زخمی که درمان ندارد

شورش عزیزی

از خود پرسیده‌­ایم؛ به کجا چنین شتابان؟ و در پاسخ می‌­گویم؛ شتابی درکار نیست. تو آواره­ای جامانده از جهان قدرتی. کاروانی که باید محموله­اش آشتی می‌­بود و نیست. کاروانی که باید به سمت صلح می‌­رفت و نرفت. کاروانی که راهش را از لبخند و مدارا به سمت تندی و تنش کج کرد. بله، تو جا مانده‌­ی این کاروانی، پس شتابی بهر رفع مشکلات نیست و بزرگان سیاست جهان نیز هیچ دیر نکرده‌­اند.اشک‌­هایت را پاک نکن شاید آنان که برای اعمال­شان استدلال­‌های اعتقادی می‌­آورند دلشان به رحم آمد و سرزمین صداقت و پاکی \"کُردستان\" را به خون آغشته نکردند. کس نمی‌­داند که کردها به کدامین گناه ناکرده محکوم شده‌اند که هیچگاه نتوانسته‌­اند در حریم امن اجدادی­شان فارغ از جنگ، تهاجم بیگانه و خیانت عده­‌ای خاص؛ در بستر سبز گونه طبیعت کُردستان به زندگی سرگرم باشند.

تاریخ مالامال است از تهاجم قدرت­‌های جهانی و عرصه پیکار شدن کُردستان، که ماحاصلش فقط فقر و گرسنگی، تکه تکه شدن و در عصر تکنولوژی و شعار انسان محوری، این­بار نیز مردم ایزدی کردستان در دستان دژخیمان صفت گرگی به­نام داعش( دولت اسلامی عراق و شام) گیر افتاده است. آنان که بر منبرهای باورشان، خود را حامی جهان می­دانند در تعاریف ساکنان دنیا دارای افکاری حشاشین وار هستند. آنان­که خانه سایر باورهای دیگر را نشان می‌­کنند و برای حق نفس کشیدن این هم­نوع‌­ها؛ پول دریافت می‌­کنند، روایت اعتقادشان را چگونه باید دانست؟ چند صباحی است که پرنده شوم جنگ باورهای مذهبی در خاورمیانه لانه گزیده و برای به حرف خودشان استقلال اسلام ناب( متاسفانه تاکنون تعریف جامعی از باور اسلام ناب در دسترس نیست و اینگونه هرکسی به خودش اجازه می­‌دهد خود را علمدار اسلام بداند.) به جان انسان‌­های بی‌پناه افتاده. آنان که در ابتدا بیرق القاعده را یدک می­‌کشیدن بعداز چند صباحی چنان خوش چهره شدند که القاعده نیز از ارتباط با این حامیان اسلام، پا پس کشید.

نیروهای به نام مسلمان دولت اسلامی، برخلاف القاعده که تاکنون از ایجاد کشور جدید حرف نزده‌­اند، براین باورند که بعداز خلاف امام علی(ع)؛ اینان تنها نماینده معتبر حق در زمین هستند. آنان نقشه دنیا را تغییر داده‌­اند. و همچنان اطلاع خاصی از چگونگی پیدایش و حامیان این باور در دسترس نیست از چگونگی این اسلام ناب اطلاع خاصی در دسترس نمی‌­باشد. داعش آنقدر متفاوت می‌­اندیشد که جهاد نکاح را تبلیغ می‌­کند و حکم اعدام برای پیروان سایر مذاهب صادر می‌کند. البته شاید ما از اسلام و سایر مذاهب، بد فهمید‌ه‌­ایم؛ چون اکثر کتاب‌های آسمانی امر به همزیستی مسالمت آمیز کرده است. البته این از دیدگاه ما است و بدون شک از دیدگاه خلیفه مسلیمن(ابوبکر البغدادی) روایت‌­ها به گونه‌­ای دیگر تعبیر می‌­شود. هرچند تا آنجا که ما شنیده‌­ایم؛ گویا در انتخاب خلیفه باید موارد زیر رعایت گردد.

١ – خلیفه از خاندان قریش باشد.

٢ – خلیفه از سوی چندین مجتهد وقت تعیین گردد.

از بخت بد مردم دنیا؛ خلیفه تاکنون شجره­‌نامه خودش را ارائه نداده و از آن مهم‌­تر آنکه خلیفه در اجتماع منابع پولی ناشناس و با زور اسلحه بر منبر قدرت نشسته است. خلیفه در پیرو گسترش سرزمین‌­های تحت نفوذش از کُردستان عراق هم نگذشت و جنگ نابرابری هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ تسلیحاتی به کُردستان تحمیل کرد که ماحاصلش آواره شدن ایزدی­‌ها(زرتشتی‌­ها) در کوه و بیابان‌­های بی‌آب بود. متاسفانه رسم براین است که تا کارت به استخوان نرسد، قدرت‌­های بزرگ جهانی اقدامی نمی‌­کنند و کُردستان این‌­بار نیز همچون ژینوساید حلپجه؛ دچار ژینوساید شنگال شد بازهم به دست خوانشی از باورهای اعتقادی، باری به هر جهت استواری مناطق کوهستانی، تنها توشه کُردها است که اجازه تسلیم در برابر این باورهای پلید را به ساکنانش نمی‌­دهد و با باور انسانی و دستان خالی اما با سلاح اعتقاد به جنگ این گرگ صفت­‌ها رفته‌­اند. اما بازهم جای زخم قتل­‌عام ایزدی‌ها همچون زخمی بی‌درمان در تاریخ به ثبت رسید تاکه بزرگان سیاست جهان این لکه ننگ را در کارنامه اعمالشان نسبت به کُردها داشته باشند.