محمدصدیق کبودوند، بیاننامه‌ای منتشر کرد
13:19 - 21 آذر 1391
آژانس کُردپا: رئیس سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان به مناسبت دهم دسامبر، بیانیه‌ای منتشر کرد.
در این بیانیه کبودوند به انتقاد از برخی فعالان حقوق بشر پرداخته و به تماییز و تبعیض آنها در دفاع از حقوش بشر اشاره کرده و این نوع دفاع را نقض آشکار حقوق بشر خوانده است و از دولت و حکومت ایران خواسته ضمن پذیرش استانداردها و معیارهای بین‌اللملی، برای حل مشکلات و معضلات حقوق بشر بطور همه جانبه اقدام فوری و جدی بعمل بیاورند.
نامه‌ی رئیس سازمان حقوق‌بشر کُردستان که روز سیزدهم آذرماه نگارش گردیده از حکومت اسلامی ایران می‌خواهد که برای حل معضلات و مشکلات حقوق بشر، اقدام فوری کند.
نسخه‌ای از این بیانیه که به آژانس خبررسانی کُردپا ارسال گردیده عیناً در پی می‌آید.
روز جهانی حقوق بشر فرا می‌رسد و به این مناسبت فعالان حقوق بشر و
احتمالاً هر گروه و جمعیتی به فراخور زاویه دید خود بیانیه‌هایی در رابطه با
نقض حقوق بشر صادر خواهند کرد. متأسفانه برخی از این بیانیه‌ها صرفاً بیان
کننده‌ی مواضع گروهی و جناحی برخی طیف‌های سیاسی‌اند، مشابه بیانیه‌ایی که اخیراً در زندان صادرشده است. در بیانیه‌ی مذکور گویا تمامی موارد نقض حقوق
بشر، مصائب و رنج‌های مردم محدود به دوره زمانی بعد از خردادماه ١٣٨٨
است و بس. تأسف بارتر اینکه برخی دوستان آن سوی آبها نیز، نقض حقوق بشر
در ایران را تنها محدود به چند نفر از همکاران و همفکران خود محدود ساخته
اند و این تمایز و تبعیض در دفاع از حقوق بشر بی‌شک خود نقض حقوق بشر
است. بدون تردید این‌گونه بیانیه‌ها و گزارش‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند
گویای رنج‌های عظیمی‌باشند که مردمان ایرانی، اقوام ساکن در ایران، زنان،
جوانان، روشنفکران، کارگران و گروه های آسیب پذیر در طی سالیان متمادی
متحمل گردیده‌اند. هیچ کس نمی‌تواند انکار کند که تمامی مردمان ایران طی
سه دهه‌ی گذشته به نوعی حقوق و آزادی شان را از دست داده‌اند و یا دچار رنج
و آزار و شکنجه و حبس شده‌اند و یا بازماندگانی از قربانیان اعدام‌ها،
ترورها و کشتارهای جمعی و غیرجمعی‌اند و اگرچه شاید دیر شده، با این حال
ضمن ابراز همدردی با آنها، تأسف و تأثر عمیق خود را برای تمامی رنج‌هایی
که طی این سال‌ها کشیده‌اند بیان می‌دارم.
به باور من اعدام و ترور و سنگ‌سار اگر قرار است محکوم شود، باید بدون
استثناء برای همه مردمان ایرانی اعم از زن و مرد، مذهبی و غیرمذهبی،
مسلمان و غیرمسلمان، شیعه و سنی، کارگر و غیرکارگر، روشنفکر و عامی، فارس و ترک، کُرد و عرب، بلوچ و ترکمن، لُر و گیلک و مازنی و هر انسان دیگری
باید محکوم گردد. هم چنین حبس و زندانی اگر برای زندانی سیاسی رفرم
خواه، توجیه ناپذیر است آن نیز باید برای کُرد و ترک و بلوچ و عرب حق طلب
مساوات‌خواه و خودمختاری طلب هم غیرموجه قلمداد شود.
بنابراین برای دفاع از حقوق بشر باید زاویه دید تا حدامکان گسترش داد و
در این رابطه نباید به هیچ‌گونه تبعیض و تمایزی قائل بود و مردم را نباید
به خودی و غیرخودی تقسیم کرد. اما فقط نداشتن حقوق سیاسی و مدنی و آزادی، درد امروز مردم ایران نیست، بلکه رنج ها، مصائب و مشکلات به مراتب حادتری چون بحران و گرانی کمرشکن ناشی از تحریم‌های اقتصادی و سیاست‌های مغایربا منافع و مصالح مردم زمینه‌های نقض گسترده‌تر حقوق اقتصادی، شغلی،
مادی، معیشتی، اجتماعی، فرهنگی، امنیت انسانی مردم ایران نیز را فراهم
نموده و این‌ها موضوعاتی است که نه تنها حقوق و آزادی‌های مدنی و سیاسی
بلکه حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی تمامی مردم ایران را در معرض نقض
گسترده و فاحش حقوق بشر قرار داده است.
بنابراین من به عنوان یک کوشنده حقوق بشر در خصوص موضوع پاراگراف
اخیرالذکر از دولت و حکومت ایران درخواست می‌نمایم ضمن پذیرش معیارها و
استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر با اتخاذ تدابیر جدی و ضروری برای حل
معضلات و مشکلات حقوق بشر بطور همه جانبه اقدام فوری به عمل آورند.
تهران/ زندان اوین، ١٣ آذرماه ١٣٩١،محمدصدیق کبودوند
در این بیانیه کبودوند به انتقاد از برخی فعالان حقوق بشر پرداخته و به تماییز و تبعیض آنها در دفاع از حقوش بشر اشاره کرده و این نوع دفاع را نقض آشکار حقوق بشر خوانده است و از دولت و حکومت ایران خواسته ضمن پذیرش استانداردها و معیارهای بین‌اللملی، برای حل مشکلات و معضلات حقوق بشر بطور همه جانبه اقدام فوری و جدی بعمل بیاورند.
نامه‌ی رئیس سازمان حقوق‌بشر کُردستان که روز سیزدهم آذرماه نگارش گردیده از حکومت اسلامی ایران می‌خواهد که برای حل معضلات و مشکلات حقوق بشر، اقدام فوری کند.
نسخه‌ای از این بیانیه که به آژانس خبررسانی کُردپا ارسال گردیده عیناً در پی می‌آید.
روز جهانی حقوق بشر فرا می‌رسد و به این مناسبت فعالان حقوق بشر و
احتمالاً هر گروه و جمعیتی به فراخور زاویه دید خود بیانیه‌هایی در رابطه با
نقض حقوق بشر صادر خواهند کرد. متأسفانه برخی از این بیانیه‌ها صرفاً بیان
کننده‌ی مواضع گروهی و جناحی برخی طیف‌های سیاسی‌اند، مشابه بیانیه‌ایی که اخیراً در زندان صادرشده است. در بیانیه‌ی مذکور گویا تمامی موارد نقض حقوق
بشر، مصائب و رنج‌های مردم محدود به دوره زمانی بعد از خردادماه ١٣٨٨
است و بس. تأسف بارتر اینکه برخی دوستان آن سوی آبها نیز، نقض حقوق بشر
در ایران را تنها محدود به چند نفر از همکاران و همفکران خود محدود ساخته
اند و این تمایز و تبعیض در دفاع از حقوق بشر بی‌شک خود نقض حقوق بشر
است. بدون تردید این‌گونه بیانیه‌ها و گزارش‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند
گویای رنج‌های عظیمی‌باشند که مردمان ایرانی، اقوام ساکن در ایران، زنان،
جوانان، روشنفکران، کارگران و گروه های آسیب پذیر در طی سالیان متمادی
متحمل گردیده‌اند. هیچ کس نمی‌تواند انکار کند که تمامی مردمان ایران طی
سه دهه‌ی گذشته به نوعی حقوق و آزادی شان را از دست داده‌اند و یا دچار رنج
و آزار و شکنجه و حبس شده‌اند و یا بازماندگانی از قربانیان اعدام‌ها،
ترورها و کشتارهای جمعی و غیرجمعی‌اند و اگرچه شاید دیر شده، با این حال
ضمن ابراز همدردی با آنها، تأسف و تأثر عمیق خود را برای تمامی رنج‌هایی
که طی این سال‌ها کشیده‌اند بیان می‌دارم.
به باور من اعدام و ترور و سنگ‌سار اگر قرار است محکوم شود، باید بدون
استثناء برای همه مردمان ایرانی اعم از زن و مرد، مذهبی و غیرمذهبی،
مسلمان و غیرمسلمان، شیعه و سنی، کارگر و غیرکارگر، روشنفکر و عامی، فارس و ترک، کُرد و عرب، بلوچ و ترکمن، لُر و گیلک و مازنی و هر انسان دیگری
باید محکوم گردد. هم چنین حبس و زندانی اگر برای زندانی سیاسی رفرم
خواه، توجیه ناپذیر است آن نیز باید برای کُرد و ترک و بلوچ و عرب حق طلب
مساوات‌خواه و خودمختاری طلب هم غیرموجه قلمداد شود.
بنابراین برای دفاع از حقوق بشر باید زاویه دید تا حدامکان گسترش داد و
در این رابطه نباید به هیچ‌گونه تبعیض و تمایزی قائل بود و مردم را نباید
به خودی و غیرخودی تقسیم کرد. اما فقط نداشتن حقوق سیاسی و مدنی و آزادی، درد امروز مردم ایران نیست، بلکه رنج ها، مصائب و مشکلات به مراتب حادتری چون بحران و گرانی کمرشکن ناشی از تحریم‌های اقتصادی و سیاست‌های مغایربا منافع و مصالح مردم زمینه‌های نقض گسترده‌تر حقوق اقتصادی، شغلی،
مادی، معیشتی، اجتماعی، فرهنگی، امنیت انسانی مردم ایران نیز را فراهم
نموده و این‌ها موضوعاتی است که نه تنها حقوق و آزادی‌های مدنی و سیاسی
بلکه حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی تمامی مردم ایران را در معرض نقض
گسترده و فاحش حقوق بشر قرار داده است.
بنابراین من به عنوان یک کوشنده حقوق بشر در خصوص موضوع پاراگراف
اخیرالذکر از دولت و حکومت ایران درخواست می‌نمایم ضمن پذیرش معیارها و
استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر با اتخاذ تدابیر جدی و ضروری برای حل
معضلات و مشکلات حقوق بشر بطور همه جانبه اقدام فوری به عمل آورند.
تهران/ زندان اوین، ١٣ آذرماه ١٣٩١،محمدصدیق کبودوند
