اکتبر، ماه جهانی اطلاعرسانی در مورد سرطان سینه
03:27 - 2 آبان 1392
Unknown Author
الهام چایچی
ماه اکتبر به عنوان ماه جهانی اطلاعرسانی و هوشیار نمودن زنان دربارهی سرطان سینه، در سال 1985 با همکاری جامعهی سازمان سرطان آمریکا و کمپانی صنایع شیمیایی \"امپریال\" که سازندهی داروهای سرطان سینه میباشند، اعلام شد و برنامهی اولیهشان تبلیغات برای ماموگرافی به عنوان اولین قدم در تشخیص بیماری بود که در سالهای بعد فعالیتهایشان گسترش یافت. از آن سال تا به امروز در سراسر دنیا در ماه اکتبر، زنان و مردان با نصب روبان صورتی بر یقهشان، که نماد اطلاعرسانی در رابطه با بیماری سرطان سینه میباشد، در همایشهای گوناگون شرکت میکنند.
روبان صورتی رنگ، داستان امید و تلاش برای رهایی از چنگ یک بیماری مرگبار است، همزمان داستانی پر از درد و رنج. نماد و سمبل مبارزه با سرطان سینه که ابتکاری بود از \"شارلوت هیلی\" که خود نیز یکی از بیماران سرطان سینه بود که به منظور اطلاعرسانی در اینباره، با ابتکاری نو، کارت پستالهایی را با روبان صورتی در فروشگاهها، بین زنان، نویسندگان و مردم عادی پخش نمود و کم کم روبان صورتی به عنوان سمبل مبارزه با این بیماری از طرف همگان مورد پسند قرار گرفت. بر روی کارت پستالها چنین نوشته شده بود که: \"بودجهی سالانه انیستیتوی ملی سرطان 1.8 میلیارد دولار است، اما تنها 5 درصد این بودجه برای پیشگیری از این بیماری صرف میشود، با استفاده از چسپاندن روبان صورتی بر روی سینهتان همراه ما باشید برای آگاهی بخشیدن به دولتمردان و قانونگذاران آمریکا\".
در 16 ژوئن 1990 میلادی، روبان صورتی به عنوان نماد سرطان سینه معرفی شد، به این صورت که در مسابقات راهپیمایی که توسط اعضای انجمن \"سوزان جی کومن\" در واشنگتن دی سی برگزار شده بود، در بین شرکت کنندگان این مسابقه کلاههایی به رنگ صورتی توزیع میشد، یک سال بعد (1991) در مسابقه راهپیمایی مشابهی که در نیویورک برگزار شد، انجمن \"سوزان جی کومن\" از روبانهای صورتی به عنوان سمبل افزایش آگاهی دربارهی سرطان سینه استفاده نمود و در بین زنانی که از پنجهی این بیماری نجات پیدا کرده بودند توزیع نموده و از همان سال رسماً روبان صورتی نماد مبارزه با سرطان سینه انتخاب شد. دو سال بعد، یعنی در 1993 میلادی، \"الین لودر\" معاون شرکت \"استی لودر\" مرکز خیریهای به منظور تحقیقات در مورد سرطان سینه تأسیس نمود که روبان صورتی را به عنوان سمبل این مرکز انتخاب نمود.
سرطان سینه بیماریست با 3 هزار سال قدمت که برای اولین بار از طرف مصریان باستان تشخیص داده شد. سالانه در دنیا حدود 1 میلیون نفر به مبتلایان این بیماری افزوده میشوند، در چند سال اخیر با بالا رفتن میزان آگاهی از طریق تشکیل کمپینهایی در این مورد، میزان مرگ و میر کاهش یافته است. با این حال این نوع سرطان، دومین دلیل مرگ و میر زنان ایران (محدوده سنی 35 تا 55 سال) شناخته شده، لذا اقلاً سالانه یک ماه آگاه نمودن و اطلاعرسانی در مورد چگونگی پیشگیری نسبی، علائم، راههای درمان، و ارقام بروز در مورد این بیماری در خانواده، دوستان و همکاران، میتواند حداقل جان چندین زن را نجات دهد.
طی تحقیقات 60 سال گذشتهی دانشمندان، ثابت شده است که عوامل ژنتیکی و موروثی تنها 5 درصد میزان ابتلا به سرطان سینه را به خود اختصاص داده است، 95 درصد دیگر به شیوهی زندگی، تغذیه و عوامل بیماریزای محیط زیست مربوط میشود. همچنین کارشناسان بر این باورند که هیچ راه مشخصی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری وجود ندارد، اما عواملی همچون معاینهی فردی هر ماه یکبار، پایین نگه داشتن وزن و فعالیت، دقت نمودن در موارد موروثی، ورزش، تغذیه مناسب و شیردهی هنگام زایمان میتواند درصد ابتلا را پایین آورد و تشخیص زود هنگام با معاینهی فردی میتواند جان فرد را نجات داده و حتی احتیاج به عمل جراحی هم نباشد.
مبتلایان و یا افراد مشکوک به ابتلا در مرحله اول باید مثبت بیاندیشند و از 7 باور غلط در مورد این بیماری بپرهیزند:
1ـ تودههای پستانی همیشه سرطانی هستند. 2ـ سرطان سینه همیشه با تودهای قابل لمس همراه است. 3ـ تودههای سرطانی با تودههای خوشخیم تفاوت دارند. 4ـ نباید نگران تودههای کوچک بود. 5ـ مراجعه فوری به پزشک ضروری نیست. 6ـ در زنانی که سابقهی موروثی در مورد ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد، تودههای سینه سرطانی نیستند. 7ـ در زنانی که سابقه کیست وجود دارد، تودههای پستانی سرطانی نیستند.
از هر 8 زن یک زن به سرطان سینه مبتلا میشود، شاید آن یک زن نفری از خانوادهی ما باشد، پس اطلاعرسانی در مورد سرطان سینه وظیفهایست انسانی.
ماه اکتبر به عنوان ماه جهانی اطلاعرسانی و هوشیار نمودن زنان دربارهی سرطان سینه، در سال 1985 با همکاری جامعهی سازمان سرطان آمریکا و کمپانی صنایع شیمیایی \"امپریال\" که سازندهی داروهای سرطان سینه میباشند، اعلام شد و برنامهی اولیهشان تبلیغات برای ماموگرافی به عنوان اولین قدم در تشخیص بیماری بود که در سالهای بعد فعالیتهایشان گسترش یافت. از آن سال تا به امروز در سراسر دنیا در ماه اکتبر، زنان و مردان با نصب روبان صورتی بر یقهشان، که نماد اطلاعرسانی در رابطه با بیماری سرطان سینه میباشد، در همایشهای گوناگون شرکت میکنند.
روبان صورتی رنگ، داستان امید و تلاش برای رهایی از چنگ یک بیماری مرگبار است، همزمان داستانی پر از درد و رنج. نماد و سمبل مبارزه با سرطان سینه که ابتکاری بود از \"شارلوت هیلی\" که خود نیز یکی از بیماران سرطان سینه بود که به منظور اطلاعرسانی در اینباره، با ابتکاری نو، کارت پستالهایی را با روبان صورتی در فروشگاهها، بین زنان، نویسندگان و مردم عادی پخش نمود و کم کم روبان صورتی به عنوان سمبل مبارزه با این بیماری از طرف همگان مورد پسند قرار گرفت. بر روی کارت پستالها چنین نوشته شده بود که: \"بودجهی سالانه انیستیتوی ملی سرطان 1.8 میلیارد دولار است، اما تنها 5 درصد این بودجه برای پیشگیری از این بیماری صرف میشود، با استفاده از چسپاندن روبان صورتی بر روی سینهتان همراه ما باشید برای آگاهی بخشیدن به دولتمردان و قانونگذاران آمریکا\".
در 16 ژوئن 1990 میلادی، روبان صورتی به عنوان نماد سرطان سینه معرفی شد، به این صورت که در مسابقات راهپیمایی که توسط اعضای انجمن \"سوزان جی کومن\" در واشنگتن دی سی برگزار شده بود، در بین شرکت کنندگان این مسابقه کلاههایی به رنگ صورتی توزیع میشد، یک سال بعد (1991) در مسابقه راهپیمایی مشابهی که در نیویورک برگزار شد، انجمن \"سوزان جی کومن\" از روبانهای صورتی به عنوان سمبل افزایش آگاهی دربارهی سرطان سینه استفاده نمود و در بین زنانی که از پنجهی این بیماری نجات پیدا کرده بودند توزیع نموده و از همان سال رسماً روبان صورتی نماد مبارزه با سرطان سینه انتخاب شد. دو سال بعد، یعنی در 1993 میلادی، \"الین لودر\" معاون شرکت \"استی لودر\" مرکز خیریهای به منظور تحقیقات در مورد سرطان سینه تأسیس نمود که روبان صورتی را به عنوان سمبل این مرکز انتخاب نمود.
سرطان سینه بیماریست با 3 هزار سال قدمت که برای اولین بار از طرف مصریان باستان تشخیص داده شد. سالانه در دنیا حدود 1 میلیون نفر به مبتلایان این بیماری افزوده میشوند، در چند سال اخیر با بالا رفتن میزان آگاهی از طریق تشکیل کمپینهایی در این مورد، میزان مرگ و میر کاهش یافته است. با این حال این نوع سرطان، دومین دلیل مرگ و میر زنان ایران (محدوده سنی 35 تا 55 سال) شناخته شده، لذا اقلاً سالانه یک ماه آگاه نمودن و اطلاعرسانی در مورد چگونگی پیشگیری نسبی، علائم، راههای درمان، و ارقام بروز در مورد این بیماری در خانواده، دوستان و همکاران، میتواند حداقل جان چندین زن را نجات دهد.
طی تحقیقات 60 سال گذشتهی دانشمندان، ثابت شده است که عوامل ژنتیکی و موروثی تنها 5 درصد میزان ابتلا به سرطان سینه را به خود اختصاص داده است، 95 درصد دیگر به شیوهی زندگی، تغذیه و عوامل بیماریزای محیط زیست مربوط میشود. همچنین کارشناسان بر این باورند که هیچ راه مشخصی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری وجود ندارد، اما عواملی همچون معاینهی فردی هر ماه یکبار، پایین نگه داشتن وزن و فعالیت، دقت نمودن در موارد موروثی، ورزش، تغذیه مناسب و شیردهی هنگام زایمان میتواند درصد ابتلا را پایین آورد و تشخیص زود هنگام با معاینهی فردی میتواند جان فرد را نجات داده و حتی احتیاج به عمل جراحی هم نباشد.
مبتلایان و یا افراد مشکوک به ابتلا در مرحله اول باید مثبت بیاندیشند و از 7 باور غلط در مورد این بیماری بپرهیزند:
1ـ تودههای پستانی همیشه سرطانی هستند. 2ـ سرطان سینه همیشه با تودهای قابل لمس همراه است. 3ـ تودههای سرطانی با تودههای خوشخیم تفاوت دارند. 4ـ نباید نگران تودههای کوچک بود. 5ـ مراجعه فوری به پزشک ضروری نیست. 6ـ در زنانی که سابقهی موروثی در مورد ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد، تودههای سینه سرطانی نیستند. 7ـ در زنانی که سابقه کیست وجود دارد، تودههای پستانی سرطانی نیستند.
از هر 8 زن یک زن به سرطان سینه مبتلا میشود، شاید آن یک زن نفری از خانوادهی ما باشد، پس اطلاعرسانی در مورد سرطان سینه وظیفهایست انسانی.