١٦ روز دنیای زنان کردستان ایران را نارنجی کنیم (تبعیض سلامتی علیه زنان کُرد) + آمار

دنیا را نارنجی کنیم، کارزاریی جهانی جهت تلاش برای منع خشونت علیه زنان، کارزاریی برای آگاهی سازی و ارده‌ای جمعی برای مقابله با خشونت علیه زنان.

از ٢٥ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان تا ١٠ دسامبر روز جهانی حقوق بشر، به منظور پیوندی نمادین از خشونت علیه زنان به مثابه نقض حقوق بشر، ١٦ روز دنیا را نارنجی کنید.در مورد خشونت آگاهی سازی کنید، به خشونت علیه زنان نه بگویید تا خشونت عادی نشود، برای جامعه‌ای سالم مبارزه کنید و در مقابل خشونت سکوت نکنید.

در این ١٦ روز میخواهیم دردها، محرومیت‌ها، خشونت‌ها و تبعیض‌ها علیه زنان را در کردستان ایران نارنجی کنیم. هرچند تبعیض‌ها و خشونت‌ها بیشمارند، اما برای اندکی بر خشونت‌هایی که سیستم حاکم بر ایران آن را برای مردم بخصوص زنان کرد به ارمغان آورده است، تمرکز می‌کینم. اگر برای زنان در ایران خشونت دولتی و قانونی بدترین نوع خشونت علیه زنان است، برای زنان کرد علاوه بر این‌ها، خشونت فراتر می‌رود؛ خشونت سیاسی و خشونت ناشی از ستم ملی بارزترین نوع خشونت برای زنان کرد در کردستان ایران است.

جدای از خشونت جسمی و جنسی، روانی و خانوادگی علیه زنان، نوعی دیگری از خشونت وجود دارد و زمانی این خشونت شکل می‌گیرد که ساختار یک جامعه زنان را از دستیابی به امکانات و امتیازات اجتماعی باز می‌دارد، خشونتی که با وضع قوانین تبعیض‌آمیز، خشونت را در خانوده نهادینه و در جامعه بازتولید می‌کند، از سوی دیگر ترکیب این خشونت‌ها با خشونت سیاسی و ستم ملی خشونت را سیاسی و حکومتی می‌کند. مورد اول برای تمامی زنان ایران صدق می‌کند، اما مورد دوم تنها برای زنان کرد در کردستان ایران آشناست، آنان هستند که این خشونت را تجربه می‌کنند.

سیاست‌های حکومت اسلامی ایران در جهت عقب‌ماندگی اقتصادی و اجتماعی کردستان ایران نقش مستقیمی در افزایش خشونت علیه زنان داشته است زیرا به باور کارشناسان اجتماعی مشکلات اقتصادی مربوط به شغل و درآمد از مهمترین عوامل تاثیرگذار در روابط خشونت آمیز خانواده و افزایش خشونت نسبت به زنان و دختران می‌باشد.

پس زنان جامعه من در کردستان ایران زنانی هستند که به دلیل ستم و تبعیض ملی، علاوه بر تمامی خشونت‌های که در ایران از آن سخن به میان می‌آید خشونت سیاسی را نیزتجربه می‌کنند و بر تمامی ابعاد زندگی آنها تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم داشته است. خشونتی که حتی زنان را به مثابه اینکه در منطقه محروم کردستان از لحاظ اقتصادی زندگی می‌کنند از دسترسی به آنچا حتی در دیگر شهرهای ایران وجود دارد محروم می‌کند. خشونتی که زنان را از تاسیس NGO و تمامی نهادهای مدنی برای فعالیتشان محروم کرده است مخصوصا در حوزه زنان، خشونتی که هر فعالیتی در کردستان جرم “سیاسی” شناخته و به مثابه \"اقدام علیه امنیتی ملی\" و مسائل \"امنیتی\" با آن برخورد می‌شود. می‌توانیم بگویم حرف زدن از خشونت علیه زنان در کردستان \"امنیتی\" است به همین دلیل حل مسله زن نیز در چهارچوب حل مسئله ملی و نبود حکومت حاکم جمهوری اسلامی میسر است.

مرگ یا صدمه بدنی زنان در نتیجه سهل‌انگاری پزشکی + آمار

محرومیت و توسعه نیافتگی در کردستان به همه جا سرکشیده است؛ از صنعت و کار تا روان و بهداشت، بهداشت یکی از شاخص‌های مهم توسعه‌یافتگی هر جامعه برای میزان سلامت روان و جسم افراد آن جامعه است، شاخصی که مردم جامعه کردستان به خصوص زنان از آن محروم هستند. سلامت زنان که به عنوان محور اصلی سلامت خانواده در اهمیت و برنامه‌های کلان جوامع قرار دارد، مورد اهمیت قرار گرفته است چرا که بر سلامت نسل‌های آینده نیز اثر دارد. اما در کردستان چیزی که وجود ندارد برنامه و سیاست‌های کلان برای توسعه و سلامت جامعه از جمله زنان است.

کردستان جایی که با زیرساخت‌های بسیار ضعیف در حوزه بهداشت و درمان، مراکز درمانی قدیمی و فرسوده، کمبود فضا، کمبود نیروی انسای متخصص، کمبود مجوز برای بکارگرفتن نیرو و کمبود تجهیزات نشان از به فراموشی سپردن و محرومیت آن دارد.

در اینجا به آماری از مرگ و مصدومیت بدنی زنان و دختران خردسال براثر خطا و سهل‌انگاری پزشکی در بازه زمانی ١٣٩١ تا اوایل آذر ١٣٩٧ می‌پردازیم.







در این مدت ٣٢ زن کُرد براثر قصور و سهل‌انگاری پزشکی دچار مرگ و مصدومیت شده‌اند که ٢٩ تن از آنان جان خود را از دست داده و ٣ تن دچار مصدومیت شدید شده‌اند.

باید گفت که ١٩ تن از این زنان، زنان باردار بوده‌اند که به هنگام عمل در بیمارستان جان خود را از دست داده یا مصدوم شده‌اند که از این تعداد ١٨ تن جان خود را از دست داده و ١ زن باردار دچار مصدومیت شدید شده است.

از جمله مشکلات جدی سلامت زنان در کردستان، زنان بارداری هستند که هنوز برای زایمان خود با مشکل مواجه هستند و بسیاری از آنها جان خود را در زمان زایمان از دست داده‌اند.

مرگ و مصدومیت ١٣ دختر خردسال از سال ١٣٩١ تا اوایل آذر ١٣٩٧ به دلیل خطا و سهل‌انگاری پزشکی:



در این مدت ١٠ کودک جان خود را از دست داده و ٣ تن دچار مصدومیت شدید شده‌اند.

همچنین باید که در این بازه زمانی ٨ نوزاد تازه متولد شده و جنین به دلیل سهل‌انگاری پزشکی در کردستان جان خود را از دست داده‌اند.

دسترسی زنان به خدمات بهداشتی و توجه به سلامت آنها در جامعه از جمله محورات اصلی جوامع امروزی هستند و عاملی تاثیرگذار بر شاخص‌های دیگر توسعه زنان در جامعه؛ از این ‌رو در سطح بین‌المللی تفاهم‌نامه‌ها و برنامه‌های متعددی برای ارتقای سلامت زنان ـ به‌ویژه در جوامع محروم ـ در نظر گرفته شده است که مهم‌ترین آنها اهداف توسعه هزاره است.

اما محرومیت زنان از این شاخص توسعه و عدم دسترسی به آن، بخصوص در مناطق محروم به خوبی در کردستان ایران مشهود است و نه تنها به سلامت روانی و اجتماعی زنان توجه نمی‌شود بلکه سلامت جسمانی آنان نیست به شدت مورد بی توجهی و سهل‌انگاری قرار گرفته است.

در کردستان سیاست و برنامه و زیرساخت کلان برای هیچ یک از شاخص‌های سلامت و توسعه وجود ندارد و تمامی این عوامل تاثیرات مستقیم و غیر مستقیمی بر هم داشته و موجب بازماندن زنان جامعه از پیشرفت در همه حوزه‌ها از یکسو و دسترسی به خدمات بهداشتی مناسب که از جمله حقوق اولیه هر فردی بخصوص زنان است، شده است.

باید گفت مرگ و مصدومیت تنها بعلت کم توجهی و سهل انگاری پرسنل پزشکی بیمارستان‌ها نیست، این نتیجه حاکمیت نظامی است که در آن جان انسان کمتر از مزد گورکن است! نتیجه مناسبات پولی در نظام پزشکی و بهداشتی کشور است که کمترین احترام و ارزشی برای بیمارو یا همراهان بیمار و وضعیت روانی و فشار و اضطراب ناشی از این وضعیت را برسمیت نمی‌شناسد و ارزشی برای آن قایل نیست.

با دوره تازه تحریم‌ها علیه ایران، هرچند حوزه دارو و درمان تحریم نشده است، اما حکومت خود آن را بهانه‌ای قرار داده برای نپرداختن به این موضوع طی تمام سال‌های پیش و این دوره، همانطور که به گفته علی امیر سوادکوهی، رئیس انجمن مراقبت‌های ویژه ایران: بهتر است؛ اصلا راجع به این مساله صحبت نکنیم، چرا که به حدی کمبود داریم که برخی تجهیزات اصلا در بیمارستان‌ وجود ندارد و مجبور می‌شویم به همراه مریض اعلام کنیم که آن را تهیه کند.
وی می‌افزاید: حتی در تامین آنتی‌بیوتیک هم مشکل داریم و با کمبود مواجه هستیم، پولی در کار نیست، تحریم‌های اصلی هم که عملی شوند، نگرانی‌ها بیشتر می‌شود.

هرچند بحث مافیای دارو در حکومت ایران یک بحث مفصلی دیگری است که باید مورد بررسی قرار گیرد چراکه بیش از ٩٥% تجارت دارو در ایران در حوزه دولتی صورت می‌گیرد.

با این وجود تمامی این مسائل بر مشکلات سلامتی مردم ایران علی‌الخصوص مناطق محروم و کردستان می‌افزاید و مشکلات سلامتی آنها را چندبرابر می‌کند و مثل همیشه زنان قربانی اصلی خواهند بود.

تنظیم: اوین مصطفی‌زاده