سود توتفرنگی کُردستان به کام دلالان است
21:57 - 8 خرداد 1391

کُردپا: سالانه 30 هزار تُن توت فرنگی از زمینهای کشاورزی شهرستان سنندج، کامیاران و سروآباد در استان کُردستان برداشت و روانهی بازارهای دخلی و خارجی میشود.
محصول توت فرنگی به عنوان یکی از منابع درآمدزا برای کشاورزان کُرد این شهرها محسوب شده که برداشت آن از دهم اردیبهشتماه در مناطق گرمسیری آغاز و تا اوایل تیرماه در برخی مناطق کوهستانی استان به طول میانجامد.
به گفتهی یک کارشناس باغداری، تولید میوهی توت فرنگی در این مناطق به ویژه در یک دههی اخیر این فرصت را در اختیار کشاورزان و متولیان قرار داده که با مشکلات پیشآمده و ناخواسته روبرو شوند.
\"رسول کریمی\" به خبرگزاری فارس گفت: تاکنون در استان کردستان هیچ گونه انبار و سردخانهی اختصاصی جهت نگهداری و یا صدور آن به خارج از کشور وجود ندارد.
به اعتقاد کشاورزان و تولیدکنندگان توت فرنگی، که بیشتر آنان در روستاهای هویه، سرهویه، باباریز، توریور، شیان، درهکوله، تخته، گزنه، چناره، بزلانه، اسکران و سو سکونت دارند؛ نبود امکانات و پشتوانهی مالی از سوی ادارهی کشاورزی و متولیان امر، سود اصلی محصول به جیب دلالان و واسطههای ترهبارها ریخته شود.
در همین ارتباط، یکی از توتفرنگیکاران منطقه، شرایط اسفناک موجود را پذیرفته و گفت: من هر ساله حدود 5 تُن توتفرنگی برداشت میکنم و باید خود شخصاً هزینهی کارگران، حمل و نقل و نگهداری را پرداخت کنم و آنچه برای بنده باقی میماند به هیج وجه جوابگوی نیاز خانوادهام نیست.
یک کارشناس ارشد باغداری بر این باور است که جهاد کشاورزی یک ناظر ساکت و بدون واکنش در برابر این محصول \"با اهمیت\" بوده و این عدم تحرک موجبات فراهم شدن معضلاتی نظیر عدم آموزش کشاورزان، عدم ترغیب دولت به سرمایهگذاری در این بخش شده است.
توت فرنگی در سال 1317 وارده کُردستان شده و بعد از مدتی خشک و نابود شد اما بعدها در سال 1340 برای بار دوم از سوی شیخ عثمان نقشبندی تعدادی بوتهی توت فرنگی از خارج وارد کردستان گردید و در روستای دولتآباد مریوان کشت شد.
هماکنون بیش از 2500 هکتار از اراضی کشاورزی استان کردستان به زیر کشت توت فرنگی رفته است.
محصول توت فرنگی به عنوان یکی از منابع درآمدزا برای کشاورزان کُرد این شهرها محسوب شده که برداشت آن از دهم اردیبهشتماه در مناطق گرمسیری آغاز و تا اوایل تیرماه در برخی مناطق کوهستانی استان به طول میانجامد.

\"رسول کریمی\" به خبرگزاری فارس گفت: تاکنون در استان کردستان هیچ گونه انبار و سردخانهی اختصاصی جهت نگهداری و یا صدور آن به خارج از کشور وجود ندارد.
به اعتقاد کشاورزان و تولیدکنندگان توت فرنگی، که بیشتر آنان در روستاهای هویه، سرهویه، باباریز، توریور، شیان، درهکوله، تخته، گزنه، چناره، بزلانه، اسکران و سو سکونت دارند؛ نبود امکانات و پشتوانهی مالی از سوی ادارهی کشاورزی و متولیان امر، سود اصلی محصول به جیب دلالان و واسطههای ترهبارها ریخته شود.

یک کارشناس ارشد باغداری بر این باور است که جهاد کشاورزی یک ناظر ساکت و بدون واکنش در برابر این محصول \"با اهمیت\" بوده و این عدم تحرک موجبات فراهم شدن معضلاتی نظیر عدم آموزش کشاورزان، عدم ترغیب دولت به سرمایهگذاری در این بخش شده است.

هماکنون بیش از 2500 هکتار از اراضی کشاورزی استان کردستان به زیر کشت توت فرنگی رفته است.