تنبیهی پدرانە و دهن کجی‌ای کودکانه (تحلیلی بر روند استیضاح وزیر علوم)
20:02 - 9 شهریور 1393
Unknown Author
شهرام میرزایی
بعد از گذشت چند روز از استییضاح وزیر علوم فضای ملتهب سیاسی ایران کمی فروکش کرده است و این امکان مهیا می‌گردد که بهتر و دقیق‌تر به تحلیل وقایع و نیز گفته‌ها پرداخت.در این مدت کوتاه با خط دهی اطاق شور ریاست جمهوری، سعی و تلاش زیادی از سوی قلم بدستان و تحلیلگران طرفدار دولت برای بدست آوردن حداقل امتیاز از این شکست صورت گرفت که کارساز و کارآمد نبود، تلاش بیهودەایی که در آن سعی میشد و می‌شود که عملی نشدن برنامەها و وعدەهای انتخاباتی در طول یک سال گذشته را به دوش نهادهای خارج از دولت بیندازد و در این میان چه بهانەایی بهتر از استیضاح وزیر علوم.
حسن روحانی بر خلاف دو رئیس جمهور قبلی کاملا حدود اختیارات واقعی خود را می‌داند ،او با آگاهی کامل پا به این عرصه گذاشته است و در کول بار خود، تجربه ١٦ سال ریاست جمهوری محمد خاتمی و محمود احمدی‌نژاد را به همراه داردو به خوبی می‌داند که نباید دچار توهم شود و در نتیجه به این موضوع آگاه است که حدود اختیاراتش آنچیزی نیست که در قانون اساسی معین گردیده، او پیش از آنکه سکان هدایت دولت را بدست گیرد متراژ واقعی گلیم ریاست جمهوری را حساب کرده بود.
حسن روحانی مرد معامله و توافق است و اگر گاه‌گداری، توپ و تشری میزند تنها برای به رخ کشیدن پست ریاست جمهوری‌اش است، والا او که فارغ‌التحصیل و شاگرد نمونه مکتب هاشمی رفسنجانی است پس از آن همه تحصیل در محضر استاد، هیچگاه دم به تلەایی نخواهد داد که خاتمی و احمدی‌نژاد را به دام خود انداخت،که آخر کار هم با تحقیری وقیحانەایی به حاشیە رانده شود آنگونه که بر سر آن دو رئیس جمهور پیشین آمد.به همین خاطر در روز استیضاح به مجلس نرفت و در جلسه حاضر نشد،آنهم نه به این دلیل که مبارزەایی منفی را آغاز کند،بلکه آنگونه که خودش اعلام می‌کند تنها به این دلیل که: نتیجه استیضاح هرچه باشد ما آنرا قبول داریم چرا که توافق کردەایم در یک تعامل کامل با مجلس پیش برویم.
دوری از تنش با بدنه حاکم بر حکومت ایران و رعایت حداکثری چارچوب امنیتی شکل گرفته در طول هشت سال گذشته، دو اصل اساسی در برنامەی کاری آقای روحانی است و در راستای رعایت همین دو اصل است که هیچکدام از استانداران تعیین شده از سوی دولت جدید خارج از خط فکری اصولگرایان نیستند.
نه قاطعانه ایستاد و نه قاطعانه دفاع کرد
یک هفته قبل از استیضاح وزیر علوم طرفداران دولت در موقعیت‌ها و نقاط مختلف با ایجاد هیاهویی رسانەایی و تبلیغاتی ،از جلسەی استیضاح به عنوان محلی برای دفاع از عملکرد دولت یاد می‌کردند و اعلام داشتند که رضا فرجی دانا می‌تواند با اقتدار تمام از عملکرد خود و نیز کارنامەی یک ساله دولت دفاع کند و آن جلسه را به میدانی برای کسب پیروزی برای دولت تبدیل کند. امافرجی دانا در روز استیضاح در همان گام اول با پرستیژ و ظاهری شکست خورده در مجلس حاضر شد که این خود برای طرفداران دولت نشانەی خوبی نبود.
او سخنانش را با بیان وفاداری‌اش به اصل ولایت فقیه و برائت از جنبش سبز و انتقاد از شکل دهنده‌های آن جرایان آغاز کردکه این بار نشانگان بسیار بدتر بودند،تا اینکه سرانجام تیر خلاص را خود آقای وزیر بر پیشانی طرفداران دولت نهاد ،آنگاه که با درماندگی کامل اعلام کرد، حاضر است معاونین و پست‌های دیگر وزارتخانەاش را آنگونه که مجلس می‌پسندد تغییر دهد و برای اثبات خلوص نیتش حتی می‌تواند وکالت این امر را به رئیس مجلس تفویض کند. این بود پایان کار وزیری قاطع و و کیلی مناسب برای دفاع از دولت مطبوعش، که حتی میانجیگری و وساطت سرد و بی‌جان علی لاریجانی چیزی از ماجرا عوض نکرد و در نهایت فرجی دانا اسیضاح گردید. پهلوانی که در هجمەایی از تبلیغات ساخته شده بود، بی‌هیچ جملەایی ناکوت شد .
تنبیهی پدرانە و دهن کجی‌ای کودکانه
استیضاح کنندگان با چراغ سبز آیت الله خامنەایی وارد گود شدەاند و دولت را به مبارزەای با نتیجەایی از پیش تعیین شده فراخواندند،شاهد این مدعا نیز سخنان آیت‌الله صادق آملی لاریجانی است که در روز استیضاح طی جلسەایی،با کمال آرامش اعلام می کند که :جمع کردن جریان فتنه در کل کشور مهمترین وظیفەی قوە قضائیە است،او در ادامه سخنانش مستقیما به موضوعی مهم اشاره می‌کند و می‌گوید : گماردن و بکارگیری عوامل فتنه در نهادها و سازمان‌های دولتی غیرقابل دفاع و تحمل ناپذیر است.
این سخنان آنهم در روز استیضاح وزیر علوم روشن‌کننده بسیاری از مسائل داخلی حال و آیندەی سیاسی کشور است، در واقع آنگونه که در قانون اساسی آمدە است.انتخاب و انتصاب رئیس قوە قضائیه بر عهدەی خود رهبر است و بی‌شک آیت الله خامنەایی معتمدترین و وفادارترین شخص را برای بر عهده گرفتن این پست حساس انتخاب می‌کند و چون این فرد از نزدیکان بیت رهبری نیز خواهد بود در اکثریت جلسات شور بیت حضور دارد و چنین شخصی نمی‌تواند بدون اذن یا فرمان مستقیم آیت‌الله خامنەایی چنین سخنانی را بیان نماید.
هنگامی که آیت الله آملی لاریجانی به مهمترین وظیفەی قوه قضائیه اشاره می‌کند، بر اساس ساختار درون حکومتی ایران می‌توانیم به این نتیجه قاطع برسیم که این امر تعین تکلیفی است که مستقیما از سوی رهبر جمهوری اسلامی مقرر گردیده است و بر همین اساس هنگامی که آیت الله لاریجانی بکارگیری \"عومل فتنه\" را در ادارات و سازمان‌های دولتی تحمل‌ناپذیر و غیرقابل دفاع می‌خواند، بی هیچ شبهەایی در حال بیان نظر و تصمیم رهبر است.
آیت الله علی خامنەایی در طول ٢٥ سال حکمرانی بر ایران به خوبی نشان داده است که سیاستمدار زیرکی است. او در طول این مدت بجز در مواردی انگشت شمار اما بسیار حساس و حیاتی برای ادمەی حکومتش، به صورت مستقیم و علنی موضعگیری و حمایت داخلی خود را مشخص نکرده است و در اکثر موارد مقام و شخصیت‌های نزدیک به او موضع‌گیری‌هایش را بصوورت غیر مستقیم بیان کردەاند که نمونه استیضاح وزیر علوم می‌تواند مثال کاملی از این سیاست باشد.
در واقع آیت الله خامنەایی با در پیش گرفتن این نوع سیاست درپی ساختن چهرەایی بی طرف از خود به عنوان یک رهبر بی طرف در مناقشات داخلی بوده و می‌باشد.
حسن روحانی با انتصاب محمد علی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم (کە گرایشات اصلاح طلبی دارد) و نیز منصوب کردن رضا فرجی دانا به عنوان مشاور خود اعتراضش را به عملکرد مجلس و نهادهای دیگر حکومتی نشان داد، در حالی که اینگونه اعتراض کردن‌در عالم سیاست تنها یک نوع دهن کجی و شیطنت کودکانە است، آنهم در برابر پدری که اقتدار خود را بر تمام ارکان و اعضای خانوادەاش نهادینه کردە است.
استیضاح فرجی دانا نقطه سر خط نیست
روزنامه کیهان در روز استیضاح رضا فرجی دانا در صفحه اصلی خود می‌نویسد:استیضاح وزیر پایان مسئولیت مجلس نیست چرا که آثار خیانت‌های یکسال گذشته در وزارت علوم صرفا با عزل عامل، زدوده نمی‌شود.
کیهان به عنوان تریبون اصلی آیت الله خامنەایی و مشخص کننده سیاست‌های کلی او با درج چنین مطلبی از آیندەایی بسیار آشفته خبر می‌دهد،در واقع جمله ذکر شده در کیهان حاوی نکات بسیار مهمی است که هر کدام تحلیلی جداگانه می‌طلبد که در حوصله این مقاله نیست و من تنها به صورت مختصر به تعدادی از آن‌ها می‌پردازم:
-استفاده از لفظ خیانت آنهم برای یک مسئول ارشد دولتی در حد وزیر بیانگر حساسیت کامل این مسئله و عدم محتمل بودن برگشت فضای امنیتی-اداری به قبل از رویدادهای انتخاباتی ٨٨ است.
-کیهان با اشاره به حضور فعال –آثار خیانت- در ادارات و اقدام سریع برای پاکسازی ان آثار خبر از تشدید مناقشات و وجود نقشەهای آماده اما انجام نشده بر علیه دولت حسن روحانی می‌دهد.
-این جمله به تمام معنا یک نوع پیش بینی تلخ و زود هنگام از رد صلاحیت‌های گسترده در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی ایران است .
البته نحوه کنش کنشگران سیاسی در عالم واقعی آنچنان متنوع و متغیر است که می‌تواند انواع معادلات را به هم زده و صحنه بازی را به گونەایی دیگر ویرایش کند اما در فعل حاضر فضای حال و آیندەی ایران آچیزی را نشان می‌دهد که در سطور بالا آمده است.
بعد از گذشت چند روز از استییضاح وزیر علوم فضای ملتهب سیاسی ایران کمی فروکش کرده است و این امکان مهیا می‌گردد که بهتر و دقیق‌تر به تحلیل وقایع و نیز گفته‌ها پرداخت.در این مدت کوتاه با خط دهی اطاق شور ریاست جمهوری، سعی و تلاش زیادی از سوی قلم بدستان و تحلیلگران طرفدار دولت برای بدست آوردن حداقل امتیاز از این شکست صورت گرفت که کارساز و کارآمد نبود، تلاش بیهودەایی که در آن سعی میشد و می‌شود که عملی نشدن برنامەها و وعدەهای انتخاباتی در طول یک سال گذشته را به دوش نهادهای خارج از دولت بیندازد و در این میان چه بهانەایی بهتر از استیضاح وزیر علوم.
حسن روحانی بر خلاف دو رئیس جمهور قبلی کاملا حدود اختیارات واقعی خود را می‌داند ،او با آگاهی کامل پا به این عرصه گذاشته است و در کول بار خود، تجربه ١٦ سال ریاست جمهوری محمد خاتمی و محمود احمدی‌نژاد را به همراه داردو به خوبی می‌داند که نباید دچار توهم شود و در نتیجه به این موضوع آگاه است که حدود اختیاراتش آنچیزی نیست که در قانون اساسی معین گردیده، او پیش از آنکه سکان هدایت دولت را بدست گیرد متراژ واقعی گلیم ریاست جمهوری را حساب کرده بود.
حسن روحانی مرد معامله و توافق است و اگر گاه‌گداری، توپ و تشری میزند تنها برای به رخ کشیدن پست ریاست جمهوری‌اش است، والا او که فارغ‌التحصیل و شاگرد نمونه مکتب هاشمی رفسنجانی است پس از آن همه تحصیل در محضر استاد، هیچگاه دم به تلەایی نخواهد داد که خاتمی و احمدی‌نژاد را به دام خود انداخت،که آخر کار هم با تحقیری وقیحانەایی به حاشیە رانده شود آنگونه که بر سر آن دو رئیس جمهور پیشین آمد.به همین خاطر در روز استیضاح به مجلس نرفت و در جلسه حاضر نشد،آنهم نه به این دلیل که مبارزەایی منفی را آغاز کند،بلکه آنگونه که خودش اعلام می‌کند تنها به این دلیل که: نتیجه استیضاح هرچه باشد ما آنرا قبول داریم چرا که توافق کردەایم در یک تعامل کامل با مجلس پیش برویم.
دوری از تنش با بدنه حاکم بر حکومت ایران و رعایت حداکثری چارچوب امنیتی شکل گرفته در طول هشت سال گذشته، دو اصل اساسی در برنامەی کاری آقای روحانی است و در راستای رعایت همین دو اصل است که هیچکدام از استانداران تعیین شده از سوی دولت جدید خارج از خط فکری اصولگرایان نیستند.
نه قاطعانه ایستاد و نه قاطعانه دفاع کرد
یک هفته قبل از استیضاح وزیر علوم طرفداران دولت در موقعیت‌ها و نقاط مختلف با ایجاد هیاهویی رسانەایی و تبلیغاتی ،از جلسەی استیضاح به عنوان محلی برای دفاع از عملکرد دولت یاد می‌کردند و اعلام داشتند که رضا فرجی دانا می‌تواند با اقتدار تمام از عملکرد خود و نیز کارنامەی یک ساله دولت دفاع کند و آن جلسه را به میدانی برای کسب پیروزی برای دولت تبدیل کند. امافرجی دانا در روز استیضاح در همان گام اول با پرستیژ و ظاهری شکست خورده در مجلس حاضر شد که این خود برای طرفداران دولت نشانەی خوبی نبود.
او سخنانش را با بیان وفاداری‌اش به اصل ولایت فقیه و برائت از جنبش سبز و انتقاد از شکل دهنده‌های آن جرایان آغاز کردکه این بار نشانگان بسیار بدتر بودند،تا اینکه سرانجام تیر خلاص را خود آقای وزیر بر پیشانی طرفداران دولت نهاد ،آنگاه که با درماندگی کامل اعلام کرد، حاضر است معاونین و پست‌های دیگر وزارتخانەاش را آنگونه که مجلس می‌پسندد تغییر دهد و برای اثبات خلوص نیتش حتی می‌تواند وکالت این امر را به رئیس مجلس تفویض کند. این بود پایان کار وزیری قاطع و و کیلی مناسب برای دفاع از دولت مطبوعش، که حتی میانجیگری و وساطت سرد و بی‌جان علی لاریجانی چیزی از ماجرا عوض نکرد و در نهایت فرجی دانا اسیضاح گردید. پهلوانی که در هجمەایی از تبلیغات ساخته شده بود، بی‌هیچ جملەایی ناکوت شد .
تنبیهی پدرانە و دهن کجی‌ای کودکانه
استیضاح کنندگان با چراغ سبز آیت الله خامنەایی وارد گود شدەاند و دولت را به مبارزەای با نتیجەایی از پیش تعیین شده فراخواندند،شاهد این مدعا نیز سخنان آیت‌الله صادق آملی لاریجانی است که در روز استیضاح طی جلسەایی،با کمال آرامش اعلام می کند که :جمع کردن جریان فتنه در کل کشور مهمترین وظیفەی قوە قضائیە است،او در ادامه سخنانش مستقیما به موضوعی مهم اشاره می‌کند و می‌گوید : گماردن و بکارگیری عوامل فتنه در نهادها و سازمان‌های دولتی غیرقابل دفاع و تحمل ناپذیر است.
این سخنان آنهم در روز استیضاح وزیر علوم روشن‌کننده بسیاری از مسائل داخلی حال و آیندەی سیاسی کشور است، در واقع آنگونه که در قانون اساسی آمدە است.انتخاب و انتصاب رئیس قوە قضائیه بر عهدەی خود رهبر است و بی‌شک آیت الله خامنەایی معتمدترین و وفادارترین شخص را برای بر عهده گرفتن این پست حساس انتخاب می‌کند و چون این فرد از نزدیکان بیت رهبری نیز خواهد بود در اکثریت جلسات شور بیت حضور دارد و چنین شخصی نمی‌تواند بدون اذن یا فرمان مستقیم آیت‌الله خامنەایی چنین سخنانی را بیان نماید.
هنگامی که آیت الله آملی لاریجانی به مهمترین وظیفەی قوه قضائیه اشاره می‌کند، بر اساس ساختار درون حکومتی ایران می‌توانیم به این نتیجه قاطع برسیم که این امر تعین تکلیفی است که مستقیما از سوی رهبر جمهوری اسلامی مقرر گردیده است و بر همین اساس هنگامی که آیت الله لاریجانی بکارگیری \"عومل فتنه\" را در ادارات و سازمان‌های دولتی تحمل‌ناپذیر و غیرقابل دفاع می‌خواند، بی هیچ شبهەایی در حال بیان نظر و تصمیم رهبر است.
آیت الله علی خامنەایی در طول ٢٥ سال حکمرانی بر ایران به خوبی نشان داده است که سیاستمدار زیرکی است. او در طول این مدت بجز در مواردی انگشت شمار اما بسیار حساس و حیاتی برای ادمەی حکومتش، به صورت مستقیم و علنی موضعگیری و حمایت داخلی خود را مشخص نکرده است و در اکثر موارد مقام و شخصیت‌های نزدیک به او موضع‌گیری‌هایش را بصوورت غیر مستقیم بیان کردەاند که نمونه استیضاح وزیر علوم می‌تواند مثال کاملی از این سیاست باشد.
در واقع آیت الله خامنەایی با در پیش گرفتن این نوع سیاست درپی ساختن چهرەایی بی طرف از خود به عنوان یک رهبر بی طرف در مناقشات داخلی بوده و می‌باشد.
حسن روحانی با انتصاب محمد علی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم (کە گرایشات اصلاح طلبی دارد) و نیز منصوب کردن رضا فرجی دانا به عنوان مشاور خود اعتراضش را به عملکرد مجلس و نهادهای دیگر حکومتی نشان داد، در حالی که اینگونه اعتراض کردن‌در عالم سیاست تنها یک نوع دهن کجی و شیطنت کودکانە است، آنهم در برابر پدری که اقتدار خود را بر تمام ارکان و اعضای خانوادەاش نهادینه کردە است.
استیضاح فرجی دانا نقطه سر خط نیست
روزنامه کیهان در روز استیضاح رضا فرجی دانا در صفحه اصلی خود می‌نویسد:استیضاح وزیر پایان مسئولیت مجلس نیست چرا که آثار خیانت‌های یکسال گذشته در وزارت علوم صرفا با عزل عامل، زدوده نمی‌شود.
کیهان به عنوان تریبون اصلی آیت الله خامنەایی و مشخص کننده سیاست‌های کلی او با درج چنین مطلبی از آیندەایی بسیار آشفته خبر می‌دهد،در واقع جمله ذکر شده در کیهان حاوی نکات بسیار مهمی است که هر کدام تحلیلی جداگانه می‌طلبد که در حوصله این مقاله نیست و من تنها به صورت مختصر به تعدادی از آن‌ها می‌پردازم:
-استفاده از لفظ خیانت آنهم برای یک مسئول ارشد دولتی در حد وزیر بیانگر حساسیت کامل این مسئله و عدم محتمل بودن برگشت فضای امنیتی-اداری به قبل از رویدادهای انتخاباتی ٨٨ است.
-کیهان با اشاره به حضور فعال –آثار خیانت- در ادارات و اقدام سریع برای پاکسازی ان آثار خبر از تشدید مناقشات و وجود نقشەهای آماده اما انجام نشده بر علیه دولت حسن روحانی می‌دهد.
-این جمله به تمام معنا یک نوع پیش بینی تلخ و زود هنگام از رد صلاحیت‌های گسترده در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی ایران است .
البته نحوه کنش کنشگران سیاسی در عالم واقعی آنچنان متنوع و متغیر است که می‌تواند انواع معادلات را به هم زده و صحنه بازی را به گونەایی دیگر ویرایش کند اما در فعل حاضر فضای حال و آیندەی ایران آچیزی را نشان می‌دهد که در سطور بالا آمده است.
