سامان کریمی: نهادهای دولتی خواستار سانسور و لغو ساخت فیلم اسرین شدند

فیلم کوتاه "اسرین" زندگی سخت کولبران در مرزهای کردستان را روایت می‌کند و تولیدکنندگان این فیلم سعی کردند که زندگی واقعی کولبران را برای مخاطبانشان به تصویر بکشند.

برای کسب اطلاع بیشتر درباره فیلم کوتاه "اسرین" و چگونگی ساخت آن، کُردپا با سامان کریمی یکی از کارگردانان این فیلم مصاحبه‌ای را انجام داده که عیناً در پی می‌آید:

کُردپا: هدف شما از ساخت فیلم کوتاه اسرین چه بوده است؟

هدف کلی فیلم اسرین دیدگاه طبقاتی و بن مایه‌ی قشر کارگر در این چرخه‌ی سرمایه داری است به ویژه در این روزهای کرونایی. در همین مرز ایران و عراق بارها ماسک‌های احتکار شده از سوی دولت و بیمارستان‌ها و دکترها و سرمایه‌دارها به کشور های دیگر فروخته‌اند و هر عدد ماسک را در اوج کرونا در ماه اخیر به قیمت ۱۲۰۰۰ تومان خریداری میشد. و باز این ویروس به نفع سرمایه‌دار تمام می‌شود.

در مرز ایران و عراق و مرز ترکیه و خیلی جاهای دیگه در رسانه‌ها می‌بینیم که کولبران دانشجو و افراد زحمت‌کش با مدرک‌های تحصیلی که نان‌آور خانواده هستند به گلوله بسته می‌شوند و یا روی مین جانشان را از دست می‌دهند.‌ ما چگونه بتوانیم ساکت باشیم؟ این وقایع‌ها در شهر مریوان هر هفته شاهد آن هستیم از کودکان کولبر تا زنان کولبر.

کُردپا: چرا نام اسرین را برای این فیلم کوتاه انتخاب کردید؟

نام اسرین در زبان کوردی به معنی اشک است و ما غیر از اسرین چیز دیگری جذبمان نکرد که اشک کوهستان را برایمان تداعی کند. اسرین که نه از چشم، بلکه از کوهستان می‌آید...

کُردپا: این فیلم ابعاد زندگی کدام قشر جامعه را روایت می‌کند؟

به شخصه می‌گویم و ایمان دارم که هر کاری باید دیدگاه طبقاتی داشته باشد در این جهان طبقاتی و هر هنرمندی باید و باید برای مفهومی کاری را انجام دهد. و غیر از این نه هنر حساب می‌شود و نه هنرمند. هنرمند باید در دل جامعه باشد و آنها را بیابد تمام تلاش خود را بکند و از خودش مایه بگذارد تا جلوی این بربریت را بگیرد و یک فیلمساز کارش همین است که تمام وقایع از بدو تاریخ تا حال را برای مخاطب‌های خود به تصویر بکشد.

فیلم اسرین بیانگر قشر زحمت کش جامعه است که می توان معظلاتی دیگر که در درون مایه فیلم استقرار گرفته را به خوبی با آن رو به رو شد را ببینیم. کولبر نماد تمام کارگران جهان که یک کولبر بدون هیچ حق بیمه و مزدی در حال استثمار شدن است. یک کولبر تنها با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند.

کُردپا: ساخت این فیلم، چه تأثیری بر جامعه داشته و آیا با استقبال مردم روبه‌رو شده است؟

اسرین کاملا در یک ماه اول تمام رسانه‌ها را به خود گرفت و در روزنامه‌ها به چاپ رسید و در کوردستان عراق همچون شهرهای اربیل و سلیمانیه خود را در دل مردم جا کرد و در آینده در کشورهای دیگر به نمایش درخواهد آمد.

ما اسرین رو به جشنواره‌های خارجی و داخلی فرستادیم و تنها دلیل ما در این پروسه‌ی جشنواره نمایش این تراژدی به تمام دنیاست. و تا این وضعیت باقی بماند فیلمسازانی همچون ما هم باقی می‌مانیم. و با هر رویکردی از اسرین ما این فاجعه را سرکوب می‌کنیم و (نه) به این جنایت می‌گویم.

این جامعه خود در دل همین فاجعه بزرگ شده و سخت است که از جزر و مد دریا برای ناخدای کشتی بگویی. ما تمام سعی خود را کردیم که کاملا به صورت طبیعی و ساختار حقیقی فیلم را به تصویر بکشیم. من مادران زیادی را می‌بینم که با دیدن خود من بعد از ساخت فیلم اشک در چشمانشون جمع می‌شود. چون این مادران و خودم عزیزترینمان را در این قتلگاه از دست داده‌ایم.

کُردپا: برای ساخت این فیلم، آیا نهادهای مرتبط دولتی از شما حمایت کردند؟

اسرین کاملا به صورت مستقل و با هزینه‌ی شخصی ساخته شده و نهادهای همچون شرکت‌های سینمایی یا ارشاد اسلامی و نهادهای دولتی هیچ که حمایتی نکردند حتی خواستار سانسور و لغو ساخت را داشته‌اند. اما با بردباری اسرین را کاملا مستقل به اتمام رساندیم. ما با محدودیت‌های زیادی دست و پنجه نرم کردیم.