سکان میراث فرهنگی کُردستان را مدیران شایسته بر عهده ندارند
13:15 - 24 اسفند 1392
Unknown Author
شورش عزیزی
در قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی مصوب سال١٣٦٤، میراث فرهنگی چنین تعریف شده است \"میراث فرهنگی شامل آثار باقیمانده از گذشتگان است که نشانگر حرکت انسان درطول تاریخ می‌باشد و شناسایی آن زمینه شناخت و هویت و خط حرکت فرهنگی او میسر می‌گردد و از این طریق زمینه‌ی عبرت برای انسان فراهم می‌آید\" میراث ( از ریشه ارث) به هر چیزی اطلاق می‌شود که از گذشتگان به ما رسیده باشد در کل منظور از اموال فرهنگی و تاریخی، اموالی هستند که توسط کارشناسان قدمت آن اشیاء مشخص گردیده باشد.
با پیدایش خط، انسان وارد عصر جدیدی از زندگی شد. تاریخ مستند و مکتوب هر جامعه می‌تواند سندی برای بیان سرگذشت گذشتگان بوده و در هر جای جهان از کتیبه‌های سنگی به گونه‌ای شایسته محافظت می‌شود اما در کُردستان روایت به گونه‌ای دیگر است؛ مدیران کُردستانی کتیبه سنگی پل قشلاق واقع در مرکز استان فرهنگی را به امان خدا ول کرده و برای جلوگیری از تخریبش هیچ اقدامی نمی‌کنند البته این حدیث تکراری است از مدیران غیرفرهنگی استان فرهنگی کشور به گونه‌ای که بیش از٣ سال است به نام موزه مردم شناسی( حمام خان) کُردستان تعطیل است و مدیراسبق و فعلی بیان می‌دارند که مشکل فاضلاب دارد و کسی نیست که بگوید پس مدیر را برای چه کاری گذاشته‌اند؟ متأسفانه بزرگان فعال در رکن چهارم دمکراسی؛ سکوت برگزیده‌اند که برخی از مدیران آنرا بی‌اطلاعی دانسته و بر ناز بالش مدیریت ناکارآمدشان تکیه زده‌اند.کُردستان که بعد از بهار سال ١٣٨٨به عنوان استان فرهنگی نامیده می‌شود اما پروسه محافظت و معرفی آثار تاریخی‌اش به خاطره‌ها پیوسته و سالی یک بار آنهم اویل سال مدیران؛ میراث فرهنگ یادشان می‌افتد که به غار کرفتو و تپه باستانی زیویه رسیدگی کنند و تنها مکان تاریخی کُردستان را خانه کرد می‌دانند که در رسانه دیداری و شنیداری استان کُردستان؛ غذاخوری خانه کُرد بیشتر از معماری این اثر به بینندگان و شنوندگان معرفی می‌گردد. بدبختانه اکثر اشیاء کشف شده از آثار باستانی کُردستان در موزه‌های خارج کشور قابل مشاهده است و هرآنچه از چپاول به جای مانده اکنون مورد بی‌مهری مدیران غیرفرهنگی قرار گرفته و در اذهان ساکنان کُردستانی به فراموشی سپرده شده است.
در تعريف مديريت می‌توان گفت:مدیریت عبارت است از علم و هنر برنامه‌ریزی ( پیش‌بینی )، سازمان‌دهی (تقسیم کار و تفکیک وظایف )، هدایت و رهبری ( راهنمایی کردن زیردستان و توانایی نفوذ کردن در دل ایشان )، نظارت و کنترل ( ناظر بودن بر اعمال ایشان و اصلاح اشتباهاتشان) و نهایتا\" ایجاد هماهنگی (برقراری نگرش سیستمی بین کارکنان ) برای رسیدن به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده است. البته تمام مباحث فوق بر روی منابع سازمانی صورت می‌گیرد که مهم‌ترین و ارزنده‌ترین دارایی هر سازمان منابع انسانی در جهان امروزی و در مدیریت شایسته قرن2١ توجه به آثار باستانی از اصول اساسی مدیریت است به گونه‌ای که توریسم و توسعه صنعت توریسم به یکی از اولویت‌های جلب مهمان‌های خارجی و داخلی شده است اما در کُردستان بیش از چندین سال است که پوسترها و بروشورهای تکراری چاپ می‌گردد به گونه‌ای که به خودشان اجازه نداده‌اند تغییرات فاصله‌ای (به دلیل دو بانده کردن جاده‌ها) را وارد کرده و به همان سبک گذشته چاپ می‌گردد و به عنوان راهنما در اختیار مهمان‌ها قرار می‌گیرد البته با توجه به فضل و عنایت برخی از تاجران پایتخت‌نشین که اکثریت مغازه‌های مناطق مرزنشین کُردستان را در اختیار دارند و کُردستان به مکانی برای فروش اجناس فروخته نشده و یا فروش اجناس قاچاق تبدیل شده و کمتر از گردشگران خبری است و کُردستان به مکانی برای خرید ال سی دی و... تبدیل شده و این رامی‌توان عملکرد شایسته مدیران فرهنگی دانسته و شاکر بود.
جهانگردی در دنیای قدیم فقط به گروه خاصی از افراد اختصاص داشت. در کشور ایران در گذشته کلمه سیاح به کسانی گفته می‌شد که با هدف و منظور خاصی دست به سفر می‌زدند.
اهمیت اقتصادی: جهانگردی یکی از راه‌های عمده کسب درآمد می‌باشد در کشورهای در حال توسعه منبع درآمد مهم حتی پس از درآمدهای نفتی می‌باشد.
جهانگردی از دو راه می‌تواند به توسعه اقتصادی کشورها به ویژه کشورهای کم درآمد کمک کند: ١. افزایش درآمد ٢. ایجاد شغل
اميد كه حضور تغييرات موجود به نهادهای فرهنگی هم رسيده و شاهد شكوفای آثار باستانی كُردستان باشيم.
در قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی مصوب سال١٣٦٤، میراث فرهنگی چنین تعریف شده است \"میراث فرهنگی شامل آثار باقیمانده از گذشتگان است که نشانگر حرکت انسان درطول تاریخ می‌باشد و شناسایی آن زمینه شناخت و هویت و خط حرکت فرهنگی او میسر می‌گردد و از این طریق زمینه‌ی عبرت برای انسان فراهم می‌آید\" میراث ( از ریشه ارث) به هر چیزی اطلاق می‌شود که از گذشتگان به ما رسیده باشد در کل منظور از اموال فرهنگی و تاریخی، اموالی هستند که توسط کارشناسان قدمت آن اشیاء مشخص گردیده باشد.
با پیدایش خط، انسان وارد عصر جدیدی از زندگی شد. تاریخ مستند و مکتوب هر جامعه می‌تواند سندی برای بیان سرگذشت گذشتگان بوده و در هر جای جهان از کتیبه‌های سنگی به گونه‌ای شایسته محافظت می‌شود اما در کُردستان روایت به گونه‌ای دیگر است؛ مدیران کُردستانی کتیبه سنگی پل قشلاق واقع در مرکز استان فرهنگی را به امان خدا ول کرده و برای جلوگیری از تخریبش هیچ اقدامی نمی‌کنند البته این حدیث تکراری است از مدیران غیرفرهنگی استان فرهنگی کشور به گونه‌ای که بیش از٣ سال است به نام موزه مردم شناسی( حمام خان) کُردستان تعطیل است و مدیراسبق و فعلی بیان می‌دارند که مشکل فاضلاب دارد و کسی نیست که بگوید پس مدیر را برای چه کاری گذاشته‌اند؟ متأسفانه بزرگان فعال در رکن چهارم دمکراسی؛ سکوت برگزیده‌اند که برخی از مدیران آنرا بی‌اطلاعی دانسته و بر ناز بالش مدیریت ناکارآمدشان تکیه زده‌اند.کُردستان که بعد از بهار سال ١٣٨٨به عنوان استان فرهنگی نامیده می‌شود اما پروسه محافظت و معرفی آثار تاریخی‌اش به خاطره‌ها پیوسته و سالی یک بار آنهم اویل سال مدیران؛ میراث فرهنگ یادشان می‌افتد که به غار کرفتو و تپه باستانی زیویه رسیدگی کنند و تنها مکان تاریخی کُردستان را خانه کرد می‌دانند که در رسانه دیداری و شنیداری استان کُردستان؛ غذاخوری خانه کُرد بیشتر از معماری این اثر به بینندگان و شنوندگان معرفی می‌گردد. بدبختانه اکثر اشیاء کشف شده از آثار باستانی کُردستان در موزه‌های خارج کشور قابل مشاهده است و هرآنچه از چپاول به جای مانده اکنون مورد بی‌مهری مدیران غیرفرهنگی قرار گرفته و در اذهان ساکنان کُردستانی به فراموشی سپرده شده است.
در تعريف مديريت می‌توان گفت:مدیریت عبارت است از علم و هنر برنامه‌ریزی ( پیش‌بینی )، سازمان‌دهی (تقسیم کار و تفکیک وظایف )، هدایت و رهبری ( راهنمایی کردن زیردستان و توانایی نفوذ کردن در دل ایشان )، نظارت و کنترل ( ناظر بودن بر اعمال ایشان و اصلاح اشتباهاتشان) و نهایتا\" ایجاد هماهنگی (برقراری نگرش سیستمی بین کارکنان ) برای رسیدن به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده است. البته تمام مباحث فوق بر روی منابع سازمانی صورت می‌گیرد که مهم‌ترین و ارزنده‌ترین دارایی هر سازمان منابع انسانی در جهان امروزی و در مدیریت شایسته قرن2١ توجه به آثار باستانی از اصول اساسی مدیریت است به گونه‌ای که توریسم و توسعه صنعت توریسم به یکی از اولویت‌های جلب مهمان‌های خارجی و داخلی شده است اما در کُردستان بیش از چندین سال است که پوسترها و بروشورهای تکراری چاپ می‌گردد به گونه‌ای که به خودشان اجازه نداده‌اند تغییرات فاصله‌ای (به دلیل دو بانده کردن جاده‌ها) را وارد کرده و به همان سبک گذشته چاپ می‌گردد و به عنوان راهنما در اختیار مهمان‌ها قرار می‌گیرد البته با توجه به فضل و عنایت برخی از تاجران پایتخت‌نشین که اکثریت مغازه‌های مناطق مرزنشین کُردستان را در اختیار دارند و کُردستان به مکانی برای فروش اجناس فروخته نشده و یا فروش اجناس قاچاق تبدیل شده و کمتر از گردشگران خبری است و کُردستان به مکانی برای خرید ال سی دی و... تبدیل شده و این رامی‌توان عملکرد شایسته مدیران فرهنگی دانسته و شاکر بود.
جهانگردی در دنیای قدیم فقط به گروه خاصی از افراد اختصاص داشت. در کشور ایران در گذشته کلمه سیاح به کسانی گفته می‌شد که با هدف و منظور خاصی دست به سفر می‌زدند.
اهمیت اقتصادی: جهانگردی یکی از راه‌های عمده کسب درآمد می‌باشد در کشورهای در حال توسعه منبع درآمد مهم حتی پس از درآمدهای نفتی می‌باشد.
جهانگردی از دو راه می‌تواند به توسعه اقتصادی کشورها به ویژه کشورهای کم درآمد کمک کند: ١. افزایش درآمد ٢. ایجاد شغل
اميد كه حضور تغييرات موجود به نهادهای فرهنگی هم رسيده و شاهد شكوفای آثار باستانی كُردستان باشيم.
