در رابطه با کنفرانس پراگ، نامه‌ای انتشار یافت
15:10 - 2 آذر 1391
آژانس کُردپا: نامه‌ی سر گشاده‌ای از سوی \"کمپین دفاع از هویت ملی و حق تعیین سرنوشت\" برای احزاب سیاسی شرکت کننده در \"کنفراس پراگ\" که در روزهای ٢٧و٢٨ آبان‌ماه در پایتخت کشور جمهوری چک و با شعار \" اتحاد برای دمکراسی\" برگزار شد انتشار یافت.
در این نامه از جریان‌های سیاسی و احزاب کُرد حاضر در کنفرانس پراگ خواسته شده که در رابطه با مباحث مطرح شده در بیانیه‌ی پایانی این کنفرانس که مرکز ثقل آن نفی چند ملیتی بودن ایران و تأکید بر وجود یک ملت و متهم کردن کردن جریان‌های سیاسی کُرد به جنگ‌طلبی بود، پاسخگو بوده و نسبت به تنویر افکار عموم مردم کُردستان اقدامات سریع و لازم را به عمل آورند.
نامه‌ی مزبور که روز گذشته منتشر شده و نسخه‌ای از آن در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرا گرفته عیناً در پی می‌آید.
ھمچنان کە مستحضرید در چند روز گذشتە کنفرانسی در رابطە با دمکراسی و مسئلەی ملیت‌ھا در ایران در کشور چک و در شھر پراگ بە انجام رسید. در این کنفرانس بخشی از احزاب سیاسی کُرد شرق کُردستان نیز حضور داشتند. ھدف این احزاب از شرکت در کنفرانس مذکور بحث و گفتگو در ارتباط با مسائل مربوط بە واحدھای ملی در ایران و یافتن راە حلی مناسب جھت حل این مسئلە بود.
با نگاھی گذرا بە مباحث مطرح شدە در این کنفرانس و ھمچنین بیانیە‌ی پایانی آن مشاھدە می‌شود کە بر خلاف نام کنفرانس مذکور مسئلەی ملی، بحث و تبادل نظر در بارە‌ی ملیت‌ھا کمترین جایگاە را داشتە و می‌توان گفت بە مبحثی حاشیەای تبدیل شدە و سعی شدە بە شیوە‌ای مجھول حذف شود. اصل قرار دان و سخن از ملت ایران و حفظ تمامیت ارضی در تقابل با ایران چند ملیتی چیزی جز انکار و رد واقعیت موجود نیست. تلخی ماجرا در این است کە احزاب سیاسی کُرد حاضر در این کنفرانس بە جای تأکید و اصرار بر مسئلەی ملی و دفاع از مشروعیت این گفتمان آگاھانە و یا ناآگاھانە بە این دام افتادە و بە نگاە مرکزگرای جریان‌ھای سیاسی کە بە ھیچ وجھە حاضر بە اعتراف بە این ملت‌ھا و بە رسمیت شناختن آنھا نیستند، مشروعیت بخشیدەاند.
با نگاھی دقیق بە متن نھایی بیانیە‌ی مذکور با تأکید مکرر بر وجود ملتی بە نام ملت ایران و انکار و تنزل دادن ماھیت وجودی ملتھای کُرد، تُرک، بلوچ و... بە یک موجودیت فرھنگی کە خالی از بار معنایی ملی است چیزی جز نگاە فاشیستی و دیدگاە منسوخ و واپسگرای یک ملت را نمایان نمی‌کند، دیدگاھی کە جدایی از دورەھای گذستە و فقط در دورە‌ی معاصر خسارت‌ھای انسانی و مالی جبران‌ناپذیری را بە بار آوردە است.
بحث حق تعین سرنوشت و بە رسمیت شناختن واحدھای ملی تنھا گذارەای است کە می‌تواند مسیر دمکراسی و پویایی آن را در آیندە بە ارمغان آورد، جای بسی شک و گمان است، نیروھایی کە حاضر بە اعتراف بە این مسئلە نیستند و با پاک کردن صورت مسئلە سعی در فرافکنی و بە کرسی نشاندن ادعای خود دارند سخن از دمکراسی و حقوق بشر بە میان آورند.
این نیروھا با مرکزیت بخشیدن بە مفھوم مجھول ملت ایران، قدسیت بخشی بە تمایت ارضی و مبنای کار قرار دادن آن با عنوان پیش شرط مذاکرە و گفتگو بە صورتی آشکار ضدیت و عناد خود را با مفاھیم حقوق‌بشری و تعاریف ذکر شدە از دمکراسی را بیان کردەاند و شدیداً بە آن اصرار می‌ورزند. بحث از ھویتی ایرانی و وجود یک ملت کە شاخصەھای آن تماماً ویژگی‌ھای ملت حاکم است و تسری آن بە سایر ملت‌ھا چیزی جز بی‌حرمتی و انکار واحدھای ملی دیگر را بە ذھن متبادر نمی‌کند.
حال چگونە است کە جریان‌ھای سیاسی کُرد حاضر بە پذیرش این پیش شرط‌ھا شدە و مسئلەی ملی و مباحث مربوط بە آن را تحت شعاع قرار دادە و اولویت‌ھا و خواستەھای ملی خۆد را کنار گذاشتە و با این گونە افراد و جریان‌ھا ھم آوا می‌شوند. اگر قرار بە کار مشترک و ھمگرایی جریان‌ھای سیاسی باشد، در این رابطە وجود ھیچ پیش شرطی قابل قبول نیست و اگر قرار باشد پیش شرط‌ھایی مد نظر قرار گیرد، این پیش شرط‌ھا می‌بایست از جانب واحدھای ملی و جریان‌ھای سیاسی وابستە بە آن باشد. بر جریان‌ھای سیاسی کُرد واجب است کە حق تعیین سرنوشت، قبول و بە رسمیت شناختن واحدھای ملی را پیش شرط ھر گونە مذاکرە و یا گفتگویی قرار دھند. در این صورت است کە گفتگو و کار مشترک و حرکت در مسیر دمکراسی عینیت و معنا می‌یابد. اگر نیروھایی کە در حال حاضر از کمترین قدرت و یا نفوذ درجامعە برخوردار نیستند پذیرش و گفتگو با ما را منوط بە انکار خود و قبول تعاریف ناقص و مجھول می‌کنند، در آیندە اگر بە قدرت برسند با چە زبانی سخن خواھند گفت، بی‌شک ھمان زبان مشت آھنین و گلولە خواھد بود کە تبحر خاصی در آن پیدا کردەاند.
![\"9840.jpg\"](\"{imagepath}/9840.jpg\")
در ھمین رابطە از جریان‌ھای سیاسی کُرد حاضر در کنفرانس اخیر کە مباحث عدیدەای را بە میان آورد، خواستاریم کە در رابطە با مباحثی کە مرکز ثقل آن نفی چند ملیتی بودن ایران، تاکید بر وجود یک ملت \" ملت ایران \"، منوط کردن کار سیاسی و مشترک بە حفظ تمامیت ارضی و مبنا قرار دادن آن در تقابل با مفاھیم انسانی و جھانشمول، متھم کردن جریان‌ھای سیاسی کُرد بە جنگ‌طلب بودن و... بود، پاسخگو بودە و انجام سریع اقدامات لازمە جھت تنویر افکار عمومی کُردستان را خواستاریم.
کمپین دفاع از ھویت ملی و حق تعیین سرنوشت
سازمان حقوق بشر کُردستان_ اروپا، ھیوا پناھی، کمال حاج محمدی، جھانگیر عبداللھی، آسو پیروتی، امید حسینی، فواد فتاحی، میدیا بایزیدپور، محمود شریفی، توران زندی، محمد محمدی، شلیر شبلی، ھیمن آژند، علی قادری، شھین بایزیدپور،گلاویژ ماوارانی، شورش بھروزی، سمکو عثمانی، عمار گلی، یاسر گلی، عامر گلی، امیر بابکری، محمد رشیدی، مراد احمدی، سورکیو زکی، سوران شیرزاد، داود آزادفر، آوات مولانی، مجید عبداللە پور، شاھو حسینی، ھیوا محمد رش، علی شھدی، سیاوش گودرزی، محمد امین حمزە، پرویز محمدی، رحمان ونوس، جمال نجاری، سعید ساعدی، محمد خسروی، فرشید محمدی، فھیم حبیبی، عزیز جمیپور، علی ندازر، کمال آفرین، جمشید بھرامی، بھرام مرادی، محمد فروتن، شاخوان عزیزی، شورش سلطانی، آلان کاموس، آسو بوکانی، رحمان ونوس، کامبیز مصطفی زادە، سلطان دایمە، آسو خباط، قادر محمد گل، نچیروان خسروی، بھزاد نقیب، امین خوالە، امیر سجادی، آرش پناھجو، عارف نادری، آریتما محمدی، آیدین گلی، آزاد رضایی، شاھو بیگیزادە، بھزاد خوشحالی، گارسیا نور بوزا، ھادی فرجی، ھیمن الانی، جمیل احمدی، کاروان مھابادی، محسن کریم‌زادە، مرتضی ناصرزادە، نوید محمدی، پیشوا علی‌پور، ربین رحمانی، سیروان صالح‌زادە، ویرونیکا گومز، وریا تاسە، وریا صالح زادە، محمد الیاسی، دیلان سیدی، اوین امیری، ھیما بیشەای، آرام ماد، مجید علی‌پور، فواد رضویی، انصار صالحی، ادریس امینی، ھلو جانانی، ناصر احمدپور، ھیوا آذری، ھلگورد ایلامی، سامان جیان، علی ایلامی، سیامک وکیلی، یادگار یونسی، ھیوا کوردستانی، سامان فقی‌نەبی، شیرکو جھانی اصل، مزدک فتحی، مسعود فتحی، مھدی قرەداغی، دلیر اسکندری، شاخوان عبدی‌پور، رسول رسولزادە، فخردین آمدیان، صباح سعدی، ژیان صادقی، شھرام کمانگر، عبداللە حسن زادە، طاھر قاسمی، مریوان کوردستانی، محمد چاوشین، محمد ویسی، جعفر بابلی، محمد احمدپور، فراز فرزین، کاوە روژھلات، فرزاد بختیاری، وریا صالح زادە، مھدی سربازی، علی بالکی، ھیوا زکریایی، ھلالە قاضیف دیلان سعیدی، احمد صفا، فرشاد نوری، ناھید رشیدیان، محمد خسروی، آرام شوانیف حکیم تمیل، حامد میلی، جعفر نصرالدین، حسن صالحی، یوسف رحمانی، محمد احمدی، اسماعیل امین عشایری، خالق شریفی، یوسف رحمانی، سرکوت بھرامی، سلطان دیمە کویە، آرام محمدیان، امید ساجدی، کبیر مرادخان، شورش ھلگورد، آزاد مکری، جمشید آریانا، آزاد محمدزادە،کاوە محمدیان، صابر عبداللە زادە،آزاد کوردی، نژاد صلاحی، فرزاد بختیاری، مصطفی مصطفی زادە، محمد خادمیانی، فرشاد ابراھیمی،ساکار عبداللە‌زادە، کاوە سور، ژیلوان حسن‌پور، کریم شیخانی، قادر حسینی، کاردو کاوە، کاوە روژھەلات، آزاد حسین‌زادە، گلالە کمانگر، حامد اھورا، جواد حیدری، علی قادری، امید مصطفی پور، ھیرو مولودی
در این نامه از جریان‌های سیاسی و احزاب کُرد حاضر در کنفرانس پراگ خواسته شده که در رابطه با مباحث مطرح شده در بیانیه‌ی پایانی این کنفرانس که مرکز ثقل آن نفی چند ملیتی بودن ایران و تأکید بر وجود یک ملت و متهم کردن کردن جریان‌های سیاسی کُرد به جنگ‌طلبی بود، پاسخگو بوده و نسبت به تنویر افکار عموم مردم کُردستان اقدامات سریع و لازم را به عمل آورند.
نامه‌ی مزبور که روز گذشته منتشر شده و نسخه‌ای از آن در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرا گرفته عیناً در پی می‌آید.
ھمچنان کە مستحضرید در چند روز گذشتە کنفرانسی در رابطە با دمکراسی و مسئلەی ملیت‌ھا در ایران در کشور چک و در شھر پراگ بە انجام رسید. در این کنفرانس بخشی از احزاب سیاسی کُرد شرق کُردستان نیز حضور داشتند. ھدف این احزاب از شرکت در کنفرانس مذکور بحث و گفتگو در ارتباط با مسائل مربوط بە واحدھای ملی در ایران و یافتن راە حلی مناسب جھت حل این مسئلە بود.
با نگاھی گذرا بە مباحث مطرح شدە در این کنفرانس و ھمچنین بیانیە‌ی پایانی آن مشاھدە می‌شود کە بر خلاف نام کنفرانس مذکور مسئلەی ملی، بحث و تبادل نظر در بارە‌ی ملیت‌ھا کمترین جایگاە را داشتە و می‌توان گفت بە مبحثی حاشیەای تبدیل شدە و سعی شدە بە شیوە‌ای مجھول حذف شود. اصل قرار دان و سخن از ملت ایران و حفظ تمامیت ارضی در تقابل با ایران چند ملیتی چیزی جز انکار و رد واقعیت موجود نیست. تلخی ماجرا در این است کە احزاب سیاسی کُرد حاضر در این کنفرانس بە جای تأکید و اصرار بر مسئلەی ملی و دفاع از مشروعیت این گفتمان آگاھانە و یا ناآگاھانە بە این دام افتادە و بە نگاە مرکزگرای جریان‌ھای سیاسی کە بە ھیچ وجھە حاضر بە اعتراف بە این ملت‌ھا و بە رسمیت شناختن آنھا نیستند، مشروعیت بخشیدەاند.
با نگاھی دقیق بە متن نھایی بیانیە‌ی مذکور با تأکید مکرر بر وجود ملتی بە نام ملت ایران و انکار و تنزل دادن ماھیت وجودی ملتھای کُرد، تُرک، بلوچ و... بە یک موجودیت فرھنگی کە خالی از بار معنایی ملی است چیزی جز نگاە فاشیستی و دیدگاە منسوخ و واپسگرای یک ملت را نمایان نمی‌کند، دیدگاھی کە جدایی از دورەھای گذستە و فقط در دورە‌ی معاصر خسارت‌ھای انسانی و مالی جبران‌ناپذیری را بە بار آوردە است.
بحث حق تعین سرنوشت و بە رسمیت شناختن واحدھای ملی تنھا گذارەای است کە می‌تواند مسیر دمکراسی و پویایی آن را در آیندە بە ارمغان آورد، جای بسی شک و گمان است، نیروھایی کە حاضر بە اعتراف بە این مسئلە نیستند و با پاک کردن صورت مسئلە سعی در فرافکنی و بە کرسی نشاندن ادعای خود دارند سخن از دمکراسی و حقوق بشر بە میان آورند.
این نیروھا با مرکزیت بخشیدن بە مفھوم مجھول ملت ایران، قدسیت بخشی بە تمایت ارضی و مبنای کار قرار دادن آن با عنوان پیش شرط مذاکرە و گفتگو بە صورتی آشکار ضدیت و عناد خود را با مفاھیم حقوق‌بشری و تعاریف ذکر شدە از دمکراسی را بیان کردەاند و شدیداً بە آن اصرار می‌ورزند. بحث از ھویتی ایرانی و وجود یک ملت کە شاخصەھای آن تماماً ویژگی‌ھای ملت حاکم است و تسری آن بە سایر ملت‌ھا چیزی جز بی‌حرمتی و انکار واحدھای ملی دیگر را بە ذھن متبادر نمی‌کند.
حال چگونە است کە جریان‌ھای سیاسی کُرد حاضر بە پذیرش این پیش شرط‌ھا شدە و مسئلەی ملی و مباحث مربوط بە آن را تحت شعاع قرار دادە و اولویت‌ھا و خواستەھای ملی خۆد را کنار گذاشتە و با این گونە افراد و جریان‌ھا ھم آوا می‌شوند. اگر قرار بە کار مشترک و ھمگرایی جریان‌ھای سیاسی باشد، در این رابطە وجود ھیچ پیش شرطی قابل قبول نیست و اگر قرار باشد پیش شرط‌ھایی مد نظر قرار گیرد، این پیش شرط‌ھا می‌بایست از جانب واحدھای ملی و جریان‌ھای سیاسی وابستە بە آن باشد. بر جریان‌ھای سیاسی کُرد واجب است کە حق تعیین سرنوشت، قبول و بە رسمیت شناختن واحدھای ملی را پیش شرط ھر گونە مذاکرە و یا گفتگویی قرار دھند. در این صورت است کە گفتگو و کار مشترک و حرکت در مسیر دمکراسی عینیت و معنا می‌یابد. اگر نیروھایی کە در حال حاضر از کمترین قدرت و یا نفوذ درجامعە برخوردار نیستند پذیرش و گفتگو با ما را منوط بە انکار خود و قبول تعاریف ناقص و مجھول می‌کنند، در آیندە اگر بە قدرت برسند با چە زبانی سخن خواھند گفت، بی‌شک ھمان زبان مشت آھنین و گلولە خواھد بود کە تبحر خاصی در آن پیدا کردەاند.
در ھمین رابطە از جریان‌ھای سیاسی کُرد حاضر در کنفرانس اخیر کە مباحث عدیدەای را بە میان آورد، خواستاریم کە در رابطە با مباحثی کە مرکز ثقل آن نفی چند ملیتی بودن ایران، تاکید بر وجود یک ملت \" ملت ایران \"، منوط کردن کار سیاسی و مشترک بە حفظ تمامیت ارضی و مبنا قرار دادن آن در تقابل با مفاھیم انسانی و جھانشمول، متھم کردن جریان‌ھای سیاسی کُرد بە جنگ‌طلب بودن و... بود، پاسخگو بودە و انجام سریع اقدامات لازمە جھت تنویر افکار عمومی کُردستان را خواستاریم.کمپین دفاع از ھویت ملی و حق تعیین سرنوشت
سازمان حقوق بشر کُردستان_ اروپا، ھیوا پناھی، کمال حاج محمدی، جھانگیر عبداللھی، آسو پیروتی، امید حسینی، فواد فتاحی، میدیا بایزیدپور، محمود شریفی، توران زندی، محمد محمدی، شلیر شبلی، ھیمن آژند، علی قادری، شھین بایزیدپور،گلاویژ ماوارانی، شورش بھروزی، سمکو عثمانی، عمار گلی، یاسر گلی، عامر گلی، امیر بابکری، محمد رشیدی، مراد احمدی، سورکیو زکی، سوران شیرزاد، داود آزادفر، آوات مولانی، مجید عبداللە پور، شاھو حسینی، ھیوا محمد رش، علی شھدی، سیاوش گودرزی، محمد امین حمزە، پرویز محمدی، رحمان ونوس، جمال نجاری، سعید ساعدی، محمد خسروی، فرشید محمدی، فھیم حبیبی، عزیز جمیپور، علی ندازر، کمال آفرین، جمشید بھرامی، بھرام مرادی، محمد فروتن، شاخوان عزیزی، شورش سلطانی، آلان کاموس، آسو بوکانی، رحمان ونوس، کامبیز مصطفی زادە، سلطان دایمە، آسو خباط، قادر محمد گل، نچیروان خسروی، بھزاد نقیب، امین خوالە، امیر سجادی، آرش پناھجو، عارف نادری، آریتما محمدی، آیدین گلی، آزاد رضایی، شاھو بیگیزادە، بھزاد خوشحالی، گارسیا نور بوزا، ھادی فرجی، ھیمن الانی، جمیل احمدی، کاروان مھابادی، محسن کریم‌زادە، مرتضی ناصرزادە، نوید محمدی، پیشوا علی‌پور، ربین رحمانی، سیروان صالح‌زادە، ویرونیکا گومز، وریا تاسە، وریا صالح زادە، محمد الیاسی، دیلان سیدی، اوین امیری، ھیما بیشەای، آرام ماد، مجید علی‌پور، فواد رضویی، انصار صالحی، ادریس امینی، ھلو جانانی، ناصر احمدپور، ھیوا آذری، ھلگورد ایلامی، سامان جیان، علی ایلامی، سیامک وکیلی، یادگار یونسی، ھیوا کوردستانی، سامان فقی‌نەبی، شیرکو جھانی اصل، مزدک فتحی، مسعود فتحی، مھدی قرەداغی، دلیر اسکندری، شاخوان عبدی‌پور، رسول رسولزادە، فخردین آمدیان، صباح سعدی، ژیان صادقی، شھرام کمانگر، عبداللە حسن زادە، طاھر قاسمی، مریوان کوردستانی، محمد چاوشین، محمد ویسی، جعفر بابلی، محمد احمدپور، فراز فرزین، کاوە روژھلات، فرزاد بختیاری، وریا صالح زادە، مھدی سربازی، علی بالکی، ھیوا زکریایی، ھلالە قاضیف دیلان سعیدی، احمد صفا، فرشاد نوری، ناھید رشیدیان، محمد خسروی، آرام شوانیف حکیم تمیل، حامد میلی، جعفر نصرالدین، حسن صالحی، یوسف رحمانی، محمد احمدی، اسماعیل امین عشایری، خالق شریفی، یوسف رحمانی، سرکوت بھرامی، سلطان دیمە کویە، آرام محمدیان، امید ساجدی، کبیر مرادخان، شورش ھلگورد، آزاد مکری، جمشید آریانا، آزاد محمدزادە،کاوە محمدیان، صابر عبداللە زادە،آزاد کوردی، نژاد صلاحی، فرزاد بختیاری، مصطفی مصطفی زادە، محمد خادمیانی، فرشاد ابراھیمی،ساکار عبداللە‌زادە، کاوە سور، ژیلوان حسن‌پور، کریم شیخانی، قادر حسینی، کاردو کاوە، کاوە روژھەلات، آزاد حسین‌زادە، گلالە کمانگر، حامد اھورا، جواد حیدری، علی قادری، امید مصطفی پور، ھیرو مولودی
