پس از ٧ سال زندان، عدنان حسن‌پور همچنان از حقوق اولیه خود محروم است

14:38 - 3 بهمن 1392
آژانس کُردپا: قدیمی‌ترین زندانی مطبوعات ایران با گذشت هفت سال از بازداشت همچنان از حقوق قانونی محروم می‌باشد.

به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، مقامات قضایی و امنیتی حکومت اسلامی ایران در استان کُردستان علاوه بر اینکه همچنان از موافقت با مرخصی عدنان حسن‌پور روزنامه‌نگار کُرد ممانعت می‌کنند، وی را از ملاقات حضوری قانونی با خانواده و همچنین مداوای پزشکی در خارج از زندان محروم کرده‌اند.

لیلی حسن پور خواهر این روزنامە نگار کُرد بە خبرنگار کُردپا گفت: روز دوشنبه، سی‌ام دی‌ماه مسئولان زندان مرکزی سنندج علی‌رغم صدور مجوز ملاقات حضوری از سوی دادگاه این شهر، از دیدار خانواده با عدنان ممانعت بعمل آوردند و این را نیز اضافە کرد کە بارها عدنان درخواست انتقال بە زندان همدان یا مریوان را کردە ولی هر بار از سوی دستگاە قضایی و امنیتی با درخواست قانونی وی مخالفت شدە و تشدید فشارها و امنیتی کردن فضای زندان و محدودیتها برای عدنان چند برابر شدە است.

محروم کردن عدنان حسن‌پور از حق قانونی در رابطە با مرخصی، در حالی است که وی هفتمین سالگرد محبوس بودن خود را سپری می‌کند.

به گفته‌ی لیلی حسن پور: \"عدنان از بیماری‌هایی نظیر ناراحتی روده و پوسیدگی دندان‌ها رنج می‌برد و در وضعیت نامناسبی قرار دارد\".

تا کنون علیرغم تشخیص پزشکان زندان مبنی بر ضرورت اعزام عدنان حسن‌پور جهت مداوا به خارج از زندان، از سوی مسئولین قضایی و همچنین مسئولین زندان با این ضرورت مخالفت شده است.

ممانعت مقامات قضایی از مرخصی عدنان حسن‌پور و اصرار خانواده مبنی بر اعطای حق مرخصی در حالی است که دولت \"تدبیر و امید\" حسن روحانی بر فضای باز سیاسی ـ فرهنگی تأکید نموده و به هنگام سفر رئیس جمهور به مجمع عمومی سازمان ملل، چند تن از روزنامه‌نگاران و زندانیان سیاسی غیر کُرد آزاد شدند، اما وضعیت نامناسب و تبعیض علیە زندانیان سیاسی کُرد در تمامی موارد به قوت خود باقی است.

عدنان حسن‌پور در تاریخ 5 بهمن ماە 1385 بازداشت و پس از تحمل چندین ماه حبس انفرادی در بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات سنندج، در تاریخ 22خرداد 86 در دادگاه انقلاب شهر مریوان یه صورت غیر علنی محاکمه و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، محارب شناخته شده و به مجازات اعدام محکوم گردید که حکم صادره در تاریخ 26 تیرماه 86 به یکی از وکلای وی ابلاغ شد. این حکم پس از گذشت سه ماه در شعبه 32 دیوان عالی کشور بررسی و در نهایت ناباوری تأیید شد. بلافاصله پس از تأیید حکم، وکلای وی (آقایان صالح نیک‌بخت و سیروان هوشمندی) با درخواست اعاده دادرسی پرونده را دوباره به دیوان عالی برگشت داده و نهایتاً اینبار در شعبه‌ی دیگری از دیوان عالی حکم اعدام لغو گردید. پس از اعلام عدم صلاحیت دادگاه و قاضی قبلی از سوی وکلا، این بار در دادگاه انقلاب شهرستان سنندج در دو نوبت (16 شهریور و 11 بهمن 87) و باز به صورت غیر علنی محاکمه شد و به تحمل 31 سال حبس تعزیری محکوم گردید که این حکم با اعتراض وکلا در دادگاه تجدیدنظر به 16 سال تقلیل یافت و هم‌اکنون در زندان مرکزی سنندج در حال سپری کردن دوره‌ی محکومیتش می‌باشد. وی از تاریخ دستگیری تاکنون حتی 1 روز هم اجازه رفتن به مرخصی را نداشته است.

حکم اعدام وی با اعتراض مجامع بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل، سازمان گزارشگران بدون مرز، اتحادیه اروپا، انجمن جهانی قلم و فعالین مدنی خارج و داخل کشور همراه بود.