زریوار در حال مرگ تدریجی است
21:06 - 12 تیر 1391
کُردپا: دریاچهی زریوار، بزرگترین چشمهی آبشیرین جیهان به سبب عوامل انسانی و زیستمحیطی، در آستانهی خطر نابودی کامل قرار دارد.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، تالاب زریوار در شهرستان مریوان که یک اکوسیستم آبی در کُردستان و به عنوان یکی از مناطق نمونهی گردشگری در فهرست آثار طبیعی ایران به ثبت رسیده، اکنون به علت بیتوجهی و سوء مدیریت علمی نهادهای ذیربط با بحران جدی و خطر نابودی دستهوپنجه نرم میکند.
بنابه گزارش ارسالی خبرنگار آژانس کُردپا و به نقل از کارشناسان محیطزیست، از عوامل مهمی که موجب ایجاد وضعیت بحرانی و پدیدهی نابودی زریوار شده، عبارتند از:
فراموشی و عدم اختصاص اعتبار از سوی دولت به منظور حفاظت، نگهداری، پاکسازی و لایروبی دریاچه.
استفادهی بیش از حد مواد سمی که موجب آسیب جدی به آبزیان تالاب شده است.
عدم تعیین حریم دریاچه زریوار مریوان.
احداث چندین سد در قسمت جنوبی دریاچه به منظور کشاورزی منطقه و ورود رسوبات و فضولات حیوانی و انسانی پاسگاه نزدیک دریاچه و 9 روستای اطراف آن به حریم تالاب.
حفره چاههای متعدد، عدم نظارت و کنترل مسئولان و همچنین نبود درک روشن و کافی دربارهی مسایل زیستمحیطی در میان مردم.
استقرار یگانهای وابسته به سپاه پاسداران در دشت \"کولان\" واقع در غرب دریاچه و حفره کانال در جنگلهای این منطقه توسط سپاه که خود علتی بر نابودی پارک طبیعی دشت کولان و تهدید کل اکوسیستم دریاچه زریوار شده است.
دریاچهی زریوار\"زریبار\" با مساحتی بالغ بر سه هزار و 292 هکتار، که 839 هکتار آبی و هزار و 70 هکتار نیزار میباشد، بیست و سومین تالاب عضو کنفواسیون رامسر است.
تالاب زریوار دارای 97 گونه پرنده، 32 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 گونه ماهی و 100 گونهی گیاهی میباشد.
حجم تقریبی آب تالاب حدود 30 میلیون متر مکعب برآورد شده است.
دریاچهی زریبار در سه کیلومتری شمال غربی شهرستان مریوان واقع گردیده است.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، تالاب زریوار در شهرستان مریوان که یک اکوسیستم آبی در کُردستان و به عنوان یکی از مناطق نمونهی گردشگری در فهرست آثار طبیعی ایران به ثبت رسیده، اکنون به علت بیتوجهی و سوء مدیریت علمی نهادهای ذیربط با بحران جدی و خطر نابودی دستهوپنجه نرم میکند.
بنابه گزارش ارسالی خبرنگار آژانس کُردپا و به نقل از کارشناسان محیطزیست، از عوامل مهمی که موجب ایجاد وضعیت بحرانی و پدیدهی نابودی زریوار شده، عبارتند از:
فراموشی و عدم اختصاص اعتبار از سوی دولت به منظور حفاظت، نگهداری، پاکسازی و لایروبی دریاچه.
استفادهی بیش از حد مواد سمی که موجب آسیب جدی به آبزیان تالاب شده است.
عدم تعیین حریم دریاچه زریوار مریوان.
احداث چندین سد در قسمت جنوبی دریاچه به منظور کشاورزی منطقه و ورود رسوبات و فضولات حیوانی و انسانی پاسگاه نزدیک دریاچه و 9 روستای اطراف آن به حریم تالاب.
حفره چاههای متعدد، عدم نظارت و کنترل مسئولان و همچنین نبود درک روشن و کافی دربارهی مسایل زیستمحیطی در میان مردم.
استقرار یگانهای وابسته به سپاه پاسداران در دشت \"کولان\" واقع در غرب دریاچه و حفره کانال در جنگلهای این منطقه توسط سپاه که خود علتی بر نابودی پارک طبیعی دشت کولان و تهدید کل اکوسیستم دریاچه زریوار شده است.
دریاچهی زریوار\"زریبار\" با مساحتی بالغ بر سه هزار و 292 هکتار، که 839 هکتار آبی و هزار و 70 هکتار نیزار میباشد، بیست و سومین تالاب عضو کنفواسیون رامسر است.
تالاب زریوار دارای 97 گونه پرنده، 32 گونه پستاندار، 13 گونه خزنده، 11 گونه ماهی و 100 گونهی گیاهی میباشد.
حجم تقریبی آب تالاب حدود 30 میلیون متر مکعب برآورد شده است.
دریاچهی زریبار در سه کیلومتری شمال غربی شهرستان مریوان واقع گردیده است.