محمدصدیق کبودوند از زندان اوین تهران: در هر صورت سرکوب مردم و توسل به خشونت و ترور و اهداف و انگیزه‌های آن در هرحال توجیه‌ناپذیر و محکوم است
13:48 - 22 تیر 1392
آژانس کُردپا: در آستانه‌ی بیست و دوم تیرماه، سالروز ترور دکتر عبدالرحمن قاسملو، محمدصدیق کبودوند از زندان اوین تهران پیامی صادر کرد.
رئیس سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان در پیام خود آورده است: تمامی اقدامات مسالمت‌جویانه و حرکت‌های سیاسی و مدنی مردم کُرد به نوعی با جنگ، درگیری و ترور و یا سرکوب مواجه بوده است.
طی چند سال اخیر روز بیست و دوم تیرماه به عنوان محکومیت تروریسم دولتی در کُردستان نام‌گذاری شده است.
متن کامل پیام کبودوند از داخل زندان اوین تهران که وب‌سایت سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان آن را منتشر نموده درپی می‌آید:
خشونت، جنگ و ترور در چند دهه‌ی اخیر بیش از هر دوره‌ای به مردم و فعالان سیاسی، مجامع کُرد تحمیل و از آن علیه آنها استفاده شده است. به طور مشخص تمامی اقدامات مسالمت‌جویانه و حرکت‌های سیاسی و مدنی مردم کُرد به نوعی با جنگ، درگیری و ترور و یا سرکوب مواجه بوده است. چنانکه پوشش‌های مبتنی بر تعامل و گفتگو و مذاکره‌ی هیات سیاسی نمایندگان کُرد در سال‌های آغازین انقلاب جهت طرح و انتقال خواست‌ها و مطالبات مردم به مرکز و شناسایی حقوق مردم کُرد توسط دولت با یورش نظامی به کُردستان و تحمیل جنگ بر مردم ناکام شد. جنگی که حاصل آن قتل و کشتار ده هزار نفر از مردم کُرد و تدوام یک دهه درگیری و خونریزی در منطقه بود. چند دهه سرکوب و خشونت سیاسی و امنیتی و استمرار رنج و بی‌حقوقی و حتی نسل‌کشی فرهنگی رهاورد آن است.
در همان حال و متعاقب آن تلاش‌های برخی شخصیت‌های سیاسی و ملی و مذهبی کُرد برای متوقف‌سازی سرکوب و خشونت و درگیری‌ها و ایجاد گشایش طریقه‌س سیاسی برای حل بحران معطوف به مساله کُرد و گفتگو با دولتی مرکزی، نه تنها راه به جایی نبرد بلکه فعالان این راه خود نیز قربانی خشونت و ترورو یا سرکوب شدند.
حبس و زندانی شدن فعالان کُرد در داخل کشور و ترور رهبران اپوزیسیون از جمله ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو در حین انجام مذاکره با دولت جمهوری اسلامی ایران در این راستا قابل تحلیل است. دکتر قاسملو با اعتقاد به راه حل‌های سیاسی و شیوه‌های مسالمت‌آمیز برای حل مساله کُرد وارد پروسه‌ی گفتگو و مذاکره با دولت شد اما گویا در برابر حقانیت حقوق و مطالبات مردم کُرد و منطق گفتگو و دیپلماسی هیات اپوزیسیون کُرد، توسل به خشونت و ترور این هیات تنها گزینه بوده به طوریکه دیپلماسی مذاکره و گفتگو در ٢٢ تیر ١٣٦٨ در برابر دیپلماسی ترور قرار گرفت و اما در رابطه با سرکوب حرکت‌های مدنی می‌توان از سرکوب خشن و خونین حرکت مدنی تیرماه ١٣٨٤ مردم کُردستان که در مسالمت‌آمیزترین شکل آن در اعتراض به خشونت پلیس و نیروهای امنیتی و انتظامی در استان‌های کُردنشین ظهور یافته بود نام برد.
در هر صورت تمامی حرکت‌های مدنی و مسالمت‌آمیز و صلح‌جویانه مردم کُرد، احزاب و سازمان‌های سیاسی و جنبش و جامعه‌ی مدنی کُرد طی سی سال گذشته و یا هر مقطعی از آن با انواعی از جنگ و ترور و خشونت و سرکوب مواجه بوده است. مردم کُرد محتمل صدمات و آسیب‌های جبران‌ناپذیری از ناحیه‌ی گفتمان خشونت شده و در واقع قربانی این گفتمان تحمیلی و زورمدارانه بوده است. از این رو وجدان جامعه‌ی کُرد و جامعه‌ی مدنی عقیم ساختن اقدامات سیاسی صلح‌آمیز مبتنی بر گفتگو و تحمیل جنگ و خشونت بر مردم، ترور فعالان سیاسی و رهبران اپوزیسیون و سرکوب حرکت‌های مدنی و مسالمت‌آمیز را فارغ از زمان و مکان وقوع آن دگربار و صدباره ناموجه، مردود و محکوم است. در هر صورت سرکوب مردم و توسل به خشونت و ترور و اهداف و انگیزه‌های آن در هرحال توجیه‌ناپذیر و محکوم است.
محمدصدیق کبودوند/ زندان اوین
١٨ تیرماه ١٣٩٢
رئیس سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان در پیام خود آورده است: تمامی اقدامات مسالمت‌جویانه و حرکت‌های سیاسی و مدنی مردم کُرد به نوعی با جنگ، درگیری و ترور و یا سرکوب مواجه بوده است.
طی چند سال اخیر روز بیست و دوم تیرماه به عنوان محکومیت تروریسم دولتی در کُردستان نام‌گذاری شده است.
متن کامل پیام کبودوند از داخل زندان اوین تهران که وب‌سایت سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان آن را منتشر نموده درپی می‌آید:
خشونت، جنگ و ترور در چند دهه‌ی اخیر بیش از هر دوره‌ای به مردم و فعالان سیاسی، مجامع کُرد تحمیل و از آن علیه آنها استفاده شده است. به طور مشخص تمامی اقدامات مسالمت‌جویانه و حرکت‌های سیاسی و مدنی مردم کُرد به نوعی با جنگ، درگیری و ترور و یا سرکوب مواجه بوده است. چنانکه پوشش‌های مبتنی بر تعامل و گفتگو و مذاکره‌ی هیات سیاسی نمایندگان کُرد در سال‌های آغازین انقلاب جهت طرح و انتقال خواست‌ها و مطالبات مردم به مرکز و شناسایی حقوق مردم کُرد توسط دولت با یورش نظامی به کُردستان و تحمیل جنگ بر مردم ناکام شد. جنگی که حاصل آن قتل و کشتار ده هزار نفر از مردم کُرد و تدوام یک دهه درگیری و خونریزی در منطقه بود. چند دهه سرکوب و خشونت سیاسی و امنیتی و استمرار رنج و بی‌حقوقی و حتی نسل‌کشی فرهنگی رهاورد آن است.
در همان حال و متعاقب آن تلاش‌های برخی شخصیت‌های سیاسی و ملی و مذهبی کُرد برای متوقف‌سازی سرکوب و خشونت و درگیری‌ها و ایجاد گشایش طریقه‌س سیاسی برای حل بحران معطوف به مساله کُرد و گفتگو با دولتی مرکزی، نه تنها راه به جایی نبرد بلکه فعالان این راه خود نیز قربانی خشونت و ترورو یا سرکوب شدند.
حبس و زندانی شدن فعالان کُرد در داخل کشور و ترور رهبران اپوزیسیون از جمله ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو در حین انجام مذاکره با دولت جمهوری اسلامی ایران در این راستا قابل تحلیل است. دکتر قاسملو با اعتقاد به راه حل‌های سیاسی و شیوه‌های مسالمت‌آمیز برای حل مساله کُرد وارد پروسه‌ی گفتگو و مذاکره با دولت شد اما گویا در برابر حقانیت حقوق و مطالبات مردم کُرد و منطق گفتگو و دیپلماسی هیات اپوزیسیون کُرد، توسل به خشونت و ترور این هیات تنها گزینه بوده به طوریکه دیپلماسی مذاکره و گفتگو در ٢٢ تیر ١٣٦٨ در برابر دیپلماسی ترور قرار گرفت و اما در رابطه با سرکوب حرکت‌های مدنی می‌توان از سرکوب خشن و خونین حرکت مدنی تیرماه ١٣٨٤ مردم کُردستان که در مسالمت‌آمیزترین شکل آن در اعتراض به خشونت پلیس و نیروهای امنیتی و انتظامی در استان‌های کُردنشین ظهور یافته بود نام برد.
در هر صورت تمامی حرکت‌های مدنی و مسالمت‌آمیز و صلح‌جویانه مردم کُرد، احزاب و سازمان‌های سیاسی و جنبش و جامعه‌ی مدنی کُرد طی سی سال گذشته و یا هر مقطعی از آن با انواعی از جنگ و ترور و خشونت و سرکوب مواجه بوده است. مردم کُرد محتمل صدمات و آسیب‌های جبران‌ناپذیری از ناحیه‌ی گفتمان خشونت شده و در واقع قربانی این گفتمان تحمیلی و زورمدارانه بوده است. از این رو وجدان جامعه‌ی کُرد و جامعه‌ی مدنی عقیم ساختن اقدامات سیاسی صلح‌آمیز مبتنی بر گفتگو و تحمیل جنگ و خشونت بر مردم، ترور فعالان سیاسی و رهبران اپوزیسیون و سرکوب حرکت‌های مدنی و مسالمت‌آمیز را فارغ از زمان و مکان وقوع آن دگربار و صدباره ناموجه، مردود و محکوم است. در هر صورت سرکوب مردم و توسل به خشونت و ترور و اهداف و انگیزه‌های آن در هرحال توجیه‌ناپذیر و محکوم است.
محمدصدیق کبودوند/ زندان اوین
١٨ تیرماه ١٣٩٢
