زنان از دیروز تا امروز

شورش عزیزی

اگر برگ­های تاریخ یک قرن گذشته را ورق بزنیم بدون شک می­توانیم مراحل جنبش حقوق زنان را مشاهده نموده. زنان به عنوان نیمی از ساکنان کره خاکی در طول تاریخ اکثراٌ مظلوم واقع شده اند به نحوی که در برخی کشورها، هنوز هم حق رانندگی ندارند. در برخی جاهای دیگر هنوز ختنه زنان امری عادی است و....
پس از انقلاب سال ١٣٥٧دو دیدگاه در میان فعالان حوزه زنان وجود داشت: دیدگاه زنان طرفدار حكومت كه انقلاب را راه حل تمامى مسائل از جمله مسائل زنان مى‌دانستند و دیدگاه اپوزیسیون سیاسى كه تغییر نظام را تنها راه حل همه مسائل ازجمله مسائل زنان مى‌دانستند. با پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات ۱۳۷۸ و اعلام سیاست­هاى دولت دال‌بر افزایش مشاركت زنان، این امكان به وجود آمد كه مسئله زنان به عنوان مسئله‌ای اصلى در سطح ملى مطرح گردد. شاید این تحول را بتوان جنبشی اجتماعی نامید.

جنبش اجتماعی در اصطلاح دانش جامعه‌شناسی، هرگونه کوشش جمعی برای پیش‌برد منافع مشترک، یا تأمین هدف اصلی از طریق عمل جمعی خارج از حوزهٔ نهادهای رسمی است. اندازهٔ جنبش اجتماعی بستگی به تعداد اعضای آن جنبش دارد.جنبش‌های اجتماعی را می توان به موارد زیر دسته‌بندی نمود.

١ - جنبش دگرگون‌ساز؛ یکی از انواع جنبش‌های اجتماعی است که هدف آن دگرگونی فراگیر در جامعه است.

٢ - جنبش اصلاحات؛ معمولاً هدف‌های محدودتری دارد و می‌خواهد تنها برخی جنبه‌های نظم اجتماعی موجود را تغییر دهد. این جنبش به انواع ویژه‌ای از نابرابری یا بی‌عدالتی و تبعیض توجه نشان می‌دهد.

٣ - جنبش رستگاری‌بخش؛ جنبشی است که در صدد نجات افراد از آن شیوه‌های زندگی است که به نظر آن‌ها فاسدکننده‌است.

٤ - جنبش تغییردهنده؛ دسته‌ای دیگر از جنبش‌های اجتماعی است که با هدف ایجاد تغییر جزئی در رسم‌ها، عادت‌ها و هنجارهای افراد فعالیت می‌کند و می‌خواهد ویژگی‌های معینی را تغییر دهد.

با توجه به جایگاه زن در قانون اساسی؛ در سال ١٣٨٣ منشور حقوق و مسئولیت های زنان در ایران مطرح گردید. در سال ١٣٨٥ تحت عنوان قانون حمایت از حقوق و مسئولیت‌های زنان در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی در مجلس تصویب و به تأیید شورای نگهبان قانون اساسی رسید.در این قانون، خانواده واحد بنیادین جامعه و كانون اصلی رشد و تعالی انسان است. در اصل دهم قانون اساسی، همه قوانین و مقررات و برنامه‌ریزی‌ها باید در جهت آسان كردن تشكیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط زن و مرد و فرزندان بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.

در اصل بیستم قانون اساسی همه افراد ملت اعم از زن و مرد بطور یكسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.

چندین سال است که زنان ایرانی در امور پوششی و آرایشی با ماموران انتظامی دچار مشکل شده اند به گونه‌ای که هر ساله طرح مبارزه با بدحجابی در دستور کار مسئولان قرار گرفته و بانوان برای مبارزه با این طرح، روش‌های متفاوتی را انتخاب می‌کنند از جمله بلند شدن مانتوها و کوتاه شدن شلوارها، عقب رفتن روسری، شدید شدن هر روز آرایش و جدیدا مبحث ساپورت پوششی به عنوان دغدغه مسئولین مطرح گردیده است.

ساپورت (Support Leggings) نوعی لباس چسبنده برای پوشش پاهاست که مردان و زنان از آن استفاده می‌کنند و در ایران بیشتر مورد استفاده زنانه دارد. ساپورت در اصل به صورت دو تکه بوده و برای هر پا به صورت جداگانه پوشیده می‌شده‌است.

عواملی همچون محرویتهای یاد شده سبب ایجاد جنبش فمنسیم در قرن بیستم برای بدست آوردن حقوق زنان با شعار آزادی‌های زنان از یک سو، و برابری و تساوی او با مرد از سوی دیگر بود. این نهضت حقوق زیادی برای زنان ثابت کرد.

هفته نامه اقتصادی اکونومیست در مورد پوشش ایرانیان اینگونه نوشته است: \"در سالهای اخیر لباس‌ها کوتاه‌تر و تنگ‌تر شده است؛ بسیاری از خانم‌ها برای راضی نگه داشتن نیروی انتظامی، مانتوهای گشادتر و بلندتر را انتخاب می‌کنند. آنها با وجود پوشیدن لباس‌های گشاد و بلند، قسمت پایین پاها را به نمایش می‌گذارند\".

روزنامه الشرق‌الاوسط از تفاوت‌های پوشش ایرانیان زمان جنگ و دهه اخیر به عنوان \"انقلاب رنگین\" یاد کرده است.

و در آخر می‌توان گفت که زنان جامعه ایران برای رسیدن به حقوق برابر گام در راه مبارزه‌ای غیرعلنی و کانالیزه نشده گذاشته‌اند که برای مخالفت با مصوبات مربوط به زنان، اقداماتی خاص خود را انجام می‌دهند البته نباید از نقش رسانه‌های چون ماهواره و شبکه‌های اجتماعی چشم‌پوشی کرد. و به باور من ساپورت پوشی می‌تواند از اقدامات خاص زنانه برای اعتراض به مصوبات مردانه باشد.

نظر نویسنده بازتاب دیدگاه آژانس خبررسانی کُردپا نمی‌باشد.