حکومت ایران به \"کوتاهی در مقابل گزندهای زیست‌محیطی\" متهم شد
13:42 - 28 بهمن 1393
آژانس کُردپا: نهادهای مدافع حقوق‌بشر و حقوق مدنی ایران مشترکاً با انتشار نامه‌ای از حکومت اسلامی خواستند که بحران زیست‌محیطی در کُردستان و خوزستان را در ٧ اقدام مؤثر پیگیری کند.
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، معظل ریزگردها در ایران و آثار ویرانگر آن بر سلامت جامعه و محیط‌زیست، موضوع نامه یازده سازمان حقوق‌بشری به احمد شهید و دو تن از مقامات سازمان ملل است.
در نامه انجمن حقوق‌بشر در کُردستان ایران ـ ژنو بهمراه ١٠ نهاد مدنی دیگر به آلودگی هوا در مناطق غرب و جنوبی غربی ایران اشاره گردیده و بروز چنین بحرانی را به \"برنامه‌های توسعه‌ای غیرآینده‌نگر و سیاستگذاری‌های زیست‌محیطی نادرست در سطح ملی و منطقه‌ای\" مرتبط می‌دانند.
هفته گذشته درپی افزایش حجم ریزگردها و بروز بحران در هوای کُردستان، زندگی در دو استان و بیش از ١٠ شهرستان با دشواری همراه گشت به نحوی که آب و برق ٥٠ هزار شهروند کُرد در آبدانان برای دو روز قطع شد.
متن نامه‌ی ١١ سازمان حقوق بشری به گزارشگران سازمان ملل در رابطه با بحران زیست محیطی عینا در پی می‌آید:
![\"24823.jpg\"](\"{imagepath}/24823.jpg\")
آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران
آقای جان ناکس، کارشناس مستقل سازمان ملل درباره تعهدات حقوق‌بشری مربوط به برخورداری از محیط‌زیست امن، پاکیزه، سالم و پایدار
آقای داینیوس پوراس، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حق برخورداری همگان از بالاترین استانداردهای ممکن الحصول در سلامت جسمی و روحی
ما، سازمان‌های حقوق‌بشری و جامعه مدنی امضاء‌کننده این نامه، مایلیم توجه شما را به موضوعی نگران کننده، جدی و اضطراری جلب کنیم. ما خواستار آن هستیم که با استفاده از اختیارات خود درخواستی فوری به دولت جمهوری اسلامی ایران درباره بحران زیست‌محیطی در غرب و جنوب غرب این کشور ارسال کنید.
بحران زیست محیطی در اهواز و چندین شهر دیگر در غرب و جنوب غربی ایران، در حال رقم زدن فاجعه‌ای انسانی است. هجوم ریزگردها که در سال‌های اخیر، همواره در هوای این منطقه از ایران وجود داشته، در روزهای گذشته به طور قابل ملاحظه‌ای شدت گرفته و باعث شده است که مردم در این مناطق به جای هوا، خاک تنفس کنند.
در بسیاری از روزهای سال، میزان ذرات گرد و غبار در هوا به سطوح خطرناک و گاهی به بیش از ۶۰ برابر حد مجاز و میزان آلودگی هوا به ۱۵ برابر حد مجاز رسیده است. غلظت گرد و غبار در بسیاری از روزها، به قدری شدید بوده که دستگاه‌های سنجش آلودگی هوا را از کار انداخته است. گرد و غبار شعاع دید را در بعضی روزها در اهواز به ۵۰ متر کاهش می‌دهد و این مساله، باعث وقوع چندین تصادف با تلفات جانی بالا شده است. براساس گزارش‌های رسمی، به طور متوسط روزانه بیش از ۲۵۰ نفر به دلیل ضایعات تنفسی به اورژانس بیمارستان‌های اهواز مراجعه می‌کنند و تعدادی از آنها در بخش مراقبت‌های ویژه (CCU) بستری می‌شوند. مقامات رسمی تاکنون آمار مرگ و میرهای در اثر آلودگی هوا را منتشر نکرده‌اند. آنها همچنین از دادن توضیحات و اطلاعات شفاف، غیرمتناقض و دقیق درباره دلایل این بحران، نهادهای مسئول و همچنین راههای برون رفت از آن سر باز می‌زنند.
دولت ایران اعلام کرده است که یک \"بسته اجرایی\" جامع برای مقابله با مشکل ریزگردها تهیه کرده است که جزییات و میزان تحقق آن هنوز روشن نیست. ولی تنها اقدامات واقعی و ملموسی که تاکنون دولت برای نجات جان مردم شهر بیش از یک میلیونی اهواز انجام داده است، تعطیل کردن مدارس و ادارات بوده است. مدارس شهر اهواز تنها در دو هفته گذشته، هفت روز به دلیل آلودگی هوا تعطیل شده‌اند. دولت روزها پس از شروع بحران و در پی شدت گرفتن اعتراضات مردمی، شروع به توزیع ماسک رایگان فقط در اهواز کرده است. هم اکنون همچنان در شهرهای دیگر، مردم، مجبور به خریدن ماسک هستند. این بحران زیست محیطی، علاوه بر اهواز، در چندین شهر دیگر از جمله ایلام، آبادان، دهلران، دزفول، هندیجان، ماهشهر، رامشیر، خرمشهر، بوکان، میاندوآب، پیرانشهر، هویزه، حمیدیه، دشت آزادگان و ارومیه شرایطی بحرانی به وجود آورده است. اکثریت جمعیت این مناطق را اقلیت‌های قومی تشکیل می‌دهند که قربانی تبعیض‌های مختلف هستند.
این بحران زیست محیطی که از ده سال پیش، عوارض آن نمایان شده و زندگی و سلامت میلیون‌ها ایرانی را تحت‌الشعاع قرار داده، علل و عوامل متعددی دارد. خشکسالی، به عنوان یک پدیده منطقه‌ای، تشدید بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب و انحراف آب رودخانه کارون، طرح‌های توسعه ای غیرزیست محیطی از جمله سدسازی‌های بی‌رویه در تمامی کشورهای منطقه از جمله ایران، پروژه‌های اکتشاف نفت و… باعث بیابان‌زایی و خشک شدن تالاب‌هایی شده که پیش از این، پوشش گیاهی آنها مانع نفوذ گرد و غبار به مناطق مسکونی می‌شد. عدم همکاری دولت‌های ایران و عراق، در احیای تالاب‌ها نیز به افزایش آن بخش از گرد و غبار که از کشور عراق وارد ایران می‌شود دامن زده است. دولت ایران در تمامی ده سال گذشته هیچگونه طرح موثری را برای کاهش ورود ریزگردها به هوای تنفسی مردم اجرا نکرده است تا جایی که این موضوع، هم اکنون به بحرانی غیرقابل حل، حداقل در کوتاه مدت، بدل شده است.
برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۳ با انتشار نتایج تحقیقی نسبت به ناپدیدشدن تالاب‌های هورالعظیم و هورالهویزه، واقع در مرز ایران و عراق، که از بزرگترین تالاب‌های جهان و بزرگترین اکوسیستم آسیای جنوب غربی، بوده‌اند هشدار داده بود. براساس این تحقیق و تا آن زمان، ۹۰ درصد این زیست بوم بی‌نظیر و تاریخی از میان رفته بود. این برنامه تنها راه حل جلوگیری از یک بحران عظیم زیست‌محیطی را اقداماتی فوری برای احیای این دو تالاب بین‌المللی دانسته بود و از میان رفتن این تالاب‌ها را هولناک‌ترین فاجعه مهندسی شده بشر خوانده بود. این اقدام نه از سوی ایران و نه از سوی عراق هیچگاه انجام نپذیرفت و ریزگردهای برخاسته از خاک خشک تالاب‌ها، یکی از دلایل اصلی فاجعه انسانی شد که در جنوب غرب ایران و به خصوص شهر اهواز، در حال حاضر در جریان است.
روشن است که برنامه‌های توسعه‌ای غیرآینده نگر و سیاستگذاری‌های زیست محیطی نادرست در سطح ملی و منطقه‌ای در ایجاد این بحران نقش اساسی ایفا کرده است. قصور دولت‌های منطقه، از جمله جمهوری اسلامی ایران در پرداختن موثر و به موقع به مشکلات زیست محیطی و کنترل فعالیت‌های مضر در محدوده حاکمیتشان، فاجعه فعلی را رقم زده است.
حقوق‌بشر و حفظ محیط زیست به یکدیگر مرتبط هستند و احقاق حق حیات، سلامت و توسعه بدون شک به محیط زیست پاکیزه، سالم و پایدار وابسته است. دولت جمهوری اسلامی ایران در این باره، متعهد به اجرای تعهدات خود در برابر شهروندانش است و ما به شدت از این واقعیت که جمهوری اسلامی ایران در حمایت مؤثر از شهروندان خود در مقابل گزندهای زیست‌محیطی و مقابله با عوارض آن، کوتاهی کرده است برآشفته‌ایم. بنابراین، ما امضاء‌کنندگان ذیل، خواستار آن هستیم که شرایط مذکور را به دقت مورد بررسی قرار دهید و دولت ایران را وادار کنید که قدم‌های زیر را بردارد:
ـ انجام اقدامات مؤثر و ملموس برای پیشگیری از ورود صدمه به مردم و جبران صدمات به بار آمده
ــ اتخاذ راهکارهای فوری و ویژه برای حمایت از آسیب پذیرترین گروه‌ها از جمله کودکان، افراد بیمار و سالمندان
ــ انجام یک تحقیق همه جانبه درباره مسئولان ایجاد این بحران و نیز مسئولانی که در انجام اقدامات موثر و به موقع قصور ورزیده‌اند و پاسخگو کردن هر دو آنها
ــ فراهم آوردن دسترسی کامل به اطلاعات مربوط به بحران و آثار آن بر سلامت و زندگی مردم و همینطور تصمیمات اتخاذ شده و طرح‌های در دست اجرا
ــ محاسبه اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌هایش بر حق حیات و سلامت مردم
ــ دعوت مقامات محلی، کارشناسان مستقل، جامعه مدنی و گروه‌های حقوق‌بشری به مشارکت در تصمیم‌گیری‌های زیست محیطی
ــ جبران موثر خسارت و امکات طرح دعوی و دادخواهی بدون تبعیض برای افراد یا گروه‌های اجتماعی که به طور مستقیم از این بحران آسیب دیده‌اند.
در خاتمه، ما خواستار آن هستیم که این مساله را مورد نظارت دقیق قرار دهید و تا انجام همه اقدامات لازم از سوی دولت ایران برای حل این مساله، به نظارت خود ادامه دهید.
با احترام
انجمن پژوهشگران ایران
انجمن دفاع از حقوق‌بشری آذربایجانی‌ها در ایران (اهراز)
انجمن حقوقدانان انساندوست
انجمن حقوق‌بشر در کُردستان ایران ـ ژنو
اینسایت ایران
سازمان اروپایی حقوق‌بشر اهواز
سازمان حقوق‌بشر ایران
سازمان مدارای جهانی
عدالت برای ایران
مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران
موسسه بین‌المللی توسعه آموزشی
به گزارش آژانس خبررسانی کُردپا، معظل ریزگردها در ایران و آثار ویرانگر آن بر سلامت جامعه و محیط‌زیست، موضوع نامه یازده سازمان حقوق‌بشری به احمد شهید و دو تن از مقامات سازمان ملل است.
در نامه انجمن حقوق‌بشر در کُردستان ایران ـ ژنو بهمراه ١٠ نهاد مدنی دیگر به آلودگی هوا در مناطق غرب و جنوبی غربی ایران اشاره گردیده و بروز چنین بحرانی را به \"برنامه‌های توسعه‌ای غیرآینده‌نگر و سیاستگذاری‌های زیست‌محیطی نادرست در سطح ملی و منطقه‌ای\" مرتبط می‌دانند.
هفته گذشته درپی افزایش حجم ریزگردها و بروز بحران در هوای کُردستان، زندگی در دو استان و بیش از ١٠ شهرستان با دشواری همراه گشت به نحوی که آب و برق ٥٠ هزار شهروند کُرد در آبدانان برای دو روز قطع شد.
متن نامه‌ی ١١ سازمان حقوق بشری به گزارشگران سازمان ملل در رابطه با بحران زیست محیطی عینا در پی می‌آید:
آقای احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایرانآقای جان ناکس، کارشناس مستقل سازمان ملل درباره تعهدات حقوق‌بشری مربوط به برخورداری از محیط‌زیست امن، پاکیزه، سالم و پایدار
آقای داینیوس پوراس، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حق برخورداری همگان از بالاترین استانداردهای ممکن الحصول در سلامت جسمی و روحی
ما، سازمان‌های حقوق‌بشری و جامعه مدنی امضاء‌کننده این نامه، مایلیم توجه شما را به موضوعی نگران کننده، جدی و اضطراری جلب کنیم. ما خواستار آن هستیم که با استفاده از اختیارات خود درخواستی فوری به دولت جمهوری اسلامی ایران درباره بحران زیست‌محیطی در غرب و جنوب غرب این کشور ارسال کنید.
بحران زیست محیطی در اهواز و چندین شهر دیگر در غرب و جنوب غربی ایران، در حال رقم زدن فاجعه‌ای انسانی است. هجوم ریزگردها که در سال‌های اخیر، همواره در هوای این منطقه از ایران وجود داشته، در روزهای گذشته به طور قابل ملاحظه‌ای شدت گرفته و باعث شده است که مردم در این مناطق به جای هوا، خاک تنفس کنند.
در بسیاری از روزهای سال، میزان ذرات گرد و غبار در هوا به سطوح خطرناک و گاهی به بیش از ۶۰ برابر حد مجاز و میزان آلودگی هوا به ۱۵ برابر حد مجاز رسیده است. غلظت گرد و غبار در بسیاری از روزها، به قدری شدید بوده که دستگاه‌های سنجش آلودگی هوا را از کار انداخته است. گرد و غبار شعاع دید را در بعضی روزها در اهواز به ۵۰ متر کاهش می‌دهد و این مساله، باعث وقوع چندین تصادف با تلفات جانی بالا شده است. براساس گزارش‌های رسمی، به طور متوسط روزانه بیش از ۲۵۰ نفر به دلیل ضایعات تنفسی به اورژانس بیمارستان‌های اهواز مراجعه می‌کنند و تعدادی از آنها در بخش مراقبت‌های ویژه (CCU) بستری می‌شوند. مقامات رسمی تاکنون آمار مرگ و میرهای در اثر آلودگی هوا را منتشر نکرده‌اند. آنها همچنین از دادن توضیحات و اطلاعات شفاف، غیرمتناقض و دقیق درباره دلایل این بحران، نهادهای مسئول و همچنین راههای برون رفت از آن سر باز می‌زنند.
دولت ایران اعلام کرده است که یک \"بسته اجرایی\" جامع برای مقابله با مشکل ریزگردها تهیه کرده است که جزییات و میزان تحقق آن هنوز روشن نیست. ولی تنها اقدامات واقعی و ملموسی که تاکنون دولت برای نجات جان مردم شهر بیش از یک میلیونی اهواز انجام داده است، تعطیل کردن مدارس و ادارات بوده است. مدارس شهر اهواز تنها در دو هفته گذشته، هفت روز به دلیل آلودگی هوا تعطیل شده‌اند. دولت روزها پس از شروع بحران و در پی شدت گرفتن اعتراضات مردمی، شروع به توزیع ماسک رایگان فقط در اهواز کرده است. هم اکنون همچنان در شهرهای دیگر، مردم، مجبور به خریدن ماسک هستند. این بحران زیست محیطی، علاوه بر اهواز، در چندین شهر دیگر از جمله ایلام، آبادان، دهلران، دزفول، هندیجان، ماهشهر، رامشیر، خرمشهر، بوکان، میاندوآب، پیرانشهر، هویزه، حمیدیه، دشت آزادگان و ارومیه شرایطی بحرانی به وجود آورده است. اکثریت جمعیت این مناطق را اقلیت‌های قومی تشکیل می‌دهند که قربانی تبعیض‌های مختلف هستند.
این بحران زیست محیطی که از ده سال پیش، عوارض آن نمایان شده و زندگی و سلامت میلیون‌ها ایرانی را تحت‌الشعاع قرار داده، علل و عوامل متعددی دارد. خشکسالی، به عنوان یک پدیده منطقه‌ای، تشدید بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب و انحراف آب رودخانه کارون، طرح‌های توسعه ای غیرزیست محیطی از جمله سدسازی‌های بی‌رویه در تمامی کشورهای منطقه از جمله ایران، پروژه‌های اکتشاف نفت و… باعث بیابان‌زایی و خشک شدن تالاب‌هایی شده که پیش از این، پوشش گیاهی آنها مانع نفوذ گرد و غبار به مناطق مسکونی می‌شد. عدم همکاری دولت‌های ایران و عراق، در احیای تالاب‌ها نیز به افزایش آن بخش از گرد و غبار که از کشور عراق وارد ایران می‌شود دامن زده است. دولت ایران در تمامی ده سال گذشته هیچگونه طرح موثری را برای کاهش ورود ریزگردها به هوای تنفسی مردم اجرا نکرده است تا جایی که این موضوع، هم اکنون به بحرانی غیرقابل حل، حداقل در کوتاه مدت، بدل شده است.
برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۳ با انتشار نتایج تحقیقی نسبت به ناپدیدشدن تالاب‌های هورالعظیم و هورالهویزه، واقع در مرز ایران و عراق، که از بزرگترین تالاب‌های جهان و بزرگترین اکوسیستم آسیای جنوب غربی، بوده‌اند هشدار داده بود. براساس این تحقیق و تا آن زمان، ۹۰ درصد این زیست بوم بی‌نظیر و تاریخی از میان رفته بود. این برنامه تنها راه حل جلوگیری از یک بحران عظیم زیست‌محیطی را اقداماتی فوری برای احیای این دو تالاب بین‌المللی دانسته بود و از میان رفتن این تالاب‌ها را هولناک‌ترین فاجعه مهندسی شده بشر خوانده بود. این اقدام نه از سوی ایران و نه از سوی عراق هیچگاه انجام نپذیرفت و ریزگردهای برخاسته از خاک خشک تالاب‌ها، یکی از دلایل اصلی فاجعه انسانی شد که در جنوب غرب ایران و به خصوص شهر اهواز، در حال حاضر در جریان است.
روشن است که برنامه‌های توسعه‌ای غیرآینده نگر و سیاستگذاری‌های زیست محیطی نادرست در سطح ملی و منطقه‌ای در ایجاد این بحران نقش اساسی ایفا کرده است. قصور دولت‌های منطقه، از جمله جمهوری اسلامی ایران در پرداختن موثر و به موقع به مشکلات زیست محیطی و کنترل فعالیت‌های مضر در محدوده حاکمیتشان، فاجعه فعلی را رقم زده است.
حقوق‌بشر و حفظ محیط زیست به یکدیگر مرتبط هستند و احقاق حق حیات، سلامت و توسعه بدون شک به محیط زیست پاکیزه، سالم و پایدار وابسته است. دولت جمهوری اسلامی ایران در این باره، متعهد به اجرای تعهدات خود در برابر شهروندانش است و ما به شدت از این واقعیت که جمهوری اسلامی ایران در حمایت مؤثر از شهروندان خود در مقابل گزندهای زیست‌محیطی و مقابله با عوارض آن، کوتاهی کرده است برآشفته‌ایم. بنابراین، ما امضاء‌کنندگان ذیل، خواستار آن هستیم که شرایط مذکور را به دقت مورد بررسی قرار دهید و دولت ایران را وادار کنید که قدم‌های زیر را بردارد:
ـ انجام اقدامات مؤثر و ملموس برای پیشگیری از ورود صدمه به مردم و جبران صدمات به بار آمده
ــ اتخاذ راهکارهای فوری و ویژه برای حمایت از آسیب پذیرترین گروه‌ها از جمله کودکان، افراد بیمار و سالمندان
ــ انجام یک تحقیق همه جانبه درباره مسئولان ایجاد این بحران و نیز مسئولانی که در انجام اقدامات موثر و به موقع قصور ورزیده‌اند و پاسخگو کردن هر دو آنها
ــ فراهم آوردن دسترسی کامل به اطلاعات مربوط به بحران و آثار آن بر سلامت و زندگی مردم و همینطور تصمیمات اتخاذ شده و طرح‌های در دست اجرا
ــ محاسبه اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌هایش بر حق حیات و سلامت مردم
ــ دعوت مقامات محلی، کارشناسان مستقل، جامعه مدنی و گروه‌های حقوق‌بشری به مشارکت در تصمیم‌گیری‌های زیست محیطی
ــ جبران موثر خسارت و امکات طرح دعوی و دادخواهی بدون تبعیض برای افراد یا گروه‌های اجتماعی که به طور مستقیم از این بحران آسیب دیده‌اند.
در خاتمه، ما خواستار آن هستیم که این مساله را مورد نظارت دقیق قرار دهید و تا انجام همه اقدامات لازم از سوی دولت ایران برای حل این مساله، به نظارت خود ادامه دهید.
با احترام
انجمن پژوهشگران ایران
انجمن دفاع از حقوق‌بشری آذربایجانی‌ها در ایران (اهراز)
انجمن حقوقدانان انساندوست
انجمن حقوق‌بشر در کُردستان ایران ـ ژنو
اینسایت ایران
سازمان اروپایی حقوق‌بشر اهواز
سازمان حقوق‌بشر ایران
سازمان مدارای جهانی
عدالت برای ایران
مجموعه فعالان حقوق‌بشر در ایران
موسسه بین‌المللی توسعه آموزشی
