فشار نامتعارف مجریان حکومتی سد داریان برای تخلیه چند روستای اورامانات
15:37 - 26 تیر 1393
آژانس کُردپا: نهادهای دولتی و شرکتهای نیمه خصوصی در پروژه سد داریان و چشمه بل، با قطع آب آشامیدنی بر ساکنین منطقه اورامانات فشار میآورند.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، بیش از دو سال از قطعی آب پمپاژشدهی کانی بل به شهر نودشه میگذرد و در این مدت شهروندان کُرد از آب آشامیدنی سالم بینصیب هستند.
از تابستان سال ٩١ ساکنین نودشه روزانه به مدت ٢ ساعت از آب شرب کانی بل استفاده میکردند که بوسیله ٦ تلمبهخانه از مسافت ١٥ کیلومتری به منازل شهروندان انتقال مییافت.
انتقال آب چشمه بل به نودشه تنها ٤ ماه به طول انجامید و سیستم انتقال آب به کلی از کار باز ایستاد که تاکنون نیز هیچ نهادی مسئولیت تعمیر و نصب دوباره آنها را برعهده نگرفته است.
برخی وبسایتهای محلی گزارش دادند که تمام تلمبه خانههای این مسیر بدون نگهبان، مورد دستبرد قرار گرفتهاند.
تجهیزات این ایستگاههای پمپاژ آب توسط افراد خرابکار به غارت رفته و هیچ چارهای برای آنها صورت نگرفته است.
خبرنگار کُردپا در سروآباد از \"قطع عمدی\" آب شرب سه روستای دیگر منطقه اورامانات توسط شرکتهای سدسازی داریان خبر میدهد که زندگی ساکنین کُرد این مناطق را با مشکل جدی مواجه کرده است.
اهالی روستاهای کلجی، نوین و ناو به سبب سوءمدیریت و تخریب تلمبهخانههای پمپاژ آب از چشمه \"دریبَر\" با قطع آب آشامیدنی روبرو و یکی از روستائیان این مسئله را یک اقدام عمدی عنوان نموده است.
این شهروند ساکن روستای ناو به خبرنگار کُردپا گفت: از اوایل خردادماه تاکنون تلمبهخانه دریبر خراب شده و اهالی این سه روستا بالاجبار برای تأمین آب خوردن، با هوای گرم تابستان با گالن و با کول اقدام به حمل آب از چشمه و رودخانه سیروان میکنند.
وی که نخواست نامش فاش شود از سو نیت شرکتهای سدسازی داریان و بلبر جهت تخلیه ساکنین کنار رودخانه خبر داد و اظهار داشت: مدیران و افراد حکومتی به دنبال آبگیری سد داریان با کمترین هزینه ممکن هستند و به این طریق روستائیان را مجبور به کوچ اجباری به دیگر مناطقی میکنند که هیچگونه تسهیلاتی در نظر گرفته نشده است.
طی روزهای گذشته ماشینهای حفاری سد داریان اقدام به تخریب دهانه چشمه بل کردند که با اعتراض فعالین محیطزیست منطقه روبرو شد که توقف موقت تخریب چشمه را درپی داشت.
با آبگیری سد داریان، کانی بل حداقل در حجم ١١٠ متری آب پشت سد مدفون خواهد شد و منبع آب چندین هزار نفر کاملا قطع و فاجعه انسانی و زیست محیطی به دنبال خواهد داشت.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، بیش از دو سال از قطعی آب پمپاژشدهی کانی بل به شهر نودشه میگذرد و در این مدت شهروندان کُرد از آب آشامیدنی سالم بینصیب هستند.
از تابستان سال ٩١ ساکنین نودشه روزانه به مدت ٢ ساعت از آب شرب کانی بل استفاده میکردند که بوسیله ٦ تلمبهخانه از مسافت ١٥ کیلومتری به منازل شهروندان انتقال مییافت.
انتقال آب چشمه بل به نودشه تنها ٤ ماه به طول انجامید و سیستم انتقال آب به کلی از کار باز ایستاد که تاکنون نیز هیچ نهادی مسئولیت تعمیر و نصب دوباره آنها را برعهده نگرفته است.
تلمبهخانه انتقال آب بل دو سال است خراب شده
اولین تلمبه خانه در چشمه بل توسط شرکت کولهام، مدیر پروژه ساخت سد دارایان ویران و تخریب شد.برخی وبسایتهای محلی گزارش دادند که تمام تلمبه خانههای این مسیر بدون نگهبان، مورد دستبرد قرار گرفتهاند.
تجهیزات این ایستگاههای پمپاژ آب توسط افراد خرابکار به غارت رفته و هیچ چارهای برای آنها صورت نگرفته است.
خبرنگار کُردپا در سروآباد از \"قطع عمدی\" آب شرب سه روستای دیگر منطقه اورامانات توسط شرکتهای سدسازی داریان خبر میدهد که زندگی ساکنین کُرد این مناطق را با مشکل جدی مواجه کرده است.
اهالی روستاهای کلجی، نوین و ناو به سبب سوءمدیریت و تخریب تلمبهخانههای پمپاژ آب از چشمه \"دریبَر\" با قطع آب آشامیدنی روبرو و یکی از روستائیان این مسئله را یک اقدام عمدی عنوان نموده است.
این شهروند ساکن روستای ناو به خبرنگار کُردپا گفت: از اوایل خردادماه تاکنون تلمبهخانه دریبر خراب شده و اهالی این سه روستا بالاجبار برای تأمین آب خوردن، با هوای گرم تابستان با گالن و با کول اقدام به حمل آب از چشمه و رودخانه سیروان میکنند.
وی که نخواست نامش فاش شود از سو نیت شرکتهای سدسازی داریان و بلبر جهت تخلیه ساکنین کنار رودخانه خبر داد و اظهار داشت: مدیران و افراد حکومتی به دنبال آبگیری سد داریان با کمترین هزینه ممکن هستند و به این طریق روستائیان را مجبور به کوچ اجباری به دیگر مناطقی میکنند که هیچگونه تسهیلاتی در نظر گرفته نشده است.
طی روزهای گذشته ماشینهای حفاری سد داریان اقدام به تخریب دهانه چشمه بل کردند که با اعتراض فعالین محیطزیست منطقه روبرو شد که توقف موقت تخریب چشمه را درپی داشت.
با آبگیری سد داریان، کانی بل حداقل در حجم ١١٠ متری آب پشت سد مدفون خواهد شد و منبع آب چندین هزار نفر کاملا قطع و فاجعه انسانی و زیست محیطی به دنبال خواهد داشت.