیده است و آمار کشته شدگان تا این لحظه 12 تن می‌باشد.
آمار کشته شدن کولبران کُرد در کُردستان ایران در سال 1393 بسیار سرسام‌آور است و بیشتر نوعی از انفال را در ذهن تداعی می‌نماید، طی سال 1393 خورشیدی 37 کولبر کُرد با تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی و انتظامی جان باخته و 42 تن دیگر زخمی شده‌اند. این آمار در سال‌های قبل از آن نیز چشمگیر می‌باشد که به دلیل اطاله مطلب از درج آن خودداری می‌شود و خود نیازمند جمع‌آوری آمارهای موجود از سوی مدافعین حقوق‌بشر می‌باشد.
سخن پایانی:
مطالب مختصر فوق بیانگر وجود نوعی از کشتار قانونی شهروندان کُرد در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران می‌باشد، مرگی که تنها با جان دادن کولبر پایان نمی‌یابد و تبعات آن همسر و فرزندان این کولبران را بیش از پیش در دامان مشکلات معیشتی و روانی، فرو می‌برد که تنها تصور آن خود رمانی تراژدیک و فاجعه‌ای انسانی می‌باشد که هر روزه در این جامعه روی می‌دهد و تکرار می‌گردد. این مهم می‌طلبد تا مدافعان حقوق‌بشر در ایرن و کُردستان بدون تبعیض و تنها با نگاهی انسانی درصدد افشای آمار آنها و نیز مبارزه با آن برآیند و کمپین‌هایی در این راستا راه‌اندازی شود و نهادهای بین‌المللی بیش از پیش با آن آشنا و درصدد کم کردن و یا از میان برداشتن آن از طریق فشار بر جمهوری اسلامی، بواسطه اهرم‌های فشار موجود، برآیند تا بیش از این شاهد کشتارهای قانونی از سوی حکومت کنونی ایران نباشیم. این مهم اراده‌ای سراسری و بدون تبعیض را خواستار است که تنها از عهده وجدان‌های بیدار بر می‌آید.
نظر نویسنده بازتاب دیدگاه آژانس خبررسانی کُردپا نمی‌باشد.
کُردستان ایران یا به عبارتی دیگر مناطق کُردنشین ایران که عبارت است از استان‌های کردستان، آذربایجان‌غربی، کرمانشاه، ایلام و خراسان شمالی و قسمت‌هایی از خراسان جنوبی را دربر می‌گیرد، بخش مهمی از مرزهای ایران با کشورهای همسایه از قبیل ترکیه و عراق (اکنون حکومت اقلیم کردستان) را تشکیل می‌دهد فلذا از اهمیت استراتژیک خاص خود برخوردار است. از لحاظ اقتصادی و منابع زیرزمینی نیز کُردستان ایران بخش قابل توجهی از ایران کنونی و جغرافیای آنرا تشکیل می‌دهد، کُردستان از نظر ذخایر معدنی بسیار غنی است و ذخایر طلای کشور و معادن بزرگ آهن و آلومینیوم و... دراین منطقه وجود دارد، علاوه بر این منابع و معادن، \"استان‌های ایلام وکرمانشاه داری ذخایر عظیم نفت وگاز هستند، که به به طور تقریبی ۱۵٪ تا ۱۳٪ ذخایر نفت وگاز اثبات شده ایران در این دو استان قرار دارد\" علاوه بر آن وجود منابع کافی آب در کُردستان ایران باعث گردیده است تا مناطقی زیبا و طبیعتی چشمگیر و باقابلیت فراوان برای جذب گردشگر در این منطقه وجود داشته باشد.
با وجود تمامی منابع و ذخایر فراوان که در بالا بدان اشاره گردید، کُردستان ایران یکی از فقیرنشین‌ترین مناطق ایران به شمار می‌رود، بر اساس آمار مرکز آمار ایران در سال 1390، \"نرخ بیکاری در استان‌های ایلام، کرمانشاه، کُردستان بالاتر از میانگین کشور می‌باشد. با توجه به آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در ایلام ١٧،٣% است که در میان تمامی استان‌های کشور در رده اول قرار دارد.همچنین نرخ بیکاری در استان کرمانشاه و کُردستان به ترتیب ١٦،٢% و ١٤% است\" حال آنکه پس از وضع تحریم‌ها بر ایران به دلیل مسائل هسته‌ای مراکز صنعتی زیادی در این مناطق تعطیل گردیده است \"گزارشات حاکی از این می‌باشند که بیش از ٧٠% از واحدهای تولیدی و صنعتی استان‌های ارومیه، کُردستان و کرمانشاه بر اثر نبود سرمایەگذاری به دلیل تحریم‌های اقتصادی با تعطیلی مواجه شدەاند و این نیز باعث افزایش صدها هزار نفری جمعیت بیکار این استان‌ها شدە است\" تعطیلی این مراکز صنعتی خود عامل مضاعفی است که طی سال 1393 و 1304 بر میزان بیکاری در مناطق کُردنشین ایران افزوده شده است که به درستی می‌توان به نرخ 30% بیکاری در بین جوانان اشاره نمود که این نرخ در بین تحصیلکردگان که قسمت اعم جمعیت جوان کُردستان ایران را تشکیل می‌دهد، بیشتر می‌باشد.
نبود کار و منبع درآمد، نابرابری در اشتغال و استخدام و وجود نگاه و مسائل امنیتی به کُردستان و کُردها و نیز به تاراج رفتن منابع زیرزمینی و ذخایر آن سبب گردیه است تا بخش اعظمی از نیروی کار کُردها به سوی قاچاغ و امرار معاش از این راه، سوق داده شود. بخشی از این نیروی کار ناچار به کولبری می‌باشد که یکی از سخت‌ترین شیوه‌های امرار معاش هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ روحی و روانی می‌باشد که این هزینه گزاف جسمی و روانی برای نیروی کار جوان تحصیلکرده بسی گزافتر از دیگران است. \"یکی از عامل‌های اصلی گسترش پدیده‌ی کولبری، کمبود فرصت‌های شغلی، عدم توجه به سرمایه‌گذاری حکومتی در کُردستانات و تعریف ناصحیح از اقتصاد مرزی است که باعث هجوم افراد جویای کار به سوی شغل پرمخاطره‌ی کولبری در مرزها شده است.\"
فارغ از وجود مشکلات فیزیکی و روانی و مشقات راه و نیز دستمزد ناچیز آن و نیز مبارزه با برودت و سردی هوا و گاه مرگ بر اثر کولاک و بوران و بهمن، یکی از مشکلات فراراه این مردمان، تیراندازی قانونی ماموران حکومتی و کشتار روزمره آنان و تاراج کالاهایشان است که گاه تنها در قبال اخذ دستمزد، برای صاحبان کالا آنرا حمل می‌نمایند،\"نیروهای نظامی به ویژه نیروهای انتظامی حکومت اسلامی ایران به بهانه \"مبارزه با قاچاق کالا\" بدون علامت دادن و در نظر گرفتن شرط‌های تیراندازی، کولبران مرزی را هدف تیراندازی قرار می‌دهند\".
مرگ و کشتار این افراد که خود امری قانونی است، بخش اعظمی از اخبار روز رسانه‌ها و به ویژه رسانه‌های کُردزبان را تشکیل می‌دهد، چرا که رسانه‌های خارج از کشور و به اصطلاح اپوزیسیون در این باره نیز تبغیض روا می‌دارند و گاها حتی اشاره‌ای نیز بدان‌ها نمی‌نمایند، گویا آنها نیز مرگ این افراد را پذیرفته و شاید بدان لبیک گفته‌اند، لااقل ظاهر قضیه این حقیقت تلخ را نمایان می‌سازد.
آخرین مورد تیراندازی به کولیران و زخمی نمودن آنان مورخه شانزدهم شهریور ماه جاری گزارش شده است \"به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، در نقطه مرزی \"سیران‌بند\" در شهر بانه نیروهای نظامی حکومت اسلامی ایران کولبران کُرد را مورد هدف قرار دادند و یک کولبر در ناحیه پا زخمی شده است. هویت این کولبر کُرد سعدون یارعلی\" ٣٧ سال اهل بانه اعلام شده است\".
آمارهای نقض حقوق‌بشر در کُردستان ایران به نقل از آژانس خبری کُردپا، حاکی از کشته شدن هشت کولبر و زخمی نمودن پنج تن دیگر تنها طی بهار سال 1394 می‌باشد. این آمار با کشته شدن قادر شبرو اهل بخش نالوس اشنویه در خرداد ماه سال جاری آمار کشته شدگان کولبر به 9 نفر رسید و آمار زخمی شدگان اینک و تا شهریور ماه به دوازده تن رسیده است و آمار کشته شدگان تا این لحظه 12 تن می‌باشد.
آمار کشته شدن کولبران کُرد در کُردستان ایران در سال 1393 بسیار سرسام‌آور است و بیشتر نوعی از انفال را در ذهن تداعی می‌نماید، طی سال 1393 خورشیدی 37 کولبر کُرد با تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی و انتظامی جان باخته و 42 تن دیگر زخمی شده‌اند. این آمار در سال‌های قبل از آن نیز چشمگیر می‌باشد که به دلیل اطاله مطلب از درج آن خودداری می‌شود و خود نیازمند جمع‌آوری آمارهای موجود از سوی مدافعین حقوق‌بشر می‌باشد.
سخن پایانی:
مطالب مختصر فوق بیانگر وجود نوعی از کشتار قانونی شهروندان کُرد در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران می‌باشد، مرگی که تنها با جان دادن کولبر پایان نمی‌یابد و تبعات آن همسر و فرزندان این کولبران را بیش از پیش در دامان مشکلات معیشتی و روانی، فرو می‌برد که تنها تصور آن خود رمانی تراژدیک و فاجعه‌ای انسانی می‌باشد که هر روزه در این جامعه روی می‌دهد و تکرار می‌گردد. این مهم می‌طلبد تا مدافعان حقوق‌بشر در ایرن و کُردستان بدون تبعیض و تنها با نگاهی انسانی درصدد افشای آمار آنها و نیز مبارزه با آن برآیند و کمپین‌هایی در این راستا راه‌اندازی شود و نهادهای بین‌المللی بیش از پیش با آن آشنا و درصدد کم کردن و یا از میان برداشتن آن از طریق فشار بر جمهوری اسلامی، بواسطه اهرم‌های فشار موجود، برآیند تا بیش از این شاهد کشتارهای قانونی از سوی حکومت کنونی ایران نباشیم. این مهم اراده‌ای سراسری و بدون تبعیض را خواستار است که تنها از عهده وجدان‌های بیدار بر می‌آید.
نظر نویسنده بازتاب دیدگاه آژانس خبررسانی کُردپا نمی‌باشد.
