اشکی برای شاهو!!!
22:46 - 26 تیر 1392
Unknown Author
یاسین عبدی
کوهی در سکوت رسانه‌های خبری و اصحاب قلم در حال جان سپردن است.
کوهی که قربانی دشنه‌ی مسموم سیاست‌زدگی کشور شده است. زیست بومی طبیعی و سکونت‌گاه عشایری که پادگان نیروهای سپاه شده است.
کوه شاهو مهد لاله‌های واژگون(هه لاله برم برم) و چنور بخشی از رشته کوههای زاگرس است که در مرز دو استان کُردستان و استان کرمانشاه(کرماشان) و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد. این کوه افزون بر این که در گذر زمان بخشی از سند هویتی و ملی کُردهای ساکن در منطقه بوده،یکی از گردش‌گاه‌های طبیعی و نیز یکی از مهم ترین منایع زیستی و معیشتی و شکارگاه آنان به شمار می‌آمده است. اما چند سالی است که دیگر نه نشان آزادی و ملی و نه تفرج‌گاه ساکنان منطقه است بلکه به سان پایگاهی نظامی درآمده است که ای کاش فقط در همین خلاصه می‌شد. در نهایت تأسف و تأثر باید گفت که این میراث ارزشمند ایران و مناطق کُردستان چند سالی است که در سکوت فضای خبری رسانه‌ها و اصحاب قلم و فکر زخمه‌ی دشنه‌ی سیاست زدگی گشته و قربانی دینامیت وبمب و راه‌سازی و... گشته است. چند سالی است که نیروهای نظامی ایران به بهانه‌ي مبارزه با برخی احزاب ماهیت و هویت و سیمای این کوه برافراشته و سرفراز را دگرگون ساخته‌اند.
این نیروها با کار گذاشتن مواد منفجره به منظور راه سازی و تسهیل رفت و آمد نیروهای پیاده نظام خود و خدمات رسانی به آنها بدون در نظر گرفتن پیشینه و قدمت و جایگاه این میراث ارزشمند تاریخی، ملی، زیستی و جغرافیایی زیست‌بوم محیطی آن را دگرگون ساخته‌اند. کوه شاهو که روزگاری تفرج‌گاه چهار فصل ساکنان منطقه و استان‌های هم‌جوار بود امروز به سان پایگاه و منطقه‌ای نظامی درآمده است که کسی حتی در بسیاری از نقاط آن اجازه‌ي صعود و تفرج را ندارد. سرنوشت این کوه نیز رفته رفته به سوی دیگر آثار تاریخی و ملی و طبیعی ایران و کُردستان می‌رود که بیش‌تر آنها یا قربانی قاچاق و تجارت باندهای مافیایی آثار باستانی و تاریخی گشته‌اند و یا در اثر عدم توجه و رسیدگی سازمان میراث فرهنگی- بهتر بود سازمان غارت و تخریب فرهنگ نامگذاری می‌شد- یا به طور کامل نابود گشته و در آستانه‌ي نابودی و تخریب هستند.
اگر همچون دیگر مسایل نگاه به این منطقه نیز همراه با تبعیض و... نبود مدیریت کلان کشور وساختار نظامی آن می‌توانست با کم‌ترین تخریب در این حوزه‌ي زیست بوم طبیعی و ملی از نابودی آن جلوگیری کند و چه بسا می‌توانست با خلاقیت و نوآوری و برنامه‌ریزی مدبرانه آن را به عنوان پارک و تفرج‌گاه کوهستانی و یکی از جاذبه‌های توریستی و گردشگری کشور و استان‌های هم‌جوار آن درآورد اما باید گفت: ای دریغ و هزار افسوس چون در فضای سیاسی و مدیریتی کشور شایسته‌سالاری و تعهد و تخص حاکم نیست نه تنها پیشرفتی در حوزهای جدید
انسانی و کشوری حاصل نمی‌گردد بلکه حتی آثار دیرینه‌شناسی و زیست بوم‌های طبیعی آن نیز روز به روز قربانی قاچاق و تجارت مافیایی آن قرار می‌گیرد.
اکنون جای آن دارد که صاحبان قلم و رسانه‌های خبری با اطلاع رسانی درباره‌ی این موضوع و دیگر موضوعات مشابه آن مانع نابودی این آثار گردند.
به امید روزی که هیچ‌یک از آثار ملی و تاریخی و زیست بوم‌های طبیعی کشور قربانی بی‌کفایتی مدیریت کلان کشور و سیاست زدگی فضای آن نشود.
کوه شاهو بخشی از رشته کوهای زاگرس بوده و در مرز دو استان کُردستان و استان کرمانشاه و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد.این کوه از سنگهای آهکی تشکیل یافته و کارستی می‌باشد به همین دلیل حفره و غارهای زیادی بر اثر انحلال همین مواد آهکی در آن بوجود آمده است که غار قوری قلعه و کاوات نمونه‌هایی از آنها می‌باشد. این کوه در محدوده شهرستانهای روانسر، جوانرود و پاوه در استان کرمانشاه واقع شده است ونیز در محدوده شهرستانهای مریوان و کامیاران در استان کردستان واقع شده است .بیشترین ارتفاع این کوه در استان کرمانشاه و در حوالی روستای شمشیر از توابع شهرستان پاوه قرار دارد که در حدود ۳۳۹۰ متر می‌باشد. این کوه از مهم‌ترین و معروفترین کوه منطقه هورامان از مناطق کردنشین در غرب ایران است. این کوهستان از طبیعت زیبا و دست نخورده‌ای برخوردار است. شاهو در شرق منطقه هورامان قرار دارد و دارای چکادهای معروفی چون ] در نزدیکی شهر پاوه و نور در نزدیکیهای روستای داریان است.
دهها نوع گل و گیاه در ارتفاعات مختلف آن رویش دارند که ازمیان انها می‌توان به چنور، بوژانه، هلاله برم برم، وه‌رکه‌مه‌ر، برزه‌لنگ، از گیاهان خوراکی آویشن کوهی، پیاز، تره، کنگر، پیچک، غاز، قارچ، شنگ، پیژوک، هاله‌کوک، که‌دارای غده‌ای مانند سیب زمینی یا شلغم شیرازی بوده، نینورکه شباهت به ریواس داشته و غیره اشاره کرد برخی از این گیاهان علوفه‌ای برخی خوراکی برخی معطر و خوشبو و تعدادی سمی و تعدادی نیز دارای خواص درمانی هستند.
پوشش گیاهی آن از لحاظ درختان(شرو، کیکف)و درختچه‌های به نامهای بادام کوهی یا به‌لهجە اورامی چغاله، ته‌نگه‌ز، گون ازانواع متفاوت منیژه که می‌شود از آن کتیرای با کیفیت عالی برداشت کرد، زالزالک، وبرالوک یا البالوی وحشی که‌در اواسط تابستان میوه ان به رنگهای سیاه وقرمز و زرد و نارنجی بوده ونظر کوهپیمایان خسته را به خود جلب کرده از لحاظ درمانی هسته ان ضد انگل آسکاریس می‌باشد.
خرس، روباه، شغال، گرگ و خوک خرگوش بز کوهی که بنا به علت شکار بیرویه نزدیک به‌ا نقراض بوده، از پرندگان کبک وطیهوکه از جمله جانوران موجود در شاهو هستند. در دامنه ارتفاعات شاهو تعداد بسیار زیادی چشمه وجود دارند که تامین کننده آب کشاورزی و همچنین آب آشامیدنی شهرهای پاوه و روانسر و تعدادی روستاهای منطقه هستند.
شاهو همچنین نام کردی برای پسران است.
کوهی در سکوت رسانه‌های خبری و اصحاب قلم در حال جان سپردن است.
کوهی که قربانی دشنه‌ی مسموم سیاست‌زدگی کشور شده است. زیست بومی طبیعی و سکونت‌گاه عشایری که پادگان نیروهای سپاه شده است.
کوه شاهو مهد لاله‌های واژگون(هه لاله برم برم) و چنور بخشی از رشته کوههای زاگرس است که در مرز دو استان کُردستان و استان کرمانشاه(کرماشان) و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد. این کوه افزون بر این که در گذر زمان بخشی از سند هویتی و ملی کُردهای ساکن در منطقه بوده،یکی از گردش‌گاه‌های طبیعی و نیز یکی از مهم ترین منایع زیستی و معیشتی و شکارگاه آنان به شمار می‌آمده است. اما چند سالی است که دیگر نه نشان آزادی و ملی و نه تفرج‌گاه ساکنان منطقه است بلکه به سان پایگاهی نظامی درآمده است که ای کاش فقط در همین خلاصه می‌شد. در نهایت تأسف و تأثر باید گفت که این میراث ارزشمند ایران و مناطق کُردستان چند سالی است که در سکوت فضای خبری رسانه‌ها و اصحاب قلم و فکر زخمه‌ی دشنه‌ی سیاست زدگی گشته و قربانی دینامیت وبمب و راه‌سازی و... گشته است. چند سالی است که نیروهای نظامی ایران به بهانه‌ي مبارزه با برخی احزاب ماهیت و هویت و سیمای این کوه برافراشته و سرفراز را دگرگون ساخته‌اند.
این نیروها با کار گذاشتن مواد منفجره به منظور راه سازی و تسهیل رفت و آمد نیروهای پیاده نظام خود و خدمات رسانی به آنها بدون در نظر گرفتن پیشینه و قدمت و جایگاه این میراث ارزشمند تاریخی، ملی، زیستی و جغرافیایی زیست‌بوم محیطی آن را دگرگون ساخته‌اند. کوه شاهو که روزگاری تفرج‌گاه چهار فصل ساکنان منطقه و استان‌های هم‌جوار بود امروز به سان پایگاه و منطقه‌ای نظامی درآمده است که کسی حتی در بسیاری از نقاط آن اجازه‌ي صعود و تفرج را ندارد. سرنوشت این کوه نیز رفته رفته به سوی دیگر آثار تاریخی و ملی و طبیعی ایران و کُردستان می‌رود که بیش‌تر آنها یا قربانی قاچاق و تجارت باندهای مافیایی آثار باستانی و تاریخی گشته‌اند و یا در اثر عدم توجه و رسیدگی سازمان میراث فرهنگی- بهتر بود سازمان غارت و تخریب فرهنگ نامگذاری می‌شد- یا به طور کامل نابود گشته و در آستانه‌ي نابودی و تخریب هستند.
اگر همچون دیگر مسایل نگاه به این منطقه نیز همراه با تبعیض و... نبود مدیریت کلان کشور وساختار نظامی آن می‌توانست با کم‌ترین تخریب در این حوزه‌ي زیست بوم طبیعی و ملی از نابودی آن جلوگیری کند و چه بسا می‌توانست با خلاقیت و نوآوری و برنامه‌ریزی مدبرانه آن را به عنوان پارک و تفرج‌گاه کوهستانی و یکی از جاذبه‌های توریستی و گردشگری کشور و استان‌های هم‌جوار آن درآورد اما باید گفت: ای دریغ و هزار افسوس چون در فضای سیاسی و مدیریتی کشور شایسته‌سالاری و تعهد و تخص حاکم نیست نه تنها پیشرفتی در حوزهای جدید
انسانی و کشوری حاصل نمی‌گردد بلکه حتی آثار دیرینه‌شناسی و زیست بوم‌های طبیعی آن نیز روز به روز قربانی قاچاق و تجارت مافیایی آن قرار می‌گیرد.
اکنون جای آن دارد که صاحبان قلم و رسانه‌های خبری با اطلاع رسانی درباره‌ی این موضوع و دیگر موضوعات مشابه آن مانع نابودی این آثار گردند.
به امید روزی که هیچ‌یک از آثار ملی و تاریخی و زیست بوم‌های طبیعی کشور قربانی بی‌کفایتی مدیریت کلان کشور و سیاست زدگی فضای آن نشود.
کوه شاهو بخشی از رشته کوهای زاگرس بوده و در مرز دو استان کُردستان و استان کرمانشاه و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد.این کوه از سنگهای آهکی تشکیل یافته و کارستی می‌باشد به همین دلیل حفره و غارهای زیادی بر اثر انحلال همین مواد آهکی در آن بوجود آمده است که غار قوری قلعه و کاوات نمونه‌هایی از آنها می‌باشد. این کوه در محدوده شهرستانهای روانسر، جوانرود و پاوه در استان کرمانشاه واقع شده است ونیز در محدوده شهرستانهای مریوان و کامیاران در استان کردستان واقع شده است .بیشترین ارتفاع این کوه در استان کرمانشاه و در حوالی روستای شمشیر از توابع شهرستان پاوه قرار دارد که در حدود ۳۳۹۰ متر می‌باشد. این کوه از مهم‌ترین و معروفترین کوه منطقه هورامان از مناطق کردنشین در غرب ایران است. این کوهستان از طبیعت زیبا و دست نخورده‌ای برخوردار است. شاهو در شرق منطقه هورامان قرار دارد و دارای چکادهای معروفی چون ] در نزدیکی شهر پاوه و نور در نزدیکیهای روستای داریان است.
دهها نوع گل و گیاه در ارتفاعات مختلف آن رویش دارند که ازمیان انها می‌توان به چنور، بوژانه، هلاله برم برم، وه‌رکه‌مه‌ر، برزه‌لنگ، از گیاهان خوراکی آویشن کوهی، پیاز، تره، کنگر، پیچک، غاز، قارچ، شنگ، پیژوک، هاله‌کوک، که‌دارای غده‌ای مانند سیب زمینی یا شلغم شیرازی بوده، نینورکه شباهت به ریواس داشته و غیره اشاره کرد برخی از این گیاهان علوفه‌ای برخی خوراکی برخی معطر و خوشبو و تعدادی سمی و تعدادی نیز دارای خواص درمانی هستند.
پوشش گیاهی آن از لحاظ درختان(شرو، کیکف)و درختچه‌های به نامهای بادام کوهی یا به‌لهجە اورامی چغاله، ته‌نگه‌ز، گون ازانواع متفاوت منیژه که می‌شود از آن کتیرای با کیفیت عالی برداشت کرد، زالزالک، وبرالوک یا البالوی وحشی که‌در اواسط تابستان میوه ان به رنگهای سیاه وقرمز و زرد و نارنجی بوده ونظر کوهپیمایان خسته را به خود جلب کرده از لحاظ درمانی هسته ان ضد انگل آسکاریس می‌باشد.
خرس، روباه، شغال، گرگ و خوک خرگوش بز کوهی که بنا به علت شکار بیرویه نزدیک به‌ا نقراض بوده، از پرندگان کبک وطیهوکه از جمله جانوران موجود در شاهو هستند. در دامنه ارتفاعات شاهو تعداد بسیار زیادی چشمه وجود دارند که تامین کننده آب کشاورزی و همچنین آب آشامیدنی شهرهای پاوه و روانسر و تعدادی روستاهای منطقه هستند.
شاهو همچنین نام کردی برای پسران است.
