تبریز/ نامه‌ی سرگشاده‌ی یک نشریه‌ی چند زبانه به فرهنگستان فارسی
19:07 - 22 بهمن 1392
آژانس کُردپا: دست‌اندرکاران فصلنامه‌ی \"هزار قلم\" در واکنش به سخنان اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نامه‌ی سرگشاده‌ای منتشر کردند.
در نامه‌ی این نشریه‌ی چند زبانه و چند ادبیاته‌ی دانشگاه \"شهید مدنی آذربایجان\" آمده است: در این شرایط حساس تاریخی و سیاسی ایران اسلامی، تدریس زبان و ادبیاتهای دیگر ایرانی در کنار زبان و ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه‌ها باعث وفاق ملی، انسجام فرهنگی، درک متقابل و تفاهم بیشتر میان تمام ایرانیان عزیز خواهد شد.
![\"18326.jpg\"](\"{imagepath}/18326.jpg\")
روز هفتم ماه جاری، اعضای فرهنگستان زبان فارسی در یک نشست عمومی مخالفت خود را با آموزش و تدریس به زبان مادری اقوام ساکن ایران اعلام و آن را موضوعی \"بسیار خطرناک\" توصیف کردند.
متن نامه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته در پی می‌آید:
بسم الله الرحمن الرحیم
رئیس محترم فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی
با سلام
ضمن تبریک و تهنیت سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، احتراماً به استحضار می‌رسانیم که ما دست اندرکاران فصلنامه‌ی زبان و ادبیاتهای اقوام و ملل ایرانی به نام ( هزار قلم) در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان می‌باشیم که به حول و قوه‌ی الهی و به پاس احترام زبان و ادبیات و فرهنگ تمام اقوام ایرانی ( فارس، کُرد، ترک، بلوچ و ... ) ابتدا اقدام به گرفتن مجوز فصلنامه‌ی چند زبانه و چند ادبیاتهای به نام (واژؤ )در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان نمودیم و سپس اسم آن را به(هزار قلم)تغییر دادیم. خوشبختانه اعضای اصلی این فصلنامه ترکیبی از استادان و دانشجویان ارشد کُرد، ترک، فارس و عرب می‌باشیم که دور هم جمع شده‌ایم و برای اولین بار در تاریخ روزنامه‌نگاری ایران با حسن نیت و حس خدمتگزاری دلسوزانه به تمام ایرانیان عزیز، شروع به چاپ و انتشار آثار زبانی، ادبی، هنری و فرهنگی زبان و ادبیاتهای تمام اقوام و ملل ایرانی نموده‌ایم تا شاید خدمتی هر چند ناچیز به مردمان غیور، قهرمان، شرافتمند و حماسه‌ساز این مرز و بوم کرده باشیم و مقدمه‌ای برای اجرای بند ١٥ و ١٩ قانون اساسی در خصوص تدریس زبان مادری در مدارس و دانشگاه و توجه و اهتمام بیشتر به عقیده، فرهنگ و ادبیات آنان باشد، امیدواریم این اقدام ما گشودن باب گفتگو و دیالوگ فرهنگی و زبانی و ادبی میان اقوام و ملل و اقلیت‌های گوناگون ایران اسلامی باشد. اگر این امر در ایران اجرا نشود ما در آینده شاهد از دست دادن بخشی عظیم از فرهنگ، زبان، فولکلور و تمدن ایرانی خواهیم بود. کودک هر قوم و ملتی با زبان مادریش شاعر، محقق، نویسنده و هنرمند برجسته‌ای خواهد شد و بهتر از قبل ایران زمین را دوست خواهد داشت. باور بفرمایید ایران و تمدن عظیم اسلامی، تاریخی و فرهنگی‌اش با بودن همین تکثر و تنوع قومی و مللی معنا و مفهوم واقعی خود را پیدا کرده است و نوید از آمدن آینده‌ای زیبا با رنگارنگ بودن زبان و ادبیات و فولکلور متنوع و نیز رسیدن به توسعه، ترقی و آبادانی دارد.
همانطور که مستحضر هستید خداوند متعال تفاوت طبقه، قوم، عقیده و قبیله‌ها را نشانه‌ی حکمتِ خلقت خود می‌داند؛ همانطور که در قرآن کریم می‌فرمایند: ای مردم! ما شما را از زن و مرد آفریدیم و شما را از قوم، قبیله و ملت‌های مختلف قرار دادیم تا همدیگر را بهتر بشناسید، هان! بهترین شما با تقواترین شماست، همانا خداوند دانا و حکیم است؛ به همین خاطر، بودن اقوام و ملل مختلف در ایران اسلامی نشان از برکت، عظمت و خلقت خداوند متعال بوده و توجه و احترام به همه‌ی آنها و تدریس زبان و ادبیاتشان در مدرسه و دانشگاه در کنار زبان و ادبیات فارسی موجب رضایت و خشنودی خدا و پیامبر(ص) و امامان بزرگوار(ع) خواهد شد، اگر دانش آموز کُرد، ترک، بلوچ و ... از همان اول ابتدایی، زبان مادریش را که خداوند متعال در وجود وی به ودیعت نهاده است در مدرسه بیاموزد، استعدادهای خدادادی علمی، هنری، ادبی و فرهنگی اش بهتر و بیشتر شکوفا خواهد شد، زبان مادری هر قوم و ملتی در اصل شرافت و کرامت تاریخی و فرهنگی اوست و مجال دان توسعه، ترقی و پیشرفت آن در مدارس و دانشگاه توسط مسئولان محترم نظام، ارج نهادن به شرافت و کرامت انسانی آنها و نیز اقدامی انسانی و بزرگ خواهد بود، از جنبه‌ای دیگر، در این شرایط حساس تاریخی و سیاسی ایران اسلامی، تدریس زبان و ادبیاتهای دیگر ایرانی در کنار زبان و ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه‌ها باعث وفاق ملی، انسجام فرهنگی، درک متقابل و تفاهم بیشتر میان تمام ایرانیان عزیز خواهد شد و خط بطلانی بر اندیشه و افکار دشمنان اسلام و ایران خواهد بود که تصور می‌کنند که حقوق زبانی، ادبی و فرهنگی بقیه‌ی اقوام و ملل ایرانی نادیده گرفته شده است، زبان و ادبیات‌هایی که بخشی مهم از واقعیات تاریخ و فرهنگ عظیم ایران اسلامی ما بوده و گنجینه‌ای غنی و گرانبها و منبعی خام جهت پیشرفت و ترقی فرهنگ، هنر، ادبیات و تمدن ایران زمین می‌باشد و برای زبان و ادبیات فارسی جای هیچ دغدغه و نگرانی‌ای نیست بلکه باعث رشد و شکوفایی بیشتر زبان و ادبیات فارسی خواهد شد. عدم موافقت تعدای از مسئولان محترم فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، جای بسی تأسف است که با بی مهری به این مسأله نگریسته‌اند و این اقدام را توطئه‌ی بیگانان و اجانب بر شمرده‌اند و نیز خوشبینی تعدای از مسئولان دولت و نمایندگان محترم مجلس در این راستا؛ مخصوصا معاون محترم رئیس جمهور و وزیر محترم آموزش و پرورش، جای بسی خوشحالی و امیدواری می‌باشد. از طرفی دیگر عصر امروز، عصر تأثیر و تأثرات فرهنگی، زبانی، ادبی، هنری و تمدنی اقوام و ملل مختلف در سراسر جهان می‌باشد؛ پس چه بهتر که فرهنگ، زبان، ادبیات و هنر اقوام مختلف ایرانی از فارس، کُرد، ترک، بلوچ و ... به جای وابستگی و تأثیرپذیری از فرهنگ، زبان، ادبیات و هنر بیگانه که هیچ سنخیتی تاریخی و فرهنگی با ما ندارند از همدیگر تأثیر و تأثر بپذیرند و به همدیگر متکی و وابسته باشند. اگر دولت محترم جمهوری اسلامی به این امر شرعی و قانونی لطف بفرمایند با رفع نگرانی‌های شهروندان از مخدوش شدن هویت قومی کودکان خود، فضای اطمینان و اعتماد بیش از پیش در روابط دو طرف دولت و ملت بر قرار خواهد شد و در نتیجه در چنین فضایی جایی برای مانور روانی و عقیدتی دشمنان باقی نخواهد ماند. اگر کودک ایرانی کُرد، ترک، بلوچ، عرب و ... پی به اهمیت نظام به هویت و زبان مادری‌اش ببرد بیش از گذشته به آشنایی و انس با سایر قومیت‌های میهن خود علاقه‌مند می‌گردد و از حصار تعصبات قومی که بعضا زاییده‌ی بغض‌ها و مطالبات انباشته شده است و بستری به سوی گسست اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می‌باشد رها گشته و به سوی اتحاد و انسجام حول محور اسلام و ملیت ایرانی حرکت خواهد کرد. متأسفانه ما هنوز در داخل ایران اقدام به شناخت واقعی زبان و ادبیات و فولکلورهای موجود در میان اقوام و ملل ایران اسلامی عزیزمان ننموده‌ایم ما هنوز خود را نشناخته‌ایم اقدام به شناخت دیگران می‌کنیم، در پی شناخت زبان و ادبیات و فرهنگ اقوام و ملل غیرایرانی هستیم ولی متأسفانه خود را فراموش نموده‌ایم.
تا زمانیکه خودمان را بهتر نشناسیم دیگران را هرگز نمی‌توانیم بشناسیم و از جنبه‌های مثبت آنان بهره گیریم و جنبه‌های منفی آن را کنار بگذاریم. باید این واقعیت را پذیرفت که در ایران عزیز، تنها یک زبان و ادبیات خاص، نیازهای روحی و عاطفی دانش آموزان و دانشجویان ما نیست، بلکه مجموعه‌ی زبانها و ادبیاتهای داخل ایران باهم نیازهای روحی و عاطفی دانش آموزان و دانشجویان ما را تشکیل می‌دهند.
لذا با توجه به این واقعیات، خالصانه و خاضعانه از شما استدعا داریم که از طرح تدریس زبان و ادبیاتهای دیگر اقوام ایرانی در مدارس و دانشگاه پشتیبانی نموده و اقدامات لازم را در این راستا مبذول بفرمایید. اقدامات دلسوزانه‌تان موجب امتنان و نیز مسرت و خوشحالی و رضایتمندی تمام آحاد مردم ایران خواهد شد و به اتحاد و یکپارچگی هر چه بیشترایرانیان خواهد انجامید. اجر و پاداشتان با خداوند متعال خواهد بود.
با تشکر و احترام فراوان
دست اندرکاران فصلنامه‌ی چند ادبیاته‌ی هزار قلم ( واژؤ ) – دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
بیستم بهمن‌ماه سال هزار و سیصد و نود و دو
در نامه‌ی این نشریه‌ی چند زبانه و چند ادبیاته‌ی دانشگاه \"شهید مدنی آذربایجان\" آمده است: در این شرایط حساس تاریخی و سیاسی ایران اسلامی، تدریس زبان و ادبیاتهای دیگر ایرانی در کنار زبان و ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه‌ها باعث وفاق ملی، انسجام فرهنگی، درک متقابل و تفاهم بیشتر میان تمام ایرانیان عزیز خواهد شد.
نشریه \"واژو\"به \"هزار قلم\" تغییر نام یافت
نشریه هزار قلم(واژو سابق) به شش زبان منتشر می‌گردد و مولود خوانچه‌زرد دانشجوی کُرد کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، مدیر مسئولیت آن را برعهده دارد.روز هفتم ماه جاری، اعضای فرهنگستان زبان فارسی در یک نشست عمومی مخالفت خود را با آموزش و تدریس به زبان مادری اقوام ساکن ایران اعلام و آن را موضوعی \"بسیار خطرناک\" توصیف کردند.
متن نامه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته در پی می‌آید:
بسم الله الرحمن الرحیم
رئیس محترم فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی
با سلام
ضمن تبریک و تهنیت سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، احتراماً به استحضار می‌رسانیم که ما دست اندرکاران فصلنامه‌ی زبان و ادبیاتهای اقوام و ملل ایرانی به نام ( هزار قلم) در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان می‌باشیم که به حول و قوه‌ی الهی و به پاس احترام زبان و ادبیات و فرهنگ تمام اقوام ایرانی ( فارس، کُرد، ترک، بلوچ و ... ) ابتدا اقدام به گرفتن مجوز فصلنامه‌ی چند زبانه و چند ادبیاتهای به نام (واژؤ )در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان نمودیم و سپس اسم آن را به(هزار قلم)تغییر دادیم. خوشبختانه اعضای اصلی این فصلنامه ترکیبی از استادان و دانشجویان ارشد کُرد، ترک، فارس و عرب می‌باشیم که دور هم جمع شده‌ایم و برای اولین بار در تاریخ روزنامه‌نگاری ایران با حسن نیت و حس خدمتگزاری دلسوزانه به تمام ایرانیان عزیز، شروع به چاپ و انتشار آثار زبانی، ادبی، هنری و فرهنگی زبان و ادبیاتهای تمام اقوام و ملل ایرانی نموده‌ایم تا شاید خدمتی هر چند ناچیز به مردمان غیور، قهرمان، شرافتمند و حماسه‌ساز این مرز و بوم کرده باشیم و مقدمه‌ای برای اجرای بند ١٥ و ١٩ قانون اساسی در خصوص تدریس زبان مادری در مدارس و دانشگاه و توجه و اهتمام بیشتر به عقیده، فرهنگ و ادبیات آنان باشد، امیدواریم این اقدام ما گشودن باب گفتگو و دیالوگ فرهنگی و زبانی و ادبی میان اقوام و ملل و اقلیت‌های گوناگون ایران اسلامی باشد. اگر این امر در ایران اجرا نشود ما در آینده شاهد از دست دادن بخشی عظیم از فرهنگ، زبان، فولکلور و تمدن ایرانی خواهیم بود. کودک هر قوم و ملتی با زبان مادریش شاعر، محقق، نویسنده و هنرمند برجسته‌ای خواهد شد و بهتر از قبل ایران زمین را دوست خواهد داشت. باور بفرمایید ایران و تمدن عظیم اسلامی، تاریخی و فرهنگی‌اش با بودن همین تکثر و تنوع قومی و مللی معنا و مفهوم واقعی خود را پیدا کرده است و نوید از آمدن آینده‌ای زیبا با رنگارنگ بودن زبان و ادبیات و فولکلور متنوع و نیز رسیدن به توسعه، ترقی و آبادانی دارد.
همانطور که مستحضر هستید خداوند متعال تفاوت طبقه، قوم، عقیده و قبیله‌ها را نشانه‌ی حکمتِ خلقت خود می‌داند؛ همانطور که در قرآن کریم می‌فرمایند: ای مردم! ما شما را از زن و مرد آفریدیم و شما را از قوم، قبیله و ملت‌های مختلف قرار دادیم تا همدیگر را بهتر بشناسید، هان! بهترین شما با تقواترین شماست، همانا خداوند دانا و حکیم است؛ به همین خاطر، بودن اقوام و ملل مختلف در ایران اسلامی نشان از برکت، عظمت و خلقت خداوند متعال بوده و توجه و احترام به همه‌ی آنها و تدریس زبان و ادبیاتشان در مدرسه و دانشگاه در کنار زبان و ادبیات فارسی موجب رضایت و خشنودی خدا و پیامبر(ص) و امامان بزرگوار(ع) خواهد شد، اگر دانش آموز کُرد، ترک، بلوچ و ... از همان اول ابتدایی، زبان مادریش را که خداوند متعال در وجود وی به ودیعت نهاده است در مدرسه بیاموزد، استعدادهای خدادادی علمی، هنری، ادبی و فرهنگی اش بهتر و بیشتر شکوفا خواهد شد، زبان مادری هر قوم و ملتی در اصل شرافت و کرامت تاریخی و فرهنگی اوست و مجال دان توسعه، ترقی و پیشرفت آن در مدارس و دانشگاه توسط مسئولان محترم نظام، ارج نهادن به شرافت و کرامت انسانی آنها و نیز اقدامی انسانی و بزرگ خواهد بود، از جنبه‌ای دیگر، در این شرایط حساس تاریخی و سیاسی ایران اسلامی، تدریس زبان و ادبیاتهای دیگر ایرانی در کنار زبان و ادبیات فارسی در مدارس و دانشگاه‌ها باعث وفاق ملی، انسجام فرهنگی، درک متقابل و تفاهم بیشتر میان تمام ایرانیان عزیز خواهد شد و خط بطلانی بر اندیشه و افکار دشمنان اسلام و ایران خواهد بود که تصور می‌کنند که حقوق زبانی، ادبی و فرهنگی بقیه‌ی اقوام و ملل ایرانی نادیده گرفته شده است، زبان و ادبیات‌هایی که بخشی مهم از واقعیات تاریخ و فرهنگ عظیم ایران اسلامی ما بوده و گنجینه‌ای غنی و گرانبها و منبعی خام جهت پیشرفت و ترقی فرهنگ، هنر، ادبیات و تمدن ایران زمین می‌باشد و برای زبان و ادبیات فارسی جای هیچ دغدغه و نگرانی‌ای نیست بلکه باعث رشد و شکوفایی بیشتر زبان و ادبیات فارسی خواهد شد. عدم موافقت تعدای از مسئولان محترم فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، جای بسی تأسف است که با بی مهری به این مسأله نگریسته‌اند و این اقدام را توطئه‌ی بیگانان و اجانب بر شمرده‌اند و نیز خوشبینی تعدای از مسئولان دولت و نمایندگان محترم مجلس در این راستا؛ مخصوصا معاون محترم رئیس جمهور و وزیر محترم آموزش و پرورش، جای بسی خوشحالی و امیدواری می‌باشد. از طرفی دیگر عصر امروز، عصر تأثیر و تأثرات فرهنگی، زبانی، ادبی، هنری و تمدنی اقوام و ملل مختلف در سراسر جهان می‌باشد؛ پس چه بهتر که فرهنگ، زبان، ادبیات و هنر اقوام مختلف ایرانی از فارس، کُرد، ترک، بلوچ و ... به جای وابستگی و تأثیرپذیری از فرهنگ، زبان، ادبیات و هنر بیگانه که هیچ سنخیتی تاریخی و فرهنگی با ما ندارند از همدیگر تأثیر و تأثر بپذیرند و به همدیگر متکی و وابسته باشند. اگر دولت محترم جمهوری اسلامی به این امر شرعی و قانونی لطف بفرمایند با رفع نگرانی‌های شهروندان از مخدوش شدن هویت قومی کودکان خود، فضای اطمینان و اعتماد بیش از پیش در روابط دو طرف دولت و ملت بر قرار خواهد شد و در نتیجه در چنین فضایی جایی برای مانور روانی و عقیدتی دشمنان باقی نخواهد ماند. اگر کودک ایرانی کُرد، ترک، بلوچ، عرب و ... پی به اهمیت نظام به هویت و زبان مادری‌اش ببرد بیش از گذشته به آشنایی و انس با سایر قومیت‌های میهن خود علاقه‌مند می‌گردد و از حصار تعصبات قومی که بعضا زاییده‌ی بغض‌ها و مطالبات انباشته شده است و بستری به سوی گسست اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می‌باشد رها گشته و به سوی اتحاد و انسجام حول محور اسلام و ملیت ایرانی حرکت خواهد کرد. متأسفانه ما هنوز در داخل ایران اقدام به شناخت واقعی زبان و ادبیات و فولکلورهای موجود در میان اقوام و ملل ایران اسلامی عزیزمان ننموده‌ایم ما هنوز خود را نشناخته‌ایم اقدام به شناخت دیگران می‌کنیم، در پی شناخت زبان و ادبیات و فرهنگ اقوام و ملل غیرایرانی هستیم ولی متأسفانه خود را فراموش نموده‌ایم.
تا زمانیکه خودمان را بهتر نشناسیم دیگران را هرگز نمی‌توانیم بشناسیم و از جنبه‌های مثبت آنان بهره گیریم و جنبه‌های منفی آن را کنار بگذاریم. باید این واقعیت را پذیرفت که در ایران عزیز، تنها یک زبان و ادبیات خاص، نیازهای روحی و عاطفی دانش آموزان و دانشجویان ما نیست، بلکه مجموعه‌ی زبانها و ادبیاتهای داخل ایران باهم نیازهای روحی و عاطفی دانش آموزان و دانشجویان ما را تشکیل می‌دهند.
لذا با توجه به این واقعیات، خالصانه و خاضعانه از شما استدعا داریم که از طرح تدریس زبان و ادبیاتهای دیگر اقوام ایرانی در مدارس و دانشگاه پشتیبانی نموده و اقدامات لازم را در این راستا مبذول بفرمایید. اقدامات دلسوزانه‌تان موجب امتنان و نیز مسرت و خوشحالی و رضایتمندی تمام آحاد مردم ایران خواهد شد و به اتحاد و یکپارچگی هر چه بیشترایرانیان خواهد انجامید. اجر و پاداشتان با خداوند متعال خواهد بود.
با تشکر و احترام فراوان
دست اندرکاران فصلنامه‌ی چند ادبیاته‌ی هزار قلم ( واژؤ ) – دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
بیستم بهمن‌ماه سال هزار و سیصد و نود و دو
