ایران ماورای فارس و تبعیضات مذهبی و فساد اداری
14:54 - 3 دی 1392
Unknown Author
همایون مبصری
در مقاله‌ای تحت عنوان\" ایران بیش از فارس\" که در رویترز منتشر شد عکسی از زنی کُرد که در مسجد جامع سنندج نشسته بود مرا به یاد این واقعه که نموداری از تبعیض‌های مذهبی و فساد اداری می‌باشد انداخت.
مسجد جامع و مدرسه دارالاحسان سنندج در سال ۱۸۰۴ میلادی توسط امان‌الله خان اردلان والی وقت حکومت اردلان (کُردستان ) در شهر سنندج ساخته شد و مشتمل بر دو بخش شبستان وسیع برای نمازگزاران و حجره‌های متعدد برای طلاب علوم دینی می‌باشد.
![\"17549.jpg\"](\"{imagepath}/17549.jpg\")
در زمان استانداری محمد رضا رحیمی که اهل قروه کردستان است و بعدا در زمان احمدی‌نژاد معاون ریاست جمهوری بود هیئت امنایی که در غیاب متولی مسجد ( در بدو انقلاب به زندان افتاده بود) توسط اداره اوقاف تعیین شده و عهده‌دار امور موقوفه مسجد بودند به اشارت ایشان به بهانه گسترش ساختمان مدرسه و مسجد اقدام به فروش فرش های نفیس ۲۰۰ ساله مسجد به قیمتی نازل نمودند که طی چند روز به چندین برابر قیمت حراج در دست بدست شدن‌ها بفروش رسیده و به خارج از مملکت فرستاده شدند.
بر خلاف قانون حفظ آثار و میراث فرهنگی که نباید در حریم آثار فرهنگی ساختمان سازی شود با تملیک خانه مجاور مسجد ( که مصادره شده بود) و تصرف کوچه (شارع عام) ضلع شمالی مسجد ساختمان پنج طبقه‌ای و شبستان جدیدی ساخته می‌شود که در اثر خاک‌برداری‌ها و فشار ساختمان جدید به بدنه شبستان قدیمی ترک‌هایی در ساختمان شبستان و گنبد‌های آن ظاهر شده و مناره‌ها دچار آسیب فراوان می‌شوند.
بر اثر شکایت میراث فرهنگی هیات مرمتی از تهران به سنندج اعزام شده و تعمیراتی انجام می‌شود و مسببین تخریب به پرداخت جزای ناچیز محکوم شدند با وجود تعمیرات و مرمت سریع سازمان میراث فرهنگی متاسفانه بقای ساختمان تازه ساز خطری مستمر برای این اثر تاریخی و فرهبگی کرد می‌باشد.
مسئله بدین جا ختم نشده و امام جمعه تعیین شده توسط حکومت مسجد با سخنرانی در تلویزیون کردستان درباره امام زمان برای اهل مذهب شافعی شهرصحبت می‌کند، در نتیجه اهل شهر نیز در یکی از شهرک‌های نوساز اطراف سنندج بنام سعدی اقدام به بنای مسجدی جدید کرده و از رفتن به مسجد جامع خودداری می‌ورزند.
در مقاله‌ای تحت عنوان\" ایران بیش از فارس\" که در رویترز منتشر شد عکسی از زنی کُرد که در مسجد جامع سنندج نشسته بود مرا به یاد این واقعه که نموداری از تبعیض‌های مذهبی و فساد اداری می‌باشد انداخت.
مسجد جامع و مدرسه دارالاحسان سنندج در سال ۱۸۰۴ میلادی توسط امان‌الله خان اردلان والی وقت حکومت اردلان (کُردستان ) در شهر سنندج ساخته شد و مشتمل بر دو بخش شبستان وسیع برای نمازگزاران و حجره‌های متعدد برای طلاب علوم دینی می‌باشد.
مسجد جامع سنندج
در کتاب‌های تاریخی به اعتبار مدرسه دارالاحسان و دیگر مراکز مذهبی سنندج که محل تحصیل علما، شعرا و ادیبان مشهور کرد از جمله مولوی کرد – نای بوده، بعنوان دارالعلم بلاد اسلامی یاد شده که آنرا هم‌طراز الازهر مصر از نظر تحصیلات علوم دینی مذهب شافعی دانسته‌اند.در زمان استانداری محمد رضا رحیمی که اهل قروه کردستان است و بعدا در زمان احمدی‌نژاد معاون ریاست جمهوری بود هیئت امنایی که در غیاب متولی مسجد ( در بدو انقلاب به زندان افتاده بود) توسط اداره اوقاف تعیین شده و عهده‌دار امور موقوفه مسجد بودند به اشارت ایشان به بهانه گسترش ساختمان مدرسه و مسجد اقدام به فروش فرش های نفیس ۲۰۰ ساله مسجد به قیمتی نازل نمودند که طی چند روز به چندین برابر قیمت حراج در دست بدست شدن‌ها بفروش رسیده و به خارج از مملکت فرستاده شدند.
بر خلاف قانون حفظ آثار و میراث فرهنگی که نباید در حریم آثار فرهنگی ساختمان سازی شود با تملیک خانه مجاور مسجد ( که مصادره شده بود) و تصرف کوچه (شارع عام) ضلع شمالی مسجد ساختمان پنج طبقه‌ای و شبستان جدیدی ساخته می‌شود که در اثر خاک‌برداری‌ها و فشار ساختمان جدید به بدنه شبستان قدیمی ترک‌هایی در ساختمان شبستان و گنبد‌های آن ظاهر شده و مناره‌ها دچار آسیب فراوان می‌شوند.
بر اثر شکایت میراث فرهنگی هیات مرمتی از تهران به سنندج اعزام شده و تعمیراتی انجام می‌شود و مسببین تخریب به پرداخت جزای ناچیز محکوم شدند با وجود تعمیرات و مرمت سریع سازمان میراث فرهنگی متاسفانه بقای ساختمان تازه ساز خطری مستمر برای این اثر تاریخی و فرهبگی کرد می‌باشد.
مسئله بدین جا ختم نشده و امام جمعه تعیین شده توسط حکومت مسجد با سخنرانی در تلویزیون کردستان درباره امام زمان برای اهل مذهب شافعی شهرصحبت می‌کند، در نتیجه اهل شهر نیز در یکی از شهرک‌های نوساز اطراف سنندج بنام سعدی اقدام به بنای مسجدی جدید کرده و از رفتن به مسجد جامع خودداری می‌ورزند.
