تیمور الیاسی: حکومت ایران مانع همکاری نهادهای بین‌المللی برای پاکسازی میادین مین در کردستان می‌شود
19:45 - 9 آبان 1397
آژانس کُردپا: با بارش باران و برف مین‌ها در زمین جا به جا می‌شوند و در فصل بهار و پاییز بیشترین قربانی را می‌گیرند.
تأمین هزینه‌های درمان و بلاتکلیفی پرونده‌های تعیین درصد معلولیت در کمیسیون ماده ٢، زندگی قربانیان انفجار مین و خانواده‌هایشان را سخت‌تر می‌کند.
با گذشت بیش از سه دهه از جنگ میان ایران و عراق همچنان مین در کردستان قربانی می‌گیرد و آخرین قربانی انفجار مین تا نیمه‌ی پاییز سال جاری شهاب اکفوده کولبر اهل شهرستان مهاباد می‌باشد.
طی مدت اخیر، سپاه پاسداران از مرز \"ساوجی و باشماق\" در مریوان تا نزدیک \"پنجوین\" در کردستان عراق را با مین‌های نوع پدالی (NO4) مین‌گذاری کرده است.
به گفته یک کارشناس مین‌زادیی در وزارت دفاع، مین‌های نوع پدالی (NO4) کپی شده از مین‌های پدالی اسرائیل و در صنایع دفاع تولید شده‌اند.
او می‌گوید: این نوع مین‌ها بلافاصله پس از کاشتن مسلح و آماده انفجار می‌شوند. این نوع مین‌ها همیشه دارای خطر هستند و ممکن است در دست مین‌گذار نیز منفجر گردند.
آژانس کُردپا درباره مسئله مین در کردستان و واکنش نهادهای بین‌المللی به این مسئله گفت‌وگوی کوتاهی را با تیمور الیاسی، نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان ملل انجام داده است.
![\"\"](\"http://www.kurdpa.net/wenekan/2018-10/752998-6e47ad6a4c338f2053cb0e1507740001.jpg\")
تیمور الیاسی، نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان مللنماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان ملل در این رابطه گفت: حکومت ایران طی مدت جنگ با دولت عراق و با احزاب کُرد در کردستان به شیوه خودسرانه اقدام به کاشت بیست میلیون مین کرده و سالانه ده‌ها قربانی می‌گیرد و ٤٣ درصد از این قربانیان را کودکان تشکیل می‌دهند.
او گفت: سپاه پاسداران برای مقابله با احزاب کردستانی مناطق مرزی و اکثر مناطق عمومی را مین‌گذاری و مردم بیگناه را هدف قرار داده است.
تیمور الیاسی افزود: مین‌گذاری در کردستان تأثیر منفی را بر رشد اقتصادی در کردستان به ویژه در بخش کشاورزی داشته و کشاورزان به دلیل وجود مین‌های کاشته شده نمی‌توانند به کشاورزی بپردازند.
این فعال حقوق بشر کُرد اظهار داشت: حکومت ایران بخشی از پیشنهاد اتحادیه اروپا و کشور بوسنی برای پاکسازی میادین مین را پذیرفته اما عضویت در کنوانسیون اوتاوا را نپذیرفته و تاکنون اقدام عملی را برای پاکسازی مین در کردستان انجام نداده است.
نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان ملل تأکید کرد: حکومت ایران اجازه همکاری به نهادهای بین‌المللی برای پاکسازی میادین مین در کردستان را نمی‌دهد و مانع فعالیت‌های آنان برای پاکسازی میادین مین می‌شود.
به گفته الیاسی، حکومت ایران نه تنها اقدام عملی را برای پاکسازی میادین مین در کردستان انجام نمی‌دهد اقدام به صادر کردن مین‌های زمینی به کشورهایی همچون افغانستان، سومالی و سودان می‌کند.
جمعیت حقوق بشر کردستان ایران – ژنو عضو کمپین بین‌المللی ممنوعیت استفاده از مین‌های زمینی برنده جایزه صلح نوبل ١٩٩٧ می‌باشد و سالانه در نشست‌های این کمپین شرکت و آمار و گزارشات مرتبط با مسئله مین در کردستان و قربانیان مین را ارائه می‌دهد.
این نهاد حقوق بشری همچنین گزارشات مرتبط با قربانیان مین در کردستان را به گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران و کمیته حقوق کودکان سازمان ملل ارائه و مسئله مین به بخشی از قطعنامه‌ی حقوق کودکان مبدل گشته است.
بنابر تحقیقات رسمی، ایران دومین کشور آلوده به مین در دنیاست و جدای از آمارهای ضد و نقیض در مورد تخمین تعداد مین در چهار میلیون و دویست هزار هکتار از زمین‌های آلوده ایران مسئولان آنرا بیش از ١٦ میلیون مین و مهمات عمل نکرده بعد از پایان جنگ در استان‌های ارومیه، سنندج، کرماشان، ایلام و خوزستان اعلام کرده‌اند.
حکومت ایران حتی بعد از جنگ ٨ ساله با عراق، به صورت مداوم و روزانه اقدام به مین‌گذاری در کُردستان به بهانه حضور احزاب و گروه‌های مسلح کرده است.
حکومت ایران تاکنون به کنوانسیون اوتاوا نپیوسته است؛ كنوانسيون اوتاوا کشورهای عضو را از استفاده از مین و هرگونه سلاح كه موجب رنج مضاعف و طولانی مدت می‌شود، منع می‌کند. همچنين پذيرش كنوانسيون اوتاوا موجب بازداشتن كشورهای عضو از توليد، تكثير و نگهداری مين خواهد بود.
تأمین هزینه‌های درمان و بلاتکلیفی پرونده‌های تعیین درصد معلولیت در کمیسیون ماده ٢، زندگی قربانیان انفجار مین و خانواده‌هایشان را سخت‌تر می‌کند.
با گذشت بیش از سه دهه از جنگ میان ایران و عراق همچنان مین در کردستان قربانی می‌گیرد و آخرین قربانی انفجار مین تا نیمه‌ی پاییز سال جاری شهاب اکفوده کولبر اهل شهرستان مهاباد می‌باشد.
طی مدت اخیر، سپاه پاسداران از مرز \"ساوجی و باشماق\" در مریوان تا نزدیک \"پنجوین\" در کردستان عراق را با مین‌های نوع پدالی (NO4) مین‌گذاری کرده است.
به گفته یک کارشناس مین‌زادیی در وزارت دفاع، مین‌های نوع پدالی (NO4) کپی شده از مین‌های پدالی اسرائیل و در صنایع دفاع تولید شده‌اند.
او می‌گوید: این نوع مین‌ها بلافاصله پس از کاشتن مسلح و آماده انفجار می‌شوند. این نوع مین‌ها همیشه دارای خطر هستند و ممکن است در دست مین‌گذار نیز منفجر گردند.
آژانس کُردپا درباره مسئله مین در کردستان و واکنش نهادهای بین‌المللی به این مسئله گفت‌وگوی کوتاهی را با تیمور الیاسی، نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان ملل انجام داده است.
تیمور الیاسی، نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان مللنماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان ملل در این رابطه گفت: حکومت ایران طی مدت جنگ با دولت عراق و با احزاب کُرد در کردستان به شیوه خودسرانه اقدام به کاشت بیست میلیون مین کرده و سالانه ده‌ها قربانی می‌گیرد و ٤٣ درصد از این قربانیان را کودکان تشکیل می‌دهند.او گفت: سپاه پاسداران برای مقابله با احزاب کردستانی مناطق مرزی و اکثر مناطق عمومی را مین‌گذاری و مردم بیگناه را هدف قرار داده است.
تیمور الیاسی افزود: مین‌گذاری در کردستان تأثیر منفی را بر رشد اقتصادی در کردستان به ویژه در بخش کشاورزی داشته و کشاورزان به دلیل وجود مین‌های کاشته شده نمی‌توانند به کشاورزی بپردازند.
این فعال حقوق بشر کُرد اظهار داشت: حکومت ایران بخشی از پیشنهاد اتحادیه اروپا و کشور بوسنی برای پاکسازی میادین مین را پذیرفته اما عضویت در کنوانسیون اوتاوا را نپذیرفته و تاکنون اقدام عملی را برای پاکسازی مین در کردستان انجام نداده است.
نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران - ژنو در سازمان ملل تأکید کرد: حکومت ایران اجازه همکاری به نهادهای بین‌المللی برای پاکسازی میادین مین در کردستان را نمی‌دهد و مانع فعالیت‌های آنان برای پاکسازی میادین مین می‌شود.
به گفته الیاسی، حکومت ایران نه تنها اقدام عملی را برای پاکسازی میادین مین در کردستان انجام نمی‌دهد اقدام به صادر کردن مین‌های زمینی به کشورهایی همچون افغانستان، سومالی و سودان می‌کند.
جمعیت حقوق بشر کردستان ایران – ژنو عضو کمپین بین‌المللی ممنوعیت استفاده از مین‌های زمینی برنده جایزه صلح نوبل ١٩٩٧ می‌باشد و سالانه در نشست‌های این کمپین شرکت و آمار و گزارشات مرتبط با مسئله مین در کردستان و قربانیان مین را ارائه می‌دهد.
این نهاد حقوق بشری همچنین گزارشات مرتبط با قربانیان مین در کردستان را به گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران و کمیته حقوق کودکان سازمان ملل ارائه و مسئله مین به بخشی از قطعنامه‌ی حقوق کودکان مبدل گشته است.
بنابر تحقیقات رسمی، ایران دومین کشور آلوده به مین در دنیاست و جدای از آمارهای ضد و نقیض در مورد تخمین تعداد مین در چهار میلیون و دویست هزار هکتار از زمین‌های آلوده ایران مسئولان آنرا بیش از ١٦ میلیون مین و مهمات عمل نکرده بعد از پایان جنگ در استان‌های ارومیه، سنندج، کرماشان، ایلام و خوزستان اعلام کرده‌اند.
حکومت ایران حتی بعد از جنگ ٨ ساله با عراق، به صورت مداوم و روزانه اقدام به مین‌گذاری در کُردستان به بهانه حضور احزاب و گروه‌های مسلح کرده است.
حکومت ایران تاکنون به کنوانسیون اوتاوا نپیوسته است؛ كنوانسيون اوتاوا کشورهای عضو را از استفاده از مین و هرگونه سلاح كه موجب رنج مضاعف و طولانی مدت می‌شود، منع می‌کند. همچنين پذيرش كنوانسيون اوتاوا موجب بازداشتن كشورهای عضو از توليد، تكثير و نگهداری مين خواهد بود.
