طوفان توئیتری "زینب جلالیان را آزاد کنید"؛ فعالان حقوق بشر و کاربران شبکههای اجتماعی خواستار آزادی این زندانی سیاسی شدند
روز شنبه چهاردهم اسفندماه، فعالان حقوق بشر و کاربران شبکههای اجتماعی با هشتگ #زینب_جلالیان_را_آزاد_کنید، خواستار آزادی این زندانی سیاسی کُرد شدند.
شرکتکنندگان در این طوفان توئیتری به زبانهای کُردی، فارسی و انگلیسی در حمایت از حقوق زینب جلالیان نوشتند و حمایت خود را از وی اعلام کردند.
آرش صادقی، فعال حقوق بشر درباره زینب جلالیان نوشته است: زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، در حالی چهاردهمین سال محکومیت خود را در تبعید (زندان یزد) میگذراند که محروم از مرخصی و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم محکومیت خود را تحمل میکند. خانم جلالیان با وجود مشکلات پزشکی همچون ناخونک چشم، ناراحتی کلیه و بیماری زمینهای آسم از رسیدگی مناسب پزشکی محروم است.
روز یکشنبه یکم اسفندماه، پیامی ویدیویی از مادر زینب جلالیان در شبکههای اجتماعی منتشر و وی اعلام کرد که از وضعیت فرزندش خبری ندارد و پس از آن روز دوشنبه دوم اسفندماه، نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی به منزل خانواده جلالیان مراجعه و مادر زینب را بازداشت و او را به اداره اطلاعات ماکو منتقل کردند.
زینب جلالیان هشتم اردیبهشتماه سال ٩٩ به دلایل نامعلومی از زندان خوی خارج و سیزدهم اردیبهشتماه همان سال به بند قرنطینه زندان قرچک ورامین منتقل و در آن زندان دچار ویروس کرونا شده بود.
زینب جلالیان پنجم تیرماه ٩٩ از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان تبعید و نوزدهم آبانماه همان سال به زندان یزد منتقل شد.
پیشتر، دنیز جلالیان، خواهر زینب جلالیان درباره وضعیت خواهرش به کُردپا اعلام کرده بود: زینب رنجهای فراوانی را به دلیل بیماری در زندان کشیده و از مداوا پزشکی محروم بوده است. نیروهای امنیتی به وی اعلام کرده بودند که در صورت قبول همکاری مورد مداوا پزشکی قرار میگیرد و از حق مرخصی نیز برخوردار خواهد شد.
این زندانی سیاسی اسفندماه ۱۳۸۶ در کرمانشاه بازداشت شد و پس از ماهها نگهداری در سلول انفرادی اداره اطلاعات این شهر و تحمل شکنجههای شدید جسمی و روحی، آذرماه ۱۳۸۷ توسط دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" و "محاربه" از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام زینب جلالیان ادیبهشتماه سال ۱۳۸۸ در دادگاه تجدیدنظر تأیید و این حکم آذرماه ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد و پس از آن زینب به زندان شهر خوی انتقال یافت.
چندی پیش، سازمان عفو بینالملل از مقامات حکومت ایران خواست که به حبس ناعادلانه زینب جلالیان پایان دهند.