دومین درخواست اعاده دادرسی وکلای پخشان عزیزی توسط دیوان عالی کشور رد شد

١٧ فروردین ١٤٠٤؛ مازیار طاطایی، وکیل پخشان عزیزی از رد دومین درخواست اعاده دادرسی وکلای این زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان اوین خبر داد.

این وکیل پایه یک دادگستری در شبکه ایکس با اعلام این خبر نوشته است: «شعبه رسیدگی کننده دیوان عالی کشور، دومین درخواست اعاده دادرسی وکلای پخشان_عزیزی را بدون مطالبه‌ی پرونده محاکماتی، رد و دفاعیات وکلای پخشان را بلادلیل اعلام کرده است. چنین استدلالی از طرف شعبه رسیدگی کننده ملازمه با مطالبه پرونده محاکماتی دارد که متاسفانه انجام نشد.»

۱۸ بهمن ۱۴۰۳؛ امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی اعلام کرد که درخواست اعاده دادرسی حکم اعدام پخشان عزیزی ششم بهمن ۱۴۰۳ از سوی شعبه نهم دیوان عالی کشور رد شده است. این رای ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ به وکلای او ابلاغ شده بود.

روز چهارشنبه ١٩ دی ١٤٠٣، امیر رئیسیان، وکیل پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان اوین از تأیید حکم اعدام موکلش توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور خبر داد.

مورخه سوم مرداد ۱۴۰۳‌؛ این زندانی سیاسی کُرد، روزنامه‌نگار و فارغ‌التحصیل مددکار اجتماعی پس از نزدیک به یکسال بازداشت، توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد و همزمان سه عضو خانواده او به حبس محکوم شدند.

این حکم توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «ایمان افشاری» به اتهام  «بغی» از طریق «عضویت در یکی از احزاب کُرد اپوزیسيون حکومت ایران» صادر شده است.

همچنین این زندانی سیاسی به اتهام «عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به چهار سال حبس تعزیری محکوم شده است.

حکم خانم عزیزی در حالی صادر شد که این زندانی سیاسی طی ۸ ماه بازداشت و بازجویی از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده است.

دادگاه این روزنامه‌نگار کُرد در خرداد ماه ۱۴۰۳ برگزار شد و این حکم روز سه‌شنبه دوم مرداد ١٤٠٣ به وکیل او ابلاغ شد.

همزمان سه عضو خانواده او به اتهام «مساعدت مجرم برای فرار از محاکمه و محکومیت» هر یک به یک سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.

روز پنجشنبه پنجم مهر ۱۴۰۳، حکم یک سال حبس تعزیری هر کدام از عزیز عزیزی، پرشنگ عزیزی و حسین عباسی، پدر، خواهر و داماد پخشان عزیزی توسط دادگاه تجدیدنظر تهران عینا تایید شد.

۳۱ تیر ۱۴۰۳، پخشان عزیزی، طی نامه‌ای سرگشاده از زندان اوین تحت عنوان «کتمان حقیقیت و آلترناتیو آن»، ضمن اشاره به رنج «زن بودن» و «کورد بودن» در سیستم جمهوری اسلامی، به شکنجه‌های خود در سلول انفرادی و نگهداری‌‌اش در شرایط غیرانسانی خود اشاره می‌کند.

آذرماه ١٤٠٢، پخشان عزیزی پس از چهار ماه بازجویی از بند ٢٠٩ زندان اوین به بند زنان این زندان منتقل شد.

این فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی در تاریخ ١٣ مرداد ١٤٠٢ در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود.

همچنین خانم عزیزی در تاریخ ٢٥ آبان‌ ١٣٨٨ در تجمع اعتراضی دانشجویان کُرد دانشگاه تهران علیه اعدام‌های سياسی در کردستان، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از چهار ماه بازداشت موقت با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود. این فعال زن کُرد پس از مدتی از ایران خارج شده بود و طی سال‌های اخیر در اقلیم کردستان عراق اقامت داشت.