آژانس کُردپا/بایکوت انتخابات و موضع احزاب کُرد

12:58 - 27 دی 1390
در آستانه ی برگزاری انتخابات نهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی در ایران اکثر احزاب و جریانهای سیاسی کردستان ایران سیاست بایکوت این انتخابات را در پیش گرفته و از اعضاء، هواداران و به طور عام از مردم کردستان و ایران میخواهند که در این انتخابات به گفته ی آنان فرمایشی شرکت نکنند. آژانس خبررسانی کُردپا به منظور بررسی دقیق تر این موضوع پرسش هایی را مطرح و نمایندگان برخی از این احزاب اینگونه پاسخ دادند.

به اعتقاد برخی از احزاب کردستانی هیچ فرد متعهد و دلسوزی نمیتواند در قالب این سیستم سیاسی تأثیر گذار باشد و آن دسته از افرادی نیز که از فیلترهای حکومت اسلامی ایران عبور میکنند توان بیان خواستههای مردم را نخواهند داشت.

برخی دیگر از این احزاب معتقدند که در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری فرصت پیدا شد که برخی از افراد، نمایندهی مطالبات مردمی باشند زیرا اساساً این افراد نماینده نظام نبودند ولی در انتخابات پیشرو هیچ فرصتی برای شرکت و حضور نمایندگان واقعی وجود ندارد و عرصه را دو چندان تنگتر کرده اند.

به گفته ی برخی اشخاص روشنفکر و معتقد به حضور در انتخابات، تعدادی از
کاندیداتورها از اشخاص سرشناس و خوش چهره و مورد اعتماد بوده و تحریم انتخابات از سوی احزاب نتوانسته مانع از حضور آنان در انتخابات شود، در این رابطه حسن رحمانپناه، عضو کمیته ی مرکزی حزب کمونیست ایران(کومله) در این باره گفت: ما از همان ابتدا این نوع انتخابات را تحریم کردهایم و اعتقادی به رفُرم در این سیستم سیاسی نداشتیم و اکنون هم انتخابات اسفندماه را نیز بایکوت نموده ایم و شرکت برخی از افراد در چنین انتخاباتی به منظور کمک و خدمت به ملت کُرد را اشتباه تلقی میکنیم و بر این باوریم که اساساً مجلس اسلامی فاقد قدرت
تصمیمگیری است و هر گونه تلاش و کوششی در جهت تصمیمگیری مجلس که کوچکترین مغایرتی با ماهیت ولایت فقیه داشته باشد با رد سریع سیستم سیاسی حکومت اسلامی ایران رد میشود.

نباید این نکته را فراموش کرد که هیچ فرد دلسوزی نمیتواند در داخل این نظام کاری از پیش ببرد و بهتر بود افرادی که خود را کاندید نمایندگی مجلس نمودهاند هم صدا و همراه با دیگر احزاب سیاسی کردستان انتخابات مجلس را بایکوت میکردند.

حزب دمکرات کردستان ایران یکی دیگر از احزاب کُرد اپوزسیون حکومت اسلامی ایران است که سیاست تحریم انتخابات را در پیش گرفته و از مردم خواسته که در پای صندوقهای رأی حاضر نشوند، اما افرادی هستند که اکتفا کردن به بایکوت انتخابات در قالب یک بیاننامه بدون برنامهی عملی انتخابات را مؤثر ندانسته و معتقدند که بعد از فرآیند انتخابات این دسته از احزاب نباید دنبالهرو طیف اصلاحات باشند. آژانس خبررسانی کُردپا این نوع دیدگاه را با شاهو فرازمند، عضو کمیتهی مرکزی حزب دمکرات کردستان ایران در میان گذاشت و وی اینچنین پاسخ داد: رویکرد
مورد اشاره کاملاً درست بوده و ما تنها به صدور بیاننامه اکتفا نخواهیم کرد
و در این راستا حزب دمکرات اقدام به روشنگری های بیشتری در میان اقشار مختلف جامعه درباره ی رفتار و عملکرد جمهوری اسلامی و اهمیت موضوع بایکوت انتخابات و نیز آگاهی بخشی به شهروندان در مورد مسایل و مشکلات داخلی و خارجی که حکومت با آن روبروست می نماید، اما تصمیم نهایی مبنی بر تحریم انتخابات و عدم حضور در پای صندوقهای رأی با خود مردم است. همچنین شکستن فضای رُعب و وحشت کنونی که جمهوری اسلامی در آستانه ی انتخابات درست کرده بسیار مهم بوده و هر روزه شاهدیم که فشار و کنترل بر رسانهها و محدودیت انعکاس اطلاعات افزایش یافته و برخورد با دارندگان دستگاه ماهواره در راستای فشار مضاعف بر شهروندان و کنترل رسانه های جمعی و شرایط حاکم بر انتخابات مجلس افزایش یافته است و حزب دمکرات در این زمینه روشنگریهای بیشتری برای مردم خواهد داشت.

از دیگر سو این نخستین بار است که گفتمان تحریم انتخابات در داخل و بیرون از کشور با این قدرت صورت گرفته و نکتهی قابل توجه این است که اصلاح طلبان گفتمان خود را از احزاب اپوزسیون جدا نموده و آنان از اصطلاح \"عدم مشارکت\" استفاده کردهاند و نکتهی مهم اینجاست که بر مواضع خود پایبند باشند و با کلمات بازی نکنند.

سالار پاشایی، عضو کمیتهی مرکزی حزب کوملهی کردستان ایران در رابطه با این دیدگاه که احزاب و گروهای سیاسی کردستان میتوانستند از دو منظر سیاسی و ملی و با درنظر گرفتن رویکردی ملیگرایانه این انتخابات را تحریم نمیکردند تصریح کرد: از هر نظر شرایط کنونی ایران را مورد سنجش قرار دهیم و نگاهی هم به سیستم سیاسی کردستان و ایران داشته باشیم نمیشُد که در انتخابات شرکت کنیم و این انتخابات هیچ نتیجهای برای ملت کُرد در بر نخواهد داشت و حکومت حاکم همواره حلقه ی مشارکت سیاسی را تنگتر نموده و این تنها مختص به اپوزسیون کُرد نیست و شامل منتقدین داخلی ایران هم هست و این نشان از نمود هر چه بیشتر مکانیزمهای ضد دمکراتیک بوده و این علل محکمی هستند مبنی بر اینکه چیزی به نام مشارکت سیاسی در ایران وجود ندارد. از طرفی دیگر پارلمان حقیقی در درون نظام جمهوری اسلامی وجود نداشته و آن تعداد از افرادی که تأیید صلاحیت شده و از فیلتر حکومت عبور میکنند توان ابراز عقیده ندارند و این همه تبعیضی که در میان ملت کُرد و فارس اعمال گردیده و سالهاست مطالبات مذهبی و سیاسی ملت کُرد مورد بی توجهی قرار گرفته، ما را برآن داشت که انتخابات مجلس را بایکوت کنیم.

آژانس کُردپا با طرح این پرسش از قادر وریا عضو دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان که شما برخلاف انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری خرداد 88 این بار با صدور بیاننامه ای انتخابات را تحریم نمودهاید و این چرخش در سیاست از چه چیزی ناشی میشود وی پاسخ داد: البته برخی تغییرات مربوط به داخل ایران است و در انتخابات قبلی فرصتی پیدا شد که تعدادی از کاندیداتورها نمایندگی اراده و مطالبات مردم باشند و این در برنامه ی انتخاباتی آنان مطرح بود و همچنین بعضی از کاندیداتورهای ریاست جمهوری منتخب و نمایندهی نظام نبودند اما در انتخابات کنونی هیچ فرصتی به کاندیداتورها داده نشده که حامل مطالبات مخصوص به خود باشند و در تلاشند که هرچه بیشتر میدان رقابت را تنگتر کرده و خواسته های مردم را سرکوب نمایند و ما را به این موضوع نزدیکتر کرد که شرکت در انتخابات مجلس نهم معنایی ندارد.

در دورهی قبلی انتخابات، نظام حاکم ایران میکوشید فضایی ایجاد کند که حضور مردم در پای صندوقهای رأی پُررنگتر باشد اما در این دوره از انتخابات احساس میکنند که هر گونه ایجاد فرصت برای حضور دوبارهی مردم در خیابانها برای آنان گران تمام خواهد شد و کنترلی برآن نخواهند داشت و این موجب رد صلاحیت افرادی شده که در میان مردم از محبوبیت بیشتری برخوردارند.

کُردپا به نقل از رضا کعبی، معاون دبیرکل کومله ی زحمتکشان کردستان پاسخ این پرسش را که چرا تمامی احزاب کُرد اپوزسیون مشترکاً اقدام به صدور بیاننامه نکردند می گوید، بدون شک اگر چنین اقدامی صورت میگرفت و کلیه ی احزاب کردستانی مشترکاً انتخابات مجلس را تحریم میکردند، افتخار بزرگی برای این احزاب بود و جنبش آزادیخواهی کردستان را مستحکمتر میکرد و اگر چنین نشُده باید آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.

علیرغم اینکه احزاب به صورت جداگانه نمیتوانند تأثیری آنچنانی داشته باشند و صدای آنان صدای کل جنبش کردستان باشد و خوب میدانند که عصر یک ملت و یک حزب به پایان رسیده است ولی تاکنون برخی از احزاب اعتقادی به این نداشته و ما باید تلاش کنیم و با از خود گذشتگی و چشم پوشی از منافع حزبی و با رویکردی ملی این سُنت قدیم را که تبدیل به فرهنگ گردیده و در این میان تبلیغاتهایی صورت گرفته پشت سر بگذاریم.