روایتی از زخمی شدن رامین رمضانی در جریان خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی

شامگاه چهارشنبه سی‌ام شهریورماه ١٤٠١، رامین رمضانی، معترض اهل اشنویه در جریان خیزش انقلابی بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر از ناحیه دست چپ به شدت زخمی شد.

در این شب، سه معترض به نام‌های "صدرالدین لیتانی"، "میلان حقیقی" و "امین معرفت" بر اثر شلیک گلوله‌های جنگی توسط نیروهای سرکوبگر جان خود را از دست دادند.

رامین رمضانی در گفتگو با کُردپا نحوه زخمی شدنش در جریان خیزش انقلابی را روایت می‌کند.

نحوه زخمی شدن رامین رمضانی در جریان خیزش انقلابی؛

رامین رمضانی در این‌باره به کُردپا گفت: در شب سی‌ام شهریورماه ١٤٠١، به همراه سه تن از دوستانم به محله "سید آباد" اشنویه رفتم و با سردادن شعارهای ضدحکومتی به طرف فلکه حلبچه به راه افتادیم، در آنجا نیروهای سرکوبگر به سوی ما شلیک کردند و چند نفر زخمی و جانباختند، به طرف خیابان امام رفتیم و با نیروهای سرکوبگر درگیر شدیم و نیروهای سرکوبگر به سوی فرمانداری فرار کردند، وقتی که ما به فرمانداری رسیدیم کل چراغ‌های منطقه را قطع کردند و از فرمانداری و چهارراه سیدآباد به ما شلیک کردند و در این لحظه دست چپ من هدف قرار گرفت.

به گفته آقای رمضانی، صدرالدین لیتانی از رفقای وی بود که در شب سی‌ام شهریورماه بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر جانباخت.

وی افزود: در خیابان کارگر روبه‌روی فرمانداری اشنویه تک‌تیراندازها با قناس من را هدف قرار دادند و بر اثر اصابت گلوله به ساعد دست چپ، شکستگی استخوان، پارگی رگ شریانی و از بین رفتن کل ماهیچه در قسمت ساعد بیش از ٩٠ درصد از حرکت دست چپم از کار افتاد.

او در ادامه اضافه کرد: بعد از یک ساعت و نیم به دلیل خونریزی شدید از پا افتادم و من را به بیمارستان اشنویه انتقال دادند و در آنجا خون به من تزریق کردند و یک ساعت بعد مرا به بیمارستان ارومیه منتقل کردند.

فشار نیروهای سرکوبگر بر مسئولان بیمارستان برای عدم معالجه پزشکی زخمی‌شدگان خیزش انقلابی؛

رامین رمضانی درباره معالجه پزشکی‌اش در ارومیه به کُردپا اعلام کرد: پیوند رگ از پای چپم به دست چپم در بیمارستان خمینی ارومیه انجام شد و بعد از دو روز بستری در آی سی یو به بخش عمومی منتقل شدم و قرار بود عمل گرافم در آن بیمارستان انجام شود، اما نشد و نیروهای لباس شخصی به رئیس بیمارستان گفته بودند که زخمی‌ها را معالجه نکنید و سپس از بیم بازداشت توسط نیروهای امنیتی از بیمارستان فرار کردم.

این معترض اظهار داشت: از طریق یکی از آشناها، من را به بیمارستان میلاد ارومیه بردند و در آنجا عمل گراف و ارتوپد برای من انجام گرفت و بعد از اتمام عمل جراحی به دلیل شناسایی از سوی نیروهای سرکوبگر مجبور به ترک بیمارستان شدم.

رامین رمضانی ادامه داد: پس از شناسایی و تعقیب نیروهای سرکوبگر، در تاریخ بیست و پنجم ‌آذر‌ماه ١٤٠١ مجبور به ترک ایران شدم و هم‌اکنون در یکی از کشورهای همسایه ایران سکونت دارم.

رامین رمضانی فرزند مصطفی و خدیجه، متولد پانزدهم شهریورماه ١٣٦٧ در اشنویه است.