برخورد سلیقهای با مطبوعات
14:49 - 27 اسفند 1392
Unknown Author
فردین کمانگر
سالهاست که در جامعهی ما نسبت به رسانهها برخورد سلیقهای صورت میگیرد، اعمال سلیقه برخی مسئولان استانی(کُردستان) نشان دهندهی عدم آگاهی آنها نسبت به رسانههای جمعی است که این نوع برخورد موجب سر خوردگی و گوشهگیری اهالی این حوزه شده است.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و یا به قولی \"دولت اعتدال\" در کشور که حماسهی سیاسی را محقق ساخت؛ انتظار میرفت که برخورد دولتمردان با اصحاب رسانه در استان از حالت سلیقهای خارج شود و بیش از گذشته به جامعهی رسانهای به عنوان رکن چهارم دمکراسی بها داده شود، اما متأسفانه هنوز با گذشت بیش از سه ماه از انتصاب استاندار جدید کُردستان و نمایندهی عالی دولت یازدهم این مهم محقق نشده که جای بسی پرسش است:
جایگاه جامعه رسانهای استان در نزد مسئولان کجا قرار گرفته است؟
در دولتهای نهم و دهم علیرغم این که تا حدودی فضای مطبوعاتی کشور نامناسب بود و در استان نیز بنابر موضعگیریهای فردی روابط عمومیها نسبت به خبرنگاران تا حدودی ارتباط نامناسب بود و در ادامه با تغییر و انتصاب آقای دادور به سمت مدیر روابط عمومی و امور بینالملل استانداری کُردستان، به عنوان فردی برخاسته از خانوادهای فرهنگی، جامعه رسانهای استان این تغییر را به فال نیک گرفت و انتظار میرفت که چالشهای گذشته رفع و ارتباط جامعهی رسانهای با حوزه استانداری بیش از گذشته باشد اما متأسفانه در همین اولین نشست مطبوعاتی ایشان با رسانهها، تعدادی از همکاران مطبوعاتی از قلم افتاده و به این نشست دعوت نشدند. همکارانی که به صورت روزانه در تلاش هستند تا با تولید خبر و گزارش به جامعهی کُردستان خدمت کنند. اما متأسفانه باید اشاره کنم که ما ز\"یاران\"ی چشم یاری داشتیم... که خود غلط بود آن چه میپنداشتیم.
در این جا ذکر چند نکته را لازم میدانم که خطاب به مسئولان محترم استان کُردستان است که خالی از لطف نخواهد بود، در دنیای امروز رسانه را به عنوان رکن چهارم دمکراسی معرفی و آن را آیینهی تمام نمای مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و پل ارتباطی مردم و مسئولان شناختهاند و هر گونه کم توجهی نسبت به آن نشان دهندهی عدم آگاهی آنها نسبت به رسانه خواهد بود.
(استان)کُردستان با دارا بودن مجوز چندین نشریه، در حال حاضر تنها دو نشریه به صورت مستمر انتشار پیدا میکند که نشان دهنده حال و روز نشریات محلی در استان است. رسانههای محلی باید در راستای توسعه استان گام بردارند اما متأسفانه تا به امروز به دلیل برخورد سلیقهای با نشریات محلی، هنوز نتوانسته، به رسالت و جایگاه اصلی خود دست پیدا کند و بعضی از نشریات را به میرزا بنویس ادارات و مسئولان مبدل کرده است.
با این اوصاف در استان فرهنگی که مسئولان و متولیان امر آن از ظرفیت رسانهها آگاهی ندارند این عزیزان چگونه میتوانند کشتی محرومیت استان را به سمت توسعه و آبادانی هدایت کنند، مدیرانی که بنابر روابط سیاسی و حزبی خود در پست و سمت دولتی قرار گرفته و از ظرفیت کمی وکیفی رسانهها در جامعه هیچ آگاهی ندارد دیگر چه انتظاری از این بهتر داشته باشیم؟
به هر حال کسانی که در عرصهی اطلاعرسانی استان کُردستان به صورت حرفهای و با کمی و کاستیها در راستای رسالت رسانهای تلاش میکنند انتظار دارند که مسئولان استان نیز از برخوردهای سلیقهای با اصحاب رسانهای در استان پرهیز کنند که همانند شیره فروش، ابتدای بقالی و شیرهی ترش نباشد.
سالهاست که در جامعهی ما نسبت به رسانهها برخورد سلیقهای صورت میگیرد، اعمال سلیقه برخی مسئولان استانی(کُردستان) نشان دهندهی عدم آگاهی آنها نسبت به رسانههای جمعی است که این نوع برخورد موجب سر خوردگی و گوشهگیری اهالی این حوزه شده است.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و یا به قولی \"دولت اعتدال\" در کشور که حماسهی سیاسی را محقق ساخت؛ انتظار میرفت که برخورد دولتمردان با اصحاب رسانه در استان از حالت سلیقهای خارج شود و بیش از گذشته به جامعهی رسانهای به عنوان رکن چهارم دمکراسی بها داده شود، اما متأسفانه هنوز با گذشت بیش از سه ماه از انتصاب استاندار جدید کُردستان و نمایندهی عالی دولت یازدهم این مهم محقق نشده که جای بسی پرسش است:
جایگاه جامعه رسانهای استان در نزد مسئولان کجا قرار گرفته است؟
در دولتهای نهم و دهم علیرغم این که تا حدودی فضای مطبوعاتی کشور نامناسب بود و در استان نیز بنابر موضعگیریهای فردی روابط عمومیها نسبت به خبرنگاران تا حدودی ارتباط نامناسب بود و در ادامه با تغییر و انتصاب آقای دادور به سمت مدیر روابط عمومی و امور بینالملل استانداری کُردستان، به عنوان فردی برخاسته از خانوادهای فرهنگی، جامعه رسانهای استان این تغییر را به فال نیک گرفت و انتظار میرفت که چالشهای گذشته رفع و ارتباط جامعهی رسانهای با حوزه استانداری بیش از گذشته باشد اما متأسفانه در همین اولین نشست مطبوعاتی ایشان با رسانهها، تعدادی از همکاران مطبوعاتی از قلم افتاده و به این نشست دعوت نشدند. همکارانی که به صورت روزانه در تلاش هستند تا با تولید خبر و گزارش به جامعهی کُردستان خدمت کنند. اما متأسفانه باید اشاره کنم که ما ز\"یاران\"ی چشم یاری داشتیم... که خود غلط بود آن چه میپنداشتیم.
در این جا ذکر چند نکته را لازم میدانم که خطاب به مسئولان محترم استان کُردستان است که خالی از لطف نخواهد بود، در دنیای امروز رسانه را به عنوان رکن چهارم دمکراسی معرفی و آن را آیینهی تمام نمای مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و پل ارتباطی مردم و مسئولان شناختهاند و هر گونه کم توجهی نسبت به آن نشان دهندهی عدم آگاهی آنها نسبت به رسانه خواهد بود.
(استان)کُردستان با دارا بودن مجوز چندین نشریه، در حال حاضر تنها دو نشریه به صورت مستمر انتشار پیدا میکند که نشان دهنده حال و روز نشریات محلی در استان است. رسانههای محلی باید در راستای توسعه استان گام بردارند اما متأسفانه تا به امروز به دلیل برخورد سلیقهای با نشریات محلی، هنوز نتوانسته، به رسالت و جایگاه اصلی خود دست پیدا کند و بعضی از نشریات را به میرزا بنویس ادارات و مسئولان مبدل کرده است.
با این اوصاف در استان فرهنگی که مسئولان و متولیان امر آن از ظرفیت رسانهها آگاهی ندارند این عزیزان چگونه میتوانند کشتی محرومیت استان را به سمت توسعه و آبادانی هدایت کنند، مدیرانی که بنابر روابط سیاسی و حزبی خود در پست و سمت دولتی قرار گرفته و از ظرفیت کمی وکیفی رسانهها در جامعه هیچ آگاهی ندارد دیگر چه انتظاری از این بهتر داشته باشیم؟
به هر حال کسانی که در عرصهی اطلاعرسانی استان کُردستان به صورت حرفهای و با کمی و کاستیها در راستای رسالت رسانهای تلاش میکنند انتظار دارند که مسئولان استان نیز از برخوردهای سلیقهای با اصحاب رسانهای در استان پرهیز کنند که همانند شیره فروش، ابتدای بقالی و شیرهی ترش نباشد.