نامه‌ی سرگشاده‌ی اجلال قوامی: ای كاش چنين امنيتی در جواب و در دفاع برای همگان می‌بود
13:16 - 18 آبان 1393
آژانس کُردپا: یکی از فعالان حقوق‌بشر کُردستان و از بانیان کمپین کمک به شنگال و کوبانی، اتهام فتنه در تجمعات حمایتی اخیر را طی نامه‌یی به شدت رد کرد.
در این نامه‌ی که از سوی اجلال قوامی انتشار یافته، سخنان مسئول ناحیه‌ی بسیج دانشجویی استان کُردستان درباره‌ی جامعه مدنی کُردی را \"نسبت جن و بسم‌الله\" دانسته شده است.
بانی کمپین کوبانی را تنها نگذاریم در ادامه نوشته که ای كاش چنين امنيتی در جواب و در دفاع بطور متساوی و متقارن از آن همگان بود و پنجره‌ی اين آزادی بر روی همگان گشوده بود.
مسئول ناحیه‌ی بسیج دانشجویی استان کُردستان در روز ١٣ آبان‌ماه طی گفتگو با خبرگزاری نیمه‌رسمی فارس، تظاهرات حمایت از کُردهای شنگال و کوبانی در شهرهای کُردستان ایران به ویژه سنندج را \"طناب فتنه گروهک‌های معاند\" توصیف کرده که به گفته‌ی او \"به کام احزاب و ضدانقلاب\" رقم می‌خورد.
متن نامه‌ی اجلال قوامی خطاب به علی محمدپناه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته عینا درپی می‌آید:
جناب آقای علی محمدپناه – مسئول محترم سازمان بسيج دانشجویی كردستان
با سلام
از نوشتن اين نامه مشفقانه تنها فتح باب نقد را اميد می‌برم وگرنه آنچه بايد بر سبيل نقد گفته شود چندان است كه گر صد نامه بنويسم حكايت همچنان آيد. با عتاب و درشتی سخن گفته‌ايد و ملامت‌ها و تهمت‌ها بر دلسوزان ملک و مملكت نثار كرده‌ايد، نيک می‌دانم كه از نوشتن اين نامه جز ملامت و حذلان نصيب نبرم.
پای اهانت بر شعور و غرور مردمان اين ديار نهاده‌ايد و بی‌پروا دست در انبان خويش سكه تهمت پراكنی پراكنديد.
جناب محمدپناه
نيک خواهانی كه در پی تحكيم ستون‌های ديالوگ هستند از اينكه غرق سيلاب تهمت شوند چرا اندوهگين نباشند. جای بسی تعجب است كه اخلاق را در پای منافع جناحی ذبح كرده‌ايد شمشير از رو بسته حكم به فنا می‌دهيد.
برادر محمدپناه
چرا در طول هشت سال گذشته دولت عدالت‌ورز و مهرورز مملكت و سرمايه‌های اجتماعی مادی آن به يغما رفت رگ غيرتتان نجنبيد و فرياد وااسلاما سر نداديد؟!
چرا وقتی هزاران بورسيه‌ی غيرقانونی و رانت‌خواری‌های بی‌حد و مرز سر به فلک كشيد سكوت پيشه كرديد؟! آيا به راستی جامعه مدنی برای شما آنقدر دهشتناک است كه چشم بر خروارها بی‌قانونی، قانون‌گريزی و بی‌اخلاقی می‌بنديد و تيغ و شمشير بر دلسوزان اين ديار كه گناهی جز پايبندی به منافع ملی ندارند ، می‌كشيد. چرا سقف معيشت خود را بر ستون ضدانقلاب سازی ديگران زده‌ايد؟
جای بسی پرسش است كه چگونه چشم و گوش خود را بر هزاران رنج ناخواسته و محروميت‌های مظاعف در كردستان بسته‌ايد و رگ عدالت‌خواهی تان نمی‌جنبد؟
جناب محمدپناه
آنگونه كه شما بر فعالان مدنی تاخته‌ايد نشان از يک واقعيت تلخ دارد و آن اينكه نسبت شما با جامعه مدنی نسبت جن و بسم الله است. براستی با كدام ادله انسانی، قانونی و شرعی اينگونه به محكمه رفته‌ايد جواز محكوميت صادر نموده‌ايد آرزو می‌كنم ای كاش چنين امنيتی در جواب و در دفاع بطور متساوی و متقارن از آن همگان بود و پنجره‌ی اين آزادی بر روی همگان گشوده بود. سخن كوتاه می‌كنم و اميد بسيار دارم كه باب نقد گشوده شود و كاين داوری‌ها را به نزد داور اندازيم.
وصال دوست بيدار ترسمت ندهند
كه خفته‌ای تو در آغوش بخت خواب‌زده
اجلال قوامی
١٨ آبان ١٣٩٣
در این نامه‌ی که از سوی اجلال قوامی انتشار یافته، سخنان مسئول ناحیه‌ی بسیج دانشجویی استان کُردستان درباره‌ی جامعه مدنی کُردی را \"نسبت جن و بسم‌الله\" دانسته شده است.
بانی کمپین کوبانی را تنها نگذاریم در ادامه نوشته که ای كاش چنين امنيتی در جواب و در دفاع بطور متساوی و متقارن از آن همگان بود و پنجره‌ی اين آزادی بر روی همگان گشوده بود.
مسئول ناحیه‌ی بسیج دانشجویی استان کُردستان در روز ١٣ آبان‌ماه طی گفتگو با خبرگزاری نیمه‌رسمی فارس، تظاهرات حمایت از کُردهای شنگال و کوبانی در شهرهای کُردستان ایران به ویژه سنندج را \"طناب فتنه گروهک‌های معاند\" توصیف کرده که به گفته‌ی او \"به کام احزاب و ضدانقلاب\" رقم می‌خورد.
متن نامه‌ی اجلال قوامی خطاب به علی محمدپناه که در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته عینا درپی می‌آید:
جناب آقای علی محمدپناه – مسئول محترم سازمان بسيج دانشجویی كردستان
با سلام
از نوشتن اين نامه مشفقانه تنها فتح باب نقد را اميد می‌برم وگرنه آنچه بايد بر سبيل نقد گفته شود چندان است كه گر صد نامه بنويسم حكايت همچنان آيد. با عتاب و درشتی سخن گفته‌ايد و ملامت‌ها و تهمت‌ها بر دلسوزان ملک و مملكت نثار كرده‌ايد، نيک می‌دانم كه از نوشتن اين نامه جز ملامت و حذلان نصيب نبرم.
پای اهانت بر شعور و غرور مردمان اين ديار نهاده‌ايد و بی‌پروا دست در انبان خويش سكه تهمت پراكنی پراكنديد.
جناب محمدپناه
نيک خواهانی كه در پی تحكيم ستون‌های ديالوگ هستند از اينكه غرق سيلاب تهمت شوند چرا اندوهگين نباشند. جای بسی تعجب است كه اخلاق را در پای منافع جناحی ذبح كرده‌ايد شمشير از رو بسته حكم به فنا می‌دهيد.
برادر محمدپناه
چرا در طول هشت سال گذشته دولت عدالت‌ورز و مهرورز مملكت و سرمايه‌های اجتماعی مادی آن به يغما رفت رگ غيرتتان نجنبيد و فرياد وااسلاما سر نداديد؟!
چرا وقتی هزاران بورسيه‌ی غيرقانونی و رانت‌خواری‌های بی‌حد و مرز سر به فلک كشيد سكوت پيشه كرديد؟! آيا به راستی جامعه مدنی برای شما آنقدر دهشتناک است كه چشم بر خروارها بی‌قانونی، قانون‌گريزی و بی‌اخلاقی می‌بنديد و تيغ و شمشير بر دلسوزان اين ديار كه گناهی جز پايبندی به منافع ملی ندارند ، می‌كشيد. چرا سقف معيشت خود را بر ستون ضدانقلاب سازی ديگران زده‌ايد؟
جای بسی پرسش است كه چگونه چشم و گوش خود را بر هزاران رنج ناخواسته و محروميت‌های مظاعف در كردستان بسته‌ايد و رگ عدالت‌خواهی تان نمی‌جنبد؟
جناب محمدپناه
آنگونه كه شما بر فعالان مدنی تاخته‌ايد نشان از يک واقعيت تلخ دارد و آن اينكه نسبت شما با جامعه مدنی نسبت جن و بسم الله است. براستی با كدام ادله انسانی، قانونی و شرعی اينگونه به محكمه رفته‌ايد جواز محكوميت صادر نموده‌ايد آرزو می‌كنم ای كاش چنين امنيتی در جواب و در دفاع بطور متساوی و متقارن از آن همگان بود و پنجره‌ی اين آزادی بر روی همگان گشوده بود. سخن كوتاه می‌كنم و اميد بسيار دارم كه باب نقد گشوده شود و كاين داوری‌ها را به نزد داور اندازيم.
وصال دوست بيدار ترسمت ندهند
كه خفته‌ای تو در آغوش بخت خواب‌زده
اجلال قوامی
١٨ آبان ١٣٩٣
