نخستین پلتفرم چندرسانه‌ای گورهای جمعی و سربه‌نیست‌شدگان در ایران رونمایی شد

15:29 - 8 شهریور 1397
آژانس کُردپا: هم‌زمان با سی‌امین سالگرد کشتار۶۷ و در آستانه روز جهانی ناپدیدشدگان قهری (۳۰ آگوست)، پلتفرم چندرسانه‌ای \"خاکْ رنج\" از سوی سازمان حقوق بشری عدالت برای ایران رونمایی شد.

به گزارش سازمان حقوق بشری عدالت برای ایران، روز گذشته، هم‌زمان با سی‌امین سالگرد کشتار۶۷ و در آستانه روز جهانی ناپدیدشدگان قهری (۳۰ آگوست)، پلتفرم چندرسانه‌ای \"خاکْ رنج\" طی مراسمی با سخنرانی جان‌به‌در بردگان و خانواده‌های قربانیان سرکوب‌های سیاسی دهه ۶۰ و شخصیت‌های بین‌المللی، در نمایشگاه-سمیناری در لندن به طور رسمی رونمایی شد.

در این نمایشگاه-سمینار، ۱۴ فیلم کوتاه از مصاحبه با شاهدان و مطلعان درباره سربه‌نیست‌شدگان و گورهای جمعی در شهرهای رشت، بندرانزلی، دزفول، جهرم، مشهد، اصفهان ، قائمشهر، ایلام، اهواز، سنندج، قروه، شیراز و تهران به نمایش در آمده است.

شادی امین از مدیران عدالت برای ایران در این‌باره می‌گوید: \"خاکْ رنج، مخاطب را دعوت می‌کند تا پس از دیدن شهادت‌ها و دانستن درباره گورهای جمعی، سهم خود را برای تداوم مقاومت جمعی علیه فراموشی این مکان‌ها و برای حفظ حافظه تاریخی اقداماتی عملی ادا کنند.\"

وی می‌افزاید: \"خاکْ رنج یک تحقیق پایان یافته نیست بلکه تا زمانی که امکان دسترسی مستقیم و مستقل کارشناسان به نقاط و مکان‌های مشخص شده به عنوان گور جمعی فراهم نیامده، به تکمیل اطلاعات ادامه خواهد داد و در این راه، به همراهی تمامی خانواده‌های سربه‌نیست شدگان، شاهدان، مطلعان، محققان و فعالان این عرصه نیاز دارد.\"

پلتفرم خاکْ رنج، حاصل همکاری بیش از ۲۰۰ نفر از جان به‌دربردگان، خانواده‌های جان‌باختگان و فعالان دیگر در ایران و خارج از ایران با سازمان عدالت برای ایران است که با وجود خطر تعقیب و یا حتی دستگیر شدن توسط نیروهای امنیتی، به مکان‌های گورهای جمعی رفته و از آنها فیلم و عکس گرفتند. آنها هم‌چنین با شهادت‌های خود در یافتن مکان دقیق یا تقریبی گورهای جمعی روی نقشه‌ها و عکس‌های ماهواره‌ای کمک کردند.

شادی صدر از مدیران عدالت برای ایران درباره این پلتفرم اعلام کرده است: \" خاکْ رنج فقط روایت درد و رنجی نیست که بر جان‌باختگان و خانواده‌های آنان رفته است، بلکه جغرافیای یک مقاومت جمعی است. مقاومت همه کسانی که تلاش کرده‌اند تا تاریخ سرکوب‌شدگان دهه ۶۰ در ایران فراموش نشود.\"

سی سال پیش، در مرداد و شهریور ۱۳۶۷، هزاران زندانی سیاسی در شهرهای مختلف در سراسر ایران به طور مخفیانه اعدام شدند. اغلب آنها در سال‌های ابتدایی دهه ۶۰ به اتهام هواداری یا عضویت در سازمان های سیاسی مخالف جمهوری اسلامی بازداشت شده و پس از محاکمه های چند دقیقه ای و بدون برخورداری از وکیل و حق دفاع، توسط دادگاه های انقلاب به مجازات حبس محکوم شده بودند، و یا در حال گذراندن حبس خود بودند و یا حتی پس از گذراندن حبس خود، به دلیل سرباز زدن از ابراز انزجار و ندامت، در زندان مانده بودند. پیکر اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها، هیچگاه به خانواده‌هایشان تحویل داده نشد و آن‌ها با وجود گذشت سی سال هنوز در جست و جوی حقیقت درباره سرنوشت و چرایی مرگ عزیزان خود و مسئولان آن هستند. چنین وضعیتی از نظر نهاد مربوطه سازمان ملل به عنوان ناپدیدشدگی قهری تعریف شده است.