زنان کُرد، دور میدانهای کارگری به دنبال لقمەای نان
15:30 - 6 تیر 1395
آژانس کُردپا: بعد از گذشت بیش از ٣٧ سال از عمر حکومت جمهوری اسلامی ایران، استانهای کردنشین غرب ایران با نظام اقتصادی شکست خورده و فروریختەای روبرو هستند که نابودی بنیادهای اجتماعیشان را در پی داشته است.
بنابر اخبار رسیده به آژانس خبررسانی کُردپا، عدەای از زنان \"سلسله و دلفان\" –از توابع لرستان- به علت فقر گسترده و فراگیر و نیز تامین مایحتاج روزانه و اولیەی خانوادەشان مجبور شدەاند که در اطراف میدانهای کارگری شهر تجمع کرده، تا شاید بتوانند از این راه کار و معاشی روزانه بیابند.
حضور روزانەی این زنان در اطراف میدان کارگری شهرستان سلسله و دلفان با بیتوجهی مستمر مسئولین نظام اسلامی ایران روبرو بوده و اعتراضات جامعەی مدنی کردستان طی روزهای اخیر به این وضعیت تا کنون واکنشی را از سوی مسئولین حکومتی برنیانگیخته است.
نبود بستر مناسب اقتصادی و عدم اختصاص بودجەی و برنامەهای کلان و لازم اقتصادی در استانهای زاگرس، جامعەی کردستان را با بیکاری، ورشکستگی اقتصادی، تعطیلی گستردەی صنایع و نهایتا مشکلات عدیدەی اجتماعی روبرو کرده است.
بر اساس آمار منتشره از سویی سازمانهای دولتی و رسمی ایران، استانهای زاگرس طی سه دهەی اخیر متناوبا در ردیف ده استان اول کشور از نظر بیشترین نرخ بیکاری، عدم توسعه یافتگی و فقر بوده و میباشند.
طی یکصد سال اخیر حکومتهای مرکزگرای ایران با در پیش گرفتن سیاست اقتصادی تبعیض آمیز در قبال استانهای غرب کشور، کوشیدەاند که استانهای مذکور حد بالایی از فقر، بیکاری و توسعه نیافتگی را داشته باشند تا بدین طریق از سویی این استانهای را از لحاظ اقتصادی وابسته به مرکز ایران نگه دارند و از سویی دیگر بنیادهای اجتماعی آنرا به ویرانی بکشند.
بنابر اخبار رسیده به آژانس خبررسانی کُردپا، عدەای از زنان \"سلسله و دلفان\" –از توابع لرستان- به علت فقر گسترده و فراگیر و نیز تامین مایحتاج روزانه و اولیەی خانوادەشان مجبور شدەاند که در اطراف میدانهای کارگری شهر تجمع کرده، تا شاید بتوانند از این راه کار و معاشی روزانه بیابند.
حضور روزانەی این زنان در اطراف میدان کارگری شهرستان سلسله و دلفان با بیتوجهی مستمر مسئولین نظام اسلامی ایران روبرو بوده و اعتراضات جامعەی مدنی کردستان طی روزهای اخیر به این وضعیت تا کنون واکنشی را از سوی مسئولین حکومتی برنیانگیخته است.
نبود بستر مناسب اقتصادی و عدم اختصاص بودجەی و برنامەهای کلان و لازم اقتصادی در استانهای زاگرس، جامعەی کردستان را با بیکاری، ورشکستگی اقتصادی، تعطیلی گستردەی صنایع و نهایتا مشکلات عدیدەی اجتماعی روبرو کرده است.
بر اساس آمار منتشره از سویی سازمانهای دولتی و رسمی ایران، استانهای زاگرس طی سه دهەی اخیر متناوبا در ردیف ده استان اول کشور از نظر بیشترین نرخ بیکاری، عدم توسعه یافتگی و فقر بوده و میباشند.
طی یکصد سال اخیر حکومتهای مرکزگرای ایران با در پیش گرفتن سیاست اقتصادی تبعیض آمیز در قبال استانهای غرب کشور، کوشیدەاند که استانهای مذکور حد بالایی از فقر، بیکاری و توسعه نیافتگی را داشته باشند تا بدین طریق از سویی این استانهای را از لحاظ اقتصادی وابسته به مرکز ایران نگه دارند و از سویی دیگر بنیادهای اجتماعی آنرا به ویرانی بکشند.