حقوق‌بشر، غریبه‌ای گمشده در خیابان‌های ایران
14:56 - 26 شهریور 1391
آژانس کُردپا: جمعی از جوانان و دانشجویان ایرانی که خود را آزادیخواه و برابرطلب معرفی کرده‌اند در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد، صلاحیت حضور جمهوری اسلامی ایران در نشست سران 150 کشور عضو این نهاد بین‌المللی و صدور بیانیه علیه کشورها را به زیر سؤال برده‌اند.
همچنین نامه از پیشنهاد خوب و انسانی بان‌کی‌مون برای دولتمردان جمهوری اسلامی ایران در حین نشست جنبش عدم تعهد در تهران را جهت رعایت حقوق‌بشر و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و مدنی و اقلیت‌های قومی و دینی نهایت تشکر و قدردانی را دارد.
متن کامل این نامه که از سوی سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته است در پی می‌آید:
نامه‌ی جمعیت جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابرطلب ایران
به دبیرکل سازمان ملل متحد عالیجناب بان کی مون
با سلام و درود به شما عالیجناب دبیر کل سازمان ملل
ما جمعی از جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب ایران به عنوان کسانی که در طی سالیان حیات دولت جمهوری اسلامی ایران همواره به جرم آزادیخواهی و برابری طلبی و آشکار کردن بی‌عدالتی‌ها بازداشت و از سوی دادگاه‌های فرمایشی و چنددقیقه‌ای از سوی دولت ایران به حبس‌های غیرقانونی و ناعادلانه محکوم و به کرات مورد هجوم و حمله‌ی نیروهای امنیتی و ضرب و شتم و محروم از تحصیل و اخراج از دانشگاه‌ها قرار گرفته‌ایم.
و با توجه به اینکه شما به عنوان مهمان در سمت دبیرکل سازمان ملل در شانزدهمین نشست سران جنبش عدم تعهد در کشور ما ایران شرکت کردید بر آن شدیم نهایت تشکر و قدردانی خودمان را برای پیشنهاد خوب و انسانی شما برای دولت مردان کشور ما جمهوری اسلامی ایران برای رعایت حقوق بشر و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و مدنی و اقلیت‌های قومی و دینی ابراز می داریم که امیدواریم دولتمردان کشور ایران پیشنهاد مزبور را مورد توجه جدی قرار دهند و هیچ انسانی را به جرم داشتن عقیده و مرام خاص و انتقاد از حکومت در زندان نگه ندارند.
عالیجناب! دولت ایران که همواره ادعای رعایت حقوق‌بشری می‌کند که در عرصه‌ی داخلی نه تنها مجری ادعای بشردوستانه خود نمی‌باشد بلکه موجی از نقض حقوق‌بشر در این کشور را فرا گرفته بگونهای که بسیاری حقوق شهروندی را غریبه‌ای گمشده در خیابان‌های ایران می‌دانند. در کنار طیف گسترده‌ای از اجرای سیاست‌های نژادپرستانه همراه با تبعیض از سوی دولت ایران با اقلیت‌های قومی وضعیت اسفناک زندانیان سیاسی خصوصاً زندانیان محکوم به اعدام و زنان و مردان روزنامه‌نگار مدافعان حقوق زنان و کودکان و کارگران و دانشجوی وبلاگ نویسان که برای دفاع از حقوق خود و دیگران پرداخته‌اند از سوی دولت ایران سرکوب و زندانی شده‌اند و می‌شوند. وکلا و روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق‌بشری اعضا سازمان‌های مردم نهاد که برای دفاع از هم وطنانشان خود را در معرض خطر قرار داده‌اند. اینگونه افراد درهیچ جای دنیا به اندازه ایران در معرض خطر نیستند. در چندسال گذشته مدافعان حقوق‌بشری زیادی مورد اذیت و آزار قرار گرفته‌اند و زندانی شده‌اند، نمونه‌ی آنها محمدصدیق کبودوند و بهنام ابراهیم‌زاده دو فعال حقوق‌بشر کُرد ایرانی که سال‌ها کار کرده‌اند و با استفاده از شیوه‌های قانونی و معمول به دفاع از هم وطنان خود پرداخته‌اند اما امروز خود آنها در زندان و بازداشت بسر می‌برند.
عالیجناب، نقض فاحش سیستماتیک حقوق انسان‌ها در جای جای ایران آنقدر دردناک است که حتی در افکار عمومی تنفر ایجاد کرده رفتار غیرانسانی و تجاوز در زندان کهریزک به زندانیان و افشا شدن آن در افکار عمومی نمونه‌ی بارزی که شما و افکار عمومی به خوبی از آن مطلع هستید. امروز اقلیت‌های قومی و دینی، مذهبی آن چه که در کشورشان به عنوان تبعیض و نابرابری و سرکوب علیه آنها می‌گذرد سخت در رنجند.
امروز نیروهای سپاه پاسداران و بقیه‌ی نیروهای سرکوبگر شریک قتل و تجاوز به هزاران نفر از افراد بی‌گناه و مردم کُرد و ترکمن و دیگر مناطق اقلیت نشین و سنی نشین ایران هستند. هنوز قتل عام مردم شهرها و روستاهای کُردستان قارنا و قلاتان و کمرنیره در نقده و در ده‌ها و صدها شهر و روستای دیگر کُردستان در ذهن مردم کُردستان و افکار عمومی باقی است.
عالیجناب بان کی مون
دولتمردان حکومت ایران نمی‌توانند سخن از حقوق‌بشر بزنند. رهبران و دست اندرکاران ایران چه پاسخی در طول تاریخ به مردم ایران خصوصاً مردم کُرد و ترکمن و دیگر اقلیت‌ها برای بمباران روستاها و شهرهایشان و اعدام‌های وسیع دهه 60 و .... دارند.
عالی جناب بانکی مون
افکار عمومی باید این سوال را مطرح کند که آیا کشوری که حقوق شهروندان و حقوق بشر را رعایت نمی‌کند آیا در چنین جامعه‌ای حقوق انسانی و برابر هیچ معنایی دارد؟ با این حال دولتمردان ایران چگونه به خود اجازه می‌دهند که با ادعای حمایت از حقوق‌بشر در امور سایر کشورها دخالت و نقش حامی بشریت را بازی کنند. جمهوری اسلامی ایران در نقض آشکار حقوق‌بشر رکوردار است و صلاحیت نشست سران و نماینده 150 کشور عضو سازمان ملل و صدور بیانیه را علیه هیچ کشوری را ندارد.
عالیجناب بانکی مون
پرسش ما جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب ایران از شما و افکار عمومی این است که آیا حمایت از خواست ملت ایران برای دستیابی به دموکراسی کیفری برابر با تحمیل رفتارهای غیرانسانی و ظالمانه را دارد؟ آیا هنوز وقت آن نرسیده که بپذیریم بیان و رفتار هیچ فرد یا جریان و تشکلی نباید موضوع محاکمه قرار گیرد؟ آیا انتظار اینکه در صورت ثبوت شکنجه، شکنجه‌گر محاکمه شود انتظار گزافی است؟ ما از شما و دیگر نهادها و سازمان‌های بین‌المللی و حقوق‌بشری خواستاریم که به طور جد وضعیت حقوق‌بشر و زندانیان سیاسی و رفتار تبعیض آمیز همراه با تحقیر دولت ایران را با اقلیت های قومی و دینی و مذهبی را پیگیر باشید.
امیدواریم دولتمردان ایران در وضعیت کنونی که کم کم در آستانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری قرار می‌گیریم صدای مردم به ستوه آمده خود را بشنوند و گامی در جهت تحقق آزادی و دموکراسی بردارند.
جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب ایران
شهریورماه 1391
همچنین نامه از پیشنهاد خوب و انسانی بان‌کی‌مون برای دولتمردان جمهوری اسلامی ایران در حین نشست جنبش عدم تعهد در تهران را جهت رعایت حقوق‌بشر و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و مدنی و اقلیت‌های قومی و دینی نهایت تشکر و قدردانی را دارد.
متن کامل این نامه که از سوی سازمان دفاع از حقوق‌بشر کُردستان در اختیار آژانس خبررسانی کُردپا قرار گرفته است در پی می‌آید:
نامه‌ی جمعیت جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابرطلب ایران
به دبیرکل سازمان ملل متحد عالیجناب بان کی مون
با سلام و درود به شما عالیجناب دبیر کل سازمان ملل
ما جمعی از جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب ایران به عنوان کسانی که در طی سالیان حیات دولت جمهوری اسلامی ایران همواره به جرم آزادیخواهی و برابری طلبی و آشکار کردن بی‌عدالتی‌ها بازداشت و از سوی دادگاه‌های فرمایشی و چنددقیقه‌ای از سوی دولت ایران به حبس‌های غیرقانونی و ناعادلانه محکوم و به کرات مورد هجوم و حمله‌ی نیروهای امنیتی و ضرب و شتم و محروم از تحصیل و اخراج از دانشگاه‌ها قرار گرفته‌ایم.
و با توجه به اینکه شما به عنوان مهمان در سمت دبیرکل سازمان ملل در شانزدهمین نشست سران جنبش عدم تعهد در کشور ما ایران شرکت کردید بر آن شدیم نهایت تشکر و قدردانی خودمان را برای پیشنهاد خوب و انسانی شما برای دولت مردان کشور ما جمهوری اسلامی ایران برای رعایت حقوق بشر و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و مدنی و اقلیت‌های قومی و دینی ابراز می داریم که امیدواریم دولتمردان کشور ایران پیشنهاد مزبور را مورد توجه جدی قرار دهند و هیچ انسانی را به جرم داشتن عقیده و مرام خاص و انتقاد از حکومت در زندان نگه ندارند.
عالیجناب! دولت ایران که همواره ادعای رعایت حقوق‌بشری می‌کند که در عرصه‌ی داخلی نه تنها مجری ادعای بشردوستانه خود نمی‌باشد بلکه موجی از نقض حقوق‌بشر در این کشور را فرا گرفته بگونهای که بسیاری حقوق شهروندی را غریبه‌ای گمشده در خیابان‌های ایران می‌دانند. در کنار طیف گسترده‌ای از اجرای سیاست‌های نژادپرستانه همراه با تبعیض از سوی دولت ایران با اقلیت‌های قومی وضعیت اسفناک زندانیان سیاسی خصوصاً زندانیان محکوم به اعدام و زنان و مردان روزنامه‌نگار مدافعان حقوق زنان و کودکان و کارگران و دانشجوی وبلاگ نویسان که برای دفاع از حقوق خود و دیگران پرداخته‌اند از سوی دولت ایران سرکوب و زندانی شده‌اند و می‌شوند. وکلا و روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق‌بشری اعضا سازمان‌های مردم نهاد که برای دفاع از هم وطنانشان خود را در معرض خطر قرار داده‌اند. اینگونه افراد درهیچ جای دنیا به اندازه ایران در معرض خطر نیستند. در چندسال گذشته مدافعان حقوق‌بشری زیادی مورد اذیت و آزار قرار گرفته‌اند و زندانی شده‌اند، نمونه‌ی آنها محمدصدیق کبودوند و بهنام ابراهیم‌زاده دو فعال حقوق‌بشر کُرد ایرانی که سال‌ها کار کرده‌اند و با استفاده از شیوه‌های قانونی و معمول به دفاع از هم وطنان خود پرداخته‌اند اما امروز خود آنها در زندان و بازداشت بسر می‌برند.
عالیجناب، نقض فاحش سیستماتیک حقوق انسان‌ها در جای جای ایران آنقدر دردناک است که حتی در افکار عمومی تنفر ایجاد کرده رفتار غیرانسانی و تجاوز در زندان کهریزک به زندانیان و افشا شدن آن در افکار عمومی نمونه‌ی بارزی که شما و افکار عمومی به خوبی از آن مطلع هستید. امروز اقلیت‌های قومی و دینی، مذهبی آن چه که در کشورشان به عنوان تبعیض و نابرابری و سرکوب علیه آنها می‌گذرد سخت در رنجند.
امروز نیروهای سپاه پاسداران و بقیه‌ی نیروهای سرکوبگر شریک قتل و تجاوز به هزاران نفر از افراد بی‌گناه و مردم کُرد و ترکمن و دیگر مناطق اقلیت نشین و سنی نشین ایران هستند. هنوز قتل عام مردم شهرها و روستاهای کُردستان قارنا و قلاتان و کمرنیره در نقده و در ده‌ها و صدها شهر و روستای دیگر کُردستان در ذهن مردم کُردستان و افکار عمومی باقی است.
عالیجناب بان کی مون
دولتمردان حکومت ایران نمی‌توانند سخن از حقوق‌بشر بزنند. رهبران و دست اندرکاران ایران چه پاسخی در طول تاریخ به مردم ایران خصوصاً مردم کُرد و ترکمن و دیگر اقلیت‌ها برای بمباران روستاها و شهرهایشان و اعدام‌های وسیع دهه 60 و .... دارند.
عالی جناب بانکی مون
افکار عمومی باید این سوال را مطرح کند که آیا کشوری که حقوق شهروندان و حقوق بشر را رعایت نمی‌کند آیا در چنین جامعه‌ای حقوق انسانی و برابر هیچ معنایی دارد؟ با این حال دولتمردان ایران چگونه به خود اجازه می‌دهند که با ادعای حمایت از حقوق‌بشر در امور سایر کشورها دخالت و نقش حامی بشریت را بازی کنند. جمهوری اسلامی ایران در نقض آشکار حقوق‌بشر رکوردار است و صلاحیت نشست سران و نماینده 150 کشور عضو سازمان ملل و صدور بیانیه را علیه هیچ کشوری را ندارد.
عالیجناب بانکی مون
پرسش ما جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب ایران از شما و افکار عمومی این است که آیا حمایت از خواست ملت ایران برای دستیابی به دموکراسی کیفری برابر با تحمیل رفتارهای غیرانسانی و ظالمانه را دارد؟ آیا هنوز وقت آن نرسیده که بپذیریم بیان و رفتار هیچ فرد یا جریان و تشکلی نباید موضوع محاکمه قرار گیرد؟ آیا انتظار اینکه در صورت ثبوت شکنجه، شکنجه‌گر محاکمه شود انتظار گزافی است؟ ما از شما و دیگر نهادها و سازمان‌های بین‌المللی و حقوق‌بشری خواستاریم که به طور جد وضعیت حقوق‌بشر و زندانیان سیاسی و رفتار تبعیض آمیز همراه با تحقیر دولت ایران را با اقلیت های قومی و دینی و مذهبی را پیگیر باشید.
امیدواریم دولتمردان ایران در وضعیت کنونی که کم کم در آستانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری قرار می‌گیریم صدای مردم به ستوه آمده خود را بشنوند و گامی در جهت تحقق آزادی و دموکراسی بردارند.
جوانان و دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب ایران
شهریورماه 1391
