منشأت خطی مستوره اردلان در کتابخانههای ایران
22:36 - 8 اردیبهشت 1392
آژانس کُردپا: علیرغم وجود میراث خطی ماهشرف خانم اردلانی در ایران، ولی مکتوبات این شاعر بلندآوازهی کُرد کاملاً گردآوری و تدوین نشده است.
برپایهی گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، هماکنون تعدادی از دستنوشتههای مستوره اردلان در شهرهای تبریز و تهران نگهداری میشوند و نامهها و دیوانه شعری وی با بسیاری نقایص روبروست و بخش عمدهای از ابیات این شاعر در کنج کتابخانهها میباشد.
یکی از پژوهشگران تاریخ کُردستان به نام \"ماموستا علی قرهداغی\" معتقد است که ماهشرف خانم اردلان حدود ٢٠ هزار بیت شعر سروده و اکنون تنها ٢ هزار بیت آن برجای مانده است.
نمونههای ارائهشده در نوشتهی مزبور عبارتند از:
١ـ تعدادی از نامههای ادبی مستوره کُردستانی در کتابخانهی مرکزی تبريز در مجموعهای به شمارهی ٢٩٢٠
٢ـ مکتوب ادبی مستوره
به شمارهی ٤٣٧٩ در کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران يافت میشود که در برگهای ٧ و ٨ آن مکتوبی ادبی و فاضلانه از مستوره کتابت شده است.
٣ـ مکتوب مستوره دختر ابوالحسن سنندجی در جواب نامهی عمّ،
اين نامه در صفحهی ٢٣٤ مجموعهای به شمارهی ٨٩٣١/٦٥ در کتابخانهی مجلس اسلامی تهران يافت میشود.
٤ـ مجموعه اشعار
ابيات و قطعاتی از غزلهای مستوره در جُنگی به شماره دفتر ٥٤٣ در کتابخانهی کاخ گلستان نگهداری میشود و سراسر اين مجموعه به خط \"محمدحسين رياضی\" متخلص به \"اشراق\" میباشد.
٥ـ اشعار فارسی
در برگ ١٦٢ جُنگی به شمارهی ٣٠٧ج که در کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران نگهداری میشود، سه قطعه از اشعار ماهشرف خانم مستورهی کٌرد، به خط نستعليق نوشته شده است.
٦ـ رباعی از مستوره
در کتابخانهی مجلس شورای اسلامی تهران، به شمارهی ٨٩٣١/١١٢ موجود است که در سدهی ١٣ق به خط نستعليق کتابت شده است.
٧ـ ابياتی از مستوره در رثنای خسروخان
در رساله \" آثار حسان در بدايع اشعار نسوان\"\"، تأليف حسن بن علی جابری انصاری اصفهانی که به شمارهی ١٣٨٩٠ در کتابخانهی مجلس يافت میشود.
ماه شرف خانم مستوره اردلان و یا به اختصار مستوره اردلان سال ۱۸۰۵ میلادی در شهر سنندج متولد و در سال ۱۸۴۸در شهر سلیمانیه چشم از جهان فروبست.
از آثار وی میتوان؛ تاریخ اردلان، عقایده مستوره و دیوان اشعار فارسی را نام برد.
برپایهی گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، هماکنون تعدادی از دستنوشتههای مستوره اردلان در شهرهای تبریز و تهران نگهداری میشوند و نامهها و دیوانه شعری وی با بسیاری نقایص روبروست و بخش عمدهای از ابیات این شاعر در کنج کتابخانهها میباشد.
یکی از پژوهشگران تاریخ کُردستان به نام \"ماموستا علی قرهداغی\" معتقد است که ماهشرف خانم اردلان حدود ٢٠ هزار بیت شعر سروده و اکنون تنها ٢ هزار بیت آن برجای مانده است.
هادی ضیاء الدینی، مجسمهساز کُرد
هفتهنامهی سیروان، چاپ سنندج مقالهای از\"محمد عبدلی\" را منتشر نموده که در آن نویسنده به کتابخانههای داخل ایران میپردازد که مجموعهی نوشتههای مستوره اردلان را در خود جای داده است.نمونههای ارائهشده در نوشتهی مزبور عبارتند از:
١ـ تعدادی از نامههای ادبی مستوره کُردستانی در کتابخانهی مرکزی تبريز در مجموعهای به شمارهی ٢٩٢٠
٢ـ مکتوب ادبی مستوره
به شمارهی ٤٣٧٩ در کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران يافت میشود که در برگهای ٧ و ٨ آن مکتوبی ادبی و فاضلانه از مستوره کتابت شده است.
٣ـ مکتوب مستوره دختر ابوالحسن سنندجی در جواب نامهی عمّ،
اين نامه در صفحهی ٢٣٤ مجموعهای به شمارهی ٨٩٣١/٦٥ در کتابخانهی مجلس اسلامی تهران يافت میشود.
٤ـ مجموعه اشعار
ابيات و قطعاتی از غزلهای مستوره در جُنگی به شماره دفتر ٥٤٣ در کتابخانهی کاخ گلستان نگهداری میشود و سراسر اين مجموعه به خط \"محمدحسين رياضی\" متخلص به \"اشراق\" میباشد.
٥ـ اشعار فارسی
در برگ ١٦٢ جُنگی به شمارهی ٣٠٧ج که در کتابخانهی مرکزی دانشگاه تهران نگهداری میشود، سه قطعه از اشعار ماهشرف خانم مستورهی کٌرد، به خط نستعليق نوشته شده است.
٦ـ رباعی از مستوره
در کتابخانهی مجلس شورای اسلامی تهران، به شمارهی ٨٩٣١/١١٢ موجود است که در سدهی ١٣ق به خط نستعليق کتابت شده است.
٧ـ ابياتی از مستوره در رثنای خسروخان
در رساله \" آثار حسان در بدايع اشعار نسوان\"\"، تأليف حسن بن علی جابری انصاری اصفهانی که به شمارهی ١٣٨٩٠ در کتابخانهی مجلس يافت میشود.
ماه شرف خانم مستوره اردلان و یا به اختصار مستوره اردلان سال ۱۸۰۵ میلادی در شهر سنندج متولد و در سال ۱۸۴۸در شهر سلیمانیه چشم از جهان فروبست.
از آثار وی میتوان؛ تاریخ اردلان، عقایده مستوره و دیوان اشعار فارسی را نام برد.