کنفرانسی درباره وضعیت ملیتهای ایران در اتحادیه اروپا برگزار شد
آژانس کُردپا: کنفرانسی ویژه جهت بررسی وضعیت ملیتهای ایران در اتحادیه اروپا برگزار گردید.
براساس گزارش رسیده به آژانس خبررسانی کُردپا، امروز پنجشنبه بیست و یکم آذرماه، کنفرانسی ویژه با حضور نمایندگان ملیتهای ایران، فعالان حقوق بشر و نمایندگان اتحادیه اروپا درباره وضعیت ملیتهای ایران در مقر اتحادیه اروپا در بروکسل برگزار شد.
در آغاز این کنفرانس، تیمور الیاسی، نماینده جمعیت حقوق بشر کردستان ایران – ژنو در سازمان ملل و فردریک ریس، رئیس فراکسیون "رینیو اروپا" سخنانی را درباره وضعیت ملیتهای ایران و نقض حقوق بشر در ایران ایراد کردند.
سپس شیرین عبادی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل در این کنفرانس طی سخنانی از سکوت اروپا در قبال سرکوب مردم در ایران ابراز تعجب کرد.
عبادی با انتقاد از تجارت اروپا با حکومت ایران همزمان با سرکوب مردم در ایران گفت: باید اتحادیه اروپا روابط تجاری خود با حکومت ایران را به پایان سرکوبها و آزادی زندانیان ایران موکول دهد و از اروپا خواست که در کنار مردم ایران باشد.
شیرین عبادی در ادامه سخنان خود اظهار داشت: ملیتهای ایران و اتنیکها تجزیهطلب نیستند و تجزیهطلبی بهانهای برای سرکوب ملیتها از سوی حکومت ایران است.
عبادی در سخنان خود تأکید کرد که اروپا بیست سال است که در کنار حکومت ایران ایستاده است و سفرای اروپایی باید در اعتراض به سرکوب تجمعات اعتراضی فراخوانده شوند.
شیرین عبادی در این کنفرانس اعلام کرد: صدور انقلاب چهل سال است که باعث فقر در ایران شده و ما حقوق بشر و دمکراسی میخواهیم.
در بخش دیگری از این کنفرانس، مصطفی هجری، مسئول اجرایی حزب دمکرات کردستان ایران سخنانی را در رابطه با وضعیت کردستان ایران ایراد نمود.
وی اظهار داشت: ویژگی مرکزگرایی و نقش تعیینکنندهی ایدئولوژی ناسیونالیسم ایرانی، وضعیتی را پدید آورده که در آن هویت مرکز در تضاد با هویت سایرین قرار گرفته است. از این زاویه، هر تصمیم یا فرایندی که از ناحیهی مرکز متوجه موجودیت و بقای ملت کُرد و سایر ملیتها شده، مستقیماً هویت و امنیت آنان را نشانه گرفته است. حکومت در ایران دارای بار معنایی غیر دمکراتیک، تحمیلگرا و اشغالگرانه بوده و همواره تلاش کرده است تا کلیهی منابع و سرمایههای مناطق ملیتها را تاراج و قبضه نماید.
مسئول اجرایی حزب دمکرات عنوان کرد: ستم ملی در ایران بر دو مبنا استوار است: نخست، ساختار حکومت، قانون و قدرت سیاسی و دومی، شامل به اصطلاح اپوزیسیون، روشنفکران، آکادمیسینها و نظریهپردازان مفاهیم ایرانشهری و شوینیسم ایرانی است که کارویژهی آنان تولید گفتمان و متن لازم جهت تغذیهی تئوریک حکومت ستمگر است تا بدان وسیله توجیهی برای بیش از یکصد سال بهرهکشی و سرکوب پیدا کنند. بخشی از به اصطلاح اپوزیسیون ایرانی بیش از آن که دغدغهی سرنگونی رژیم سیاسی کنونی را داشته باشند، در نگرانی و تشویشی نابجا از آیندهی تمامیت ارضی ایران به سر میبرند و هراس نهفتهای در بطن نوشتهها، موضعگیریها و دیدگاههای آنان به وضوح قابل مشاهده است.
مصطفی هجری در پایان سخنان خود تأکید کرد: گذشته نشان داده است که هرگاه یک سیستم سیاسی در کشوری کثیرالمله دچار فروپاشی شده و هر کشوری از این قبیل که تجزیه شده، پیامد انباشت بیش از حد قدرت در مرکز و تبعیض و انکار دیگران بوده که در نهایت موجب انفجار نارضایتی و خشم فروخورده و رادیکالیسم انقلابی ملتهای تحت ستم شده است. ملت کُرد و "دیگریها"ی حکومت ایران به دنبال حاکمیت و حق تعیین سرنوشت خویش به هر نحوی هستند که برایشان میسر و مقدور باشد.
در ادامه این کنفرانس، رئیس سازمان فرانسوی "مبارزه علیه مجازات اعدام" و نمایندگان دیگر ملیتهای ایران سخنانی را درباره نقض حقوق ملیتهای ایران ایراد کردند.
این کنفرانس با همکاری فراکسیون "رینیو اروپا" و جمعیت حقوق بشر کردستان ایران – ژنو برگزار شده است.