انتقال گاز اتیلن به غرب ایران، از رؤیا تا وعده

16:57 - 31 خرداد 1391
کُردپا: با گذشت 10 سال از وعده‌ی انتقال گاز اتیلن به شرکت‌های پتروشیمی مناطق کُردنشین غرب ایران، اما تاکنون طرح مزبور به بهره‌برداری نرسیده است.

\"شرکت پتروشیمی باختر\" که بنابه تصمیم دولت در سال 81، مؤظف به سرمایه‌گذاری در پروژه‌ی انتقال سالانه 3 میلیون تُن گاز اتیلن از منطقه‌ی عسلویه‌ی استان بوشهر به استان‌های کُردستان، آذربایجان‌غربی و کرمانشاه شده بود، اما علی‌رغم صرف هزینه‌ی 9 هزار میلیارد تومانی، تاکنون طرح یاده شده راه‌اندازی نگردیده است.

برپایه‌ی طرح اولیه، گاز اتیلن جنوب ایران پس از انتقال 1200 کیلومتری به مجتمع‌های پتروشیمی، پلیمر کرمانشاه، کردستان، مهاباد، میاندوآب و تبدیل آن به محصولات پلی‌اتیلنی و مشتقات اتیلنی، بستر \"اشتغال‌زایی\" و \"تحرک‌بخشی به فرآیند تولید در مناطق کمتر توسعه‌یافته فرآهم شده و عقب‌ماندگی این استان‌ها جبران گردد.

اما به گزارش روزنامه‌ی اعتماد، اقتصادی نبودن طرح، کسری سرمایه و عدم تأمین اعتبار و همچنین تغییر مداوم مدیریت پتروشیمی باعث شده که پروژه‌ی انتقال گاز اتیلن به مناطق غربی ایران، علی‌رغم گذشت 10 سال تاکنون در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد.

هم‌اکنون واحدهای پتروشیمی در مسیر این خط لوله به دلیل عدم تأمین خوراک اتیلنی با مشکلات جدی مواجه بوده و تکمیل و راه‌اندازی این واحدها در بلاتکلیفی بسر می‌برند.

همچنین منبع مذکور به نقل از یک کارشناس انرژی اعلام کرد که آنچه خط اتيلن غرب را از ديگر خطوط اتيلن دنيا متمايز می‌كند، شرايط فيزيكی، فنی و اقتصادی آن است كه متأسفانه در هيچ يك از اين موارد دقت لازم صورت نگرفت و بايد اين خط لوله را از آن دست طرح‌هایی دانست كه نبايد منتظر راه‌اندازی‌اش به طور كامل بود.
\"9416.jpg\"
یکی از موانع اصلی عدم راه‌اندازی طرح اتیلن غرب بنابه نظر مدیرعامل وقت پتروشیمی غرب؛ ركود بازار بورس، كاهش درآمد سهامداران و همچنين افزايش تنش بين ايران و اروپا كه توقف فرآيند اعطای وام‌های خارجی را به دنبال داشت، می‌باشد که با وجود افزایش تنش‌ها طی یک سال اخیر و تحریم اتحادیه‌‌ی اروپا در روزهای آینده، بدون شک پروژه‌ی اتیلن غرب که هدف از آن ایجاد اشتغال‌زایی و تقویت بخش خصوصی صنعت عنوان شده، را با چالش جدی و ناامیدی کننده‌ای روبرو خواهد کرد.

سهم بخش خصوصی در انتقال گاز اتیلن به مناطق کُردستان، خدود 30% است و پیش‌بینی می‌شود جمعاً 4 میلیارد یورو جهت ساخت مجتمع‌های زیر مجموع هزینه لازم باشد.

بنظر می‌رسد یکی از علل شکست این پروژه افزایش واحدهای بهره‌مند از گاز اتیلن از 5 واحد نخست مراحل اجرایی به حدود 14 واحد در طول سال‌های اخیر می‌باشد.

استان‌های کُردنشین غرب ایران به سبب عدم سرمایه‌گذاری درازمدت دولت، نبود زیرساخت‌های عمرانی، سوء مدیریت نهادهای حکومتی و نیز نوع نگاه امنیتی-سیاسی حاکمیت به این مناطق، جزو محرومترین استان‌های ایران محسوب شده و نرخ تورم و بیکاری و آسیب‌های اجتماعی در میانگین کل کشور بسیار بالا و غیر طبیعی است.